To się nigdy nie skończy! - Netkobiety.pl

A myślałam, że ze mną jest źle:P Jesteś młodym facetem jeszcze wszystko przed Tobą, czytaj tych co Ci tutaj radzą bo naprawdę mądrzę piszą, tylko do Ciebie nic nie dociera i dopóki w końcu sam nie zechcesz czegoś zrobić ze sobą i swoim życiem to ten wątek będzie się tak ciągnął i ciągnął, a Ty i tak dalej będziesz tkwił na samym początku - BO SAM TEGO CHCESZ. U mnie też minęło 4 miesiące i zaręczam Ci, że mam sto razy gorzej niż Ty ale nie siedzę i nie użalam się nad sobą mimo, że mogłabym i nawet jak doły pojawiają się, a pojawiają się często to staram się żeby trwały jak najkrócej. Mam 34 lata ( mimo że podobno wyglądam na dużo młodziej ale pesel nie kłamie:P i nie oszukujmy się w moim wieku to już raczej ciężko będzie kogoś znaleźć a zegar biologiczny tyka:P),prawie 5 lata temu, dwa miesiące przed moimi 30 urodzinami mój narzeczony zginął w wypadku, jak w miarę doszłam do siebie co zajęło mi kilka lat to wpakowałam się w związek, po którym teraz się jakoś pozbierać nie mogę, chociaż trwał krótko, do tego żadne odcięcie przynajmniej na razie nie wchodzi w grę bo pracujemy razem i muszę go codziennie oglądać, a to nie ułatwia wyleczenia się z niego, do tego szybko znalazł sobie nową i siedząc codziennie na przeciwko niego w pracy muszę patrzeć jak z uśmiechem na twarzy siedzi wpatrzony w telefon i wysyła masę smsów. Weź się w garść, wbij sobie do głowy, że to koniec odetnij się całkowicie i zacznij ŻYĆ, bo to życie jest cholernie krótkie.

Z tego też się pewno będziesz śmiał ale na to jeszcze za wcześnie. Wiem, że się boisz, że będziesz sam ja też tego strasznie się boję, też brakuje mi bliskości, przytulenia, wyjścia gdzieś razem, trzymania za rękę - takiego poczucia bycia czyjąś...wszędzie same pary a ja sama, źle mi z tym - ostatnio kolega w pracy powiedział, że po 30 to już zostają sami tacy z którymi coś jest nie tak:( później przepraszał bardzo, że to nie było o mnie tylko o nim ale zabolało...bo jednak gdzieś tam z tyłu głowy siedzi taka myśl, dlaczego inni układają sobie życie, mają dzieci rodziny a ja tego nie mam i pewno nigdy już mieć nie będę biorąc pod uwagę mój wiek, co jest ze mną nie tak. Te doły są często ale staram się na nich nie skupiać za bardzo, tak jak na myślach, gdzie on teraz jest, co robi i z kim bo takie też przychodzą do głowy. Jak jest mi źle wsiadam w auto, jadę gdzieś gdzie będę mogła dodać gazu, włączam muzykę na full i śpiewam albo krzyczę może i głupie ale mi pomaga:) albo jadę na cmentarz tam posiedzę w ciszy, popłacze, pogadam sobie i jest trochę lżej. Musisz znaleźć coś co chociaż na chwilę oderwie Twoje myśli od niej, skupić się nad czymś innym, nie skupiać się na tęsknocie.

No tak, ale jak teraz nie zadbamy o przyszlosc, to potem bedziemy pluc w brode czemu nic nie zrobilismy. Nie jest tak? Tak wlasnie jest

Teraz tak sobie mysle. Co jak ja spotkam znim bo jest niedaleko mnie? Jak zareagowac?

To jej winno byc w sumie glupio, nie mnie. A ja tak wszystkim sie zamartwiam. Chyba serce mi peknie...

No dobrze. Nie mecze Was. Milego dnia

Obojetnie tak, ale co na to serce i rozum to sie nie katuj i zablokuj! Ja tak zrobilem i moze bedzie lepiej w co watpie.

Przejechalem sie przez miasto, a tam same pary za raczke. Straszne. Lzy mi teraz same leca z oczu na mysl, ze ex tez tak pewnie czas spedza z nowym....

I niech spędza niech się raduje ma prawo . Ty też znajdziesz ta druga połówkę najlepiej jak się wyleczysz i dopiero znajdziesz żeby ta kobieta która spotkasz nie była plasterkiem na ranę .

Ma prawo ale ta swiadomosc ze ja trzyma za reke a niedawno to ja ja trzymalem fatalne uczucie.

Ja sie nigdy z niej nie wylecze i nie zapomne o niej. Nie z moja glupia glowa i sercem. Zebym mial chociaz jakas opcje zapasowa a tu nic! Od 19 roku nic sie u mnie nie dzialo w kontaktach z kobietami. Bylem sam. Teraz myslalem ze mam tę jedyna

Druga polowka nie istnieje. Nie ma czegos takiego

Alez mam checi przeogromne, ale nie mam mozliwosci poznania nikogo. Wystarczy tylko maly gest ze strony kobiety, ze jest mna zaintetesowana, to polece z tematem. No ale to wygorowane marzenia

Zeby bylo jasne - nie szukam kogos do konca zycia, chociaz milo by bylo zwiazac sie juz tak na stale. Nie potrafie i nigdy nie bede zdradzal partnerki.

Wiesz co mi sie wydaje? Ze ja w moim miescie nie znajde jej. Ze ona gdzies jest na 2 koncu Polski.

No ale bylas szczesliwa, zaznalas ciepla, masz doswiadczenie i jestes kobieta!   Ciebie beda zdobywac!

Tatuaz? Szkoda ciala. Nigdy!

Jasne, ze facet, ale taka sytuacja. Widze na miescie panne, podoba mi sie, to powiedzmy, ze zagadam. No ale nie moze byc tak, ze tylko ja pytam, a ona odpowiada. Niech tez dorzuci do rozmowy zreszta ten typ poznawania jest chyba slaby. Sam juz nie wiem...

A czemu nie bylas szczesliwa jesli moge spytac?

Alez mi sie podoba to co piszecie, bo wiele przez to rozumiem i jestem wdzieczny!

No wlasnie, mam b male grono znajomych i tu jest chyba pies pogrzebany. Szkoda, ze ma prace na zmiany, to tez poniekad ma swoj wplyw ale nic nie zrobie.
Codziennie spedzam aktywnie czas - rower, bieganie, przejezdzam przez rozne miejsca i nic... nikt nie zaczepi itd. Na fb mam dobre foty, dobre ciuchy i to tez nie pomaga...

Wybaczanie wszystkiego właśnie tak się kończy... na koniec pozostaje brak szacunku i totalna wyje**a a następnie porzucenie i zdobywanie następnej...  Może jeszcze by ci powiedział że to twoja wina bo nigdy mu tego nie zapomniałaś ....

Dla mnie facet, który uderzył kobietę, jest nikim i od razu bym takiego zostawił. Nigdy bym się nie odważył ręki podnieść. Widzisz, masz powody, by cieszyć się, że Cię zostawił. Ja póki co nie mam, bo to było zbyt krótkie, aby takowe się pojawiły. Chociaż nie podobalo mi się to, że paliła, przeszłość seksualna też nieciekawa (chyba 5-6 partnerów).

No dobrze, kończąć tę dyskusję na razie co proponujecie?

1) samotność póki co?
2) zacząć chodzić po mieście i nawiązywać kontakty? Ale to nie w moim typie...

3) co zrobić, jak przypadkowo spotkam ex. z nim, a to jest bardzo możliwe? Zaśmiać się w twarz?

Przywitać się? Zwariowałaś? Z kimś takim?

A niech sobie myśli, co chce, czy to jeszcze istotne, skoro dla niej już nie istnieje? Z chęcią bym powiedział, siksa, albo no... młodszego się zachciało.

To w sumie świadczy tylko o Twojej niestabilności psychicznej
Twoje życie, Twoje wybory.

Postaw na samotność nie jesteś gotowy na nowy zwiazek.

Czemu piszesz o jej przeszłości seksualnej ? Przecież byłeś jej pierwszym partnerem

To co mowisz że seksu ja nauczyłes jak to ona Ciebie  

To że miała przeszłość działało na Ciebie tylko dlatego że ty nie miales.

Ja prdl nie idealizujesz siebie za bardzo? Nie za wysokie mniemanie przypadkiem? To by wiele wyjaśniało, jak cierpisz na przerost ego, że jesteś taki cudny ach och i że miała z tobą pierwszy i najlepszy seks w życiu i do tego jeszcze "śmiała" cię porzucić, że ona "suka" niby co lepszego mogła wziąć od tamtego gościa, pewnie nic, bo ty jesteś najlepszy. I teraz jeszcze jej "pokażesz!", wyśmiejesz ją, a niech nie uważa się za lepszą.

Zejdź na ziemię! Nie byłeś kimś wyjątkowym dla niej, nie "nauczyłeś" jej nic tylko RAZEM przeżywaliście pierwsze razy, i co z tego? Masz jakiś stempelek "o, tu byłem" i to się tylko liczy, kto pierwszy? Takie to niesamowite, odczuła przy tobie orgazm, cud! Jeden na milion normalnie.

Zejdź z tego piedestału, skąd ty takie wybujałe ego masz?

Cały czas żyjesz życiem innych. Porównujesz się, lepszy gorszy, pierwszy ostatni, jedyny. Maksymalne skupienie "jak wyglądam JA" w porównaniu do innych.

A do tego na wszystkie propozycje odpowiadasz "nie, bo..."
Psycholog nie, roksa nie, podrywanie na mieście nie, dyskoteki nie, nie, nie, nie.
Ty w ogóle CHCESZ coś zrobić, czy po prostu tak sobie w tym smuteczku lubisz siedzieć, tak pobabrać się w tej żałości, poużalać się, ponarzekać na ludzi, jacy to są okropni. Bo spoko, każdy czasem tego potrzebuje, ale nie sądzę, żeby forum było dobrym do tego miejscem.

Nie podpowiadaj takich pomysłów . Ja tę procedurę widzę tak:
1. Zerwać plombę producenta (błona dziewicza).
2. Podstemplować łono datownikiem i pieczątką imienną przy każdym stosunku seksualnym.
3. Zaplombować swoją plombą na zakończenie związku.
4. Robić regularne kontrole po zakończeniu związku, czy plomby nie zerwano.

i

Pogratulował ten najdojrzalszy na świecie.
Uprawianie seksu z kimś, a po miesiącu z kimś innym to nie jest zdrada.

nie widzę tam zdrady, może coś nie doczytałam, to bardzo możliwe

Natomiast wyraźnie widzę, że nie możesz poradzić sobie z tym, że śmiała cię rzucić oraz że ma czelność być szczęśliwa wtedy, kiedy ty nie jesteś, a na dodatek ma czelność używać ciała według swojego widzimisię, mimo że to ciało ty pierwszy "zaklepałeś"

Jak sobie człowiek radzi, to przepłacze dzień, tydzień. Zbiera się do kupy otaczając się ludźmi, którzy go nie odrzucili - idzie po wsparcie do przyjaciół, znajomych, zwraca się ku sobie - swoim zainteresowaniom. Daje sobie czas. Wszelkie myśli o drugiej osobie - wyrzuca. Koniec z marzeniami, koniec myśleniem, koniec z wałkowaniem "co by było gdyby", koniec z myśleniem, co u niej, koniec z rozpamiętywaniem seksu, koniec z mówieniem i mówieniem tylko o niej. Zdejmujesz zdjęcia ze ścian, chowasz prezenty, zamykasz w pudełku z ostatecznym "dzięki, w sumie fajnie było, żegnaj". To samo robisz w swoich myślach. Dopóki świadomie poświęcasz czas, żeby ją opisywać, żeby rozmyślać o tym zdjęciu, o tym jak to jej nauczyłeś, dopóki WYBIERASZ myślenie o niej - jesteś nadal emocjonalnie w związku. Z osobą, która cię nie chce.
Tak jest, jak sobie człowiek radzi. Jak sobie nie radzi, to szuka albo zapomnienia w używkach, albo w innym partnerze. Albo korzysta z rozwiązania tu wielokrotnie podpowiadanego, zwłaszcza, jeśli rozpamiętywanie rozstania jest tylko SYGNAŁEM innych trudności - choćby z samooceną.

Ja tam u terapeuty nie byłam z uzależnieniem, poszłam, bo się źle czułam ze swoim życiem. Ot, taki kryzys egzystencjalny. Prawie nikt nie wiedział, że chodzę na terapię, rodzicom powiedziałam przypadkiem pół roku po zakończeniu.

Tak się zachowuje dorosły człowiek, jak wie, że sobie nie radzi, to szuka pomocy. Radzisz sobie? Zacznij wcielać w życie porady, jakich tu na forum mnóstwo, a głównie kręcą się wokół: idź do ludzi, spędzaj czas z innymi, zajmij się swoimi hobby, pracą, organizuj sobie czas i kontroluj swoje nawyki sprawdzania "co u niej" i rozmyślania, co by było, gdyby.

Zdradziła Cię i się nie szanuje, bo 4miesiące po rozstaniu nie umiera z tęsknoty tylko ma nowego faceta?
Co za logika.

Ty lepiej nie szukaj nikogo;) co ludzie powiedzą na takie zeszmacenie się z kimś innym.

Bo bylem w niej zakochany i wszystko zaakceptowalem, dlatego. Pewnie zwisa, ale dla mnie to by bylo upokorzenie - 4 msc temu foty ze mna, a teraz z innym

Hobby jest, ale przez to rozstanie nic mi nie sprawia przyjemnosci. Ciagle pytania po co mi to hobby, tylko czas marnuje, do niczego to nie jest potrzebne...

Nie sprawdzam co u niej. Jest poblokowana wszedzie, teraz zostaly wspomnienia i pytania co ona TERAZ robi

Tak, nie moge sobie poradzic. Po tym co obiecala, mowila, ze jestem cudowny, ze w zyciu sie nie odkocha. No i o...

A ile miała czekać 4 lata? 40 lat? a może na kolanach do Częstochowy? czy też do jaśnie pana wysłać zapytanie? Chłopie czy ty na pewno jesteś pełnoletni?

Nie przeżywa. No i co zrobisz? Najwyraźniej nic, pojęczysz i "cierpienie do końca życia". Werter się znalazł. Nic nie chcesz robić, to nie rób, twoja decyzja. Ale nie wmawiaj sobie ani nikomu, że nie możesz. Po prostu nie chcesz. Ot, cieplutko i bezpiecznie i milusio w poczuciu krzywdy. Nie trzeba nic robić, wszystko usprawiedliwione.

Wróć, jak poczujesz, że chcesz coś zmienić, a nie pojęczeć.

Napisałam Ci, napisało Ci wiele osób, ale jest Ci wygodnie to ignorować, a cytować moich własnych wypowiedzi mi się nie chce.

To moze zacytuj, wreszcie dotrze to do mnie?

Jestem bardzo niesmialy i trudno mi jest nawiazac kontakt. Tez mialas taki problem, opisalas go w pewnym poscie

Piotr ja znalazłam to forum w momencie kiedy byłam dwa miesiące po rostaniu. Myślałam że jestem jedyną osobą która w styczniu została porzucona po 10latach pewnie cały świat szczęśliwy tylko ja nieszczwsliwa porzucona narzeczona . Wiesz co okazało się że jest na tym forum masa  osób które przechodzą to samo co ja i pomnie dużo osób doszło, więc jak widzisz rostania sa na porządku dziennym . Wiesz co byłam załamana serce mi pękło pisałam z kilkoma dziewczynami które to samo przeżywały i tak jedna druga nakręcała że poprostu byśmy z tego wogole nie wyszły tylko taplały w tym bagnie nieszczęścia . Naszczescie jest tu parę osób które to samo przeżywały ale już z tego wyszły i one dają najlepsze rady czasami są ostre teraz rozumiem czemu bo do takich osób cierpiących inne słowa nie docierają . Ja dostałam rady takie same jak ty i wiesz jaka mi naprawdę pomogła że  trzeba z tego wyjść jak najszybciej że mam prawo do cierpienia ale powinna jak najszybciej z tego wychodzić nie rozpamiętywać jak nachodzą myśli zaraz kierować je na inny tor . Tobie też to radzę . Jest mi ciężko mam wahania nastrojów ale to jest normalne bo jeszcze rany są Świerże . Przyszłam na te forum o pomoc i naprawdę pomagają takie fora czytając rady zaczęłam z tego wychodzić . Pytanie po co ty przyszles tu na forum? Tylko żeby porzalic się jaki ty jesteś nieszczęśliwy żeby świat się dowiedział jaka twoja ex jest okropna ? Czy o pomoc i poradę jak z tego wyjść ? Ja doceniłam to że są os które znajdują dlamnie czas i odpisują mi na moje żale pytanie wołanie o pomoc.  U ciebie to chyba trochę inaczwj wygląda i mam wrażenie że chcesz tylko wszystkich przekonać że ona zla ty dobry to chcesz usłyszeć i będziesz szczęśliwy

No ale czy to nie jest smutne, ze zwiazki sie rozpadaja? U mnie za szybko sie to zdarzylo i chyba nie zdazylem sie tym nacieszyc. Mam przez to ogromne doswiadczenie tylko co z tego skoro wciaz mnie to boli i to jest silniejsze ode mnie. Tak nie moge teg zniesc ze ona jest szczesliwa a ja nie moge, bo jestem wciaz sam i przez nia nie jestem gotowy na nowy zwiazek.

Ja sie czuje po prostu oszukany ze zabawila sie  moimi uczuciami

Nie ma u mnie lokalnego forum przykro mi.  Jak juz pisalem przez moja prace nie mam czasu na zadne aktywnosci typy taniec

Ehh ja juz nic nie pisze bo wychodze na tego zlego, ze chcialem kupic chate, zamieszkac, dac jej wszystko i stworzyc rodzine. Ale jeszcze jest za glupia na to, pewna rzecz ja swedzi i musi sobie z kilkoma pobyc

No tak to jest w pierwszych związkach, że najchętniej by się brało ślub po miesiącu.

- ona się nie bawiła Twoimi uczuciami. Chciała, coś było między Wami, nie pykło i zrobiła najbardziej fair rzecz jaką mogła czyli odeszła.

- to nie przez nią jesteś nieszczęśliwy tylko przez własne przeżywanie. I przez to nie jesteś gotowy na nowy związek. Nie przez nią.

Związki się rozpadają i trzeba z tym żyć. Myślenie po pół roku o rodzinie naprawdę w Twoim przypadku trąci desperacją.