Mężczyzna marzeń czy cham - Netkobiety.pl

Mój chłopak wczoraj przy kolacji zaczął wyrzucać z mojego talerza makaron na stół, mówiąc że mi pomoże...
Była to jego reakcja na fakt że jest niezadowolony z mojego sposobu jedzenia tzn zarzuca mi "że bawię się jedzeniem ,czyli nie jem tylko mieszam w talerzu". Obraziłam się na niego a on nie rozumie mojej reakcji. Co sądzicie o tym zajściu. Jakbyście postąpiły w mojej sytuacji gdy wasz chłopak swoim widelcem wyrzuca zawartość talerza na stół bo " źle konsumujecie w jego mniemaniu"???

niech Ci kupi bierki, makaron rzeczywiście nie jest do zabawy. Zwłaszcza ugotowany

kinga1982 napisał/a:

Mój chłopak wczoraj przy kolacji zaczął wyrzucać z mojego talerza makaron na stół, mówiąc że mi pomoże...
Była to jego reakcja na fakt że jest niezadowolony z mojego sposobu jedzenia tzn zarzuca mi "że bawię się jedzeniem ,czyli nie jem tylko mieszam w talerzu". Obraziłam się na niego a on nie rozumie mojej reakcji. Co sądzicie o tym zajściu. Jakbyście postąpiły w mojej sytuacji gdy wasz chłopak swoim widelcem wyrzuca zawartość talerza na stół bo " źle konsumujecie w jego mniemaniu"???

Nie mam trzech lat a mój facet nie jest nerwową mamusią.
Jak bym postąpiła? Jak trzylatek: wywaliłabym talerz na podłogę i rozryczałabym się.

Jakbyście postąpiły w mojej sytuacji gdy wasz chłopak swoim widelcem wyrzuca zawartość talerza na stół bo " źle konsumujecie w jego mniemaniu"???

To chyba nie moglo zdarzyc sie naprawde nikt normlany sie tak nie zachowuje i nie pisze takich rzeczy na forum -.-

mój ideał, jasne że mężczyzna marzeń, kazda kobieta o takim marzy
a tak na serio to pytanie jest na poważnie czy sobie żartujesz?

To chyba nie moglo zdarzyc sie naprawde nikt normlany sie tak nie zachowuje i nie pisze takich rzeczy na forum -.-

No nie! W pokoju obok?!

Powinien pójść do sąsiada!

A ta historia niestety ma jeszcze kontynuację o której już nie chciałam wspominać bo aż mi niezręcznie o tym pisać.  Po całym zajściu gdy Narzeczony  wyrzucił część zawartości mojego talerza na stół z niezadowolenia że mieszam w talerzu a nie jem,  rozpoczęliśmy burzliwą rozmowę. Powiedziałam mu ze wyrzucanie komuś zawartości talerza tylko dlatego że w jego mniemaniu źle spożywa kolacje to chamstwo! I chęć jakiejś dominacji chorej, dodałam w kłótni że on puszcza bardzo głośne  gazy przy każdej okazji żyjąc na 50 metrach z kobietą już czwarty rok! I to dopiero jest brak kultury i poszanowania przestrzeni.  A on na to że przy posiłku nie puszcza gazów.!!!!  Tak, to była jego puenta. Dodając już drugi wątek do tej rozmowy to potraficie czuć się dobrze, gdy osoba która żyje koło was beka i puszcza gazy parę czy parenaście razy na dobę będąc w tym samym pokoju lub w pokoju obok??? Historia trwa już 4 lata.

Iceni napisał/a:

A ty, autorko, tak zawsze grzebiesz w talerzu jak dziecko zamiast zjeść porządnie, czy tylko raz ci się zdarzyło?

Iceni, nawet gdyby zawsze tak właśnie grzebała, to co w tym złego?

Husky napisał/a:

Iceni napisał/a:

A ty, autorko, tak zawsze grzebiesz w talerzu jak dziecko zamiast zjeść porządnie, czy tylko raz ci się zdarzyło?

Iceni, nawet gdyby zawsze tak właśnie grzebała, to co w tym złego?

To samo co w wywalaniu jedzenia na stół. 

Dorosłego czlowieka obowiązują jakies tam kanony zachowania przy stole. Rozrzucanie jedzenia, tak samo jak grzebanie w talerzu, jest typowe dla trzylatków. I tak samo dorosła osoba zmuszona przez lata obserwowac jak partner(ka) je z manierami na poziomie trzylatka może w koncu zdenerwować. Posługiwać się z pewną wprawą nożem i widelcem, nie mlaskać, nie grzebać w jedzeniu jak kura uczą się dzieci na poczatku szkoły.  Nastolatki mają to juz w miarę opanowane...

Co do bąków to podobno gdy partner nie wstydzi się przy drugiej osobie bączurzenia to znaczy, że to już zaawansowany etap związku i pełna akceptacja,

lilly25 napisał/a:

Najlepiej jesc samemu. Zreszta... tyczy sie to takze wiekszosci innych czynnosci. Ludzie sa na ogol bardzo drazliwi (co nie jest ich wina) i mozna ich byle czym zirytowac (tutaj: zbyt wolnym tempem jedzenia).

Jakby na końcu był emotikon to uznałbym to za niezły żart, ale tak to nie wiem

Ostatnio była tygodniowa wojna o to że nie wyrzuca się makaronu komuś z talerza podczas posiłku w celu uświadomienia że za wolno je. Bo on to zrobił, gdy wydało mu się że mieszam za dużo w talerzu i za wolno jem. A dziś mój książę z bajki oburzony faktem że pożałowałam swojego kota na którego się zamachnął bo kot Gucio wsadził swoją łapę do talerza gdy narzeczony Andrzej postawił pierogi na stole. Usiadłam przy pierogach i chciałam parę odłożyć do garnka bo za dużo mi nałożył po czym usłyszałam :
Andrzej: Nie odkładaj bo to są pierogi już tylko twoje i Gucia bo twój ukochany kotek wsadził tam swoją łapę i jest tam sierść.
Kinga : czyli mam jeść  z sierścią ?! Nie mam ochoty ! To wole to wyrzucić powiedziałam w złości i odłożyłam na bok.
Andrzej : Rób co chcesz!!! Wiesz co… powinniśmy zjeść osobno bo zaraz się pokłócimy!
Kinga: Milczy i wyrzuca pierogi, sprząta lekko w kuchni i wychodzi do pokoju podczas gdy Andrzej zjada pierogi . ( nie jestem za wyrzucaniem jedzenia ale zrobiłam to z nerwów- pierogi  były wegańskie- z nutą kuchni meksykańskiej)
Andrzej : Po samotnym posiłku idzie spać mówiąc ironicznie przed tym : to teraz opisz sobie tą sytuacje na tym swoim forum.
No to opisuje, bo znowu nie czuje się winna zaistniałej sytuacji. Tydzień temu dla niego za wolno jadłam i przez tydzień czekałam na przeprosiny za to że wyrzucił mi makaron z talerza. Przeprosin nie było. Dziś mam się czuć winna że nie chciałam jeść pierogów z sierścią i oburzyłam się jego spostrzeżeniem.
Pół godziny przed pierogami zarzucił mi że nie zjadłam sałatki którą on kupił i zapomniałam ją zrobić. Sałatka jest już dwa dni przeterminowana . Mowie mu że nie będę jadła przeterminowanej sałaty bo mam wrażliwy przewód pokarmowy  i nie będę ryzykować  rewolucją jelitową. On na to mówi: A twoja mama przecież nie wyrzuca warzyw  z ogródka?  Nie wiem o co mu chodzi nawiązując do ogródka mojej mamy. Dodał jeszcze że chyba nigdy nie głodowałam… oburzony prawdopodobnie faktem że chce sałatę wyrzucić. Odpowiedziałam że urodziłam się w latach osiemdziesiątych i nie głodowałam , dodałam stwierdzenie „nie wiem jak Ty” choć wiem ze też urodził się w 82 r i  też nie głodował ,  jego rodzicom powodziło się  dobrze jak na tamte czasy i nadal są w dobrej sytuacji materialnej.
I do tego wszystkiego wchodzi temat  Kota (Gucio) . Gucio jest nasz ale jak się kiedyś rozstawaliśmy to podzieliliśmy kota i powiedział mi Andrzej że mogę sobie go wziąć. Więc czuje ze jest mój. I o tego kota też się spieramy a raczej o jego wychowanie. Bo kot jest młody 12 miesięcy i bardzo przekorny i energiczny. Ja chcę go wychowywać bezstresowo jak dzisiejsi zwierzęcy behawioryści mówią  czyli nie „ walić ręcznikiem jak wejdzie na stół” tylko go ściągać i sugerować „nie rób tego„ a  Andrzej jak widzi że kot wszedł mu na biurko to go już krew zalewa !!! i szuka  szybko ręcznika, klapka czy piskawki z wodą aby mu pokazać że kot może być psem i chodzić jak w zegarku. U mnie w rodzinie nigdy nie tresowało się zwierząt w taki sposób jak Andrzej to robi. On cały czas powtarza że u jego babci koty wiedziały co mogą a co nie bo bały się przysłowiowej „szmaty-ręcznika”. Dla mnie traktowanie w taki sposób zwierzęcia budzi sprzeciw. Nie wiem… Może mam skrajne poglądy bo jestem do tego wszystkiego wegetarianką od 30 lat i uważam że każde zwierzę wymaga  szacunku . Co Myślicie Moi Drodzy o tej historii ?

ale Gucio chyba nie jest wegetarianinem?

Historia o bezstresowym wychowaniu kota jest bombowa!
Idealna pasta na wykop. Coś jak "mój stary to fanatyk wędkarstwa..." :-)

gojka102 napisał/a:

cwany_gapa napisał/a:

Historia o bezstresowym wychowaniu kota jest bombowa!
Idealna pasta na wykop. Coś jak "mój stary to fanatyk wędkarstwa..." :-)

Tu może wstawię się za autorką
Kinga może rzeczywiście nieco zabawnie i niefortunnie to ujęła ale rozumiem,że chce uczyć kota zasad panujących w domu bez przemocy.
Na kotach się nie znam ale ze swoimi psami tak właśnie pracuję-nie straszę,nie biję,nie krzyczę a mimo to słuchają mnie.
Kot ma dopiero rok i zwyczajnie próbuje wszystkiego bo jest zdrowy i ciekawski.

_v_ czy Twoje twierdzenie,że to troll opiera się na podstawie opisu postępowania z kotem?

tak, postępowanie z kotem Guciem wpłynęło znacznie na moją opinię

Że teraz muszę się przyzwyczaić do obelg i śmiać się z tego jak ktoś mnie nazywa starą rurą lub gorzej i wyrzuca mi jedzenie z talerza!!!

Mój chłopak wczoraj przy kolacji zaczął wyrzucać z mojego talerza makaron na stół, mówiąc że mi pomoże...
Była to jego reakcja na fakt że jest niezadowolony z mojego sposobu jedzenia tzn zarzuca mi "że bawię się jedzeniem ,czyli nie jem tylko mieszam w talerzu". Obraziłam się na niego a on nie rozumie mojej reakcji. Co sądzicie o tym zajściu. Jakbyście postąpiły w mojej sytuacji gdy wasz chłopak swoim widelcem wyrzuca zawartość talerza na stół bo " źle konsumujecie w jego mniemaniu"???