dziwne rozstanie, sprzeczności. - Netkobiety.pl

A może nie olewaniem, ale nie chciał się dać Twoim wkrętkom? Wolał milczeć niż rozpętać kolejną burzę z niczego.

I alleluja. Wszyscy myśleli, ale nikt nie jest Wami, z Wami. Wszystko wygląda pięknie na zewnątrz, widocznie on tak nie myślał. Ciesz się, że nic z tego nie wyszło, dopiero byś wyła z rozpaczy.

A to mnie dziwi. Ja, po moim nieudanym małżeństwie, gdzie przez 15 lat kochałam jak nikt nigdy nikogo, w nowym związku zamknęłam się na wylewne uczucia, okazywanie, euforie. Zostałam tak skrzywdzona kiedyś, że z obawy przed kolejnym razem, wolałam tego unikać i nie dawać z siebie 100%

On Cię nie kocha, ale niestety może się wydarzyć, że jego próżność i ego, spowodują że się odezwie. Zapewne dasz mu szansę. Tylko, że to szczęście nie będzie długie, bo żadne z Was się nie zmieni. Nie pasujecie do siebie, po prostu.
Zajmij głowę czymś innym.

Na 101% sie odezwie - i to od Ciebie bedzie zalezalo co z tym zrobisz - chyba nie musimy Ci pisac co powinnas wtedy zrobic ?

Szkoda zycia na takie odpady jak ten książe

To jest dumny człowiek, wątpię, żeby się odezwał. On jest uparty i zawzięty.

Dużo mi pomagacie. Dziękuję! Sama bym tego kryzysu nie przetrwała, a z Wami, wrażliwymi i mądrymi ludźmi, nie siedzę cała we łzach.

Jakoś będzie. Damy sobie radę. W końcu wszystko musi minąć.

Mam tylko wrażenie, że jestem na huśtawce, raz mi dobrze, żeby za 5 minut musieć wyjść do łazienki żeby nie płakać w pracy.

Płacz - to nic zlego i mowie Ci to z perspektywy faceta ktory nie wyglada na wrazliwca

Ja swego czasu jak mialem dosc to ( tyle dobrze ze mialem taka mozliwosc ) jechalem do klubu gdzie ubieralem rekawice i po prostu tłukłem w worek . Caly dzien - az mialem na tyle pokrwawione rece ze kazde zlapanie glupiego dlugopisu bylo wyzwaniem . Nie mowiac o telefonie .

Lubisz biegac ?
Pomaga - chodzi o to abys nie siedziala teraz .
Aktywnosc - endorfiny - a endorfiny polepszaja humor

Dlaczego chamsko ma Cię potraktować? Najlepiej będzie jak się nie odezwie, a Ty nie będziesz czekać na życzenia z jego strony.
Szukasz pretekstu do kontaktu, co jest naturalne. Urodziny, święta, wszystkie tego typu dni dają jakąś głupią nadzieję tym, co pragną kontaktu. I po Ci to?

Faktycznie, chyba szukam!

No właśnie jeśli się nie odezwie, to uznam, że jest burakiem.

Picia nie planuję, ale wszystko jest możliwe

Ja w ogóle uważam, że on jest tak przekonany o swojej wyższości nade mną, że się w życiu nie odezwie.

Yhhh czy da się ten okres dramatu jakoś przyspieszyć?

Przestałam już myśleć na siłę. Ale starsza osoba, znająca nas oboje, a będąca dla mnie jak matka, uważa że to jeszcze nie koniec.

Taki mam cyrk w głowie, że nie pytajcie. Plus to moje przeczucie z kosmosu

Daj spokoj tyczyło sie myslenia o nim i czekania na kontakt .

Moglas pomyslec ze tak napisalem o Twoich wpisach - tutaj smialo wal wszystko co klawiatura przyjmie

nie umiem przestać o nim gadać, im więcej jestem w stanie opisać choćby tutaj, tym lepiej mi później jest psychicznie. to i tak jest postęp, bo nie siedzę i nie mam ochoty do niego pisać i wydzwaniać, jak jeszcze w weekend. a mamy wtorek. także nie można na pewno odmówić skuteczności Waszym uwagom i poradom.

odcięta jestem, nie odzywam się, nie sprawdzam w necie co robi, nie oglądam zdjęć, nie wspominam.

jedyne, co mi zostało, to jeszcze nadzieja. ale i to minie, z tego co tu czytam.

dbam o siebie, a teraz dodatkowo się odchudzam, to może coś z tego będzie

co do starszej osoby: przyszywana ciotka, jedyna którą mam blisko - jest to stateczna starsza pani, która sama w życiu nie jedno widziała, jak również nie jeden kłopot u mnie widziała. bliska mi jak matka, pozytywna i rozsądna. otóż ciocia uważa, że to nie jest koniec, że to się tak po prostu nie skończy. że należy odczekać swoje. czy mnie pociesza? niekoniecznie. uważa, że zachował się jak *, niemniej to ona pierwsza zobaczyła jak na siebie patrzymy. ja jej powiedziałam, że uważam, że nie będzie z tego już kontaktu ani związku. zupełnie na chłodno, bez rozpaczania. ona jednak uważa inaczej.

prawda, tak właśnie jest. słuchaj, nie mam nic do stracenia. ja sobie żyję, ale iskierka nadziei się tli. i nie pytajcie mnie, dlaczego ja go chcę

Czytałam Twój wątek, nie myśl, że nie
Nie dzwoń. Ja też nie mam zamiaru. Siedzimy, czekamy. Na cud albo aż nam minie.

Siedzisz i czekasz? na królewicza? na wymuszone, wyproszone uczucia? dlaczego uzależniasz swoje życie od jakiegoś typa, który ewidentnie ma cie w dupie. rozumiem być smutną po rozstaniu, coś się kończy, to normalne, ale czekać na powrót kogoś kto cię nie chce? serio?

Vex a co byś chciała na dzień dzisiejszy ?

Wiesz dlaczego obie jesteśmy smutne bo obie nie rozumiemy a właściwie nie dociera do nas że zostalysmy porzucone i że nasi ex nas nie kochają . Widzę że jesteś bardzo wrażliwą osobą jak ja i chyba obydwie żyjemy w swojej wymyślonej bajce że książę jednak się pomylił i wróci. Ja mam o tyle lepiej że pogodziłam się z tym . Mój ex ma bardzo niebezpieczna pracę potrafilam wstawać w nocy i pisać czy wszytsko ok czy żyje . I wiesz co zaczęłam sobie mówić  że lepsze jest takie odejście niż jak by umarł przynajmniej wiem że żyje i wszystko z nim dobrze. Myślę że żyjąc że swiadomoscia że lepiej kogoś stracić przez rostanie niż śmierć.
Jesteś całkiem niedawno po rostaniu ale jak będziesz żyła jeszcze tak jakiś czas to stracisz zdrowie wpadniesz w depresję nerwicę . Myślałaś o psychologu? Może on ci doradzi jak poradzić sobie z tym problemem  tęsknoty . Jak dalej tak będzie nie poradzisz sobie .i uwierz mi najgorszy pomysł jaki teraz wpadł ci do głowy to spodkanie się z nim on ci powie że cię nie kocha i jeszcze gorzej będzie z tobą .
Musisz zacząć walczyć o siebie .

To prawda, żyję z myślą, że wszystko się naprawi. Tymczasem nie można naprawić czegoś, jeśli nawet się ze sobą nie rozmawia. Co tam rozmowa, nie odpisał mi przecież nawet na smsa.

Od tego dnia minęło 11 dni. Usiłowałam walczyć i tłumaczyć. Bez skutku. Ja już wiem, że on mnie nie chce. Zostało mi to uświadomione. Zresztą gdyby miał coś przemyśleć to po takim czasie już by to zrobił, a tu cisza.

Ale trudno jest zrobić to co on. Trudno przestać kochać. Trudno odciąć.

Omijam szerokim łukiem jego zdjęcia, portale itp. Nie drapię w swoich ranach.

Czuję pustkę. Spokój, bo już nie ryczę co 5 minut, ale pustka to moje podstawowe uczucie.

Do tego ludzie dookoła mnie mówiący, że to nie koniec, że on wróci, że wróci i będzie prosić, że trzeba czekać...

Robią mi nadzieję, bo przez to ja wierzę w jego powrót i mimo, że mówię sobie, że nie czekam, to czekam i myślę czy się odezwie.

29

widocznie mówią ci tak, żeby cię doraźnie pocieszyć, niestety wybrali kiepską metodą bo zaklinają rzeczywistość. pogadaj z nimi, że ta forma pocieszenia ci nie odpawia i wolałabyś zamknąć ten rozdział..

Bo nie masz żadnych zajęć, które mogą Cię oderwać. Weź coś zacznij robić, to przestaniesz tyle myśleć.
Zastanawiałaś się skąd to Twoje trzymanie się nadziei na jego powrót? Chcesz by wrócił do Ciebie człowiek, który Cię nie kocha? I co z tego będziesz miała? Wiem! Adrenalinę, której teraz Ci brakuje, tego czegoś, co wypełni tą pustkę. Bo to o to chodzi. Tobie brakuje wrażeń, huśtawki emocjonalnej, jesteś uzależniona od tych emocji.

3miesiace od rostania? To bardzo mało i co naprawdę nie rusza cię jego widok od tak ci przeszło ?[/quotenie]

Pewno, że mnie rusza jak go widzę .... nie potrafię z nim rozmawiać tak jak kiedyś żartować, wygłupiać się, stworzyłam między nami taki dystans ale na chwile obecną nie umiem inaczej. Dla niego ten nasz krótki związek od początku znaczył dużo mniej niż dla mnie, ja jestem z tych osób, które się bardzo angażują a później wiadomo jak jest...i to że już ma kogoś nowego też boli...ale staram się jak mogę o nim nie myśleć, ale wiadomo jak jest nie zawsze się to udaje i czasem pojawi się płacz...ale już nie tak często jak jeszcze kilka tygodni temu. Biegam, chodzę na aerobic, wszystko byle tylko nie siedzieć w domu i nie rozmyślać i analizować. Skoro on się dobrze bawi ze swoją nową a  mnie ma głęboko w dup...to czemu ja mam dalej siedzieć i rozpaczać tak sobie to codziennie powtarzam i czasem pomaga☺wystarczająco się przez niego napłakałam

Przeczytałam Twoja historię bardzo smutna

Ostatnio usłyszałam od kolegi z pracy, że promienieje  miłe to było bardzo☺ i dobrze , że ON to też słyszał

Przepraszam coś mi się źle poprzyciskało poszło dwa razy i jeszcze nie wszystko co napisałam ehhh

To napisz jeszcze raz

Ehhh znowu to samo nie będe pisać  bo tylko zaśmiecam wątek, a nie umiem  teraz tego pokasować i nie wiem dlaczego tak mi ucina tego posta

Baran... no tak, trudny charakterek...

kolejny dzień wśród ludzi. powiedziałam "nie pocieszaj mnie tak, ja wiem, że on już nie wróci i nie zamierzam na to czekać" i padła od kilku niezależnych osób odpowiedź "a ja uważam, że prędzej czy później wróci."

Niewiem jakimi ludźmi się otaczasz ale robią Ci tym krzywdę i chyba nie zdają sobie sprawy że nie pozwalają ci wyjść z tego dołka .
Vex tak trzymaj mów im wszystkim zeby nie mówili ci o nim bo cię to nie interesuje masz  własne życie lepsze niż to że czekasz jak piesek na pana

Coś w tym jest, u mnie też był Baran...

A może oni wszyscy widzą w jakim jesteś stanie i poprostu chcą cię pocieszyć żebyś zaczęła żyć tylko że cię bardzo tym krzywdzą .
Vex my wszyscy tu na forum zaraz zrobimy się twoimi wrogami bo wszyscy mówimy ci żebyś odpuściła . Twoi znajomi martwią się i nie są obiektywni . Posłuchaj  nas bo każdy z nas to przechodził i każdy ma jakieś doświadczenie .
Ja zachowywalam się jak ty wierzyłam że wróci że będzie jak dawniej .
Człowiek którego tak bardzo kochasz juz nie istnieje on się już zmienił i ty też .

Nie, ja nie będę obwiniać Was - dotarło do mnie, jak wygląda sytuacja. Zwłaszcza że minęło już prawie 2 tyg. Jakby miały nastąpić przemyślenia i przeprosiny, to już by nastąpiły. Ale nie ma nic. Więc sprawa jest jasna, ja też jestem zdania, że on najzwyczajniej nie wróci.

No to pierwszy krok za tobą. Teraz czas na uświadomienie że nawet jakby próbował, to nie wolno mu na to pozwolić. Lepiej raz przejść wszystkie etapy rozstania niż powtarzać zabawę co tydzień, miesiąc, rok.