On chce zostawić dla mnie partnerkę - Netkobiety.pl

To koleje pytania: dlaczego jest taki tytuł?
No przecież już zostawił?
To o co chodzi?

Od kiedy tak gorszą Cię ludzkie zachowania?
Naprawdę nie widzisz innej możliwości jak tylko: albo bycie z jedną, albo z drugą? (To pytanie retoryczne.)

Ech. Przecież jest wyraźnie napisane, o co chodzi.

Ale ja wiem co jest napisane, serio.
Pozwól mi zadawać moje jakże idiotyczne pytania.
Z góry dziękuję za pozwolenie.

Ja sie dołaczam do idiotycznego pytania Krejzolki, bo pogubiłam sie w czasie ..:)

#Krejzolka nie wiem. chyba dlatego, że jeszcze nie jesteśmy oficjalnie razem, nie wiem w którym momencie skończy się tamten związek. Może w momencie przeprowadzki? Poprzez ruszoną machinę miałam na myśli zakup nieruchomości.

#Leśny Owoc -dziękuję, właśnie ubrałaś w słowa wiele moich obaw. Masz rację, to strasznie dziwne tak płynnie przechodzić z jednego stylu życia w drugi.
#Wielokropku -mialam na myśli, że wolałabym aby to rozstanie wynikało z tego, że on nie chce być z nią, a nie tylko i wyłącznie dlatego, że chce być ze mną (nie chce być sam) i na mnie liczy. może to nielogiczne. czysto hipotetycznie- jeśli bym mu powiedziała po wyprowadzce "wiesz co? cieszę się, że się rozstaliście, nie czuję się jeszcze gotowa na wspólne życie, mieszkanie, pobądź jeszcze singlem, wyszalej się" to wolałabym, żeby on powiedział, że w porządku, aniżeli żeby uznał, że teraz to już MUSIMY być razem bo DLA MNIE się z nią rozstał.

Kłócić? Nieeee, coś Ty.

Autorka wie, czego chce i wie, czego się obawia. Rozumiem jej obawy.

Przepraszam bardzo, ale czy ktoś może mi wyjaśnić, na jakiej zasadzie działają "próby" rozstania?

Bo ja to rozumiem tak, że jak się z kimś chce być, ale coś się dzieje, to jasne, można walczyć.
Ale jak się z kimś nie chce być to się odchodzi. Przychodzi, mówi jasno i wyraźnie, że to koniec no i koniec.
Co to jest próba rozstania? On chce, ale tamta mu nie daje odejść? No to ja podziwiam, bo moim zdaniem ani kobieta ani mężczyzna nie posiadają nic, co zabroniłoby drugiej osobie spakować ciuchy i się wyprowadzić. Albo w tym przypadku spakować rzeczy kobiety i ją wyprowadzić.

On się do tej pory z nią nie rozstał bo nie chciał. A nie dlatego, że ona wredna mu zabraniała.

#Lady Loka - próba rozstania w ich wykonaniu polegała na tym, że ona mimo próśb, gróźb nie chciała opuścić domu. Tak, on widocznie nie chciał odejść w nicość, wsadzić kasę w mieszkanie i zamieszkać sam. Zrzuca to na argument, że dom duży, mijają się, wychodzi rano, wraca późno w nocy. No i że syn. Mi przypadła albo rola albo katalizatora do zmian, albo narzędzia do zmiany tego stanu rzeczy. Myślę, czuję, widzę że to z jego strony jednak zakochanie, a nie chłodna kalkulacja, jest nam ze sobą naprawdę dobrze. Ale sytuacja mimo tego, że jesteśmy ze sobą szczęsliwi jest trudna stąd ten wątek i dywagacje.

Nie wierzę. Naprawdę nie wierzę w to, że facet nie potrafi kobiety ze swojego domu wyprowadzić. Albo masz ciapę zamiast faceta, albo żona nic o tych groźbach i prośbach nie wiedziała i tak naprawdę siedział z nią, bo była bezpieczną opcją, a on nie chciał puszczać jednej gałęzi przed wskoczeniem na następną.

A skąd wiesz jak było- moze mieli taki układ, że Ona wspiera jego karierę, a sama zajmuje się domem?
może dziecko chorowało?
Może urządziła ten dom od a do z po to, by traktować ją jak intruza, bo nie mają papierka i On ma ją wykopać, może jeszcze zabrać dziecko by wprowadziła się tam nowa kobieta? 
odleciały niektóre Panie chyba.. To nie byłby ciapą, tylko ..... nie chciałabym takiego faceta.

Jest to trudne, ale jak związek się kończy, to powinno skończyć się też wspólne mieszkanie. Dom jest jego, na jej miejscu sama bym się stamtąd wyniosła.

Ela210, a gdyby to było na odwrót, to też by było nie dobrze - grozić ojcu swojego dziecka, żeby opuścił dom, bo formalnie dom jest jej?

Groźby - są nie na miejscu. Ale dogadanie się, bo związek się skończył? Jak najbardziej. Stanowcze postawienie sprawy.

Autorko, piszesz, że znacie się 3 miesiące. Ile to jest spotkań? Maksymalnie 90, gdybyście widywali się codziennie... Ale zapewne tak nie jest. Na ile można człowieka poznać przez taki czas? Myślisz praktycznie, i  to dobrze. Wydaje mi się, że masz problem ze stawianiem granicy - "dałam się pocałować", "obawiam się, że będzie naciskał". A gdzie twoja decyzyjność? Myśl o tym, czego ty chcesz i potrzebujesz. Moim zdaniem twoje obawy są słuszne, nie wzięły się znikąd. Ale nic nie stoi na przeszkodzie, żeby mu to jasno powiedzieć - owszem, będzie mi na rękę, jeśli już nie będziesz z obecną partnerką, ale ja nie jestem w tym momencie gotowa do związku, jak dla mnie za krótko się znamy, żebym mogła ci coś obiecać, a tym bardziej z tobą zamieszkać. Nie chcesz być gałęzią, którą się chwyta, zanim puści poprzednią, i bardzo dobrze. Bo jak wam nie wyjdzie, to ty będziesz tą złą, co  go mamiła wizją "żyli długo i szczęśliwie" a teraz nagle nie chcesz. MUSISZ mu o tym powiedzieć, on musi mieć jasność, żeby potem nie było, że coś sobie naobiecywaliście, a jak się bliżej poznacie, motylki ulecą, i nagle jest nijako.

O matko. Nie siadajcie tak na mnie, bo nie o to mi chodzi.

Sens moich dwóch ostatnich postów jest taki, że nie rozumiem jak można próbować się rozstać i się nie rozstać.
Przecież ona go do kaloryfera nie przywiązywała i nie kazała mu siedzieć z nią. Skoro problemem był dom, to czemu nie wyprowadził siebie albo jej? Czemu nie podzielili majątku, nie wyprowadzili się oboje, nie sprzedali?
Jeżeli facet twierdzi, że chce się rozstać, ale kobieta mu nie daje, to jest ciapą i to okropną.
O ile to prawda.

Gdyby chciał się z nią rozstać wcześniej to by się wziął i rozstał i już dawno mieszkaliby osobno. On tego nie zrobił tylko niby "próbował". A w jaki sposób przeciętna kobieta może sprawić, żeby takie próbowanie facetowi nie wyszło? Bo ja naprawdę nie rozumiem jak (po pierwsze) facet może próbować, ale w efekcie się nie rozstać i (po drugie) jak kobieta może chcieć mieć w domu faceta, który jawnie prosi i grozi rozstaniem.

#Monoceros - Właśnie się 'dogadali' w tej kwestii - że on zostawia jej dom. Dzięki za spojrzenie z dystansem. Abstrahując od naszej faktycznie krótkiej znajomości możesz mieć rację z tymi granicami. Wiele spraw jest efektem jego działań. Pocałunek, randki, seks itd. Ja na tym płynęłam, dawałam się uwodzić, nie przeszkadzało mi to do tego momentu w którym jestem teraz. Bo teraz odpowiedzialność spoczywa również na mnie. Mam zmienić rolę z luźnej kochani na partnerkę o tych samych prawach. Ja nawet cholera, nie planowałam być w związku

#Santapietruszka - przestał się szarpać bo chce się od niej uwolnić kosztem domu i zacząć nowe życie. Ona o mnie nie wie, tego jestem również pewna, ponadto ona mu nie może kazać znikać z jego domu, jeszcze by tego brakowało.

A on ożenilby się z tobą czy też chciałby żyć z tobą, jak z matką swojego dziecka, na tzw kocią łapę?
A tak w ogóle, to jeśli myślisz o nim poważnie, to zastanów się po co ci facet, który potrafi kogoś zdradzać i okłamywać? Ciebie też tak kiedyś potraktuje.
Chyba że masz go tylko tak na chwilę, do łóżka, do mile spędzonego z nim czasu.
Bo di rodziny też gostek się przecież nie nadaje.
Zastanów się więc czego od niego chcesz i czy jest to dobry materiał na twoja sukienkę.

Zawsze byłaś odpowiedzialna za swe zachowanie, także wtedy, gdy "pozwalałaś" się uwodzić.

Często to konsekwencja flirtu, romansu.

A wychowywanie dziecka to było darmowa praca? Czyżby zajmowanie się domem oznaczało "siedzenie w domu i nic nie robienie"?

Nie!
Ja tylko sugeruję, że skoro jej się należy za opiekę nad dzieckiem i zajmowanie się domem rekompensata, to jemu również, za zarabianie na życie.

Ogólnie uważam, że związek to nie układ, w którym się robi coś za coś.

Układy, które panowały między nimi wydają się tak dziwne, że aż nierealne.

Może ona była współlokatorką tylko, a dziecko sobie zrobili tak po prostu?

#Lady Loka - hehe, nie sądzę byli razem w związku. nie kwestionuję wszystkich ich wspólnych lat razem i ich uczuć.

Nie rozmawialiście na ten temat. No cóż, trudno się dziwić po trzech miesiącach, tak naprawdę nie wiadomo czego właściwie.
W takim razie wydaje mi się, że powinnaś zacząć od siebie, od tego że jasno odpowiesz sobie na pytanie czego ty oczekujesz albo oczekiwalabys od tego faceta. Jeśli miałby być na poważnie, to powtarzam raz jeszcze, jako zdradzacz, obojętne w jakaś ideologię byłby ubrany, on do związku, do rodziny się nie nadaje. To facet podwyzszonego ryzyka.
A jeśli chodzi o kwestie ewentualnego ślubu z tobą, to jak znam życie, faceci lubią powielać schematy, które znają. Skoro on nie ożenił się z matką swojego dziecka, to znaczy, że nie chciał tego zrobić. Może chodziło o majątek? Źle świadczy o facecie, który walczy z matką swojego dziecka o to, by wywalić ja z domu. Ciebie też kiedyś wywali ze swojego mieszkania? Przyjrzyj się tej sprawie na spokojnie, bo może facet jest chytry i wyrachowany, a ty tego jeszcze nie widzisz, bo pierwsze trzy miesiące, to jak powszechnie wiadomo, jest najpiękniejszym okresem znajomości abo zwiazku-nazywaj to jak chcesz.
Jeśli tobie nie będzie zależalo na papierku, kiedyś w przyszłości, to ok, trzymaj się tego faceta. Jeśli jednak zmienisz zdanie w tej kwestii, to raczej nastaw się na walkę z nim o te sprawę, bo faceci łatwo się przyzwyczajaj do sobie znanych schematów.
Tak czy siak zbadaj dokładniej sprawę jego podejścia do kasy, do tych spraw, bo jest to ważniejsze od innych dylematów, które masz na ten moment.

Wiesz, mnie tylko dziwi jedna rzecz. Że skoro Cię to niepokoi te jego zdecydowane życiowe zmiany- to nie rozmawiałaś o tym- bo okazji było pewno mnóstwo..Mogłabyś wtedy jasno usłyszeć, że robi to niezależnie od Waszego romansu i miałabyś z głowy dylemat.
Bo przecież jak słyszysz  o takim pomyśle, to w zależności od nastawienia zapala się przecież czerwona lub zielona lampka???

Życzę ci, byś podjęła mądra decyzję. Nie chce podkopywac twojego zaufania do tego faceta. Mnie chodzi tylko o to, byś zaczęła myśleć o waszej znajomości w bardziej zdroworozsadkowy sposób, żebyś była bardziej praktyczna, bardziej życiowa, czyli mniej zajmowała się tymi dylematami, jakie masz teraz, ponieważ te sprawy są drugorzędne. Napisałam do ciebie tylko dlatego ( w ogóle nie udzielam się na tym forum, czasem tylko coś sobie podczytuję), ponieważ wyczułam, że jesteś szczera i że zasługujesz na radę, na radę z życia wzięta. Tak więc najpierw patrz na siebie i na to, co tobie pasuje, a faceta poznawaj sobie, ale patrz na niego trzeźwo, a nie przez pryzmat własnych poboznych życzeń.
Wszystkiego dobrego.

#natasza - dziękuję Ci serdecznie za miłe słowa. Dużo mi dały wasze rady, obiektywne spojrzenie osób, które mają za sobą różne doświadczenia dużo daje. Mam świadomość, że to związek moralnie wątpliwy i wysokiego ryzyka oraz, że trzeba tu zachować jasność umysłu tym bardziej, że się dopiero poznajemy - szczególnie mam na myśli to poznawanie na polu związkowym.

#Ela - dwa dni temu on jej powiedział, że znalazł mieszkanie, kupuje je i się wyprowadza. Im zostawia dom. Nie powiedział jej, że ją zdradza. Mi powiedział, że chciałby żebym z nim zamieszkała.

Poczytałam i muszę przyznać, że z opisów ten Romeo nijak nie wzbudza mojego zaufania. Z tym jego rozstawaniem się - albo jednak jest wyrachowany, albo to ostatnia niemota. Obie opcje nie zachęcają. Dziwi też, że zataja powód wyprowadzki, jeśli miałyby ich łączyć jedynie finanse - w takiej sytuacji nie byłoby to raczej dla niej takie istotne, skoro zostawia jej dom i planuje zakręcić to tak, aby syn nie miał pogorszenia standardu życia. Czyli bodziec we współlokatorskim życiu czy jednak chamska zdrada?
Musisz też zdawać sobie sprawę, że prawd jest tyle, ile zapytanych osób. Z moim też mamy wieloletnich wspólnych znajomych i jestem najzupełniej pewna, że z ich opinii o nas byłoby niemal niemożliwe dojście do tego, jak wygląda naprawdę nasza codzienność.

jeśli zdradził swoją partnerkę i zostawi ją dla Ciebie, to jaką masz pewność, że w przyszłości nie powtórzy się ta sytuacja?

Żadną.
Ty też nie masz żadnej pewności, że za X lat Twojemu facetowi nie odbije i nie zdradzi Cię.
Dlaczego? Bo nie mamy nikogo na własność.

Trudna sytuacja, współczuję. Trzeba jednak za tego faceta pomyśleć o dziecku. Ono będzie cierpiało, jeśli ojciec odejdzie. Nieważne, ile ma lat (wiem z własnego doświadczenia). Facet powinien ochłonąć, przemyśleć wszystko a nie nieodpowiedzialnie porzucać rodzinę z dnia na dzień, bo "motylki w brzuszku". Chyba, że nie zależy mu na rodzinie wcale, to już sama sobie odpowiedz czy taki facet byłby dla Ciebie odpowiedni.
Mój ojciec niestety poddał się uczuciom, dosłownie porzucił nas, choć nie było w domu kłótni - raczej ciche dni. Wystarczyło przegadać temat, dać sobie szansę na wzajemne zrozumienie - a nie uciekać jakbyśmy nic dla niego nie znaczyli. Może zasugeruj to temu facetowi - że jeśli jest odpowiedzialny, powinien najpierw na spokojnie zamknąć swoje sprawy. A potem na spokojnie zacząć życie z Tobą. Bo jak poddaje się namiętnościom tak łatwo, to nic dobrego nie wróży

Dokładnie   
Ale niektórzy wolą w to wierzyć..

Właśnie o to chodzi. Ludzie z takim podejściem niezbyt dobrze rokują, a wiesz dlaczego? Bo mają tendencję do skrajnie egoistycznych wyborów. Uwierz mi na początku związku, gdy są motylki i nie jest się pewnym czy osoba, która nam się podoba nas oficjalnie wybrała to się dzieją piękne rzeczy . Gdy "fajerwerki" opadną to wychodzi szydło zworka. Sądzę, że tak właśnie się dzieje w Jego jeszcze obecnym związku. Był tam dla wygody, znalazł sobie podniecającą Go kobietę to rodzinę ma gdzieś. Czy to dobrze o Nim świadczy? Tym bardziej, że piszesz nam już o Jego paplaniu na temat wspólnego mieszkania. To idzie za szybko. Jeszcze dobrze z jednego związku nie wyszedł, a już planuje kolejne "love story".
Co innego, gdy nie wychodzi związek. Ludzie rozwodzą się w zgodzie. Ojciec odwiedza i dba o dzieci oraz szanuje ex żonę. Spotyka nową kobietę na własnej drodze i postanawia spróbować . On zachowuje się jakby instytucja zwana rodziną była ważna dopóki nie stała się nudna i męcząca. Przepraszam, a gdzie tu odpowiedzialność za to?
Nie boisz się za 2-8 lat znaleźć w podobnej sytuacji? Szczególnie, gdy będą dzieci. Gorzej powie "wolę byłą rodzinę"? Nie wiesz dlaczego się rozstali (naprawdę ludzie potrafią udawać i czasami pozory mylą: jedni co wydają się winnymi po prostu zgorzknieli z powodu doświadczeń, a ci drudzy uprzejmi/do rany przyłóż grają, aby ugrać coś dla siebie) i przystali na dziwny układ. Patrząc również na Jego niedojrzałe podejście na odpowiedzialność za to co wcześniej budował?

Niestety dla mnie to mocno śmierdząca sprawa. Jego obojętność (bądź manipulacja) względem rodziny i granie przed Tobą. Moim zdaniem On ściemnia, bo sądzi że łatwo Tobą manipulować. No wiesz... sądzi, że jako kobieta polecisz na rozmowy o wspólnej przyszłości, kreowaniu nieprawdziwego obrazu odnośnie "złej żony" - nie będziesz przecież ubolewała nad wredną babą? Co nie? Ale rozwieść się nie chciał, ciekawe nie, tylko gdy spotkał Ciebie ? Skąd wiesz, czy z Nią nie sypia, a Ci nie wciska głupot?
Zbyt wiele dziwnych wyborów i nieścisłości oraz dużej nachalności w Jego zachowaniu, czy mowie. On zdaje sobie sprawę, że prawdy o Jego małżeństwie nie masz możliwości zweryfikować, a On tak zlewając rodzinę też nie pokazał się z dobrej strony. Co z miłością do dziecka? To mnie najbardziej interesuje, czy przypadkiem rozpad związku to nie była głównie Jego zasługa. Natomiast żony nie obchodzi, czy skończysz podobnie jak Ona.

Jednakże to Twoje życie i wybory . Ja mogę życzyć Ci tylko powodzenia i w razie potwierdzenia się moich obaw szybkiego dojścia do siebie.