Czy powiedziec kolezance, ze maz ja zdradza z najblizsza przyjaciolka? - Netkobiety.pl

To jest bardzo trudne zdecydować czy powiedzieć czy nie I jak to powiedzieć ... Ja na twoim miejscu porozmawialabym najpierw z nim

Chyba obawiałabym się powiedzieć prawdę, ale najbliższej przyjaciółce na pewno bym powiedziała. Nie chciałabym, żeby była oszukiwana.

Koczek, nie chciałabym Ci podpaść

Hirue, Twoja żona JUŻ jest "wmieszana" w tą sytuację. Do zdrady ( lub ciągnącego się romansu) doszło/dochodzi kiedy była obecna na tym spotkaniu/-ach.
I ona jest oszukiwana w pewien sposób, więc ją też to dotyczy. Jeśli jej nie powiesz, to TY "skażesz" ją na zabawę/kontakty/przebywanie z ludźmi, którymi gardziłaby gdyby znała prawdę. Chcesz tego dla niej?
Wymiana poglądów między ludźmi nie służy tylko do zabicia czasu. Moim zdaniem mógłbyś to przemilczeć, gdyby takie sprawy jej "wisiały". Skoro jednak uważa zdradę za zło i jasno Ci to zakomunikowała to zachowaj się adekwatnie i poinformuj ją co się dzieje w sferach, które są dla niej ważne. Po jej słowach które przytoczyłeś, jasne jest dla mnie że chciałaby o tym wiedzieć. Uszanuj to.
No i zastanów się jeszcze co może grozić Waszemu związkowi, jeżeli zdrada się wyda. Twoja żona zacznie sobie zadawać wiele pytań odnośnie tej sytuacji. Między innymi takie; "czy dochodziło do seksu na tychże spotkaniach?", "jak mogliśmy nic nie zauważyć?!" Bo nie zauważyłeś nic, tak?"
Jak się zachowasz jeśli padnie to ostatnie pytanie? Odpowiedz na nie teraz -masz 2 sekundy ;) Skłamiesz? Wtedy wg mnie "przegrasz" BTW Jesteś pewny, że będziesz wystarczająco przekonujący w takim momencie? Jeśli nie, to pewnie będziesz miał przesrane.
Powiesz prawdę? Też przegrasz- zaufanie żony do Ciebie ulegnie erozji, w nie dającym się przewidzieć stopniu. Zatajenie tej rangi sprawy spowoduje automatycznie kolejne pytania typu: "Czego jeszcze mi nie mówisz, nie powiedziałeś?!"To się może przenieśc na wszystkie sfery związku i bardzo trudno będzie Ci to ugasić ( o ile w ogóle będzie to możliwe).
Właściwie taka sytuacja niebezpiecznie przybliżyłaby Cię do określenia 'frajer"- nic złego nie zrobiłeś, a możesz za to słono zapłacić.
Ergo: nie mówiąc żonie musisz się liczyć z tym, że uderzy to w Wasz związek.

Zatrzymam się jeszcze na chwilę przy Twojej motywacji, żeby "chronić żonę" przed prawdą o zdradzie. Rozumiem że konkretnie masz na myśli "ochronę" przed dylematami, które trapią teraz Ciebie i stresem, który się może z tym dla niej wiązać? W takim razie zapytam: czy Twoja żona to nadwrażliwa mimoza, która w zetknięciu z bądź co bądź "zewnętrznym" (pozazwiązkowym- niedotyczącym jej osobiście) problemem traci miesiące na zamartwianie się ?
Bo taki charakter raczej nie pasuje mi do osoby, która używa słów typu "kure...o".
A może, bez urazy ale odpowiedz sobie teraz szczerze- chodzi w tej "ochronie" raczej o to, że znając żonę wiesz, że po tym jak się dowie o zdradzie, powie o wszystkim zdradzonym? A że jesteś naocznym świadkiem, zdradzeni przyjdą do Ciebie i szlag trafi Twój święty spokój i chęć zostawienie tego jak jest?
Kto wie, jak ta podwójna zdrada wyjdzie poza Wasz krąg (bo przecież często tak się dzieje), może być Tobie w jakichś dalszych kręgach (znajomych znajomych itp.) przylepiona etykietka "kapusia".
Jeśli tak, to nie ma się czego wstydzić i tworzyć racjonalizacje w rodzaju "chcę chronić żonę"- przecież chyba wszyscy tu mają świadomość, że ciężko walczyć z idiotycznymi, krzywdzącymi plotkami czy ostracyzmem.
Może i się mylę w tym akapicie- w końcu Twojej żony nie znam... Tak czy inaczej taka decyzja sprowadzi się do tego, że wejdziesz trochę w rolę Rodzica, a ją ustawiasz w roli Dziecka, które należy chronić przed "złym światem". Uważam, że należy tego unikać, ale to osobny temat więc go nie rozwijam.

Teraz o tym jak moim zdaniem zachować święty spokój w tej sytuacji, zachowując szacunek dla samego siebie. Bo to jak zrozumiałem to są główne założenia, które chcesz zrealizować.

A więc proponuję oznajmić zdradzającym, że wiesz o zdradzie. I że z tego powodu ograniczasz kontakt z obydwiema parami do minimum (de facto oznaczać to ma koniec spotkań)
Obiecaj im, że nie powiesz zdradzonym. ALE pod  kilkoma warunkami:
- Po pierwsze przerzucisz odpowiedzialność za zakończenie spotkań na zdradzaczy.
To ONI mają wymyśleć powody, dla których to ONI nie chcą/nie mogą się więcej spotykać w tym trybie co do tej pory.
Dlaczego bowiem to TY masz ściemniać i kombinować? To nie Ty jesteś odpowiedzialny za tą porąbaną sytuację, tylko ONI.
- Po drugie, ostrzeż ich, że lepiej żeby powody które wymyślą i przekażą swoim małżonkom były sensowne, bo jeżeli będą naciągane i tamci ich nie przyjmą do wiadomości, tzn. nie wystarczą im te wyjaśnienia i w efekcie przyjdą do Ciebie z pytaniem w stylu: "Słuchaj, czy wiesz o co tak naprawdę chodzi?? Co się stało, że nagle zgrana paczka się rozpada? Wiesz coś na ten temat?"  -to wtedy powiesz prawdę.
Bo niby czemu masz kłamać? Czemu zapytany wprost masz osłaniać/ przekładać jednych przyjaciół ponad drugich? I to tych właśnie, którzy oszukują. W końcu jaką masz gwarancję, że nie robią koło pióra i Tobie lub/i Twojej żonie w jakichś innych sprawach?
Takie postawienie sprawy sprawia, że traktujesz ich równo: zapytany mówisz prawdę, niepytany - nie wtrącasz się.
W każdym razie dałeś zdradzaczom jakąś szansę, że się wywiną. Jest jednak drugie dno tego warunku- dajesz jeszcze większą szansę zdradzonym, że odkryją prawdę... Ponieważ zmuszając zdradzaczy do wymyślania powodów zaprzestania spotkań w tym samym czasie, jakby ustawiasz ich obok siebie i rzucasz na nich światło reflektora. Zdradzeni musieliby być po prostu głupi, gdyby nie zauważyli tej zbieżności.

Czy powiedzieć zdradzonym?
Jeśli nie ma wyraźnych "rys" na tamtych związkach, nie było wcześniej zdrad i zdradzeni w pełni ufają zdradzaczom jaka jest szansa, że ci pierwsi uwierzą Tobie (lub Twojej żonie) na słowo, a nie ukochanym partnerom?
Powiedziałbym, że skrajnie niska.
Jeśli odrzucasz możliwość jakiejś prowokacji (nagrywania itp.), zdradzonym można dostarczyć jedynie poszlaki. To "światło reflektora", o którym wspomniałem powyżej jest nie tylko sygnalem dla zdradzonych, ale też taką poszlaką. Która może uwiarygodnić Twoją (czy też Twojej żony) wersję, kiedy zdecydujesz się jednak powiedzieć co się stało. Tak wraca znowu kwestia poinformowania żony...
Jest rozwiązanie pośrednie tego problemu- może nieidealne- jak to z pośrednimi rozwiązaniami, ale może się udać, o ile Twoja żona potrafi Ci zaufać, i ma w sobe na tyle samokontroli że powstrzyma ciekawość i język za zebami. Otóż możesz jej nie powiedzieć o zdradzie, a tylko powiedzieć że stało się coś ważnego, że nie dotyczy to bezpośrednio Was, ale czekają Was pewne dość ważne zmiany. I poproś żeby dała Ci trochę czasu, byś mógł to załatwić.  Ale w gruncie rzeczy to jest jednak dość słabe... Upieram się, że na Twoim miejscu powiedziałbym bez takiego kręcenia i postawił sprawę mniej więcej tak: "Ja Tobie zaufałem i uszanowałem to co jest dla Ciebie ważne, więc i Ty uszanuj to że ja nie chcę się w to mieszać w taki sposób jak Ty, czyli idąc z tym do zdradzonych i w efekcie rozpętując piekło. Pozwól mi to spróbować po swojemu. Jeśli nic z tego nie wyjdzie, a Ty nadal za jakiś czas będziesz chciała poinformować zdradzonych to jeśli mnie posłuchasz będzisz bardziej wiarygodna, inaczej możemy zrazić do siebie całą czwórkę, a Ty na dodatek możesz mieć kwas w pracy."

Problem w tym, że Autor wcale nie czuje się z tą wiedzą komfortowo, choć rzeczywiście za chwilę może się okazać, że będzie czuł się jeszcze gorzej.

Dyskomfort polega na tym, że zobaczył to czego nie powinien zobaczyć. Posiadł wiedzę, której mieć nie powinien. Dzieląc się tą wiedzą, automatycznie wchodzi w całe szambo, w którym babrają się te dwie pary, i to na własne życzenie.  Teraz jeszcze jest na takim etapie, że może udawać, że nigdy nie widział tego co widział. Kwestia jego sumienia i tego czy da radę.

1. Wiedzieć to jedno.
2. Nie wiedzieć a domyślać się to drugie.
3. Przynosić złe wieści będąc osobą z zewnątrz, nie zaangażowaną bezpośrednio w konflikt to jest zupełnie inna, oddzielna perspektywa. Posłaniec zwykle obrywa najgorzej, właśnie przez swoje dobre chęci.

Oczywiście,że powiedzieć,niech babka zobaczy z kim żyje a ten niech nie myśli,że mu się uda......obrzydliwe zachowania !!!!!!!!...o zgrozo nie oni jedni maja imprezy ze zdradą.......

Koczek myslę, że ta kobieca taktyka jest dla nas facetów zbyt skomplikowana i rozbudowana.