Namiętność i erotyka uleciała z mojego małżeństwa - Netkobiety.pl

Dzięki! Jest wyjątkowa Ale istotnie, bez myśli ew. czyny nie mają prawa zaistnieć. Ryzyko zrobienia czegoś głupiego stale istnieje, a ja nie mam natury Hioba. Bezgrzeszny był tylko Jeden w historii.

"z żoną, nikim innym"? Hmm.. Patrz zdanie powyżej.

Może żona akurat nie potrzebuje w kontekście seksualnym Tego mężczyzny w mojej osobie (tak jak ja, w kontekście seksualnym i emocjonalnym, jej pragnę)? Nie wiem. Niektóre Panie tutaj tak właśnie pisały, ja naprawdę nie skreślam żadnych argumentów i wszystko przetwarzam : ) . Najbliższe tygodnie sporo rozstrzygną.

Może, chociaż na emocjonalnym dnie już kiedyś byłem, dawno temu. I wszystko aż za dobrze pamiętam. Wiesz, to ciekawa kwestia. Jest jeszcze jedna istotna rzecz - ostatnio rzadko zasypiamy razem, po prostu dwa osobne pokoje. Pytam się dlaczego, to słyszę, że jej niewygodnie (nasze zwierzaki pchają się do mnie do łóżka, bo mnie wybrały na "przewodnika stada" : )). Zabawne, bo kiedyś zupełnie nie miało to znaczenia, a sama też kocha zwierzęta. Uwolnienie siły? Dziś pół nocy śnił mi się realistyczny sen erotyczny z osobą, która do tej pory zupełnie nie zaistniała w tym kontekście (moja koleżanka, atrakcyjna rozwódka, z którą łączą mnie kwestie głównie zawodowe, ale się bardzo lubimy). I co, po tym megarealistycznym śnie (nie pamietam, kiedy ostatnio coś takiego mnie trafiło) miałbym wziąść telefon, wybrać jej numer, umawiać się od razu na kawę i pchać temat dalej? Pewnie bym się umówił, nie mam wątpliwości. I walić "kawę na ławę", bo coś mi się coś tam w marzeniach sennych bezwolnie uroiło? Bez przesady.

Ba Producenci też to wiedzą. Inaczej podgatunek "next door girl" czy inny "amateur" nie byłby aż tak bardzo profitowy i rozwinięty.

Wiesz, nie pamiętam grama takiej myśli, gdy dawaliśmy sobie maksimum przyjemności a ja nawet nie pomyślałem o alternatywie. Może mi oczywiście nie wierzyć, ale taka jest prawda. I żadne życiowe profity mi tego nie rekompensują. Bo działo się to wtedy, gdy tych profitów praktycznie NIE BYŁO. Byliśmy my, plany, marzenia i wiele codziennej radości. MY!

A ja dalej twierdzę, że to nie mit. I jeżeli jacyś młodsi "bracia samcy" : ))) nas teraz czytają, to powiem im, jak starszy kumpel - nie popełnijcie mojego życiowego błędu, ogarnijcie się jak najszybciej w wieku 18+ i nie czekajcie na seks do 24-go roku życia, czy dłużej. Nie czekajcie, bo inaczej takie michałki mają szansę również w Waszych głowach się zalęgnąć.. Próbujcie, popełniajcie błędy, smakujcie, szukajcie swojej drogi, poznawajcie wiele kobiet, cieszcie się życiem każdego dnia. Nie zamykajcie się w swoim środowisku, wychodźcie do ludzi, bądźcie odważni, nawet jak wg. Waszych młodzieńczych kompleksów wyglądacie jak ostatnie nieszczęście. Jak usłyszycie z czym do ludzi, jesteś brzydki, jestem zajęta czy inne argumenty, nie poddawajcie się. Kto nie maszeruje, ten ginie. Bawcie się życiem w sytuacji bez większej ilości stałych zobowiązań i innych obowiązków dojrzałego życia. Nie popełnijcie mojego młodzieńczego błędu. Nigdy.

I w takiej sytuacji, młody, wściekły, pełen złości i zapiekłości zapalczywy szczeniak sobie powiedziałem: ja wam jeszcze pokażę. Same przyjdziecie do mnie. Nikomu nie dam się szmacić. Zbuduję coś, co da mi pozycję, szacunek, pieniądze i kobiety. I nikogo o nic nie będę nigdy prosił. I tym podobne gówniarskie brednie Niedługo po takim dictum poznałem zupełnie przypadkowo przyszłą żonę, dla której mój ówczesny poziom zamożności nie miał kompletnego znaczenia. Liczyłem się ja. Jak to mówią, "Pan Bóg pisze prosto po krzywych liniach".

"Eviva l'arte! Człowiek zginąć musi -

cóż, kto pieniędzy nie ma, jest pariasem,

nędza porywa za gardło i dusi -

zginąć, to zginąć jak pies, a tymczasem,

choć życie nasze splunięcia niewarte:

evviva l'arte!"

Brawo. Podpisuję się pod każdym słowem Twojego wpisu.

Ołł, to była jednorazowa sytuacja w tym samochodzie : ) Na tyle charakterystyczna, że uznałem że warto ją tutaj zamieścić. Ja ogólnie uśmiecham się do kobiet, wchodzę z nimi w dialog w różnych sytuacjach, również skomplementuję  (zakupy, wyjazdy itd.) Zabawne, że to dzieje się dużo częściej, niż jakiś czas temu. I czasami się zastanawiałem, czy jednak nie sprawdzić swoich męskich umiejętności i w takiej sytuacji nie umówić się, nie zaprosić na kawę, wziąć nr telefonu itd. Ale nie robię tego. Nie brzydzę się również prostytutek, chociaż u nich nie bywałem (jak pisałem, miałem wiele okazji by to zrobić, byłem nawet namawiany przez moich znajomych, którzy z tej formy rozrywki korzystają). Oczywiście nie o pieniądze albo o jakieś skąpstwo w braku chęci skorzystania chodzi.

I znów się podpisuję Natura i geny bywają brutalne. Mnie na polu umiejętności podrywu, jak i urody obdarowała kiedyś chyba miernie. Dała gdzie indziej handicap, ale nie załatwiła w pełni problemu. Per analogiam przypomnę wątek znajomych z pracy mojej żony, to bardzo przystojni młodzi panowie (jeżeli sam jestem w stanie ocenić urodę innego faceta, ze swoją przeciętną też mam problem). Jeden w typie znanego amerykańskiego aktora młodego pokolenia.

I tyle w temacie "Poprzez realizację fantazji z żoną". Tertium non datur. Reasumując, chyba to wszystko co chodzi mi po głowie spiszę w jeden list czy inny dokument. Nie wiem, czy bardziej dla siebie, czy dla niej. I czy go od razu nie podpalę zapalniczką po napisaniu i wydrukowaniu.

I See, ja nie odżegnuję autora od czci i wiary ale z każdym jego zdaniem coraz bardziej utwierdzam sie w przekonaniu, że mam racje i coś sie dzieje w JEGO zyciu, i nie w żonie szukać przyczyny.
Nie chodzi o fantazje- te mamy wszyscy Ale sa fantazje dla fantazji, które podbudowują nasze ego i fantazje które pojawiają się z niezaspokojonych pragnień- a to jest inna bajka.
Zaśmiałam się głośno z tego zdania, bo ja słyszałam DOKŁADNIE takie zdanie 2 razy.
Z rok przed naszym kryzysem dokładnie takie,
W trakcie "amoku męża"- sama wtedy tak u mnie chyba pisałaś- już bez ostatniego fragmentu.
Widzę wiele podobieństw w naszych małzeństwach. Ja byłam pierwszą jego kobietą, on pierwszym poważnym związkiem, ale jakieś doświadczenia miałam- dla mnie teraz bez znaczenia.
W amoku mąż opowiadał mi o swoich dylematach w zwiazku z inną kobietą jak przyjaciółce- zwierzał się ślepy na to, że wbijał nóż w serce- ale był wtedy na 100 % szczery. To pozwoliło mi zdystansować się od niego wtedy,zacząć mysleć przede wszystkim JA a nie "MY".  trucizna była lekarstwem.
Unreal jest na progu kryzysu i tu zgodzę się z Garym że nie jest do końca z sobą szczery-
Kiedyś tu została zbanowana "zła kobieta" za to, co napisała wprost niejakiej "Barrakudzie" prosto w oczy, więc ja tego nie powtórzę, ale trafne było.
Pewnie omijam szereg innych rzeczy w wątku autora, ale to mi się wydaje esencją..

PS.

Tez lubię psy, ale jeśli w hierarchii stada są przed żoną, to sorry..

Uśmiałam się z tych kotów, bo nam też pchają się do łóżka

Przeczytałam jeszcze raz Twój wstęp i mam wrażenie, że intensywny seks z żoną ma Ci w pewien sposób zrekompensować braki z wczesnych lat młodości. Na zasadzie - nie wiem, jak to jest z innymi kobietami, więc chociaż niech z żoną będzie na maxa. I kiedy seks z żoną stał się zaledwie letni, szybko zacząłeś panikować - no bo jak to, to wszystko? Już nic więcej mnie nie czeka i jestem skazany na nudny, biologiczny akt kopulacji? Nigdy więcej seksu w aucie, w plenerze czy rekordowych maratonów, po których czuć każdy mięsień? Najlepsze lata mam za sobą, choć jestem zaledwie po trzydziestce? Takie myśli potrafią frustrować

Zrobiłeś życiowy bilans i o ile w sferze zawodowej odniosłeś sukces, o tyle w życiu prywatnym nie osiągnąłeś (jeszcze) wszystkiego. Uwiera Cię brak dziecka i przeciętny seks,  no i w dodatku "przeciekły Ci przez palce" inne kobiety. Niestety- stety, nie jesteś typem zdradzacza, więc moralność i lojalność wobec żony nie pozwalają Ci nadrobić zaległości w sferze seksu. Dlatego wciąż jesteś głodny wrażeń i chcesz, by żona dotrzymała Ci kroku w Twoich fantazjach, co niekoniecznie jest po jej myśli. Niestety, pewnych braków nie da się nadrobić - przeszłości nie zmienisz, możesz jedynie pracować nad tym, by nie spieprzyć sobie przyszłości.

Podobnie jak Ty, też jestem introwertykiem (w dodatku skrajnym) i mam nieco dłuższy staż w związku, czasami też myślę, że nie wyszumiałam się za młodu. Dlatego skupiam się nad stanem obecnym i dążę do tego, żeby "zoptymalizować" swoje życie zawodowe i prywatne - aby w przyszłości niczego nie żałować.

"Ale czy to takie znowu szlachetne powstrzymywać się przed seksem jak pożądanie w głowie hałasuje?"

Zależy- może to być nieszlachetne- jeśli to stan pernamentny- a my to ukrywamy przed partnerem  i może być czymś cennym jeśli to moment tylko, któremu nie ulegamy- bo nie chcemy ranić, jeśli kochamy.

Lepiej bym tego nie ujął Tak, chce maksymalizować moje małżeństwo, w tym spełniać marzenia i fantazje, w każdej sferze, nie tylko seksualnej. Nie jestem typem zdradzacza, istotnie. Tak mi się wydaje. I tak sobie myślę, że rozkminianie co by było gdyby, nie ma większego sensu. Czasu nie cofnę, nie przeniosę się 15 lat wstecz, by samego siebie sprzed półtorej dekady kopnąć w dupę i sprzedać kilka życiowych prawd, które teraz są dla mnie oczywiste. Nie ma to zupełnie sensu. C'est la vie.

Przepraszam, że tym razem nie odpisuję na każdy kierowany do mnie komentarz, ale naprawdę nie pamiętam, kiedy ostatnio spędziłem tak cudowny weekend. W sobotę rano wstałem wcześnie i ogarnąłem szybkie zaległe zakupy, po czym wyłączyłem telefon, laptop i inne tego typu smyczy, cały czas poświęcając żonie. Od wczoraj nie wyszedłem z domu Nie wiem, czy zadziałał jakiś trigger, czy źle oceniałem sytuację, która kiepsko wyglądała od dłuższego czasu, ale to jak uderzenie pioruna. Jestem napompowany pozytywnymi endorfinami. W całości poświęciliśmy ten czas sobie. Kochaliśmy się pięć razy w różnych miejscach, konfiguracjach i fantazjach. Większość "zaczepiania" inicjowała ona. Jakbym cofnął się dekadę w czasie. Było po prostu świetnie. Mam nadzieję, że to punkt zwrotny..

Ach ta kłoda w łóżku... tylko po ciemku, zawsze tak samo...

Pewnie ma napisałam ze prawdopodobnie sobie przetrawia swoje dotychczasowe życie.ale ona tu nie pisze wiec nie wiemy. Tu pisze Pan Mąź i bez wątpienia. Go nosi.
Seks to jeden.z aspektów.  Na tym się nie skończy. Polecam. piękny i pouczający serial the Affair. Osobiście trzymam kciuki by poczęli. Bobasa W ten weekend taki fajny długoterminowy projekt

W cuda to raczej trudno uwierzyć, więc wygląda to na manipulację...

Musicie tak pesymistycznie o manipulacji, zdemaskowaniu wątku przez żonę, zdradzie?...

Każda relacja miewa gorsze momenty, a na pewno taka długoletnia. Może teraz ci państwo zaczynają właśnie pokonywać kryzys w swoim małżeństwie?

U mnie autor poprzez tę historię wzbudził sympatię - przede wszystkim za sposób wysławiania się tu na forum i merytoryczną treść postów.
I za to, że tak pięknie pisze o swojej żonie we wcześniejszych swoich wypowiedziach.
Poglądy ma zbliżone do moich w pewnych kwestiach, co oczywiście też jest na plus.

Unreal, obyś miał jak najmniej czasu na odpisywanie na komentarze tutaj.

Ja również mam taką nadzieję. Powodzenia!

Ok, ale to nie było "na odwal się", a raczej o 180 stopni inaczej, lepiej. "Delektowanie się" - to chyba dobre słowo, określające jej zaangażowanie. Swoją drogą to nie pamiętam, kiedy ostatnio nasza seks-relacja weszła taki poziom. Nawet na samym początku (było świetnie, odkrywanie, "uczenie" się siebie itd) tego nie pamiętam. Wiem dobrze, że seksem można manipulować i realizować swoje cele, nawet za cenę oszukiwania partnera/partnerki. Miałem takie historie w swoim otoczeniu. Większość moich bliższych i dalszych znajomych (jak już wspominałem) jest rozwiedziona. Ale jakoś mój głupi, prosty łeb nie jest w stanie założyć, że per analogiam coś takiego ma akurat miejsce w naszej relacji. Sama zaczyna w trakcie naszego kochania robić rzeczy dla mnie, do których nie była wcześniej przekonana (tj. ja nie miałem z tym problemu, ale nigdy o to nie prosiłem. Po prostu widziałem, jaką jej to sprawia mega - przyjemność, mi również). Zaczęliśmy normalnie rozmawiać również na te tematy. O tym, co nas podnieca, czego oczekujemy, czego chcemy spróbować, jaki dotyk sprawia nam największą przyjemność itd. Naprawdę nie pamiętam, kiedy takie rozmowy z nią toczyłem. Aż tak szczere chyba nigdy

Dziękuję za miłe słowo Od dłuższego czasu mam podobne spostrzeżenia wobec Ciebie, pochodzące nie tylko z tego wątku.

Był tu taki użytkownik Netmisiek. Jedyny, który będąc w podobnej sytuacji potrafił coś zmienić w życiu. Z tego co opisywał, to najlepszy seks z żoną miał po złożeniu pozwu...
Z tego co pamiętam, to jest już w nowym szczęśliwym związku.

Najlepszy napisałem w cudzysłowie.
Ja tak męczyłem się przez kilka lat. Kończyłem jak wypruty wór, pozbawiony godności, poczucia własnej wartości i zakompleksiony.

Czytam ten wątek i mam wrażenie, że autor pisze o mojej byłej żonie. Wypisz wymaluj, te same zagrywki, te same manipulacje. Niesamowite jest to, jak bardzo obcy sobie ludzie są do siebie podobni.
Obym się mylił ale wydaje mi się, że w grę wchodzą dwie opcje:

1
Rogi autora, skutecznie przyprawiane przez żonę.
Przemawia za tym czasowa oschłość połączona z wymówkami ze wspólnym kładzeniem się do łóżka a po okresie posuchy namiętny seks. U mnie schemat był podobny, żona była oschła i spała z synem, bo oficjalnie taka zmęczona była a tak naprawdę brzydziło ją spanie ze mną, i starał się być wierna swojemu kochankowi. Seks też bywał namiętny, jak się później okazało to był seks "na zgodę", kiedy miała udany wypad do kochanka, po którym męczyły ją wyrzuty sumienia i w ten sposób "wynagradzała mi" swoją zdradę.

2.
Aseksualna manipulantka, która celowo steruje mężem, utrzymując jego niskie poczucie wartości, żeby było nim łatwiej manipulować. Seks jest nagrodą za "dobre zachowanie" kiedy manipulatorka odpuszcza śrubę, dając odrobinę wytchnienia autorowi, żeby poczuł się lepiej albo w nagrodę za "odpowiednie" w jej mniemaniu zachowanie.

Jak napisałem, obym się mylił. Życzę autorowi jak najlepiej, może faktycznie żona postanowiła się dla niego zmienić i jest to trwała zmiana w związku a nie np reakcja spanikowanej kobiety, która obawia się, że zaraz rozleci się jej małżeństwo i zmusza się do czegoś, byle by przypodobać się mężowi - to by była w sumie opcja nr-3...

@netmisiek, dawno temu pisałam w Twoim temacie. Postrzegałam Cię wtedy bardzo pozytywnie.
Dziś rzuciła mi się postawa roszczeniowa względem kobiet i seksu.

Nic na to nie poradzę, że tak odebrałam Twój ostatni post.

Rozwiodłeś się z żoną i jesteś w "nowym, szczęśliwym związku", jak pisze Xymena?

Chyba, że czyta w "myślach"
Wtedy ma sporą przewagę.

Mężczyźni słabo odczytują te znaki.
A chodziło mi o to, że może faktycznie czytać wątek, bo zbieg okoliczności zaskakujący.
Wtedy ma sporą przewagę, wiedząc co autor tu pisze.

To czy partnerzy czytają nawzajem swoje wątki zależy od wielu różnych czynników: przede wszystkim zaufania i rodzaju problemu, który kogoś tu sprowadził. A także zabezpieczeń ze strony piszącego.

Unreal nie pisze ...od wczoraj (?). Wyjaśnił dlaczego. Historie opisywane tutaj są bardzo podobne do siebie. Zmieniają się nicki i drobne szczegóły. Jak się komuś chce prowadzić "dochodzenie", to pewnie to zrobi. Tylko po co? Tu jest kilka (?) tysięcy bardzo podobnych postów, a historii - setki.

Ale na miejscu żony autora... byłabym mile zaskoczona treścią tematu o niej samej.

@ Unreal, nie traktuj tego jak wskazówki, broń Boże!

Korzystaj jak jest okazja
Jest parę rzeczy, na które można zwrócić uwagę, jeśli się chce wiedzieć czy to jest szczere. Ale póki co nie napiszę jakich.
Ciekawa jestem czemu nie udał się związek twojej żony z tym 40-latkiem. Znasz odpowiedź?

@ nimfo_błotna, ja już wcześniej wskazałam, gdzie widzę tę roszczeniową postawę.

@netmisiek, dziękuję za odpowiedź. Szczerą. To cenię w ludziach.

Tak. Wątek Twój i autora wiele łączy: oprócz problemu jest to styl pisania i szczerość właśnie. Względem siebie i forum. Doceniam to.

Przykro mi, że się nie udało.
Takich historii jest jednak przewaga. : /

Dzięki za miłe słowa. Jest jeszcze jeden banał, bardzo życiowy o którym często zapominamy. Czas leczy rany. Im dalej od tego co było, tym... lepiej. Nie chcę kraść tematu Unreal.

Do autora, w sytuacji w jakiej ja byłem i w jakiej Ty jesteś nie ma prostych rozwiązań. Zawsze jest jakaś cena którą trzeba zapłacić. Pytanie jest proste, ile z siebie jesteś gotów poświęcić i w imię czego? Czy jest o co walczyć?

Wiele Ale jak pisałem, sytuacja zmieniła się o 180 stopni i od czterech dnia nadal ta "dobra zmiana" trwa. Mogę jedynie dywagować nad jej przyczynami i tym, czy okaże się epizodem i powróci szara, wyprana z emocji rzeczywistość, czy może nastąpi długoterminowa reaktywacja uczucia i pożądania w moim małżeństwie.

Nimfo. Nie martw się o trzeźwość myślenia. I See. Bardzo. Mi pomogła swego czasu swoim postrzeganiem sprawy. NIKT tu nie pisze o ratowaniu za wszelką cenę. Oceniamy wg własnej intuicji. nikt nie ma ambicji by jego posty miały rangę pracy naukowej

Dziękuję, Ela210. Jeśli moje posty okazały się dla Ciebie pomocne - cieszę się bardzo.

O tak, ja ABSOLUTNIE takiej ambicji NIE mam.

Ale że ktoś tak odbiera to co piszę ...

Unreal , mam nadzieję, że to nie "trzecia opcja". To straszny hardcore, nie życzę nikomu. Jednak upewnij się. Warto wiedzieć na czym się stoi.

Jestem za tym, aby zrobić absolutnie WSZYSTKO, żeby relację uratować. Jednak wiem, że to czasem niemożliwe. U mnie też tak było. Każdy ma swoje nieprzekraczalne granice.

Ale śpię spokojnie, bo sumienie w związku z powyższym mam czyste.

To dobrze, że nie widzisz się w takiej roli. Szacunek do samego siebie jest bardzo ważny.

Ajsi - wynajmę profesjonalistę, który sprawdzi co i jak. Ja nie mam na to czasu.

Gagatko, większość starań, "zaczepiań" i inicjacji w ostatnich kwartałach było po mojej stronie, oprócz pierwszych, najlepszych lat i opisanego powyżej "błędu w Matrixie". Staram (może lepiej już pisać starałem?) się być czuły, namiętny, dotykać i okazywać podobne emocje w ciągu dnia, nie tylko w łóżku, nie tylko w erotycznym kontekście. Sporo o tym w poprzednich postach napisałem, nieprawdaż? O orgazmach odpowiedziałem wcześniej - tak, dbam nie tylko o swoją przyjemność.

Chyba faktycznie się nie zrozumieliśmy. Bo gdyby jej jakość przeszkadzała, to sądzę, że bym to jasno usłyszał (tak jak ona słyszała regularnie to, co opisałem w tym temacie). A nie usłyszałem nigdy, że ze mną jej kiepsko, orgazmów nie ma itd. To zatem chyba nie w tym miejscu problem.

To ja ci tylko napiszę, że wystarczy, że ktoś inny jest w głowie...
a nawet to, że nie ma tam ciebie...
to ci powinno wystarczyć do oceny stanu waszego związku

niemniej jednak sprawdzaj, mało kto jest w stanie zakończyć małżeństwo bez tzw twardych dowodów

Oczywiście, rozmowa jest wskazana. O ile druga strona chcę ją prowadzić. A obecnie wróciłem do status quo z pierwszej strony tematu. Czy chcę wiedzieć na czym stoję? Niczego innego bardziej nie pragnę. Musi być jakaś przyczyna tego podejścia i zachowania, podobnie jak "błędu w Matrixie".

Czasami mam wrażenie, że małżeństwo powinno mieć określony termin ważności, jak umowa z gwarancją należytego wykonania kontraktu i ew. przedłużenia. Może to mobilizowałoby damską stronę do większych starań. Ja jestem prosty chłopak z natury. "Jak Ty ze mną po ludzku, to ja z Tobą po ludzku.". Tak mnie nauczono, tak pracuję i żyję. Do tej pory nie narzekam. Narzekam jedynie na tę strefę, tak cholernie istotną.

Tak, Gary, chciałbym dowodów, jeżeli ktoś tam się pojawił trzeci. Osobiście w to wątpię, ale nie chcę szorować porożem o sufit swego mieszkania, o ile już tego nie robię ; ) Mnie płacą za rozwiązywanie różnych problemów, więc i ja chętnie zapłacę za rozwiązanie moich problemów specjaliście, który mi te ew. dowody dostarczy, pojeździ, poobserwuje, pocyka fotki itd. Bo jeżeli się okaże, że to któryś z panów nowych kolegów z pracy, to będę potężnie rozczarowany, jak można nisko upaść i próbować rozpirzyć coś tak fajnego między nami z jakimś młokosem.

Well, miło? Czy jak mam świetny obiad w domu, to idę szamać na mieście? Po co? Jedynie zerkam na jadłospis Ja naprawdę jestem otwarty seksualnie (mimo konserwatywnej natury mówię o sobie, że buntownikiem jestem jedynie od pasa w dół). Oral, anal, rimming, inne pomysły, jakiś lekkie wiązanie, wszystko jest dla ludzi dla obopólnej rozkoszy. Naprawdę sobie nie żałowaliśmy. Więc muszę wiedzieć, na czym stoję. To naprawdę tak wiele? Flircik? Czy ja sobie na inne flirciki pozwalałem przez ten czas? Chyba mam prawo oczekiwać tego samego?

Tak, nazywam ją optymista z bagażem doświadczeń

To nieistotne, jak byś się czuł, ale jak byłbyś odbierany przez kobietę. A beta to upodlenie dla faceta i nie trzeba czytać braci samców, by sobie z tego uwagę zdawać. Nigdy nie zaakceptuję sytuacji, gdy szacunek i docenienie daje mi zewnętrzny świat, odbierając jako alfę, a odmawia mi go własna żona, zachowując się tak a nie inaczej. No bez jaj.

Pomyślałeś, ze może ona ma dość tego samca alfa..
Nie chce rozmawiać?- weszła na swoją ścieżkę równoległą i tam audytuje swoje życie.
Coś mi się wydaje, ze może być jak grochem o ścianę rozmowa z nią. drażnisz ją. moze lepiej niz na detektywa wydać na pare spotkań z dobrym terapeutą, bo on zauważy coś, czego ludzie na forum nie widzą.
No chyba że jesteś zdecydowany- Twoja duma nie ścierpi zdrady i chcesz rozwodu- wtedy detektyw ma sens.
Mozesz jeszcze zastosować elektrowstrząsy i wprost patrząc w oczy zapytać- czy chce rozwodu.

dokładnie. SAM. to nawet lepiej. Zmiany u jednej strony prowadzą do zmian u drugiej. A na wspólnej terapii trudniej o pełne otwarcie. Wiec idź sam ma to sens.

Jako osoba postronna i trochę na boku wątku:

W większości tematów o 'problemach w związku' kobiety na tym forum biadolą, że 'facet nie myśli o nich', 'w ogóle ich nie kocha', 'nie zależy mu' i tak dalej.

Po czym przychodzi tu unreal, opowiada swoją historię. I jakbyście miały być konsekwentne co do swoich oczekiwań, to powinnyście się przyznać, że o takiego faceta rozdrapywałybyście sobie nawzajem gardła
JEMU zależy, ON się stara, ON próbuje wszystko naprawić, ON chce rozmawiać.

A niestety ze strony części użytkowniczek (delikatny przytyk w stronę Eli210 ) widzę nastawienie typu "udowodnię mu, że to on jest wszystkiemu winien. W końcu on jest facetem, wina MUSI być po jego stronie".