Namiętność i erotyka uleciała z mojego małżeństwa - Netkobiety.pl

Spójrz na wątek -- moralność vs zdrada. http://www.netkobiety.pl/viewtopic.php?id=106284
Wprawdzie jak pierwszy raz zdradziłem, to nie dlatego, że nie miałem seksu, ale teraz wiem, że nie dałbym rady żyć w monogamicznym małżeńśtwie.

Jest jedno lekarstwo na twoje szczęście -- seks z obcą kobietą.

Jeśli chodzi o seks to raczej można pytać o powody dlaczego ktoś poszedł z kimś do łóżka a nie dlaczego nie poszedł. Żona po prostu nie ma ochoty.

On spróbował wszystkiego zakładam, i tutaj porady nie potrzebuje. Pyta co dalej.... A wg mnie dalej jest tylko zdrada. Seks uprawia się z kobietą która tego chce.

To niemoralne tak namawiać żonę na coś czego ona nie chce. To gwałt albo manipulacja. I biedny mąż musiałby się do takich nieuczciwych praktyk uciekać aby mieć seks? Uuuuu... Żałosne...

Zatem Cyngli jeśli on z żoną nie próbował wszystkich metod, to niech próbuje dalej i tutaj wróci jak już będzie miał pewność że seksu nie będzie.

Przeciez pytal. Rozmawial. Czekal.

Dowiedzial sie?

Co z tego wszystkiego ma? Doczekal sie odpowiedzi? Pewnie jedyna, jaka w tej sytuacji padla, to "znudziles mi sie, przestales mnie pociagac, ale jestem z toba, bo jest mi tak wygodnie. Pewnie kiedy sporlam kogos, kto rozgrzeje mi krew w zylach, to cie wtedy zostawie.

Nie trzyma jej przy nim seks.
Nie trzymaja dzieci.

To co, jezeli nie wygoda i przyzwyczajenie? Milosc? Milosc nie izoluje.

Słuszna uwaga. Żona by chciała, ja chcę od dawna ale... nie zagonię jej siłą do lekarza na badania ani nie zrobię ich za nią. Sam już swoje dawno zrobiłem, bez jej sugestii. Stres w pracy również IMO robi swoje. Ale odejść "w ciemno" nie chce, jak pisałem. I zrozum tu kobietę Ja byłbym szczęśliwy, nawet jakby kilka miesięcy na spokojnie czegoś sobie poszukała, nie ma pośpiechu ani jakiegoś mocnego przymusu finansowego. Upartością moja żona przebija mnie kilkukrotnie. Ale ten stres i zapracowanie uważam czasem, niestety za wymówkę. Specyfika mojej pracy zakłada częste "maratony" od 6 do późnego wieczora a i tak ochoty mi na bliskość z nią nie brakuje, nawet jak oczy mam już "na zapałkach".

Bardzo by chciała i wiem to od dawna. Ja też. Ale jak pisałem powyżej, bez lekarza się raczej nie obejdzie, a siłą jej tam nie zaciągnę, sama musi chcieć. Nie po trzech latach niestosowania żadnych środków anty. Czy się zauroczyła? Nie sądzę, ale oczywiście mogę się mylić. Moja żona z reguły lepiej się dogadywała z mężczyznami, niż kobietami i nie mam z tym problemu. Taka konfrontacja, o której wspominasz miała miejsce w ostatni weekend. Zobaczymy, czy coś da. Wyłożyłem kawę na ławę, bo nigdy nie byłem wobec nie pruderyjny i jasno zawsze klaruję, co mi leży na wątrobie. Czy coś to da, zobaczymy. Ale dotychczasowe rozmowy wiele nie pomogły, niestety.

Biorę to pod uwagę, ale prawdopodobnie zeżarłyby mnie wyrzuty sumienia i na razie nie zamierzam tego robić. Miałem okazje, ale nigdy nie posunąłem się o krok dalej. Chyba naprawdę w takiej sytuacji wolałbym zapłacić jednorazowo, niż budować coś na boku. To jakiś cholerny paradoks. Jak miałem parę stów na miesiąc, nie mieliśmy takich problemów. Jak rozwiązałem moje problemy finansowe, pożycie zaczęło się sypać. Zabawne, bo ktoś, kto patrzy na nas z boku, zawsze mówi, że rzadko spotyka się tak dobrze dobrane małżeństwa..

Ciągle mam wrażenie, że jednak nie spróbowałem wszystkiego. Z drugiej strony, nie będę żebrał o seks, nie ma nic bardziej żenującego dla faceta. Bo nie jest tak, że nie ma seksu. On jest. Ale taki.... powtarzalny, wymuszony, nie spontaniczny, jak kiedyś. Nie ma w tym wiele radości z jej strony. A dobrze pamiętam, jak potrafiło być, przecież nie było to dwie dekady temu. Nie mam przecież żadnych odjechanych fantazji, które by moją żonę blokowały. Z drugiej strony, jeżeli dwie strony na coś się godzą, nie ma seksie tabu. Ale raczej moje preferencje są w miarę klasyczne, jak wspomniałem w pierwszym poście.

Dziękuję za ten komentarz (wszystkim Wam dziękuję), bo możesz mieć sporo racji. Nie wiem, cholera. Może faktycznie stałem się monotematyczny. Ale jak ci coś wyjątkowo siedzi w głowie to trudno to dusić w sobie i o tym nie mówić najbliższej osobie w moim życiu. Gdyby mi tej bliskości nie brakowało, przeszedłbym nad tym do porządku dziennego jak czynię z wieloma innymi rzeczami. Ale ten brak rezonuje mi na inne sfery życia, nie chcę by ten stan się pogarszał, bo to nie skończy się fajnie jak tego tematu nie przepracujemy. W moim środowisku jestem jednym z niewielu, który się nie rozwiódł. Właśnie usłyszałem niedawno, że ciągle mówię o jednym i ją to przytłacza. I co zrobić z takim dictum? Pewnie to, co sugerujesz. Dzięki.

Wiesz, w takiej sytuacji nawet wolałbym usłyszeć że się znudziła i już nie jestem pociągający. Lubię jasne deklaracje i wiedziałbym, co dalej zrobić. Biorę pod uwagę taki wariant. "Miłość nie izoluje". Mądre słowa. Ale sam tego nie naprawię, jak będę trafiał na mur. W końcu pewnie powiem dość. Ale dalej mam nadzieję, że to opcja ekstremalna.

Na 90% w grę nikt trzeci nie wchodzi, ale oczywiście pewności nigdy nie ma. "Tyle o sobie wiemy, ile nas sprawdzono".

To nie jest tak, że go nie ma. Ale jest taki, hmmm, "na odwal się", wymuszony, dosyć rzadki. Coś takiego nie sprawia wiele radości, poza zwykłą fizyczną ulgą, a to dla mnie trochę za mało z kimś, kogo kocham. Ale ostatnio gapienie się w laptopa czy komórkę sprawia mojej żonie więcej radości niż rozmowa ze mną o tym, co nam się w mojej opinii sypie. Więc chyba na razie dalsza rozmowa i "zaczepianie" nie ma sensu, a raczej to, co poradził DjJay Też lubię regularność. Może nie codziennie (albo kilka razy dziennie, to jedynie jak mam spokojną głowę - wyjazdy, urlopy itd, jak kiedyś), ale tak z 3-5 razy w tygodniu byłoby bardzo fajnie.

Autor wątku będzie musiał podjąć decyzje... Jest w sytuacji kiedy ktoś będzie nieszczęśliwy, albo będzie zdradzał. To wybieranie mniejszego zła. Często tak w życiu jest, że wszystkie rozwiązania są złe.

Kobieta pożąda męża, jeśli jest przekonana, że jest dla niego tą jedyną, atrakcyjną, wręcz boską istotą na co dzień, nie tylko wtedy, gdy masz chcicę.
Może coś palnąłeś niechcący, na temat jej ciała lub innych kobiet? To potrafi zniechęcić. jesli wczesniej była swobodna, a teraz chce tylko po ciemku- to nie uwaza się za atrakcyjną w Twoich oczach.
Jesli w innych sferach traktujesz ją z buta, nie licz na wspaniały seks
Nie narzucaj się za bardzo teraz, bo sytuacja się utrwali.
I zamordowałabym męża, gdyby ładował się pod prysznic rano, gdy spieszę się do pracy
Dlaczego nie wieczorem? lampka wina, dobra kolacja? nie macie dzieci, więc luz..
I zastanów się, czy czegoś nie przegapiłeś, gdy dawała znak o swoich preferencjach, na przestrzeni lat to sie moze zmienić.
Seks oralny jest be? a z ciekawosci- to ona ma być aktywna stroną, czy nie daje sie pieścić?
Dała Ci ważny sygnał przy okazji tego motelu- nie chce być traktowana jak panienka, tylko jak królowa. Wyciagnij wnioski.
Sprawdź jeszcze jedno- czy nie bierze leków po których się odniechciewa, np na nadciśnienie.
I pozwól by ona wybierała Ci wody toaletowe- ja tak mam ze niektórych zapachów nie cierpię..
Szkoda że nie ma do Ciebie na tyle zaufania, by rozmawiac wprost.
Napisałes jeszcze, że problemy w sferze erotyki wpływaja na inne sfery- a moze jest odwrotnie- czegos nie zauwazasz?

z woli nieba jestem tu..
Z woli nieba jestem tu
raz mu wyszedł taki cud

Sprytne. Przyznam, że o tym nie pomyślałem. Ja prosty chłopak jestem w obsłudze

Netmisiek, tu zupełnie nie o pieniądze chodzi. Gdy się poznaliśmy, byłem w zupełnie innym miejscu niż obecnie.  I m.in dzięki jej wsparciu jestem tu, gdzie jestem. Ona była również moim motywatorem i wsparciem w tamtym okresie. I zdecydowanie nie związała się ze mną dla pieniędzy, bo miałem wtedy płótno w kieszeniach, jedynie sporo pomysłów. Może faktycznie nuda i wypalenie, jak napisałeś? Istotnie, czuję się lekceważony i  to dosyć mocno uderza w męskie poczucie własnej wartości, szczególnie gdy np. w zawodowych sferach życia odbiór twojej osoby jak i opinia otoczenia jest zupełnie inna. Co tam zyskam, w domu tracę. Jak obuchem przez łeb.

Zastanawiałem się sporo, czy błąd nie nastąpił po mojej stronie. Nic nie palnąłem wg. mojej wiedzy. Prysznic wieczorny, oczywiście Jak ja wychodzę najczęściej bladym świtem, żona jeszcze śpi. Na razie odpuszczam, powiedziałem co mi leżało na wątrobie (niejednokrotnie), piłeczka jest po jej stronie. Poczekam na reakcję i ew. zmiany jej nastawienia. Kolacja chętnie, chociaż wyjścia do restauracji wielokrotnie proponowałem. Seks oralny dla mnie, bo ja nigdy nie miałem problemu być stroną aktywną dla niej. Co ciekawe, od seksu oralnego zaczęliśmy. Tylko że ja moje bycie stroną aktywną bez relacji zwrotnej powoli "wygaszam", mimo że bardzo lubię sprawiać jej przyjemność w ten sposób. Jazda do motelu miała właśnie być takim spontanem, bo jechalibyśmy tam w jednym celu, co mnie bardzo kręci i chciałem wkręcić trochę spontaniczności w nasz przewidywalny seks. Leków praktycznie nie bierze żadnych (ja biorę). Kosmetyki mi wybiera, bo zna moje upodobania w tej kwestii. Tak, z tym zaufaniem to boli, bo jedynie co słyszę w odpowiedzi, to to że się "powtarzam".

Gary, dowaliłeś mi Może i słusznie.

Kiedyś rozmawialiśmy właśnie o tym - o pożądaniu. I na moje wątpliwości w tej kwestii usłyszałem - "a kiedykolwiek to czułam?". Ona ma bardzo, bardzo specyficzne poczucie humoru, ale teraz nie jestem przekonany, czy to rzeczywiście był (średni) żart.. Tak, ma orgazmy. Nie za każdym razem, ale dostatecznie długo się znamy, bym nie dał się oszukać w tej kwestii. Tak, seks jest cholernie ważny, tak jak piszesz. Gdyby nie był dla mnie ważny, to bym nie zakładał tego wątku i nie głowił się, co dalej zrobić. A z urlopem rzeczywiście tak było. Regularnie jak nigdy, ale....: ja wszystko inicjowałem i niestety bez łóżkowych "ekscesów" wspomnianych przeze mnie powyżej.

No to już może nie będę dowalał. Wprawdzie moja moralność przez innych jest postrzegana jako skrzywiona, ale jak się na nowo przyglądnąłem twoim postom, to odnoszę wrażenie, że jesteś miękki i pewne rzeczy robisz źle.

Wprawdzie to jest hardkor, nie zgadzam się z tym, nie akceptuję takiego traktowania kobiet, ale spójrz na forum "bracia samcy" i poczytaj historie facetów. Mądry jesteś, to wiem, że tego nie wdrożysz, ale przestań traktować źońcię jak księżniczkę.

Po prostu jak ja bym wszedł żonie pod przysznic, to bym się do niej nie łasił mimo jej zimnej miny -- skończyłbym zaloty od razu, aby nie narażać się na odrzucenie. Jak bym żonie zaproponował motel i ona mi tak powiedziała, że "traktuję ją jak panią za pieniądze", to bym powiedział, aby wyluzowała, bo psuje relację, i jak nie mam z tym problemu, więc ona strzela focha.

No nie chcę tego powiedzieć, ale czy ona nie pożąda Cię, bo nie jesteś duchowo silny?

A kto z Was jest bardziej inteligentny? Bo jeśli ona to jesteś w potrzasku. Nie zaczaisz jej żartów.

Dotyka się przy Tobie w ogóle? Przez minetkę nie ma orgazmu? Poza tym jak długo się kochacie? Czy może ona się tylko oddaje abyś Ty miał orgazm i czeka na koniec? A ona w ogóle Cię kocha?

No to pomęcz się jeszcze trochę. Potem albo rozwód albo prostytutki... boskie divy hihih..

Nie rozumiem jakim cudem ona się tak oddawała... jak to mogło wyglądać? 10 minut i twój orgazm, ubieramy się i na spacer? Jak to mogło wyglądać? Dlaczego ona się oddawała?

Zamiast pytać jej czy Cię pożąda, to ja bym żońci postawił bardzo konkretne pytanie -- "Dlaczego tak dużo seksu mielismy w wakacje? Oddawałaś się aby mi było przyjemnie? Czy ten seks cokolwiek dla Ciebie znaczył?".

Królowa... dżizas... Chyba że taka królowa, co chciała minetkę od władców poddanych państw...? Która to była?

Stawiam 100 do 1 że się zwyczajnie swojej żonie znudziłes.  A jeszcze bardziej prawdopodobne że nigdy jej nie kręciłes ale z jakiś tam ekonomicznych powodów małżeństwo z tobą jej się opłaciło. I to że byłeś biedny nie ma tu znaczenia.
Mało komu chce się udawać po dziesięciu latach.  Dzieci też nie ma cie. Takie nudne wypalone stare małżeństwo.
Mam takie podejrzenia graniczące z pewnością że ona już ma tam jakiegoś innego samca alfa na widok którego jest mokra.
Masz dwie możliwości. Albo tamten ją zleje albo wejdzie w romans i ona zostanie z tobą z braku lepszych perspektyw. Albo tamten będzie chciał z nią być i wtedy masz rozwód.
Wejdę tu za rok i zobaczę która z tych opcji sie sprawdziła.

Rany boskie, to przecież 11 lat, a nie trzy dekady. Pragnie czegoś więcej? Możliwe. Chętnie jej to dam. Ale chciałbym wiedzieć, czego pragnie. Nie posiadłem umiejętności czytania w kobiecych myślach. Może za głupi na to jestem. Jest problem, więc szukam rozwiązania. Przyczyna - skutek. Nikt na zewnątrz nie wie, co mi po głowie chodzi, co się dzieje i co czuję. Nikt, prócz jednej osoby, która i tak nie wie wszystkiego. Prywatnie nie jestem z natury duszą towarzystwa, a raczej introwertykiem (to jest dosyć zabawne, bo zawodowo jestem zupełnie inny. Ale to inna sfera, biznes, pewien teatr, rola, która daje profity i którą bardzo lubię, jasne zasady, doświadczenie, przygotowanie, przewidywalność). Lubię konkrety, a bez jasnego stanowiska drugiej strony nie jestem w stanie ich ustalić. Jak się coś psuje, to chcę to naprawić. Jak to leciało? "Uśmiecham się rzadko, a śmieję co chwila". Jeden znajomy (który coś tam wie, jak mól mnie stale gryzie) powiedział mi, że to co robię i co jest między nami idealnie odzwierciedla teoria utraconego kosztu.

Gdybym to wiedział, byłbym o krok od sukcesu w odbudowaniu erotycznej relacji, albo ją zakończyłbym, jeżeli dostałbym jasny sygnał, że przestałem być w jej oczach atrakcyjny i kochany.

Tak, mało mnie szlag nie trafił, gdy to obserwowałem. Wygarnąłem co o tym myślę, ale efektu to nie przyniosło, przynajmniej na razie. Nie zamierzam stroić fochów, obrażać się czy odgrywać w inny sposób. Nie jestem nastolatkiem. A i jakiś nowoprzyjęty do jej pracy szczeniak 20+ nie jest dla mnie naprawdę kimś z kim miałbym rywalizować. Z czym do ludzi. I nie widzę w tym jakiejś lewizny, romansu, a raczej lekceważenie mojej osoby. Wyjścia nie są dwa, a jak sądzę pięć:

1) naprawić i kontynuować
2) nie naprawić i dalej tkwić
3) zakończyć
4) ktoś na boku na stałe
5) płatny seks na boku

Oprócz pierwszego każde inne rozwiązanie jest dla mnie na chwilę obecną dosyć ciężkie do zaakceptowania.

Bracia samcy. Sprawdzę, chociaż pierwsze zerknięcie okiem nie nastraja optymistycznie. Na erotomanów - gawędziarzy szkoda mojego czasu. Ale zerknę, bo nigdy niczego nie skreślam dla zasady czy besserwisseryzmu. Ciekawą rzecz napisałeś - duchowo silny. Czym jest zatem wg. Ciebie ktoś duchowo silny? Czym jest ta siła duchowa? Trudno mnie z równowagi wyprowadzić, mam silny charakter. Nie przejawiam pierwszy zachowań agresywnych. Może też z uwagi na jedno z moich hobby (m.in broń palna). Broń oducza agresji i nie jest dla osób niestabilnych. Inna adrenalina? Nie wiem, np. 200 po autostradzie? Po co? To nie gra komputerowa i nie jestem nieśmiertelny. Mogę to zrobić, ale nie widzę w tym sensu. Umiem zadbać o rodzinę. Rozwój osobisty i zawodowy? Niczego mi nie brakuje. Może to, że żona to jedyna partnerka seksualna i nie mam porównania, większego doświadczenia z innymi kobietami na niwie związku i łoża? Że późno zacząłem (24 lata)? Tak, faktycznie późno, gdybym miał okazję i tę wiedzę co teraz, na pewno bym nie czekał ale wcześniej próbował. Ale jak pisałem, wtedy byłem zupełnie innym człowiekiem, niż teraz.

Nie. Mówi, że nie ma takiej potrzeby robić sobie samej dobrze. Nie ma problemu, gdy ja jej to robię. Czas? Nie wiem, nie robię tego z zegarkiem w ręku. Bywały szybkie, paruminutowe akcje gdy oboje mieliśmy ochotę i było to aż za dobrze widać, bo parędziesiąt minut, z delektowaniem się, na spokojnie. Na ostatnie pytanie Ci nie odpowiem. Mówi, że tak.

"Bo myślałam, że zajdę w końcu w ciążę"? "Bo się wyluzowałam i nie miałam codziennych obowiązków"? Obawiam się tej pierwszej odpowiedzi.

Może faktycznie jestem wrażliwy jak drewniany kołek Może faktycznie w jej oczach stałem się monotematyczny. Ale tak jak pisane było wyżej - seks nie jest najważniejszy w małżeństwie. Ale gdy go nie ma, albo są jakieś problemy staje się problemem prymarnym. Palącym. Najistotniejszym. Rzutującym na pozostałe sfery życia i związku. Może lepiej pozwolić toczyć się sprawom swoim torem i poczekać na jej ruch, nie naciskać. Ale nie pozwolę, by życie w tej sferze przeciekało mi między palcami. Nie będę żył obok najbliższej mi osoby.

Ja również nie jestem zadowolony z naszego pożycia i mówię to jej wprost. I wiem, że to nie biznes, a skomplikowana i delikatna materia. Pewnie też coś zawaliłem, nie jestem idealny i nigdy za takiego się nie uważałem. Przyjmuję krytykę. Ale niech to usłyszę, bo naprawdę nie wiem nad czym miałbym popracować. Jakie skille poprawić. Co zrobić inaczej, czego nie robić, a co zintensyfikować. Bez komunikacji sukcesu nie będzie. Bo mi bardzo zależy. Pytanie, czy nastąpi reakcja zwrotna.

Z jakich powodów to małżeństwo miało się wówczas jej opłacić? Jest z bogatszego domu niż ten, z którego ja pochodzę. Potraktowała mnie jak dobrze rokujący startup? Ryzykowną inwestycję z potencjalnie dużą stopą zwrotu, która nastąpiła? Rozwód z jej winy? W sumie to z mojej perspektywy gdyby przyszło co do czego ciekawa koncepcja. Ale tak sobie tylko dywagujemy.

No obiektywnie masz rację- tak powinno być, ale co z tego, jak ta rozmowa jakoś sie nie klei- idąc tym tropem jedyne rozwieść się i rzucić w wir romansów i płatnego seksu.
Nakreśliłam możliwe przyczyny i ścieżki poszukiwań- chociaż zgadzam się, że to nierówna sytuacja i nie czuję sympatii do żony autora za to zachowanie.
Sama byłam na jego miejscu i wiem jakie to trudne. 
Jeśli ktoś nie chce rozmawiać to albo kompletnie zlewa partnera i należy nim wstrząsnąć, albo sie go boi i konfrontacji z nim w rozmowie o trudnych problemach. To już Autor wie lepiej, czy jest guru w domu

z woli nieba jestem tu..
Z woli nieba jestem tu
raz mu wyszedł taki cud

Unreal, nie wiem, czy to Cię pocieszy, ale .... Twoja historia jest bardzo szablonowa (tyle że dobrze opisana, dlatego tu odpisuję). Klasycznie wpisujesz się w schemat wielu wątków tutaj, ale to chyba wiesz. Podejrzewam, że już od jakiegoś czasu czytasz to forum, teraz zdecydowałeś się opisać swoją sytuację. I bardzo dobrze. To pomoże trochę odreagować realną frustrację.

Uprzedzę, że nie czytałam odpowiedzi innych forumowiczów nie chcąc się sugerować ich opiniami, a tylko Twoje posty.

Rzuciło mi się w oczy Twoje zdziwienie, że można nie chcieć seksu po 11 wspólnych latach razem. Nawet jak kiedyś ten seks był i namiętny  i bardzo częsty. Tak, to nie trzy dekady. Jednak... ten seks, który z nostalgią wspominasz, to taki jest ...2-3 lata, góra pięć (nie pamiętam w tej chwili dokładnie źródła tych "rewelacji"). Potem, drogi kolego, przychodzi rutyna i ...znudzenie. Przykro mi. Tak jest.

Oczywiście NALEŻY z rutyną walczyć i szukać rozwiązań, co Ty niniejszym tu robisz, ale jak sam widzisz, to frustrujące zajęcie. Niekoniecznie jednostronne, choć Ty swoimi oczami możesz tego nie widzieć. Lub oczywiście może tego nie być wcale. Narracji Twojej żony tu nie przeczytamy.

Kiedy kobieta nie chce seksu?  Kiedy:

-jest zmęczona;
-jest zestresowana;
-nie sprawia jej to przyjemności;
-jest chora.

Wspominałeś, że od trzech lat staracie się o dziecko. To długo. I jeśli ona tego dziecka bardzo chce, a nie wychodzi, to jest przyczyna, z powodu której ona paradoksalnie zbliżeń unika. Jeśli wykluczyć oczywiście udział osób trzecich.

Oprócz standardowego wypalenia po tylu latach razem dochodzi obciążenie w postaci fiksacji na dziecku. Seks u kobiety zaczyna się w głowie. Ciebie tam nie ma, Unreal , tam jest Wasze dziecko.

Z drugiej strony piszą tu net-faceci, że seksu nie ma odkąd urodziło się dziecko, ale o tym JESZCZE nie.

Z postów wynika, że kochasz żonę, zależy Ci na tej relacji i widzisz w niej człowieka, nie tylko obiekt seksualny. Być może uda Wam się tę relację uratować być może nie.

Chodzenie na divy odradzam. Tak jak piszesz, stać Cię na seks bez pieniędzy.

Braciasamcy.pl? Wczoraj tam zajrzałam po napisaniu posta w innym temacie. Przeczytałam jeden wpis i padłam ze śmiechu. Ciebie też powinno to odstresować.

Odradzam też angażowanie się w związek na boku zanim nie zakończysz tej relacji. Wbijesz żonie nóż prosto w serce.

Cóż, Amigo , powodzenia!