Co to do cholery jest to "Friendzone"? - Netkobiety.pl

No niezbyt. Nie ma nic gorszego jak facet zbyt niedojrzały, żeby sobie odpuścić i kobieta zbyt niedojrzała, żeby to zakończyć. Z tego błędnego koła nic dobrego nie wyjdzie.

Oczywiście, że nie jest. Osoba dojrzała nie ma problemu z otwartym wyrażaniem i nazywaniem swoich uczuć. Osobiście twierdzę zresztą, że lepsza jest gorzka prawda niż robienie uników w imię dziwnie pojętej empatii. Dziwnie pojętej, bo według mnie bardziej trąci to zwykłym tchórzostwem niż rzeczywistą troską o drugiego człowieka.

Napiszę coś, pewnie wyjdę na flądrę ale trudno.
Mi się zdarza friendzonować facetów. I to zwykle tych którymi jestem zainteresowana.
Jeśli poznaję kogoś kto mnie nie kręci to spławiam od razu.
Jeśli poznaję kogoś kto mnie kręci tak, że staję w płomieniach to akcja dzieje się szybko i sprawnie (ale to nie zdarzyło się od dobrych kilku lat)
Jeśli poznaję kogoś kto mnie interesuje i widzę potencjał na coś poważniejszego to zwykle robię sobie z delikwenta faceta do towarzystwa. Nienawidzę presji i ciśnienia na związek, więc muszę często hamować męskie zapędy. Wolę faceta sprawdzić w różnych okolicznościach, pokolegować się, rozmawiać, bez zobowiązań. Sprawdzić w łóżku- ok, ale jednocześnie nie oznacza to, że będziemy razem i mu coś obiecuję. Tak więc bujam się z takim chłopem, jak ktoś pyta to mówię "to tylko kolega", trwa to krócej lub dłużej (tygodnie, miesiące) i po czasie decyduje się na związek albo mówię, że jednak za bardzo się różnimy i chyba się nie dogadamy.  Owszem, zwodzę tym trochę facetów, ale tak już mam, nie zakochuję się tak szybko, poza tym zawsze mają drogę wolną- mogą w każdej chwili zrezygnować z tego układu, ja nigdy nie nalegam i nie naciskam, są wolni, jak ja.

Zatroskany, długi czas? Czymże jest te kilka miesięcy w perspektywie całego wspólnego życia

Z tym się zgodzę. Można trochę poczekać, ale kilka miesięcy? Nie, dzięki - nie żyje się złudzeniami

O zainteresowaniu facetem jako potencjalnym partnerem, a nie kolegą.

Staje się bez sensu w momencie, kiedy on już ma nadzieję na coś więcej. Liczą się tu odczucia obojga.

Oczywiście że tak, ale po co zestawiać z jedną skrajnością (wodzenie za nos przez kilka miesięcy) drugą skrajność (szybki numerek po kilku spotkaniach)? W ten sposób do niczego się nie dojdzie.

Po kilku spotkaniach wiem, że istnieje szansa na potencjalny związek, że z daną kobietą się dobrze rozmawia, spędza czas no i że istnieje chemia, czyli podstawa związku. To już nie ma nic wspólnego z koleżeństwem.

Oczywiście, ale to nadal operowanie na skrajnościach. A gdzie szukanie złotego środka?

No pewnie, tylko zauważ, że Twój potencjalny partner może mieć inne zdanie na ten temat i np. już po tych kilku tygodniach poczuć do Ciebie "miętę", podczas gdy ty ciągle nie "będziesz pewna", to jest moim zdaniem ten moment, kiedy powinno dojść do określenia się, żeby obie strony wiedziały, na co się porywają.

Może pora się zastosować do własnej zasady?

Miłość rodzi się w różnym tempie. Mówisz o tym, że te kilka miesięcy powinno dać czas na sprawdzenie, czy warto iść krok dalej, ale zapominasz o 1 ważnym szczególe - one dają czas TOBIE. Nie możesz mierzyć innych swoją miarą. Związek polega na tym, że należy brać pod uwagę również drugą stronę. Idąc dalej tym tokiem rozumowania - jeżeli np. facet po miesiącu stwierdzi, że dobrze się dogadujecie, fajnie się spędza razem czas, macie podobne podejście do życia to co wtedy? Powiesz mu, że jeszcze kilka miesięcy ma czekać bo Ty musisz się zastanowić? A co jeśli on spełnia Twoje wymagania, ale wolisz go przetrzymać i on w końcu odejdzie? Może pożałuje, a może pożałujesz Ty.

Poza tym jest jeszcze 1 istotna sprawa - można kogoś poznać i po np. miesiącu rozmów, spotkań rozpocząć związek i dalej poznawać, oceniać w różnych sytuacjach itd. Związek nie oznacza od razu ślubu i i wiązania się na całe życie, a przynajmniej znamy jasno odczucia drugiej strony i podejmujemy to wyzwanie/próbę. Bycie z kimś wręcz zmusza nas do różnych zachowań i przy okazji możemy sprawdzić, czy da się iść dalej razem w życiu. Jeżeli nie, cóż wówczas można się rozstać, ale przynajmniej obejdzie się bez niedomówień i niekończących się domysłów czy 2 strona chce czegoś, czy nie.

Anulko, problem w tym, że praktycznie każda kobieta na początku określa kogo szuka, tylko facet chyba mało z tego słucha. On ma gdzieś kogo ona potrzebuje, ważne, że on kocha! Facet jak słyszy: "szukam zdecydowanego faceta, który czasem wybije mi głupoty z głowy, nie będzie przejmował się każdym moim humorkiem itd", to rozumieją: "potrzebuję damskiego boksera, który mnie będzie lał, zrobi mi dziecko, ucieknie, a ja potem wrócę do Ciebie"
W dzisiejszych czasach facet rozumie co innego niż usłyszy i to jest masakra! Taki ciamajda zamiast zrozumieć, że czasem warto aby wprost mówił to co myśli i w razie czego grzecznie podziękował za znajomość, która mu nie odpowiada, to tak tkwi w tej relacji, czując się jak piąte koło u wozu i ma żal, że nie jest doceniany. ;D

Sosenek to co robisz jest jak najbardziej słuszne, gdy mówisz temu facetowi o tym wszystkim. Jeśli informujesz go, że nie jesteś zwolenniczką szybkich związków, że wolisz jednak najpierw się poznać bliżej itd, to wtedy ok, jak facet wkręci się bardziej, to już jego wina. Ale jeśli mu nie mówisz o tym, to on tak naprawdę nie wie co Ci w głowie siedzi, czemu nie chcesz się tak konkretnie związać.
No i martwi mnie Twoje stwierdzenie, że jak pojawia się ta prawdziwa chemia, która zdarza Ci się raz na kilka lat, to wtedy wchodzisz w związek bez zastanowienia. Więc chyba nie do końca zawsze lubisz sprawdzać facetów. I tu zaczynają się pojawiać wątpliwości jaka jesteś? Ważniejsza jest dla Ciebie taka czysta chemia, to silne uczucie, gdy Ci miękną kolana itd, czy raczej relacja oparta na silnych i trwałych fundamentach, budowana tygodniami?

owszem,uczucid może sie rodzic w roznym tempie
ale celowe trzymanie kogos w odwodzie, zeby go testowac w różnych sytuacjach przez nie wiadomo ile miesięcy - to juz jest obrzydliwe

a panowie wiedzą o tym testowaniu?

Tak, jak wspomniałem wyżej - wejście w związek nie oznacza, że masz od razu dawać z siebie 100%, ze wszystkiego się zwierzać itd. Możesz z kimś być, widywać się rozmawiać, śmiać, pytać o różne rzeczy, ale już w kontekście bycia razem i obserwować. Wtedy z jednej strony facet wie, czego chcesz (jeśli nie interesuje Cię dana osoba, to raczej się o tym mówi dość szybko), a z drugiej nie dryfuje miesiącami bez jakichkolwiek punktów orientacyjnych przez morze niedomówień

Sosenek,zgadzam się z Twoimi wypowiedziami całkowicie. Sama mam wrażenie, że teraz ludzie chcą wszystko szybko, na już, że jak się nie decyduje na faceta od razu, to on nie będzie czekał, bo tego kwiatu jest pół światu, od razu związek, od razu seks, jak się nie decydujesz, to spadaj. Przeczytałam blog, który wspomniałaś i facet ma rację - chodzi o efekt. Nieważne jaka to kobieta (czy meżczyzna), nie chodzi o to by ją poznać, tylko by mieć związek. Ale co jeśli zamiast kogoś dobrze poznać, sprawdzić się nawzajem - tak jak Ty to opisujesz, jedna strona ulegnie presji, żeby druga strona nie zwiała i zdecyduje się na związek - co już jest pewną obietnicą, zobowiązaniem, a potem okaże się, że to jednak nie to? Dopiero wtedy jest dramat i złamane serce, bo przecież byliśmy w związku, a teraz mnie rzucasz i dlaczego. A wystarczyło poznać się lepiej przed związkiem, trochę ze sobą pobyć bez zobowiązań, dla przyjemności.

Sama kiedyś w zamierzchłych czasach próbowałam portali randkowych i pamiętam jedną z wiadomości od pana, który od razu z grubej rury wypala "czy szukasz związku?". Facet, który nic o mnie nie wie, nie zapytał o nic, o hobby, o to, co robię, jak spędzam czas, o znak zodiaku, czy o ulubiony kolor - o nic, a od razu pyta, czy szukam związku. Liczy się efekt, nie osoba. Ogólnie jeśli znów kiedyś będę singielką, to nie zdecyduje się na korzystanie z portali.

Zatroskany i dziewczyny,
tak, panowie wiedzą o moim podejściu do związków, rozmawiamy o tym, tak jak ja z wami tutaj, ubieram to w słowa, że mi się nie spieszy, że dla mnie podstawa do przyjaźń, oczywiście każdy dialog wygląda inaczej, ale w domyślę daje im do zrozumienia, żeby podeszli do tego wszystkiego po prostu na luzie bez wywierania presji, a co ma być to będzie (albo nie będzie) -bo to też nie jest przecież tak, że ja chce żeby oni mi uciekli:P nie kopie sobie sama dołka i nie odstawiam lodowej księżniczki. Wręcz przeciwnie, kumpelskie relacje na początku dają mi ten luz, dzięki któremu nie mam rozkmin typu "ojej, co on o mnie pomysli jak po raz drugi ja zaproponuję spotkanie", nie mam trosk w stylu: w co się ubrać na randkę itp. -pełen luz

Rozumiem, tylko skąd panowie wiedzą, że Tobie chodzi o przyjaźń jako środek do celu, jakim jest związek, a nie o przyjaźń wyłącznie (tutaj wraca pojęcie tytułu wątku)? I co w przypadku, gdy któryś z tych przykładowo panów będzie tym, przy którym poczujesz coś więcej i zechcesz spróbować, a on zatrzyma się na przystanku "Tylko przyjaźń"?

Jeżeli był zbyt niedojrzały na związek to tylko lepiej dla Ciebie.

Olinka, skąd ta nadinterpretacja? Nie oczekuję wyłączności ale uczciwości już tak. A okazało się, że był w związku z inną dziewczyną, oszukiwał ją (ona traktowała ten ich związek poważnie i przyszłościowo) i zdradzał ją ze mną (nie wiedziałam o jej istnieniu), wszystko wyszło na jaw i uznałam, że nie widzę swojej przyszłości u boku zdradzacza.

Niestety kiedyś nie świadomie wprowadziłam kogoś w friendzone kobiety chyba tego nie zrozumieją, ja nie rozumiem