"pożyteczne" kłamstwa, jak je traktować? - Netkobiety.pl

gojka102 napisał/a:

Jestem w podobnej sytuacji zdrowotnej jak Twój przyjaciel.I napiszę to tak jak ja czuję: nie przyszło Ci do głowy,że gość był w szoku/nie myślał racjonalnie/martwił się może bardzo/nie przyjmował do wiadomości,że jest tak źle. Cóż,w takich kryzysowych sytuacjach ludzie robią czasem dość niezrozumiałe rzeczy.
Więc nie rób o to awantury tylko spróbuj zrozumieć i wspierać.

Skąd wiesz że zrobiłam mu awanturę? Napisałam gdzieś że go zaatakowałam czy nawrzeszczałam? Właściwie nie miałam żadnej okazji żeby go tak naprawdę wesprzeć. Nie dał mi szansy ponieważ odsunął mnie od siebie.

Ja np. kiedy zdiagnozowano mi guza, nie potrafiłam tego ukrywać przed bliskimi, ale nie ważne. Zawsze mi się wydawało, że przyjaźń/inna bliska relacja opiera się na szczerości i obopólnym zaufaniu, a ludzie się potrzebują, wspierają w dobrych i tych trudnych chwilach. Zresztą sama już nie wiem. Zaczynam wątpić czy aby w ogóle mam właściwy obraz przyjaźni. Może niepotrzebnie odczuwam żal w całej tej sytuacji.. Jestem przybita  W dodatku nie wytrzymałam i opowiedziałam o tym żalu mojemu przyjacielowi. A teraz jeszcze czuję się winna za to, że się nie powstrzymałam. Mogłam chociaż zaczekać do momentu kiedy do końca wydobrzeje ((

No i ok. Twoja decyzja. Tylko jak się wszystko wyda podejrzewam, że wpierw będzie miała żal. Ale w sumie to masz to gdzieś tak jak napisałaś, najmniej Ciebie jej uczucia interesują. I to jest właśnie egoizm. A przecież można inaczej, w jednym nawet zdaniu powiedzieć i to w taki sposób aby nie ranić/nie kłamać drugiej bliskiej osoby. Dokładnie tak jak napisała  _v_  Ale jeśli jedno takie zdanie to już dla ciebie obciążenie psychiczne.... Nie poradzę na takie zapatrzenie w siebie. Widać po wypowiedzi jak bardzo się liczy dla Ciebie przyjaciółka.

olive-olive napisał/a:

No i ok. Twoja decyzja. Tylko jak się wszystko wyda podejrzewam, że wpierw będzie miała żal. Ale w sumie to masz to gdzieś tak jak napisałaś, najmniej Ciebie jej uczucia interesują. I to jest właśnie egoizm. A przecież można inaczej, w jednym nawet zdaniu powiedzieć i to w taki sposób aby nie ranić/nie kłamać drugiej bliskiej osoby. Dokładnie tak jak napisała  _v_  Ale jeśli jedno takie zdanie to już dla ciebie obciążenie psychiczne.... Nie poradzę na takie zapatrzenie w siebie. Widać po wypowiedzi jak bardzo się liczy dla Ciebie przyjaciółka.

Egoizm to jest oczekiwanie od ciężko chorej osoby, że zamiast o własnym komforcie psychicznym będzie myślała o komforcie zdrowego przyjaciela, żeby się przypadkiem nie fochnął.
Chyba różne pojęcia przyjaźni mamy.

olive-olive napisał/a:

No i ok. Twoja decyzja. Tylko jak się wszystko wyda podejrzewam, że wpierw będzie miała żal. Ale w sumie to masz to gdzieś tak jak napisałaś, najmniej Ciebie jej uczucia interesują. I to jest właśnie egoizm. A przecież można inaczej, w jednym nawet zdaniu powiedzieć i to w taki sposób aby nie ranić/nie kłamać drugiej bliskiej osoby. Dokładnie tak jak napisała  _v_  Ale jeśli jedno takie zdanie to już dla ciebie obciążenie psychiczne.... Nie poradzę na takie zapatrzenie w siebie. Widać po wypowiedzi jak bardzo się liczy dla Ciebie przyjaciółka.

Wiesz,gdyby pierwszą reakcję mojej przyjaciółki było żal,że nie powiedziałam jej wszystkiego o mojej chorobie to ja takiej przyjaciółki mieć nie chcę.
Gdyby moja przyjaciólka zmarła a ja dowiedziałabym się,że jej choroba była poważniejsza niż mi powiedziała to z pewnością zwyczajnie poszukałabym może winy w sobie,potem pomyślałabym,że zrobiła to dla mnie bym się nie martwiła a może po prostu była ciężko przygnębiona sytuacją,że chciała to za wszelką cenę odsunąć od siebie.I pomyślałam jak strasznie jej z tym musiało być.A ja nie mogłam pomóc bo pewnie nawet nie wiedziałabym jak.

olive-olive napisał/a:

No i ok. Twoja decyzja. Tylko jak się wszystko wyda podejrzewam, że wpierw będzie miała żal. Ale w sumie to masz to gdzieś tak jak napisałaś, najmniej Ciebie jej uczucia interesują. I to jest właśnie egoizm. A przecież można inaczej, w jednym nawet zdaniu powiedzieć i to w taki sposób aby nie ranić/nie kłamać drugiej bliskiej osoby. Dokładnie tak jak napisała  _v_  Ale jeśli jedno takie zdanie to już dla ciebie obciążenie psychiczne.... Nie poradzę na takie zapatrzenie w siebie. Widać po wypowiedzi jak bardzo się liczy dla Ciebie przyjaciółka.

Wiesz,gdyby pierwszą reakcję mojej przyjaciółki po mojej śmierci był żal,że nie powiedziałam jej wszystkiego o mojej chorobie to ja takiej przyjaciółki mieć nie chcę.
Gdyby moja przyjaciólka zmarła a ja dowiedziałabym się,że jej choroba była poważniejsza niż mi powiedziała to z pewnością zwyczajnie poszukałabym może winy w sobie,potem pomyślałabym,że zrobiła to dla mnie bym się nie martwiła a może po prostu była ciężko przygnębiona sytuacją,że chciała to za wszelką cenę odsunąć od siebie.I pomyślałam jak strasznie jej z tym musiało być.A ja nie mogłam pomóc bo pewnie nawet nie wiedziałabym jak.

Tak się pięknie różnimy.
Ja uważam,że to Ty zapatrzona jesteś w siebie i przyjaciel ma dzielić się z Tobą wszystkimi uczuciami-BO TY TAK ROBISZ.Jeśli Ty tak robisz-to uważasz,że każde odstępstwo jest złe i należy je napiętnować stawiając na szali przyjaźń,samopoczucie przyjaciela i na końcu fakt,że on inaczej przeżywa trudne chwile.
Ale tak to bywa-ludzie jak czegoś nie rozumieją to piętnują.

zatroskany internauta napisał/a:

gojka102 napisał/a:

Wiesz,gdyby pierwszą reakcję mojej przyjaciółki było żal,że nie powiedziałam jej wszystkiego o mojej chorobie to ja takiej przyjaciółki mieć nie chcę.
Gdyby moja przyjaciólka zmarła a ja dowiedziałabym się,że jej choroba była poważniejsza niż mi powiedziała to z pewnością zwyczajnie poszukałabym może winy w sobie,potem pomyślałabym,że zrobiła to dla mnie bym się nie martwiła a może po prostu była ciężko przygnębiona sytuacją,że chciała to za wszelką cenę odsunąć od siebie.I pomyślałam jak strasznie jej z tym musiało być.A ja nie mogłam pomóc bo pewnie nawet nie wiedziałabym jak.

Widzisz 2 tory myślowe. Z jednej strony próbowałabyś zrozumieć, że być może się o Ciebie martwiła i nie chciała dokładać zmartwień lub była zbyt przygnębiona. A drugi to szukanie winy w sobie.
Nie byłoby szukania winy w sobie, gdybyś wiedziała, co się dzieje prawda?

I nadal stawianie osoby zdrowej przed chora.
A niech sobie szuka winy w sobie!  Naprawde osoba chora ma sie podporzadkowywac wymaganiom otoczenia zeby kogos nie urazic?

Kuzwa, co to za przyjaciel ktory stawia wlasne samopoczucie ponad samopoczucie osoby chorej? Mnie zostaje cale zycie i wszystko co mam, a ta druga osoba moze sie jutro nie obudzic, moze to jest wlasnie ten dzien kiedy rozmawia po raz ostatni i sie ma kurde przejmowac ze ktos tam bedzie rozpaczal po smierci bo nie znal szczegolow.

WSZYSCY beda rozpaczali i to ostatnia rzecz jaka powinien sie przejmowac czlowiek przed operacja.

Iceni napisał/a:

zatroskany internauta napisał/a:

Widzisz 2 tory myślowe. Z jednej strony próbowałabyś zrozumieć, że być może się o Ciebie martwiła i nie chciała dokładać zmartwień lub była zbyt przygnębiona. A drugi to szukanie winy w sobie.
Nie byłoby szukania winy w sobie, gdybyś wiedziała, co się dzieje prawda?

I nadal stawianie osoby zdrowej przed chora.
A niech sobie szuka winy w sobie!  Naprawde osoba chora ma sie podporzadkowywac wymaganiom otoczenia zeby kogos nie urazic?

Kuzwa, co to za przyjaciel ktory stawia wlasne samopoczucie ponad samopoczucie osoby chorej? Mnie zostaje cale zycie i wszystko co mam, a ta druga osoba moze sie jutro nie obudzic, moze to jest wlasnie ten dzien kiedy rozmawia po raz ostatni i sie ma kurde przejmowac ze ktos tam bedzie rozpaczal po smierci bo nie znal szczegolow.

WSZYSCY beda rozpaczali i to ostatnia rzecz jaka powinien sie przejmowac czlowiek przed operacja.

Olaboga wyluzuj troszkę proszę Cię. Najlepiej pewnie kopnąć w zadek przyjaciela. Niech idzie w p... siną dal Co z tego, że uczestniczył w moim życiu, teraz mam go gdzieś twraz umieram.

Iceni napisał/a:

olive-olive napisał/a:

Olaboga wyluzuj troszkę proszę Cię. Najlepiej pewnie kopnąć w zadek przyjaciela. Niech idzie w p... siną dal Co z tego, że uczestniczył w moim życiu, teraz mam go gdzieś twraz umieram.

Tak, wlasnie tak.

Nie jestes jedyna osoba w jego życiu. Prawdopodobnie tez nie najwazniejsza. Zgaduje, ze ma rodzicow, sama wspomnialas o bracie, ma tez pewnie innych kolegow, moze i innych przyjaciol.

Jak sadzisz ILE on musial takich rozmow przeprowadzac? Moze nie chcial patrzec na twoje ewentualne lzy, bo sie naogladal placzacej matki, moze juz mial dosc takich rozmow?

Moze twoja urazona duma (jak on mogl ci to zrobic! Tobie, przyjaciolce!)   boli bardziej ni z blizna po operacji...

Najważniejszą nie, ale zawsze mi powtarzał, że jestem dla niego bardzo ważna. Rozumiem, że źle zrobiłam, że się z nim w ogóle dzieliłam, powinnam zachować dla siebie. Powinno się trzymać dla siebie rzeczy dotyczące poważnych sytuacji. Obiecuję, że się poprawię i teraz zachowam dystans i pozwolę sobie na kłamstwa na następny raz w końcu są usprawiedliwione.

Tzn uwazacie, że chlopak powinien postawic przyjazn ponad wlasne zdrowie?

Choroba jest po to aby ja zwyciezyc a nie zeby to wywlekac i roztrzasac. Ja nie lubie jak ktos nade mna jojczy, a wiekszosc ludzi nie umie przejsc do porzadku dziennego po takich wiadomosciach - staja sie nadopiekunczy, zbyt teoskliwi, albo wprost przeciwnie - przerasta ich to i sie wycofuja. Ostatnia rzecza na ktora mialabym ochote to wywlekac szczegoly mokej choroby.

Najważniejszą nie, ale zawsze mi powtarzał, że jestem dla niego bardzo ważna. Rozumiem, że źle zrobiłam, że się z nim w ogóle dzieliłam, powinnam zachować dla siebie. Powinno się trzymać dla siebie rzeczy dotyczące poważnych sytuacji. Obiecuję, że się poprawię i teraz zachowam dystans i pozwolę sobie na kłamstwa na następny raz w końcu są usprawiedliwione.

olive-olive napisał/a:

Nie strzelę focha.

Już strzeliłaś Bo nie otrzymałaś odpowiedzi, potwierdzających Twoje zdanie

Owszem, Twój przyjaciel nie umierał. Ale czy przypadkiem od pierwszego postu nie burzysz się właśnie o to, że mógł umrzeć, a nie był łaskaw poinformować Cię o tym?

olive-olive napisał/a:

Najważniejszą nie, ale zawsze mi powtarzał, że jestem dla niego bardzo ważna. Rozumiem, że źle zrobiłam, że się z nim w ogóle dzieliłam, powinnam zachować dla siebie. Powinno się trzymać dla siebie rzeczy dotyczące poważnych sytuacji. Obiecuję, że się poprawię i teraz zachowam dystans i pozwolę sobie na kłamstwa na następny raz w końcu są usprawiedliwione.

Dobrze zrobiłaś, że się tym podzieliłaś. Pamiętaj każdy ma prawo do własnej subiektywnej opinii, ale nie może ona być wyznacznikiem Twojego podejścia. Poza tym od tego jest forum, żeby się poradzić

zatroskany internauta napisał/a:

olive-olive napisał/a:

Najważniejszą nie, ale zawsze mi powtarzał, że jestem dla niego bardzo ważna. Rozumiem, że źle zrobiłam, że się z nim w ogóle dzieliłam, powinnam zachować dla siebie. Powinno się trzymać dla siebie rzeczy dotyczące poważnych sytuacji. Obiecuję, że się poprawię i teraz zachowam dystans i pozwolę sobie na kłamstwa na następny raz w końcu są usprawiedliwione.

Dobrze zrobiłaś, że się tym podzieliłaś. Pamiętaj każdy ma prawo do własnej subiektywnej opinii, ale nie może ona być wyznacznikiem Twojego podejścia. Poza tym od tego jest forum, żeby się poradzić

Szukam poparcia, to chyba normalne. Niektórzy się nawet cieszą, że znaleźli sprzymierzeńców, żeby obalić moje poglądy to i ja się cieszę, że znalazłam swoich Dzięki.