Byłam kochanką... co teraz zrobić. - Netkobiety.pl

Wiążąc się z człowiekiem, który zdradził z tobą swoją partnerkę, nigdy nie będziesz miała pewności, czy aby ciebie nie zdradza.
Skoro mógł to zrobić jej to i tobie może - moim zdaniem powinnaś zakończyć tę relację.

Osiągne to, że w końcu będzie musiał zdecydować co dalej. On by chciał tak jak jest teraz, a mnie już męczy to ukrywanie. To nie był jednorazowy skok w bok, my od roku się spotykamy prawie.

Ale o czym on ma zadecydować, albo będzie z tobą albo wyślesz jego partnerce smsy, które skrzętnie zachowujesz? Jaki dajesz mu wybór? Przecież to szantaż!
Razem pracujecie, jak ty sobie wyobrażasz wasze stosunki zawodowe po takiej akcji? - chcesz go zniszczyć, czy co?

Nie macie o czym rozmawiać. Było miło, ale się skończyło. Ktoś tu przede mną już Ci napisał "Romanse też się kiedyś kończą". Równie dobrze, to Ty mogłabyś zakończyć tę Waszą znajomość w taki sam sposób. Nie zrobiłaś jednak tego, bo  zadurzyłaś się w facecie, który zdradza tylko dla seksu, i który -
wygląda na to, że - lubi kobiety,  lubi przygody. Tak to wygląda. Nie ma o czym gadać.

Naprawdę myślisz, że jeśli go przymusisz to uzyskasz jakieś deklaracje? Wątpię.
Będzie kręcił, a Ty i tak nic nie będziesz rozumiała.
Jednego możesz być pewna, tego, że gdyby chciał z Tobą być, to zależałoby mu na tym, abyś o tym wiedziała.

Weszłaś w czyjś związek i to nie jest powód do dumy. Im mniej osób o tym wie tym lepiej. Pracujecie razem i po co Ci problemy,
zła opinia. Bez sensu. Przebolej, popłacz. W sumie to dobrze, że się nie odzywa. Szybciej Ci pójdzie pogodzenie się ze stratą.

Co się dziwisz? Miał Cię tylko do jednej rzeczy, sama się na to zgodziłaś, dobrze wiedziałaś, że jest w związku, a mimo to Ci nie przeszkadzało. Masakra kiedyś odbije Ci się to czkawką, dla Twojej wiadomości byłaś dla niego tylko workiem na sperme tyle w temacie.

Jak człowiek sam siebie nie szanuje to nie oczekuj od kogoś, że Cię będzie szanował. Przez takie jak Ty tyle kobiet ,żon przechodzi katusze.
I bardzo dobrze, że się nie odzywa do jakiejś dz...ki też bym Cię miała gdzieś.

Siłą ją nie brał więc przepraszam bardzo. Poza tym jak s...nie da to pies nie weźmie.

Margaryna to co piszesz jest straszne, ale prawdziwe... Nie wiem dlaczego człowiek człowiekowi robi takie świństwo . W takim razie po co są związki? Czemu każdy prawie facet musi być puszczalskim śmieciem? Sama jestem 3 miesiące po odkryciu zdrady i rozstaniu... nie mam zaufania i długo mieć nie będę. Straszne to jest... już wolę być sama całe życie, jak mam przechodzić znowu to samo. Nie wierzę już w wiernych albo chociaż prawdomównych mężczyzn . Samemu w życiu smutno, ale co pozostaje? Lepsze to niż kolejne upokorzenie.
Szkoda, że ludzie nie potrafią walczyć, naprawiać czegoś co się psuje - dzisiaj każdy tak łatwo odpuszcza walkę... Nie wspominając już o zwykłej SZCZEROŚCI. Mam ochotę pójść w bok? Może najpierw skończę aktualną relację? Albo chociaż po zdradzie mieć jaja i się przyznać . Do dupy ten świat - ja podziękuję za takie przygody.

Racja... eh. Czasem żałuję, że nie urodziłam się homoseksualna ;/.
Żeby nie było, że pakuję wszystkich do jednego worka - wiem, że kobiety też zdradzają. Nie ukrywajmy jednak, że faceci robią to częściej niestety i bardzo ciężko o dobrego mężczyznę. Najwięcej zła na świecie wychodzi również z męskich rąk... co zrobić.

Prawdziwe i dobre kobiety? Chyba jesteś od niedawana na tym forum bo praktycznie 99 % zdradzonych kobiet były dobrymi kobietami. Co do mężczyzn to dobrze powinieneś wiedzieć, że wasze mózgi są inne od naszych, wami kieruje dolna część ciała co nawet udowodniono naukowo.  Facet jest  zbliżony  instynktom zwierzęcym poczytaj sobie o tym i o waszej naturze. Dopiero się wypowiadaj.

Facet_z_wasem widze, wygrzebales moj watek sprzed siedmiu lat.... :-)
Powiedziales, ze dopóki na świecie będą takie kobiety jak Ja, to niestety tak będzie. Z kimś przecież ci podli faceci muszą zdradzać.
Zgadzam sie z Toba, ale zazwyczaj to jest tak, ze to wlasnie faceci te chore relacje rozpoczynaja. Nie znam sytuacji, gdy to kobieta, wiedzac, ze facet jest zajety zaczyna sie kolo niego krecic i robi maslane oczka... To zawsze zajeci faceci poluja na swoje ofiary, ze sie tak wyraze. Tez bym chciala, zeby swiat byl idealny, ale nie jest i dobrze o tym wiesz. Oczywiscie zdaje sobie z tego sprawe, ze nie wszyscy tacy sa i ludzie potrafia byc ze soba szczesliwi wiele lat i do glowy im nie przyjdzie zeby zdradzac.
Jesli chodzi o moj przypadek, kiedy to ja bylam kochanka to nie bylo tak, ze sypialam z tym facetem a potem mialam nadzieje, ze zostawi dla mnie zone.
Nie chce mi sie teraz opisywac tej historii jeszcze raz ale powiem tylko tyle, ze on byl moim dobrym kolega i zaczelo sie od tego, ze mi sie zwierzal, ze mu sie nie uklada wiec ja mu tlumaczylam, ze powinien starac sie rozwiazac problemy itd. bla bla bla... Gdyb mogla cofnac czas to postapila bym inaczej...Powiedzialabym ze tak naprawde to mnie g.... obchodzi co sie dzieje w jego zwiazku i jak ma problem to niech rozmawia o tym ze swoja zona a nie ze mna. Bylam naiwna, przyznaje ale przynajmniej sie czego nauczylam po tej historii. Zaczelam prace nad soba, przeszlam terapie dla DDA i teraz zupelnie inaczej patrze na pewne sprawy. Niestety ludzie sa rozni i to chyba jest tak, ze trafia swoj na swego. Zdradzajacy musi trafic na podatny grunt. Jesli jedna kobieta odmowi to znajdzie sie taka, ktora na to sie zlapie....

I see_beyond ale nie sypialam z zadnym zajetym facetem.....nigdy mie sie to nie zdarzylo....z czego wnioskujesz, ze tak bylo?

Pewnie zostalas zdradzona i widzisz we mnie kochanke Twojego partnera. Stad ta zlosc. Rozumiem. Ale nie, to nie ja bylam kochnka Twojego partnera.

O matko. A co mialam powiedziec, ze bylam jego kolezanka do zwierzen, ktora zaangazowala sie emocjonalinie? Zaraz bys na mnie naskoczyla, i powiedziala, ze jestem zwykla kochanka. No mniejsz a z tym bo ty i tak wrzucisz wszystkich do jednego worka. To tak jak twierdzic, ze wszystkie zdradzone zony pewnie byly zaniedbanymi kurami domowymi.

Mowisz, ze wlazlam miedzy wodke i zakaske - no wlasnie, nie wlazlam. Nie poszlam do niego do domu, nie zapukalam do drzwi i powiedzialam, OK wlaze!
I to wlasnie probuje powiedziec, ktos to inicjuje i nie sa to kochanki tylko wlasnie ci zajeci tchorze. A to jak sie historia potoczy zalezy na kogo biedny mis trafi - albo zostanie zjechany juz na starcie albo trafi na kobiete, ktora ma te "deficyty" jak to nazwalas i poplynie....

Jeśli żonaty facet chodzi, podrywa, nagabuje, inicjuje, to przecież nie ma obowiązku mu ulegać. Można powiedzieć, ze" nie interesuje mnie ta znajomość" i tyle.
Moim zdaniem (z wyjątkiem sytuacji gdy np kobieta nie wie, że facet ma żone), obydwoje ponoszą winę - mężczyzna dlatego, że świadomie zdradza żonę, a kochanka - bo wie, że mężczyzna ma żonę, ale usilnie wbija się na tą trzecią.

Za  Sytuację
Bo często się słyszy,  że to mężczyzna tylko jest winny, bo ślubował zonie a teraz ją zdradza, a kochanka jeśli jest wolna,to jest niewinna bo nikogo nie zdradza.
Podczas, gdy oboje są winni tego co się dzieje. Tzn romansu.

Tak jest łatwiej powiedzieć,  że on omotal,  dzwonił,  nachodzil aż ona musiała mu ulec.
Inaczej musiała by powiedzieć,  że weszła w ten romans nie, że tak jakoś samo wyszło,  ale że sama chciała. A do czegoś takiego trudno się nawet przed samą sobą przyznać. I jest to wygodny układ,  ona nie ma z nim kłopotów w postaci problemów z dorastajacymi dziećmi,  kredytami, tesciami,  remontami...

To taka chora moralność,  ale to się zdarza.
No właśnie,  ona w porządku,  bo nie ma męża.  Jest wolna, więc nikogo nie krzywdzi.
To jej żonaty kochanek jest winny, bo krzywdzi żonę.
Skoro zaś on jest kłamca oraz zdradzacz, to tym bardziej świetny materiał na partnera.
Ech.

Moim zdaniem tu nie ma skomplikowanych sytuacji i nie ma tak, że się jakoś tak to samo stało.
Zdrada jest prosta. Kochasz, dogadujecie się,  to nie zdradzasz. Nie kochasz, nie dogadujecie się , życie seksualną słabe,  albo brak -rozmawiacie i naprawiacie, a jak nie idzie to się bierze rozwód,  a wtedy droga wolna.
Inaczej to zwykła zdrada, nie ma co do tego dorabiać ideologii.
Mi się aż nie chce czytać tych wszystkich teorii, usprawiedliwien, porównań,  bo mnie takie tłumaczenie zwyczajnie męczy.

Mnie zadziwia jedno, że  ci co zdradzają i ich kochanki wszyscy oni mówią jednym głosem,
Żona jest zawsze niedobra, albo oziebla,  rozwodu nie chce dać,  albo są jeszcze małe dzieci, albo dopiero co kupione mieszkanie, w między czasie przypadkiem rodza się kolejne dzieci..
U kochanek wcale nie lepiej: to nie jest zwykły romans jak inne, ale ich sytuacja jest wyjątkowa,  a romans skomplikowany.
On zabiegał,  a ona mu musiała w końcu ulec. Bo obiecywał, namawiał a ona uwierzyła bo go kochała. Są te przypadki, że on od razu powiedzial,  że rozwodu nie zamierza brac-a kochanka oczarowana jego prawdomownoscia -tego to już całkiem nie rozumiem.
A spróbuj zwrócić uwagę, to jeszcze "oberwiesz".

Ale w życiu tak nie ma, że dzieje się coś bezkarnie, prędzej czy później się skończy.  I co dalej robić.

Prawde piszecie dziewczyny, nie moge sie nie zgodzic...
To nie jest tak, ze szukam usprawiedliwienia bo i nie mam z czego sie usprawiedliwiac...
Forum jest po to, zeby sie wygadac, nie musicie czytac wszystkich postow a mimo to wchodzicie na tematy zwiazane ze zdrada a potem mowicie, ze nie chce wam sie czytac kolejnej historii. Po to jest forum, zeby zasiegnac rady, spojrzec na sytuacje z innej perspektywy i sie czegos nauczyc.
Jak mi sie nie chce czytac kolejnej historii zdradzonej zony to po prostu na ten watek nie wchodze i tyle.
Jest tu jednak wiele nowych forumowiczow i czy sie wam to podoba czy nie takie tematy beda sie powtarzac. Wiem, ze chcialybyscie aby swiat byl idealny ale nie jest.

Za szczerość. I ... cięty język. Stare czasy.
Teraz coraz mniej tu piszę i czytam.

@ margaryna, nie unoś się, tylko popracuj nad sobą. Łagodnie cię potraktowałam.

I_see_beyond - pracuje nad soba :-)
Staram sie nie unosic....bo i po co? Mamy tu dyskutowac a nie unosic sie czy obrazac. Kazda punkt widzenia jest cenny, inaczej by mnie tu nie bylo.

A dziękuję.
Problemem jest to, że czasem trafiam bardzo w sedno. A nie wszystkim to pasuje. Nie chodzi o złośliwość, chodzi o to, jakie kto ma wyobrażenia o sobie. Czasem je burzę.

Rozumiem.  To bywa niewygodne,  takie usłyszenie prawdy, dlatego ludzie się buntują.

To dobrze że to zakończylas. Po co ci taka kula u nogi. Tzn zajęty.  Jedno pytanie,  jak się to zaczęło to myślałaś,  że on jest wolny czy widziałaś,  że ma żonę?

Czyli po latach wychodzi na to, że dla niego to była wtedy tylko zabawa skoro dalej jest z tą żoną.

Przepraszam Cię,  ale on jakiś niepoważny był. Skororo j eszcze po wszystkim ci smsy wysyłał. W jakim celu. Ciesz się,  że nie masz takiego meża.

Ona akurat dobrze widział czego chce. Podwójnego życia.  No tak to wygląda jak opisujesz. Nie ma tak, że ludzie nie wiedzą czego chcą.

A nie przyszło Ci do głowy, że czasami możesz nie trafiać w punkt i to budzi sprzeciw u innych?
Zapatrzona jesteś w siebie potwornie, skoro twierdzisz, że to inni źle oceniają a Ty trafisz w punkt Może tak więcej pokory i dystansu, o Ty jedyna nieomylna na forum

Oj krucho z pamięcią Jedna sprawa, że ja nic nie obiecywałam. To pewnie znowu to Twoje zadufanie w sobie, które każe Ci sądzić, że ludzie chcą tego samego, co Ty Zejdź na ziemię. A drugie, że zdaje się, że sama napisałaś o spotkaniu na jakimś wątku.

Najważniejsze, że jednak dostrzegasz, że możesz się mylić a nie, że jesteś nieomylna, co zarzucasz tym, którzy się z Tobą nie zgadzają

Długo tu mnie nie było, ale poczytywałam forum. Wątek zagubionyfacet skłonił mnie do przemyślenia i napisania postu. Otóż moja historia z S nadal się ciągnęła od ostatniego postu. Pisał, spotykaliśmy się nadal. Ale w końcu zadałam sobie pytanie do czego to zmierza, jemu tak jest wygodnie i chce mieć nas obie, a ja chcę normalnego związku, poza tym skoro on oszukuje ją, to przy mnie raczej nie dozna cudownej odmiany. Nie stawiałam warunków, nie pytałam co dalej, po prostu po ostatnim spotkaniu wyrzuciłam jego nr i postanowiłam to zakończyć. Odezwał się w tym tygodniu co tam i kiedy się widzimy, ale po prostu to zignorowałam. Postanowiłam odciąć się od niego raz na zawsze. Jest ciężko, myślę o nim, w końcu kiedyś w pracy natkniemy się na siebie, ale myślę że dam radę. Paradoksalnie widzę teraz, że od początku to nie miało sensu. Zauroczyłam się nim, od widać, że mną też, ale co z tego. Trzeba się ogarnąć. Teraz z perspektywy czasu widzę, że to było bez sensu. Nie zrzucam z siebie winy, bo mogłam w to nie wchodzić wiedząc, że ma dziewczynę. Hmm co wtedy myślałam? Że skoro ją zdradza, to ten związek się kończy, że jakby mu było dobrze to by na mnie nie spojrzał nawet, a co dopiero tak mi mówić i tyle czasu to ciągnąć. A teraz widzę, że ten typ tak ma, związek jest, a na boku kto inny i żyje jak król. Porządna lekcja dla mnie