Dobry feminizm - Netkobiety.pl

Nie sile sie na nowatorstwo. Nie znam osobiscie feministek, bo jak poznaje osoby majace skrajne poglady, to szybko ograniczam kontakty, po czym zrywam je. A chore idee?  Moze wyjasnie to na przykladzie. Slowo feministka nabralo bardzo negatywnego znaczenia, a jego uosobieniem na tym forum jest dla mnie _v_. Osoba nietolerancyjna, wyznajaca niemal w sposob religijny koniecznosc szokowania innych i negowania przyjetych norm. A to wszystko jeszcze polewajaca sosem walki o swoja kobieca wolnosc.

Nie wiem, co masz do _v_, ale śledząc forum od roku raczej stwierdzam, że jest jedną z bardziej zrównoważonych tu osób Nie boi się mówić, co uważa, wyraża opinie, przedstawia swoje poglądy, argumentuje je w taki sposób, że do mnie trafiają, a że mówi dobitnie, bez owijania w bawełnę, to tym bardziej. Nie wiem, gdzie w tym szokowanie, może dlatego, że nie jest milutka, grzeczna i ułożona?

A co ma to społeczeństwo robić? Ja jak nie widzę jasnych i czytelnych oznak, że kobieta jest niezadowolona też nie mam zamiaru interweniować. Po co mam się wcinac, może źle coś odczytuje, a tak naprawdę panna jest wniebowzieta? Mało to przypadków kiedy ktoś interweniował kiedy kobieta wręcz była ofiarą przemocy fizycznej i jeszcze się nasluchal od obojga...

Jak się nauczycie mówić nie, to może ktoś zacznie słuchać czy mówicie tak

O znowu blysnelas... pocieszające jest to, że wystawiasz świadectwo jedynie sobie..

Dajcie spokój z obiema. Sam nie która "lepsza". Ha ha zamknąć je ze sobą na 48 i ciekawe co by z tego wyszło...

Ano właśnie - Szabelski i reszta (w tym strona braciasamcy). Oni faktycznie uważają, i próbują wmówić innym mężczyznom że kobieta to coś pomiędzy zwierzęciem, a czlowiekiem, albo jeszcze gorzej - istny pomiot szatana. Myślałam akurat dzisiaj żeby poruszyć gdzieś ten temat, ale ponieważ nie dotyka bezpośrednio feminizmu, to nie w tym wątku.

Samce samce jesteście przewidywalni 100 bardziej niż inny śmiertelnik. Feminizm to krok ku lepszemu. Kobiety mogą przenosić góry zmieniać politykę tyle iż tego dokonują jednostki nie masy. Wystarczy iż jednostka przekona masę.

Kilka dni temu zmarł prof. Wiktor Osiatyński, w mediach przypomniano jego felietony, także dotyczące feminizmu, m.in.: Rozbić męski monopol, List otwarty na I Kongres Kobiet. Warto je przeczytać. Warto też przeczytać, niestety ciągle aktualną, książkę Agnieszki Graff, Świat bez kobiet. Płeć w polskim życiu publicznym.

Jedno drugiego nie wyklucza. Jasne, że kobiety powinny uczyć się asertywności oraz tego, że nie wysyła się mieszanych sygnałów i nie mówi się "nie", gdy myśli się "tak". Ale to nie usprawiedliwia wulgarnego, natarczywego zachowania pewnej grupki mężczyzn. Nabycie jakiejś ogłady nie powinno być traktowane jak nauka fizyki kwantowej lub też kastracja.

Snejk, wyjaśnij mi proszę co jest kastrującego w byciu uprzejmym wobec drugiego człowieka?

bzdura, bzdura i bzdura pogania

Nie.
I niczego takiego nawet nie zasugerowałam. Dużo sobie dopowiedziałaś. W zasadzie wszystko.
W przytoczonym przykładzie chodziło mi o pokazanie w jak wybiórczy sposób współczesne środowiska feministyczne traktują swoje "siostry", którymi z założenia są przecież wszystkie kobiety na tej planecie.
Pewnym zaprzeczeniem tego była postawa Pauliny Młynarskiej, która jakiś czas temu stanęła w obronie wspomnianej Krystyny Pawłowicz, gdy tej zarzucono, że działa irracjonalnie ze względu na klimakterium. Pamiętasz? I o to chyba chodzi w feminizmie ,czyż nie? To jest sedno , bo jako feministka reaguję gdy kobieta jest traktowana z perspektywy seksistowskiej lub sprowadzana do marionetki hormonów i nie obchodzi mnie wówczas , że światopoglądowo jest między nami przepaść.
Tymczasem na co dzień wygląda to tak - my feministki pomożemy ci "siostro" dokonać aborcji na Słowacji , poradzimy w kwestiach nowoczesnej antykoncepcji i pozwolimy ze sobą pokrzyczeć , jeśli będziesz krzyczeć to samo co my. Jeżeli natomiast chodzisz do kościoła , to w zasadzie sama jesteś sobie winna , że mąż cie tłucze więc spadaj bo mimo naszych światłych przekonań nie będziemy miały oporu aby nazwać cię babochłopem albo bezmózgim matołem.

Pokory na polu własnego feminizmu nauczył mnie wolontariat w organizacji pomagającej kobietom doświadczającym przemocy, który odbyłam jako młódka z ogromną potrzebą moralizowania i przemądrzania się. Szybka zeszłam na ziemię, gdy dostałam listę pytań , których nie wolno mi było zadawać i absolutny zakaz oceniania , szybko padłam pod siła własnej wszechwiedzy, gdy uświadomiono mi , że to pokrzywdzona kobieta dokonuje wyboru i nic mi do tego co postanowi. Ostatecznych złudzeń pozbyłam sie oglądając po raz kolejny smutną scenkę, w której żałosny bukiecik z Tesco za pięć funtów czynił cuda, niweczył całą pracę nad budowaniem własnej wartości i rozpoczynał potworny cykl "miodowych miesięcy" regularnie przeplatanych terrorem przemocy.
Pokory ciągle uczy mnie obserwacja kobiet z którymi się przyjaźnię lub pracuje. Kobiet , które mężusia stawiają na piedestale i poświęcają dosłownie wszystko aby on raczył być zadowolony. Kobiet, które nie posiadają  świadomości tego , że ojciec dziecka jest za nie odpowiedzialny w tym samym stopniu co matka. Kobiet, w których głowach mieszka mamusia nieustannie opowiadająca o swojej pięknej zależności od mężczyzny i w oczywisty sposób potwierdzająca ją własnym życiem. Kobiet wykształconych, oczytanych, żyjących w wielkich miastach....
I w końcu pokory uczy mnie czytanie tego forum, bo wystarczy , że przejrzę tytuły tematów dotyczących relacji i już wiem, że będę mieć do czynienia z  tysięczną wersją bajki o królewiczu, który okazał się łotrem i zrozpaczonej jego postawą królewnie, która tak go kocha. Bo przecież nastrój kobiety zależy od mężczyzny, od kwiatka , od komplementu, od tego czy ją łaskawie przeleci , od tego czy doceni jej pyszny obiadek. Bo przecież tak mówiła mamusia i każda piękna księżniczka z bajki.
Nie, problemem kobiet nie jest brak parytetów czy też jakaś tajemnicza dominacja mężczyzn, której ja osobiście w ogóle nie dostrzegam ani nie doświadczam. Problemem jest to w jaki sposób my kobiety o sobie myślimy, jak siebie postrzegamy, jak widzimy swoją role w relacji. Dlatego feminizm w moim wydaniu to praca u podstaw , a nie płacz nad rozlanym mlekiem i szukanie winnych. Zachowania generowane są sposobem myślenia , a sama ich zmiana nic nie da , jeśli nie dotrze sie do źródła.
Oczywiście, parytety wepchną kilka kobiet do polityki, tylko co z tego skoro miażdżąca większość z nich ciągle będzie mieć poczucie, że zamiast dywagować o konstytucji powinna raczej prać mężowi gacie? Kobiety wcale nie potrzebują parytetów aby wejść do polityki . Nie potrzebują też męskiej zgody na rozwój i spełnienie. Te , które sa tego świadome robią co chcą i mają gdzieś cała ta wrzawę wokół feminizmu. a pozostałym bardziej niż rybka przyda się wędka

Dla mnie to jest kolejna powtórka z tego samego: są kobiety, (dla mnie niestety), które są nadal uczone, że kobieta ma "dać się zdobyć" i są mężczyźni, którzy są uczeni, że "kobiety trzeba zdobywać", i to się wpisuje w to, o czym mówicie. Że dla kobiet tak wychowanych, mężczyzna pytający je o zdanie jest "niemęski", a kobieta, która chce być pytana o zdanie i nie chce, żeby ktoś ją "brał", jest suką czy jakąś "feminazistką". Jak sobie taka kobieta trafi na takiego faceta, to wszystko gra, i bajka nadal się toczy - tak oni wychowują swoje dzieci, które zachowują się tak w szkole.

Jest też druga strona - kobiet, które uczą się i celebrują to, że nie muszą "dawać się zdobywać", tylko mogą same decydować, czego chcą, mogą się wznieść poza "opowieści" o tym, jaka "powinna" być kobieta i postawić na to, co czują, myślą, potrzebują. Nie wiem, gdzie w tym są mężczyźni - być może oni też potrzebują przegadać i zrozumieć, że też mogą wyjść poza te opowieści, i postawić na to, co czują, myślą, potrzebują. To wtedy jest super, jak takie dwie jednostki się spotkają.

Natomiast w momencie, kiedy trafiam na facetów, którzy twierdzą "kobiety nienawidzą, jak się pyta ją o pozwolenie", to mnie skóra cierpnie, bo ja nie należę do tych. Dla mnie wtedy jest to przekraczanie granic. Nie do pomyślenia, żeby faceci w moim otoczeniu tak uważali. I nie ogarniam kobiet, które tak myślą. Staram się, naprawdę.

dlaczego skóra ci cierpnie ? Czym ci zagraża samo takie przekonanie?
Mi skóra cierpnie na myśl o gwałcicielu, który napada bez ostrzeżenia o swoich "poglądach" i bez pytania o moje granice, ale przecież dyskusja nie dotyczy chyba takiego ekstremum.
Naprawdę nie ma nic prostszego niż spławienie zalotnika z tekstami w stylu- kobieta jak mówi nie to myśli tak ... To jest banał . Wystarczy prosty tekst, nawet nie niecenzuralny, wypowiedziany na tyle głośno, żeby koledzy słyszeli i "myśliciel " już raczej nie wykona drugiego podejścia. Mało kto jednak to robi, bo przecież kobiecie nie wypada prawda? Bo jak to tak..on przecież powinien wiedzieć
Granice maja to do siebie , że musza być jasne i czytelne, w przeciwnym razie każdy wejdzie sobie na nieoznaczony teren i sobie go zagospodaruje jak swój. I płeć nie ma tu nic do rzeczy. tak własnie działają relacje. Jeśli czegoś nie odgradzasz , to to dajesz. Trzeba dokładnie i szczegółowo wiedzieć co chce sie dać . Trzeba znać własną wartość i dostrzegać swoją godność. Wówczas jakiś amant z głupkowatymi tekstami nie będzie stanowił inspiracji do filozoficznych rozważań i spłynie tak szybko jak zostanie spławiony.

Nie ogarniasz kobiet, które tak myślą... to poczytaj sobie to forum. Polecam wszystkie działy o relacjach. Prawie w każdym płacz, że skończyła sie "chemia" w łóżku , że nie kupił kwiatka, że pojechał do mamusi, że relacje się ochłodziły... Prawie w każdym morze rozczarowania męskością połączone z wyolbrzymianiem kobiecej bezsilności... Prawie w każdym, wyartykułowana lub nie ,tęsknota za księciem z bajki , który w nocy przeleci na ostro , a w dzień będzie misiem-pysiem komplementującym nową sukienkę i przynoszącym kwiatuszki oraz pierścioneczki.

No i tu się nie zgadzam. Jak dla mnie są rzeczy, które powinny być jasne, a niestety nie są. Czy to, że zostawiam torebkę na wierzchu, znaczy, że zachęcam do jej wzięcia, bo jej nie odgrodziłam? Jak nie zamknęłam przypadkiem drzwi, to znaczy, że nie odgrodziłam, czyli dałam swoje rzeczy, czy jeśli nie powiedziałam "nie" to znaczy, że powiedziałam "tak", czy jeśli nie powiedziałam "nie chcę, żeby mnie zabijano" to zachęciłam do morderstwa..., skoro leżąc nieprzytomna nie odgrodziłam się, to znaczy, że zachęciłam do wzięcia? Właśnie z tego poglądu wynikają nieporozumienia, że niby jeśli tylko kręci głową, to może jednak nie znaczy nie...
I to co pisze cslady, nie zawsze samo "nie" wystarczy. I nie zawsze każda kobieta ma moc, żeby mówić nie. Dlaczego? Bo przez poprzednie 20 lat słyszała "nie odmawiaj Jasiowi, bo mu będzie smutno", "no co z ciebie za koleżanka, zgódź się", "nic ci się nie stanie, jak raz pójdziesz", "to ja się dla ciebie staram, a ty mówisz, że nie chcesz?!" i każdy tekst w tym stylu, który pokazuje, że (zwłaszcza) dziewczynka nie powinna odmawiać. Chcecie przykładu? No to proszę:

Przykład 1.

Przykład 2.

Niestety tak. Nie pilnując swoich rzeczy "pomagasz" złodziejowi je ukraść. Nie dbając o siebie w relalcji (jakiejkolwiek) ułatwiasz krzywdzenie samej siebie drugiej stronie.,

Z tego co wiem, to "nie " zawsze znaczy "nie" . Z mojej wiedzy wynika również , że zignorowanie czyjegoś "nie" stanowi przestępstwo zwane napaścią seksualną lub gwałtem. Nie mówię tutaj o przemocy, bo w tej sytuacji sprawa jest klarowna, czarno - biała wręcz. Mówię o braku asertywności, o wyuczonej bezradności, o umiłowaniu roli ofiary , gdy absolutnie nie jest sie ofiarą, o tym wszystkim co jest realnym problemem kobiet w przeciwieństwie do wydumanych trudności wykrzykiwanych na feministycznych wiecach

wówczas, tak jak mówię, mamy do czynienia z przestępstwem.

I tu jest pies pogrzebany..
A dlaczego nie ma tej mocy ? Bo myśli o sobie w określony sposób. I tu też pojawić sie powinna kolejna litania, którą sprowadzić można do krótkiego wniosku - bo jest przekonana, że jej nastrój uzależniony jest od nastroju/zainteresowania/uwagi mężczyzny.
Jednakże tym co może jej realnie pomóc, nie jest wpajanie jej nienawiści do mężczyzn, ale zmiana swojego postrzegania samej siebie.
Tak jak pisałam wyżej - praca u podstaw

No ok, tylko że zauważ, iż chłopcy też uczeni i wychowywani są w określony sposób i też to na nich wpływa oraz koduje im modele zachowań. Pewną hipokryzją jest w związku z tym usprawiedliwianie bezsilności kobiet wychowaniem przy równoczesnym braku tej samej łaskawości dla męskiej buty.

Przykłady świetne

Gdyby koleżanka miała tą torebkę ubezpieczoną, to najprawdopodobniej mogłaby się pożegnać z odszkodowaniem z powodu takiego zachowania. Przynajmniej w przypadku samochodu pozostawienie go otwartego i na dodatek z kluczykami w stacyjce stanowi podstawę do odmowy odszkodowania z tytułu kradzieży. Podobnież mieszkanie czy dom i nikogo nie obchodzi czy się chciało złodzieja zachęcić czy to tylko niefrasobliwość lub zbytnia ufność.

Długo jeszcze będziesz wmawiać kobietom, że są/muszą być ofiarami ?

Czasem trzeba zmienić swiat.
Czasem trzeba zmienić siebie.

Zwycięzców przeca nikt sądzić nie będzie... ale tak poza tym hem, hem np. lektura wątku o ulubionych bohaterach literackich i filmowych. Ach te kobiece zachwyty nad Kmicicem i Bohunem czyli facetami, którzy nawykli byli brać co chcieli. Jeden i drugi swoją ukochaną porywał siłą, co prawda nie poszli na całość ale czy macie jakieś złudzenia co robili z kobietami, które nie dostąpiły zaszczytu obdarzenia ich uczuciem? A głupi Wołodyjowski ze swą słabowitą atencją do zdania kobiety, kto go pamięta? Stara Baśń, chyba lektura szkolna i kolega Doman co swą Dziwę dwa razy siłą porywał. Ach jakie to romantyczne! No przynajmniej za drugim razem, to już tylko udawała opór

Dobry feminizm nie polega na tym, by niwelować góry, dobry feminizm polega na tym, by uczyć się je pokonywać.

Mozna siedziec i biadolić jacy to zli sa ci faceci... brutalni, prostaccy seksistowscy...

A kiedy zaczniecie sie zastanawiac jakimi cechami odznaczają się kobiety, ktorych przemoc ze strony facetow NIE spotyka? Kiedy zaczniecie mowic "Bądźcie takie, uczcie się takich postaw, uczcie tego swoje dzieci bo to jest wlasciwa droga".

To nie mezczyzni maja stac sie slabsi. To my mamy stac sie silniejsze.

dlaczego umniejszasz czyjes poczucie krzywdy?
czy jak przyjdzie do Ciebie kobieta i powie, ze ja zgwalcono,ale nie ma sladow bicia, ani poważniejszych obrazen, to jej powiesz, ze nie powinna czuc sie ofiara i miec poczucia krzywdy,bo niektóre kobiety maja gorzej i mp. sa gwalcone grupowo?

powiesz to dziewczynce, ktora jest dotykana co noc przez pijanego ojca,ktory jej wklada paluchy do pochwy, albo kaze robic sobie dobrze jej ręką? bo przecież powinna nie czuć sie skrzywdzona, bo jest tyle kobiet naprawde gwalconych?

Stara jestem, wiec bedzie o rzeczach starych- ale wciaz aktualnych. Moja pierwsza spowiedz. Poszlam rok wczesniej. Jako zdolne dziecko do szkoly poszlam w wieku szesciu lat. Wiec i do komunii/spowiedzi wczesniej. Taka prawda- w strasznym komunizmie dzieci szly do komunii i spowiedzi klasami. Wg. dokladnej listy.
Bylam swiadkiem spoliczkowania dziewczynki przez matke. Z powodu wagarowania z religii. Odbylo sie to w szkole- nikt nie odwazyl sie zaprotestowac.
Wracam do spowiedzi. Mialam siedem lat. Pytania - czy sie dotykalam TAM(gdzie?) Czy mnie ktos dotykal?
Wiec wina byla po stronie molestowanego dziecka.
Przede mna wyszla dziewczynka, zaplakana. Potem wypadalo (tak wiedzialam) pomodlic sie. Przed bocznym oltarzem. Wiec wyszlysmy razem - ja jakos nie czulam sie zobowiazana do dlugich modlitw.  Pod kosciolem czekali dorosli - bylo juz ciemno. I smiechy mezczyzn -  a was, dziewczynki ksiadz sie o te rzeczy pytal?

Ale zauważcie, że różnica między "wyruchałbym cię w cycki" a dotykaniem kogoś to tylko różnica KALIBRU. Czyli jedno jest grosze od drugiego, ale nie powiecie, że jedno z tych zachowań jest super, bosko.

I jest tak samo trudno powiedzieć "nie" w jednym przypadku jak tak samo trudno jest powiedzieć "nie" w drugim. Jeśli ktoś ma wmawiane od dzieciństwa "bądź miła, grzeczna, nie krzycz", albo tak jak w sytuacji z tańcem - "zatańcz bo będzie mu przykro", tudzież "daj babci buzi", "usiądź wujkowi na kolanach" czyli jeśli granice nie są zaznaczane, nie mówi się dzieciom - zarówno chłopakom i dziewczynkom "to jest twoje ciało i tylko ty możesz o nim decydować / to jest jej/jego ciało i tylko on/ona może o nim decydować" to dochodzimy do właśnie takich rozmów, gdzie zastanawiamy się w którym miejscu możemy się zgodzić, że mówimy "tylko o takim głupim gadaniu", a kiedy już wszyscy zgodnie mogą powiedzieć "tak, to krzywda".

Jak mówię, że mi przeszkadzają i sprawiają mi przykrość komentarze "masz fajne cycki" to powyższymi komentarzami umniejszacie to, uzurpujecie sobie prawo do decydowania, co jest obiektywną "krzywdą".

Chyba zgodzicie się, że granice każdy ma inne, nie?
A więc to chyba oczywiste, że powinno się uczyć dzieci, że każdy ma inne granice, i że należy je BEZWZGLĘDNIE szanować, niezależnie od tego, czy dla mnie komentarz "fajne masz cycki" jest okej czy nie jest.
To co widzę tutaj, to że wasze  dzieci mogą się od was nauczyć właśnie tego bagatelizowania czyjejś krzywdy i ignorowania granic, bo dla was to "głupie gadanie".

Tak, tylko że ten kto cię krzywdzi niekoniecznie wie w tej sytuacji, że właśnie to robi, bo nie masz na czole napisane - nie komentuj moich cycków - a koleżanka przed toba była zachwycona.
wiesz, że mnie swego czasu "krzywdziło " gdy jakaś kobieta opowiadała mi o swojej dobrej relacji ze swoją matką, bo dotykało to moich osobistych blizn, o których nikt nie wiedział? Czasem tak jest, że coś sie powie i pada to na taki grunt , o kórym nie mamy pojęcia. Czy to oznacza, że mamy jakiś głupi komentarz prównywać do gwałtu,  autora wsadzić za kraty , a  jego ród potępić do siódmego pokolenia

Ej, bo zaraz faktycznie ktoś podchwyci, że nie mogę patrzeć na tyłek koleżanki Swoją drogą to bardzo trudna rzecz tak nie patrzeć Siada naprzeciw laska, klientka czy koleżanka z pracy i biust z uroczym dekoltem na wyciągnięcie ręki. No i weź tu rozmawiaj i trzymaj na wodzy oczy żeby w końcu nie wypaliła, że oczy ma wyżej... No ale jakoś nie wypalają, to może ten dekolt jest jaki miał być? A może one są ofiarami i się boją... Ha, ha albo w pracy obcisła spódnica czy sukienka, materiał cienki więc doskonale widać krój majtek pod spodem czyli to, że niewiele tego kroju... No i kurna kto tam wtedy jest ofiarą się pytam

Ty tak na serio???
popraw mnie jesli sie mylę, ale nie ma chyba obowiązku komentowania kobiecych cyckow na ulicy

myle sie??

Dobra. Jedna sprawa, to że ktoś nie powie, że nie podoba się gapienie na moje cycki. Warto powiedzieć. Tym tropem idąc, też można uznać, że warto powiedzieć "nie podoba mi się, jak bez ostrzeżenia wkładasz mi łapę w majtki"? Dla mnie coś oczywistego, dla ciebie nie... Gdzie tu ta granica? I kto ją wyznacza? Ale zaraz mówi się nawet mężczyznom tutaj "przecież kobiety to lubią". Dlatego ostrożność i uczulanie na czyjeś granice, uświadamianie ludzi (swoich dzieci) wydaje mi się bardziej sensownym działaniem niż powtarzanie "nauczcie się mówić nie".

I wyobrażam sobie, że jak powiesz kobiecie/mężczyźnie "nie mów mi o swojej relacji z matką" to przestanie, natomiast gdy ja mówię tutaj "komentowanie moich cycków przez obce osoby narusza moje granice" to słyszę od kobiet i mężczyzn coś w stylu "wymyślasz, to nic takiego, kobiety to lubią".

Zakazu też nie ma

Na koniec, bo muszę lecieć... Nie będę sie tłumaczyć z tego, że nie jestem zwolenniczka gwałtów ani molestowania i nie sypatyzuję z przestepcami i o granicach mówię w sytuacjach innych niż przemoc, gdyż tej naturą jest ich znieważanie.

Mimo to, muszę was rozczarować, bo nie doznaję wielkich krzywd ze strony mężczyzn. No sorry... Nie czuję sie przez nich dominowana ani ograniczana.Nie wmawiam sobie, że mam mniejsze prawa.  Może dlatego, że sie ich nie boję, może dlatego, że  dbam o siebie i sama o sobie decyduję ,może dlatego , że umiem wziąć odpowiedzialność za swoje wybory a może dlatego, że po prostu jestem silna i silę wewnętrzną celebruje i propaguję.I znowu - nie mówię tu o przemocy, na którą nie mam wpływu.
Źródeł problemów upatruję gdzie indziej , już o tym pisałam , ale ignorancja i wybiórczość interpretacji przeszła nawet moje oczekiwania. Cóż, wystarczy niewiele, aby zostać sklasyfikowanym. w zasadzie mnie to cieszy, gdyż utwierdza moje przekonanie , że im dalej od radykalnych ideologii tym bliżej do otwartego umysłu.
Feminizm zakłada miłość kobiet, a nie nienawiść mężczyzn, dlatego jeszcze raz odniosę się do wypowiedzi Iceni i powtórzę, że wartością jest kobieca siła, a nie męska słabość.

O tak, do gwałtów dorzuć jeszcze garść innych takich przykładów, może i coś z ludobójstwa się znajdzie? W konfontacji samotnie przeciw trzem dresom, to większość facetów się boi. Że co, dresy nie będą komentować mojego tyłka? Pewnie nie ale zapewne mogą:
- zapytać (czytaj zażądać) czy mam szlugi?
- jakiemu klubowi kibicuję?
- zapytać (czytaj zażądać) czy nie mam dorzucić się na flaszkę?
W każdej z tych sytuacji w zależności od humoru panów w dresie mogę dostać tylko w mordę albo zostać pozbawiony biletów NBP, butów itd. I nie jest to dla mnie sytuacja teoretyczna, bo kilka razy w takiej sytuacji byłem. Raz trzech młodzieńców przechodząc obok mnie skomentowało element mojego wyglądu. Jestem rozsądnym człowiekiem więc rozsądek podpowiada w takiej sytuacji udawać, że się nie słyszało. Niestety zadziałał jakiś odruch, męski instynkt. Odwróciłem się i rzuciłem donośnie za nimi - coś ci się ch.... p.....ny nie podoba!? Chłopacy w tył zwrot na pięcie i do mnie Co prawda była już noc ale ulica dobrze oświetlona była, a to jak to często bywa byli gówniarze bez jaj, więc kontynuując poprzedni ton i słownictwo wykpiłem się z mordobicia. Oczywiście tej metody nie polecam Osobiście z rozsądku widząc podobne grupki jeśli jest możliwość przechodzę na drugą stronę ulicy, a kiedyś trochę się po nocy samotnie łaziło. Raz w biały dzień nadziałem się na trzech takich, na szczęście profesjonalistów. Wciągnęli w bramę ale chcieli tylko okraść. Bidne to były czasy więc i nie było z czego okradać ale nóż przyciśnięty do brzucha przyjemny nie był...

Cóż, jeśli rzecz nie dzieje się w ciemnej, pustej uliczce ale w towarzystwie, to sprawa jest dość prosta.
1. Wielu kozaków wymięknie jeśli kobieta powie swoje nie, nie życzę sobie itp. na tyle głośno, że usłyszy to więcej osób.
2. Można odwołać się do męskiego odruchu ratowania słabych istotek płci odmiennej prosząc o pomoc w uwolnieniu się od końskich zalotów. Najlepiej poprosić wprost konkretną osobę, bo to stara zasada jest w kontakcie z tłumem. Nie wołamy - czy ktoś mi pomoże? Wołamy - proszę pana? Tak pan! Niech mi pan pomoże uwolnić się od towarzystwa tego tu osobnika.