3 lata w związku, zero seksu. - Netkobiety.pl

Mimo skrajnej frustracji Twoich własnych potrzeb, tkwisz w związku i masz duże trudności w wyjściu z tej sytuacji. Według mnie powielasz schemat, którego byłeś świadkiem albo uczestnikiem w dzieciństwie. Jest wiele cech wspólnych Twojej obecnej sytuacji i tego jak funkcjonują osoby, które żyją w permanentnym stresie z osobą uzależnioną( nieudane próby wyjścia z sytuacji, przejmowanie odpowiedzialności za drugą osobę -m.in jej leczenie, nadodpowoedzialność, deprywacja własnych potrzeb, na rzecz całkowitej koncentracji na drugiej osobie, poczucie winy z powodu uczuć, które się odczuwa( żal, złość). Abstrahując od zakończenia związku z obecną partnerką zachęcam Cię ogromnie do kontaktu z psychologiem bądź specjalistą terapii uzależnień. Pomoże Ci to zrozumieć siebie, zakończyć relację, w której nie czujesz się kochany i uchroni przed wejściem w podobne relacje w przyszłości

Paweł, coś mi się wydaje, że pasowała Ci rada Garego, żeby czekać i żeby to dziewczyna z Tobą zerwała. Według mnie to słabe rozwiązanie, bardzo asekuranckie.
Nie chciałeś podejmować decyzji. Wolałbyś, żeby to ktoś za Ciebie decydował. Myślę, że boisz się odpowiedzialności, konsekwencji i jakichkolwiek zmian. Widać to było w Twoich wcześniejszych wypowiedziach. Nawet w tak beznadziejnej sytuacji odwlekasz i odwlekasz nadal.
Pozwalasz, aby ktoś inny decydował za Ciebie w sprawach tak ważnych jak Twoje szczęście, Twoje życie, Twój związek

Najpierw z nią zerwij, a potem idź na terapię/do psychologa. Bo tak to nigdy tego nie zrobisz, zawsze będzie jakaś wymówka, żeby decyzji nie podjąć.

@nimfa_błotna jesteśmy w trakcie 3 miesięcznego okresu próbnego. Zaczęliśmy od nowa - nowe mieszkanie, praca, podejście. Ona mówi, że to nie trzy miesięczny okres próbny, tylko czas na pogodzenie się z rozstaniem. Zdecydowałem, że taka opcja będzie dobra dla nas obojga. Ona nie chciała zrywać, ja gdybym tak uczciwie chciał - zrobiłbym to już dawno. Może rzczywiście nie potrafimy się rozstać ot tak i musimy rozwlec to w czasie. Jeśli chodzi o ten nowy początek, to wszystko prawie bez zmian. Po prostu jest odrobinę więcej tych przebłysków, takich momentów w których jest po prostu i zwyczajnie dobrze.

Tak, to jest trzy miesięczny czas na pogodzenie się z rozstaniem.

Nie wierze. Zerwij z nia natychmiast kontakt. Z dnia na dzień. Skasuj i zablokuj jej nr tel. Zero kontaktu.
A nie dajesz sie wciagac w jej gierki i okresy próbne.

Chłopie, to jest właśnie Twój (a raczej wasz) problem! Przeczytałam cały wątek. Przyznam, że już po przeczytaniu pierwszego posta pomyślałam o tym właśnie - ona się wstydzi, wstyd ją zablokował do takiego stopnia, że nie odczuwa potrzeb seksualnych.

Jeśli ją kochasz to czytaj dalej. (A coś mi mówi że tak, bo jednak te 3 lata trwasz przy niej mimo braku zaspokojenia bardzo podstawowych potrzeb człowieka.)

Zastanawiasz się dlaczego tu zauważyłam problem? Bo napisałeś, że Ty chodzisz na siłownie, jesteś krótko mówiąc przystojny, masz powodzenie u kobiet. To oczywiście nic złego, tylko się cieszyć A ona ma nadwagę. Może przez tarczyce, może przez lenistwo, po prostu ma. A więc możliwe jest, że ona bardzo niskie poczucie własnej wartości, czuje się nieatrakcyjna. Nie bierz tego do siebie, takie problemy wynikają z doświadczeń z dzieciństwa, wczesnej młodości, a problemy hormonalne (tarczyca) mogą je pogłębiać. Niektórzy sobie radzą z niską samooceną, starają się zmienić, np. ćwiczyć i zyskać łądną sylwetkę a dzięki temu czuć się pewniej w łóżku. Albo idą do dermatologa żeby wreszcie wyleczyć trądzik i nie wstydzić się wyjść ze znajomymi ze szkoły/pracy. Jak bardzo źle musi się czuć ona, jak bardzo brak jej poczucia własnej wartości skoro wstydzi się nagości przy osobie z którą przez rok codziennie zasypia i się budzi?

Nie chcę tu bawić się w psychologa, dzielę się tylko doświadczeniami z mojego życia (prywatnego, znajomych itd.) oraz z tym co wyczytałam w mądrych książkach Zastanów się czy tu może leżeć problem? Tylko Ty możesz wstępnie na to pytanie odpowiedzieć. I nawet bez względu czy chcesz tę relację ratować czy nie - namów ją na terapię! Dziewczyna ma poważny problem i żaden forumowy specjalista tu nic nie zaradzi, potrzebny jej specjalista prawdziwy, terapeuta, seksuolog.

Możliwe z resztą, że Ty też możesz mieć problem i potrzebować terapii. W dzieciństwie/młodości przeżyłeś trudne rzeczy - tato alkoholik, choroba i śmierć mamy. To zostawia ślady na całe życie. A Ty od 3 lat tkwisz w bardzo problemowym związku, mam wrażenie że opiekujesz się partnerką, poświęcasz się dla niej.

Razem lub osobno ale dajcie sobie pomóc, porozmawiajcie ze specjalistą.

Nie rozumiem tego. Jesteście razem, żeby przygotować się do rozstania? Jaki okres próbny, po co? Nowy początek, który ma na celu przygotowanie do rozstania?

Czyli  beznadzieja i marazm nadal trwa, tylko rekwizyty i choreografia się zmieniły

Wg mnie skoto byliście dość długo razem i postanowiliście się świadomie rozstać to jest u ciebie po prostu tęsknota, przyzwyczajenie...Każdy jeśli był w poważnym związku potrzebuje czasu dla siebie