Podobaja mi sie sami zajęci - Netkobiety.pl

Haha myślisz że ktoś weźmie na poważnie wzmiankę o 120 kg?

Rossanka to jakie cechy mieli zajęci których nie mieli wolni i na odwrót?

Nie myślę. Tak się stało

Hmm, inteligentni, poważni (ale nie, ze się nie uśmiechali i nie znali na żartach, ale mieli poważne podejście do życia), zdecydowani, spokojni, mieli dużą wiedzę na różne tematy, solidni, odpowiedzialni. Co do wyglądu - nie było jednego typu, byli i wyżsi i nixsi, grubsi i chudsi, jeden łysy, inny z kolei z bujną czupryną, ale każdy był fizycznie pociągający (ale to też nie tak od razu, musiałam go bardziej poznać - dlatego nie wierzę w tzw miłość od pierwszego wejrzenia- a przynajmniej nigdy czegoś takiego nie doświadczyłam).

A ci wolni ? Czy ja wiem, z reguły poprawnie się z nimi rozmawiało, ale jakoś nie zajmowali oni moich myśli,  a jak nie zajmowali moich myśli, to fizycznie też nie byli pociągający.
Co do ich wyglądu - po latach jak sobie przypominałam, to nie róznili się od tych z pierwszej grupy. Nie byli brzydcy, niektórzy nawet dobrze zbudowani - ale fizycznie zero chemii. Ale jak fizycznie miała być chemia skoro na poziomie umysłowym nie było iskrzenia?

Rossanka twój opis wszystko rozjaśnia i wg mnie potwierdza to co pisałem wcześniej.
Praktycznie każdy choć trochę ogarnięty mężczyzna posiada te cechy o których wspomniałeś u zajętych (wolnych pewnie nawet nie poznałaś na tyle by stwierdzić jacy są).

Myślę że chodzi o to że wolni nawet jak okazywali się kurtularni i fajni to dawali sygnały na coś więcej co pewnie odstraszalo Cię? Natomiast zajęci mają gdzieś inne kobiety i traktują je jak koleżanki bez podtekstów od nowa znajomość.
Nie wiem czy trafiłem, niestety tak to wygląda z mojej perspektywy.

Uważam i pisałam coś podobnego, ale obawiam się, że rossanka wcale nie szuka rozwiązania ;-)

ja lubie kobiety z inicjatywa a jednoczesnie ulegle jednak one szybko odchodza

Wygląda na to, ze tamten przypadek akurat był wyjątkiem potwierdzającym regułę, aż się sama zdziwiłam

Może coś  w tym jest, zajęty rozmawia normalnie, a wolny ma takie parcie, nie zdązę go dobrze poznać a już czuję że są jakieś oczekiwania. Ale że też jestem wolna, więc bardzo się pilnuję aby nie być taką w stosunku do mężczyzn, których rzadko bo rzadko ale poznaje - taką osaczającą. Tylko, ze tu mam dylemat, nie wiem, czy czasami nie przeginam jak to się mówi i tak się pilnuję, ze nie pokazuję żadnego zainteresowania - jestem bardzo zainteresowana, ale wyglądam na kompletnie niezainteresowaną - aby nie wyjść na bluszcza i desperatkę.

Wygłupy nie wygłupy, ale parę osób uwierzyło. 

To akurat rozumiem, tą wolność. Będąc w związku musisz uważać, nie możesz być sobą do końca. Na początku sielanka, a potem nie tak wyglądasz, nie tak się zachowujesz, nie takie masz zainteresowania jak on by chciał. Potem się starasz i starasz a i to ciągle za mało. A jeszcze te huśtawki, raz słyszysz coś, potem druga osoba zmienia zdanie, potem mówi co innego, robi co innego - można mieć mętlik. W samotności pasuje mi akurat to, że mam z tym wszystkim spokój.

Poza tym dla mnie ważna jest komunikacja i wsparcie. Problemy się omawia a nie zamiata pod dywan w nadziei nie wiem na co, na cud, który nie następuje. A potem jak masz problem to i tak zostajesz z tym sama. Czujesz, jesteś w związku a tak naprawdę to jesteś zupełnie sama - to ja już wolę być faktycznie wtedy sama, przynajmniej masz jasną sytuację.

Gdzieś pewnie są wolni, którzy posiadają te cechy (tzn chęć współpracy, nie zostawiają w razie kłopotów itd ), ale takich (wolnych) nie znam obecnie.

Żarty żartami, ale takie kulomiotki to mogą poznać co najwyżej faceta kulę

EDIT: Tak swoją drogą to może, przez te Twoje żarty faceci mówią, że są zajęci
Nie żartowałaś przypadkiem, że masz piątkę dzieci?

Witaj Makigigi, dziękuję za opinię. Wiesz, znam tą teorię o kierowaniu zainteresowania na zajętych meżczyzn, mozeliwe, że ziarno prawdy w tym jest, ale coś mi tu nie do końca pasuje i zgrzyta..

Poza tym ciągle piszę o samym początku znajomości, a nie już o jakiejś relacji, gdy nagle coś mi nie pasuje a pan jest wolny a ja kręcę nosem.

W tym trafianiu na zajętych, jeszcze raz napiszę mam ciągle dwie wersje :
1. Spotykam kogoś przypadkiem, nieważne czy to przystanek, czy PKP, czy w poczekalni, albo w kolejce za czymś tam. Moja koleżanka tak spotkała swojego męża, właśnie w autobusie w drodze do pracy, miło im się rozmawiało a ze w tym czasie i ona i on byli wolni, postanowili się spotkać następnego dnia, co zaowocowało małżeństwem (ale to już chwilę później .  Inna z kolei męża poznała na szkoleniu - podobmnie, oboje byli wolni, to rozpoczęła się znajomość a dalej już poszło.U mnie natomiast jest tak, że też przydarzają mi się takie sytuacje, a to pogawędzę w kolejce do PZU, albo czekając na swoją kolej do lekarza, nie powiem, jest miło, ale pan ma obrączkę, albo zaraz wyłania się żona, albo dzwoni telefon -  kochanie będę w domu za godzinę - i u mnie w przeciwieństwie do moich koleżanek, nie ma ciągu daleszego znajomości. Czy coś by z tego było jakby pan był wolny - tego nie mam się szansy przekonać.

2. Drugi przypadek, to gdy regularnie kogoś spotykam. Jest np kurs, bo ja wiem klejenia karmników dla ptaków, trwa 2 miesiące. Jest grupa i spotykamy się dwa razy w tygodniu. NIe obchodzi mnie, czy tam są żonaci, czy wolni, bo to są obcy ludzie, a jak się zapoznaję to nie mówię przecież, Damian, ładne imię, a masz kogoś? W miarę spotkań w tej grupie będą mężczyżni, z którymi będę wymieniałą tylko cześć- cześć, albo nie będę się dogadywała, jak to w życiu. a będą Ci z którymi fajnie będzie się rozmawiało, będzie jakaś nić porozumienia - ale oczywiście ci okażą się być już zajęci. I też nie będzie dalszego ciągu znajomości. Jak z kimś rozmawiam, to przecież na początku go nie znam, to co mnie obchodzi czy ma w domu żonę czy jest wolny. To się dzieje dopiero po czasie.

Wydaje mi się, że jeśli spotkasz faceta wolnego i potencjalnie pasującego do Twoich potrzeb, to i tak znajdziesz na niego jakiegoś haka w momencie, kiedy on ujawni zainteresowanie Twoja osobą
  to już zależy, czy mnie on samą będzie interesował jako partner. Nie bój się, jeśłi tak, to nie zwieję, chociaż na pewno będę miała obawy.

Skoro jednak okazało się ze jestes szczupła a problem z facetami masz 20 lat to "coś" tkwi  w Tobie. Takie kobiece "chcę ale sie boję". Moze przestań sie bać. Zdecyduj sie na przygodny ale bezpieczny seks, może taki 'kubeł zimnej wody' Cie odblokuje.

Makigigi,  właśnie nie za bardzo wiem,  co mnie do nich przyciągało. Myślę i myślę i nic. Z resztą to się po prostu dzieje,  nie zastanawiam się, czy kogoś lubię,  czy ktoś mnie zauracza,  tylko to czuję,  albo nie czuję nic, żadnego zainteresowania i chceci aby chociaż na spacer iść.  Po prostu tamtych chcialam poznać dalej a tych drugich nie.

Foggy-romans? Tak z marszu nie umiem (tzn z jakimś pierwszy raz na oczy widzianym), muszę kogości choć trochę poznac. Tak myślę.  I jak poznam, ale go nie polubie,t albo mnie nie zainteresuje jako osoba, to się nawet za rękę nie dam dotknąć.  A jak mnie ktos zaciekawi i go polubie - to mogło by wyjść,  pod warunkiem zbyt był wolny. A wolnych nie poznaję.  Tylko takich, którzy mnie nie interesują.
Z resztą jakoś nie mam do romansów głowy,  a już z jakimś obcym mężczyzna,  którego widzę pierwszy raz na oczy, to sobie kompletnie nie wyobrażam.

Wiosna idzie, daj się poniesc emocjom!!!!

Przecież rossanka dosłownie omija każdą próbę zbadania tego problemu. Wygląda jak gdyby chciała w tym tkwić. To jest przerażające, bo kto wie czy na żywo nie jest tak samo. Ktoś coś mówi, a ona udaje, że nie słyszy. A problem jest i to poważny, bo nie radzi sobie z jedną z najłatwiejszych rzeczy na Ziemi jaką jest znalezienie faceta...

I tego nie wiem. Dzieje się to faktycznie jakoś podświadomie, kiedy to nawet nie wiem, ze ktoś jest zajęty. Jakbym to od razu wiedziała, to momentalnie uznaję Mężczyznę za zajętego i tyle.

Bo zajęci są bezpieczni? Więc się "musi nie udać".
Mózg widzi wszystko, a nie tylko to co "widzimy świadomie". Choćby te, wspominane wcześniej, obrączki . Podświadomość je zauważa i każe się zainteresować, a dopiero potem udaje się je świadomie zaobserwować.
masło maślane.

Tak jak mnie się nie podobają blondynki a teraz będzie psychoanaliza dla ubogich . No i w końcu mnie olśniło, że podobała mi się taka blond dziewczyna.... w podstawówce. I tak się wydaje, że właśnie z jej powodu jest taki efekt. W sumie to zabawne.

Nie każdy zajęty nosi obrączkę, a wielu żyje w nieformalnych związkach.

Poznajesz kogoś jadąc pociągiem na szkolenie. W podróży szybko Wam mija czas, rozmawiacie jakbyście się znali od lat i znajomość mogłaby być kontynuowana, można się na początek wymienić numerami telefonów. Ale to nie następuje, bo mężczyzna okazuje się żonaty, ewntualnie nie ma obrączki ale gdzieś wymsknie mu się słówko o kobiecie, albo dzwoni do niej i mówi, że pociąg opóźniony i niech zrobi kolację godzinę później. (zamiast pociągu wybierz inne, dowolne miejsce). I nie ma żadnego "dalej" czy "później" bo każdy idzie w swoją stronę.

Jakbym nie była bohaterką tych żenujących znajomości też mówiłabym, ze to niemożliwe. To możliwe.
No właśnie po 40 stce nie wszyscy bywają zajęci. Widać na forum. Prywatnie nie znam.

Ja tam obstawiam, że rossanka sama nie wie czego chce.

A to zajęty, a to nie taki, a to siaki czy owaki.

Ogarnięty kot żyje 20 lat - tak samo wk*rwia jak partner w związku. Kup se kota. Psa już masz z tego co pamiętam

Zajęty odpada.

Odczep się od kota

A mi się wydaje, ze zawsze zwracamy uwagę na takich mężczyzn, co nam pasują do koncepcji życia w danym momencie..
Jak podświadomie boisz się różnych rzeczy w związku- to będziesz wolnych unikać.
Na olśnienie intelektualne w realu z poszukującym nie masz co liczyć- bo zawsze się bardziej  zestresuje niż taki, co mu nie zależy.
Więc tych towarzyskich Panów w poczekalniach od razu bym sobie darowała i szukała wzrokiem tego co gdzieś w kącie siedzi..

Ela, to był przykład
Ale dobrze jest czasem ppwymieniac myśli nawet anonimowo.

A co mam płakać?

Rossanka tak czytam, czytam i dochodze do wniosku że  twój problem jest łatwy do rozwiązania.

Po jednym opisie wnioskować można że Ty się Po prostu boisz związku i dla tego twoja świadomość wybiera takich co w ogóle nie wykazują zainteresowania. Niby chcesz być z kimś ale nie chcesz się zmienić co jest absurdalne bo każde kontakty czy związek w jakiś sposób Cię zmieni A to nie jest coś złego.

Mówisz że wolni mają jakieś oczekiwania A moim zdaniem sama sobie je projektujesz bo jakie oczekiwania może mieć osoba co do nowo poznanie osoby (mówimy o normalnych ludziach).

I fakt jest taki że gdy dowiesz się że ktoś jest wolny to pewnie się wycofujesz

Jakoś tak wyszło, ze to kobiety są kochane za to jakie są, więc Twój problem to tak naprawdę problem tych panów, którzy do Ciebie podbiją.

Dokładnie właśnie tak jest. Kobieta jest wlasnie obdarzana uczuciem za swój całokształt, a facet przeważnie za dostarczanie zasobów. Tak nas natura stworzyła i to żaden wymysł.

rossanko, wątpię, żebyś na forum znalazła odpowiedź na pytanie co Ty a właściwie Twój mózg wyłuskuje z poznawanych mężczyzn w ramach automatyzmów, które przebiegają poza Twoją świadomością, co pozwala Tobie na bezpiecznym skupieniu się na grupie, która później, już w procesie świadomego myślenia i działania także zostanie odrzucona. Musisz być uważna na siebie, patrzeć na siebie w takich momentach z pozycji obserwatora, żeby dostrzec te niuanse, a i to niepewne ;-)

PS „pozycja obserwatora” Hahaha :-D robi nam się tutaj fizyka kwantowa

To Twoim zdaniem rossanko, za co w takim razie jesteśmy kochani przez inne osoby, jeśli nie za to jacy jesteśmy?

Ross co Ty piszesz?

Może to telepatia czy coś w tym rodzaju, ale dwa dni temu, nie pamiętam nawet dlaczego pomyślałam sobie, dlaczego kocham Naprędce i wiesz co sobie powiedziałam, że kocham Go za całe Jego jestestwo, nie umiałabym wyliczyć za co konkretnie, po prostu Go kocham za całokształt, za to, jakim człowiekiem jest i tyle.

Możliwe, że masz  racje, jak sobie to na chłodno kalkuluję, to dochodzę do wniosku, że nie mam racji (co do takiej wizji związku). Ale rozum i serce mi się rozmijają i bądź tu mądry.

Teoretycznie tak powinno być, w praktyce kocha się za coś. ( tak przynajmniej wiem z doświadczenia)

Co to za pytanie, nie za co, tylko całego bym kochała, za to że jest po prostu.

Pogrubione - to jest to.

Pietruszko, pana od ziemniaków