Problemy + Kolezanka z pracy - Netkobiety.pl

koleżanka, a on koleżankę - przeczytaj pierwszy post.

bo się wypaliła zawodowo, utyła i ma doła.

Najlepiej byłoby gdyby żona sama się wypowiedziała, bo jak na razie, autor nie robi wrażenia, by wiedział cokolwiek, o tym, co się dzieje w duszy żony. Poza tym, kop w du** nie leczy depresji, czasem doprowadza do ostateczności.
W związku winy i zasługi przypadają po połowie każdemu z małżonków. Nie żebym specjalnie broniła, czy ganiła autora, ale obie strony pracują na bieżącą sytuację.

Nie no, błagam tylko nie współczuj mi. Ja się nigdy nie skarżyłem i jeśli coś, gdzieś napisałem co mogło tak być odebrane, to stanowczo zaprzeczam, że było to skarżenie się Jeśli już współczuć, to nie mnie... Ja jestem człowiekiem, który umie być zadowolony z tego co ma. Jak jestem niezadowolony, to staram się to zmienić, a nie skarżyć. Nikt inny mnie tego nie nauczył jak kobieta czyli własna matka. Co więcej nie pytam się ludzi o radę jak coś zmienić tylko sam kombinuję aż wykombinuję

W takim razie bardzo szanownego Snaka przepraszam.
Myślałam, że ty tu z autorem w kółku wzajemnej adoracji się wspieracie w niedoli w związku z "tymi złymi" żonami

To już takie rozważania teoretyczne się robią.
Jednakże nie trudno zauwaźyć po reakcjach autora wątku na poszczególne wpisy, że jemu bliżej do rezygnacji z pracy nad związkiem niż z rezygnacji z idealizacji koleżanki Z dotychczasowych wpisów widać, że silniejsza jest NADZIEJA na nowy początek, nowe rozdanie, nowy układ z "nową" kobietą, co pozwoli mu odnaleźć to, co stracił lub czego mu brakuje w związku że "starą". Jednocześnie widać ZNIECHĘCENIE do starań i inwestowania w starą relację, w "starą" kobietę. Stąd jego aplauz dla postów, które podkreślają beznadziejność jego obecnej sytuacji, dostrzegają jego frustrację i głaszczą go po główce, pełnej problemów i dylematów. Słabo to widzę

A z Xymeną to jest inna "para kaloszy", bo to typ, który lubi marzyć o miłości idealnej, która to miłoć gdzieś jest lecz nie wiadomo gdzie a na jej drodze stoi szereg przeszkód nie do pokonania i trzeba zaakceptować, że w aktualnym życiu nie dane będzie zaznać idealnej miłości. Dlatego też trzeba prżecierpieć z niekochanym mężem do śmierci. Chyba że rycerz w lśniącej zbroi przyjedzie i ją uwolni od niekochanego męża. Tymczasem rycerz również postanowił zaakceptować żywot u boku niekochanej żony i ukochanych dzieci. I tak oto prawdziwa miłość dla obojga jest tylko mglistym marzeniem, niedoścignionym obiektem westchnień i chwilową odskocznią od codziennych życiowych spraw, w której zanurzają się, aby przetrwać kolejny dzień.

Dzięki Summerka, to miłe z Twojej strony.
Chociaż chyba nie wybrałem właściwego miejsca na umieszczenie tych przemysleń. Autor chyba nie ma- jakby to nazwać... "predyspozycji" do rozwiązania tego problemu. Nieco nerwowa reakcja na niektóre posty wskazuje, że nie docenia znaczenia takiej swobodnej wymiany spostrzeżeń i jest raczej zamknięty na nowe rozwiązania. Taki typ człowieka co lubi tylko te piosenki, co już je kiedyś usłyszał ;)
Nawiasem mówiąc trochę irytują mnie ludzie, ktorzy przychodząc tu mają problem z niektórymi wypowiedziami. Tak jakby to był jakiś warzywniak do którego przychodzi się po 5kg ziemniaków i miało się prawo irytować jak sprzedawczyni wciska natrętnie a to jeszcze selerek, a to pietruszkę... On czy ona przychodzi tu po taką czy śmaką konkretną radę, a jeden z drugim ma czelność się nie stosować do jego życzeń i porusza jakieś dziwne wątki, o których "zleceniodawca" nie życzy sobie rozmawiać :D
Tak jakby to była wydzierżawiona działka autora, a ich tematów nie czytało setki lub nawet tysiące ludzi, którzy być może coś z tych nieinteresujących czy niechcianych przez autora aspektów danej sprawy może jednak pożytecznego wynieść.

witam Averyl ma rację - ppppp.pppp mógłby pomysleć dlaczego  co powoduje że zona jest taka bllleee czyli nieatrakcyjna i zaniedbana cokoliwek to znaczy. Może jst obarczona zbyt wieloma obowiązkami w domu może depresja jest bardzo silna i ma żle albo wcale dobrane leki, może dawno nie było serdecznej lub chociaż uczciwej rzmowy. Ponadto prawda stara że kobieta tak wyglada jak zabiega o nia i dba mężczyzna. Wygląd zony jest w dużej mierze Twoim udziałem. Jakby Twoja żona nawiązała romans to wyrosłyby jej skrzydła, stałaby sie zadbana seksbombą tylko nie byłaby to twoja zasługa tylko tego drugiego. Może zadbaj o zonę dostrzeż w niej kobietę

amelciu ale ppppp.ppppp jeszcze nie zdradził zony ., Chodzi mu po głowie kolezanka ale do zblizenia nie doszło może on sie opamięta. A może to  mażłżeńswto nie ma szans. Ale szukanie wyjścia z małżeństwa przez romans z kolezanka jest słabe. Masz racje nie odbuduje się zaufania i zawsze będzie za kołnierzem myśl gdzi on teraz jest z kim itd. To lepiej sie rozstać. wspólczuję ci to musi byc dla ciebie i bolesna i targajace uczuciami i naprawdę nie umiem sobie wyobrazić i tylko same kob iety które przeszły przez to wiedzą ile cierpienia poniosły przez zdrade męża - nie miesci mi sie w głowie ile kobiete kosztuje powrót do małżęńskiego  łoża - o ile wogóle jest to mozliwe. Bo zdaję sobie sprawę że może wytworzyc sie ogromna niechęć a nawet wstręt fizyczny do męża po zdradzie.

Kiedyś słyszałam takie twierdzenie, jak facet, chce zostać z żoną, to szuka kochanki, a kobieta znajduje sobie kochanka, gdy chce rozstać się z mężem.
Ok, facet nie zdradza żony - bardzo dobrze świadczy to o nim, ale szukanie ratunku, a właściwie ucieczka od problemów może doprowadzić nawet do zdrady, a już na pewno, że będzie się patrzył na tę swoja ślubną jak na kulę u nogi.

katerina81 - akurat o koleżance autor lubi myśleć i pisać

ale raczej jak autor - też szuka zapomnienia od problemów, chociaż jest zrażona do związków i trzeźwo myśląca

Nie, nie traktuję jego problemu/jego postawy jako coś do śmiechu, to jest bardzo emocjonalna i trudna sytuacja, ale nie jest ona specjalna - kilka osób, które wypowiadały się, miały podobne doświadczania. Nie trzeba skakać z wysokiego budynku, by sprawdzić czy uda się pofrunąć.
Trochę się wtrącam, ale jest to stanowisku bardzo subiektywne jednej strony konfliktu. Jeżeli autor pisze, że jego żona wypaliła się zawodowo, ma doła - to dokładnie to samo można napisać o jego żonie - leci na resztkach paliwa i też chciałaby wsparcia, kogoś kto doda jej energii... ma szukać kochanka? a może powinni oboje zderzyć się z problemami i je roztrzaskać, może powinni przełamać schemat obwiniania się i skupić się rozwiązaniu swoich problemów?

Zrozumiałam z wypowiedzi, że autor opowiada się za rodziną (i doceniam to), ale jednocześnie jest w jego wypowiedziach dualizm - żona oziębła, gruba, same problemy, a koleżanka - zrozumienie, zauroczenie, achy i ochy. Jeśli rzeczywiście autor opowiada się za rodziną, za żoną - to musi wziąć się do pracy, wypić piwo, które wspólnie sobie naważyli. A skąd brać siły? ... raczej nie z zauroczenia koleżanką z pracy.

Dziewczyny facet prosi o radę a tu...odwracasz się od żony...dziecinada itp. Wszystkie jesteście takie poukładane z zasadami i potrafiące kontrolować swoje myśli i uczucia? Nigdy nie fantazjowałyście? Fajnie się ocenia prawda? Dla was sex nie ma znaczenia? Gdyby facet nie zaspokajał waszych potrzeb to same błądziłybyście wzrokiem za innym! Jeśli nie masz w zaoferowaniu rady czy podpowiedzi to po jakie licho komentujesz? Nie dziwię się,że facet myśli o skoku w bok jak z żoną jest jak jest...

Czytasz tylko to, co autor chce napisać o swojej sytuacji rodzinnej, ot zrobiły się dzieci, zrobiły się problemy, a on wciąż trwa w tym, mimo iż w zasięgu jest koleżanka. Co tu podziwiać??? Wierzysz, że wszystko samo się zrobiło bez udziału autora, że długi, problemy w komunikacji między małżonkami, oziębła atmosfera sama się zrobiła? Żona z oczywistych powodów nie może przedstawić swojego stanowiska, ale w małżeństwie winy i zasługi dzielą się po połowie.
Nie krytykuję autora, jest bardzo w porządku wobec żony, rozumiem, że perspektywa oderwania się od problemów jest kusząca, ale nie da się zważyć jego obciążenia wynikającego z obowiązku utrzymania rodziny i depresji jego żony, nie da się powiedzieć, kto bardziej cierpi, kto ma gorzej i nie jest żadnym usprawiedliwieniem, że żona się nie wypowiada, ona w tym układzie istnieje i jest bardzo istotną częścią tej układanki. Gdyby nie ona, to autor nie miałby moralnych rozterek, tylko przyjemnie spędzał czas z koleżanką.

Oczywiście, że związek to dwie osoby. Jeśli jeden z partnerów ma gorszy okres w życiu, np. jak żona autora, to najlepiej gdyby partner wspierał, pomagał, rozmawiał i dbał zamiast szukał wytchnienia i zrozumienia u koleżanki, czy też na forum, bo to zwykła ucieczka od problemu.

Ja też rozumiem autora, jego zniechęcenie i frustrację. Ale nie popieram wyłączania przez autora siebie i jego wkładu w sytuację w jego małżeństwie (pisała o tym więcej Averyl m.in. o brakach w komunikacji) oraz szukania rozwiązań problemów małżeńskich poza małżeństwem.
To dopiero jest dziecinada. Udawanie, że mnie kryzys w moim małżeństwie nie dotyczy, zostawienie żony samej sobie i skierowanie swojej uwagi w stronę chętnej koleżanki.

Ines 32 - każdy ma swoje doświadczenia i rady... i dobrze, bo dzięki temu jest poruszane bardzo szerokie spektrum problemu.
Autor znalazł dla siebie kilka cennych rad, niezależenie od tego - ludzie mogą dyskutować ze sobą, wypowiadać się w temacie, mogą głaskać po główce, a mogą też przywalić. Czasem im bardziej poznaje się szczegóły, tym bardziej zmienia się ogląd całej sytuacji.

Wiesz, ja nie jestem za tym, by każdemu kto się wypłakuje na forum, podawać chusteczkę, ani nie jestem za tym, by się w nieskończoność użalać nad  sobą, moja podstawowa rada: są problemy - trzeba je rozwiązać!

Możesz zarzucać innym świętoszkowatość, ale wg mnie - nie da się moralnie pogodzić bycia w związku (uznawania pewnej nadrzędności rodziny), a jednocześnie dążenia do bycia z inną osobą (nawet jeśli na tym etapie ma to formę miłej rozmowy, fantazjowania, oderwania się od rzeczywistości). Nie da się patrzeć z fascynacją na koleżankę i z obrzydzeniem na żonę, i czuć się w porządku.
Autor doskonale o tym wie (bo nie zakładałby tematu, z resztą gdzieś napisał to wprost), opowiada się za żoną, ale chciałby uspokoić swoje sumienie, chciałbym usłyszeć "błogosławieństwo" skoro ma grubą żonę, skoro utrzymuje rodzinę, za jego trudny należy mu się w nagrodę mile spędzany czas z koleżanką. Należy mu się nagroda - bo jest to człowiek z jakimiś zasadami, nie zdradza, ale nikt mu nie rozwiąże problemów, głaskanie po główce, nie odmieni mu życia, chociaż przez kilka chwil będzie milej.

Masz racje i zgadzam się z Tobą w 100% jesteśmy dorośli i nie trzeba nikogo głaskać po głowie jasne,ale trzeba też umieć odróżnić szczerość od chamstwa.

Jedno - to formalne zasady: jeśli zdradzi fizycznie, będzie to oczywiste i "namacalne" - złamał przysięgę małżeńską, ale są własne zasady moralne. Dla jednych granica - to ujawnienie, jeśli żona przyłapie, a dla innych (w tym chyba również dla autora tematu) granica jest już w samym myśleniu, przekraczaniu tego, co akceptowalne w myślach (facet nie ma dylematów, że rozmawia z innymi koleżankami, z klientkami, z sąsiadkami, itp, tylko z tą konkretną koleżanką). Ten problem jest tylko w jego głowie, bo oczywiście samo fantazjowanie nie jest przestępstwem, fizycznie nie zdradza, właściwie - nic się nie dzieje, a jednak jest problem, problem, który on sam zauważa.
Masz rację - raczej nie naładuje akumulatorów u żony, ale też nigdzie indziej niż w sobie samym: albo jego własne zasady będą na tyle silne, że odetnie się od koleżanki (miłe chwile, ale to droga donikąd) i wyciśnie z siebie jeszcze trochę energii, by rozwiązać problemy, albo ugrzęźnie na dobre między otyłą, oziębłą żoną, a kuszącą koleżanką.

Naprędce   mysle ze każdy musi sam uporac sie ze swoimi problemami. Ale to nie znaczy, ze mamy stac obojetnie. Czadem, trzeba kogos nakierowac. Widze to po sobie
A teraz bede złosliwy! Czy jesli zona twojego kolegi z problemami, uswiadamiala mu ze to on jest wszystkimu winien, ze jest kiepski i nizaradny pomoglo by mu to ? Averyl, summonka a jak wy myślicie ?

Zona pracuje, ale to nie  jest to co chciala by robic. Rozumiem ją, bo ma szefa debila i hama. Mogla by robic cos innego -  cos co sprawia jej przyjemnosc, ale dochod z tego jest niepewny, powiedzmy póki co zajecie hobbystyczne. I tu ujawnia sie cos czego nikomu nie życze. Widze ze sie tam meczy a z drugiej strony samemu pracujac mam problem z utrzymaniem rodziny. Proza zycia ......

pppp.pppp, ode mnie jeszcze garść praktycznych informacji, które być może pomogą Ci nie wciągać się w relację, która z ogromnym prawdopodobieństwem przysporzy Ci jeszcze więcej kłopotów niż masz w chwili obecnej.

Mechanizm działania zauroczeń koleżankami / kolegami z pracy już znasz. Pierwsza sprawa, a więc świadomość, już za Tobą.

Druga sprawa, pojawiły się niepojące myśli o koleżance. Jednak to są na razie myśli. Od nich do czynów jest jeszcze pewna droga - tu zależy od Ciebie, w którą stronę pójdziesz. W pracy się spotykacie, wyraźnie napisałeś, że zmieniać jej nie będziesz, co jest zrozumiałe w Twojej sytuacji. Są w pracy osoby, z którymi nam się dobrze współpracuje i rozmawia, bo są, no nie wiem, jak to ująć, "przyjemne" w odbiorze. I ta koleżanka z pewnością taka jest i Ty też, bo jakoś tam do Ciebie na te rozmowy ciągnie, a Ty do niej.

I teraz ważna rzecz - treść rozmów. W momencie kiedy po raz pierwszy poruszysz tematy pozazawodowe czy ogólnoludzkie, a konkretnie Twoje problemy małżeńskie z koleżanką, to już będzie niebezpieczne przekroczenie granicy. Zacznie się rodzić między Wami bliskość emocjonalna, a potem .... równia pochyła w wiadomym kierunku. Nawet nie wiesz, z jakim ZROZUMIENIEM Z JEJ STRONY się spotkasz, a jak CIĘ BĘDZIE ŻAŁOWAĆ, ŻE TAKI WSPANIAŁY FACET, a tak mu się nie układa prywatnie. Usłyszysz wtedy wszystko, co POTRZEBUJESZ USŁYSZEĆ. I wtedy płyniesz jeszcze dalej ...

Kiedy wyślesz pierwszego sms'a z treścią inną niż zawodowa, czy spotkasz się na pierwszą "niewinną kawę" po pracy, żeby pogadać "na spokojnie"- to już chyba tłumaczyć tego nie będę...

Szczere rozmowy o Tobie i Twoim małżeństwie - to tylko z żoną. Ewentualnie z zaufanym kumplem. W ostateczności zaloguj się na to forum - przemyśleń będzie sporo, ale jeśli jesteś otwarty na rozmowę i pracę nad sobą i małżeństwem, forum MOŻE Ci pomóc.

Jeszcze takie zadanie dla Ciebie. Namaluj sobie oczami wyobraźni KONSEKWENCJE swojego ewentualnego zaangażowania się w relację z koleżanką... Takie długoterminowe też. Nie musisz ich tu opisywać - one są dla Ciebie.

I jeszcze jedno:

To mnie akurat nie dziwi. Samotna, nieco zmęczona tym stanem kobieta, za to silna, jak piszesz, przejęła po prostu inicjatywę. Ja uważam, że facet, który wchodzi w niebezpieczny tzw. kryzys wieku średniego (przykro mi kolego, będę szczera ), mający problemy małżeńskie jest po prostu bardzo ŁATWYM CELEM.

pppp.pppp, przeczytaj jeszcze raz na spokojnie posty na swoim wątku. Tu jest dużo wskazówek dla Ciebie. Ja tu postanowiłam jeszcze raz napisać, bo widzę szansę na uratowanie Twojego związku. Powodzenia!

Problemy w domu i koleżanka z pracy - niestety znam taką historię ale od strony żony...moją historię.
Łatwo przekroczyć pewną granicę ale pamiętaj że czasu nie da się cofnąć.

Nie bierz moich komentarzy zbyt osobiście, ot tak sobie dyskutuję mogę nie mieć racji.
----
natomiast twój stosunek do żony jest zdumiewający, nie chciałabym być na miejscu twojej żony.

Względem koleżanki - łykasz gładko każdą bzdurę z zachwytem:

vs

Może i jesteś super przystojniakiem, ale raczej facet żonaty, dzieciaty, z długami, z problemami nie jest dobrym kandydatem na życiowego partnera, raczej taki układ z koleżanką... dla przyjemności.

A żona? Zasugerowałeś, że nie pracuje, że sam utrzymujesz dom.

chciałbyś być doceniany, ale czy doceniasz, że ona też się stara? zamiast robić coś, co będzie sprawiało jej przyjemności, ale nie będzie pieniędzy, to styka się dzień w dzień z szefem debilem (jak to określiłeś), by jednak rozwiązać problemy finansowe.

Dostrzegasz w swoje żonie kobietę? człowieka? czy traktujesz ją jak przedmiot użytkowy zwany "żoną":

Seks zaczyna się w głowie kobiety, gdzie gra wstępna? gdzie stworzenie atmosfery intymnej, po prostu chcesz załatwić (mechanicznie) swoje potrzeby na niej? a gdzie w tym wszystkim ona?

Mimo iż szanuję twoje zasady, twoją chęć do trwania w rodzinie, to twój stosunek do żony jest niefajny, będzie ci ciężko wybrnąć z tej sytuacji, bo (takie mam wrażenie) poza formalnościami, dziećmi, długami to nie łączy cię już żadne uczucie z żoną.  Nie  życzę wam tego, ale dużo prawdy jest w słowach

Spoko. Po to forum zostało powołane.

-----------------------

Snake, ha ha! I słusznie. Na temat kryzysu wieku średniego mam pewne przemyślenia. W wolnej chwili może napiszę coś na ten temat w netcafe.

Moje ogólne przesłanie dla chętnych do "rozwiązywania" problemów małżeńskich z zatroskanymi "koleżankami" wygląda tak:

Chyba że ktoś lubi komplikacje życiowe, to proszę bardzo. Jesteśmy dorośli, dokonujemy wyborów życiowych, za którymi stoją określone ... konsekwencje.

Nie wiem, czy dobrze rozumiem twoje intencje.
Mam wrażenie, że chcesz sobie troszeczkę pomanipulować wypowiedziami.
Nie napisano tobie, że jesteś wszystkiemu winien, ale, że jesteś współwinny zaistniałej sytuacji w małżeństwie.
Nikt ci także nie napisał, że jesteś kiepski i niezaradny. Może tylko tyle, że kiepski z ciebie materiał na partnera.

Ale taki odbiór przez ciebie wypowiedzi, które nie są głaskaniem po główce i utwierdzaniem ciebie w twojej bezradności, potwierdza to, co gdzieś już pisałam na początku, a mianowicie, że jesteś bardzo wrażliwy na punkcie potencjalnej krytyki na swój temat. Widzisz ją nawet tam, gdzie jej nie ma. Masz tendencję do wyolbrzymiania wydźwięku niepochlebnych wypowiedzi na twój temat. Widzisz w nich więcej niż jest w rzeczywistości. Widzisz krytykę tam, gdzie jest prowokacja, próba wstrząśnięcia tobą i wybicia cię ze strefy komfortu.
A w takim przypadku nic tu po mnie. Niech cię inni głaszczą dalej po główce i po dupce. Ja spadam.

E tam, od razu ze manipuluje. Piszesz rzeczy ktore w zaden sposob nie sa dla mnie w tym przypadku przydatne. To ze jestem wspolwinny sytuacji w malzeństwie, to dla mnie oczywiste. Po co chcesz mną wstrzasac ? Zebym sie opamietał ? Przeciez sam fakt ze napisalem post swiadczy o tym ze zrozumialem ze cos jest nie tak.
Czy jak ktos zapyta cie o droge bo sie zgubil, powiesz mu gdzie jest, i któredy ma dalej iść czy tez wstrzasniesz nim i uświadomisz  go ze nie dotarł do celu bo ma kiepską orientacje w terenie ?

Czy myslisz ze twoja rada pozwala na zapomnienie o innej kobiecie ?

To co napisalem, to bylo w kierunku kobiet ktore caly czas pisza szczególnie "krytycznie" pod moim adresem. Uwazam, ze jak ktos ma problem, to jesli wiesz jak mu pomoc to pomagasz, jak nie wiesz to nie improwizujesz. Ja potrzebowalem czegos co pozwoli "zabic" uczucie do kolezanki. Bez tego nie bylo by mowy o poprawie relacji z zoną.

Dobra, widze bład myślowy. Piszac " zapomniec o kolezance" mam na mysli "zapomnij ze bedziesz z nia był, kochał sie itd, zapomnij ze o takich rzeczach myslałes".

A co do seksu - jesli zona odmawia, tym trudniej uwolnic sie od mysli o kolezance.

Jak koniecznie chcesz roznawiac o mojej zonie to zadaj konkretne pytania.

McMiodek na pewno skorzystam z twoich sugestii. Sytuacja z kolezanką dodatkowo mnie motywuje.  Nie spodziewam sie niestety naglego zwrotu, w relacjach i przeczuwam ze przez to myśli o kolezance beda mi nadal mącic w glowie.

Dla mnie to zenujące, ze musze sie zastanawiac co mi sie podoba w kobiecie z która mieszkam. Takie rzeczy powinny sie same od razu nasuwać !

pppp.pppp, ja Ci jeszcze coś napiszę, bo jesteś tu "nowy".

Forum ma swoje tempo, często zawrotne. Warto wrócić za jakiś czas do wcześniejszych komentarzy, już bez emocji. Emocji zaś w działach o związkach, a szczególnie we FLIRT-ZDRADA-ROZWOD-ROZSTANIE ze zrozumiałych względów jest najwięcej- po obu stronach ekranu.

Potraktuj to, co ci tu ludzie piszą właśnie jako impuls do refleksji, tylko i wyłącznie. Nikt tu nie da ci złotej recepty na twój problem- pracę w realu wykonasz ty sam i ty sam będziesz ponosić konsekwencje swoich wyborów. Na twoim wątku widzę dobrze postawione pytania. Potrzeba czasu, aby niektóre z nich przemyśleć.

I jeszcze raz w kwestii działania mechanizmu zdrady emocjonalnej i odbioru stałego partnera coś ci podkreślę- mózg tak działa, że "tej nowości i świeżości" przypisuje w odbiorze same zalety, zaś "starej" tych zalet ujmuje i dodaje jeszcze ekstra wady. Miej to na uwadze, kiedy będziesz myślał o tych dwóch kobietach.

Masz już wiele danych zgromadzonych na swoim wątku, teraz myśl, analizuj i ...podejmuj decyzje.