Nie widujemy się w weekendy - czy ja przesadzam? - Netkobiety.pl

Enty, nie wiem co sobie wczoraj wyjaśniliście więc to może być strata czasu i kula w płot, ale trochę sobie tu pohipotezuje mimo to.   

Wygląda na to, że oboje trzymacie lekką gardę. Z pewnymi różnicami. Różnice są takie, że po pierwsze Ty ustawiłeś sobie ilościowy bufor bezpieczeństwa (nie chcesz się za często spotykać), a ona jakościowy (tu właściwie na razie niewiadoma).
Druga różnica jest taka, że Ty jesteś świadomy swoich uwarunkowań w tym względzie tzn. jakieś "doświadczenia z przeszłości" (cokolwiek to znaczy- nie wnikam), a ona swoich nie bardzo, poprzestaje na dość płytkiej samoanalizie, a głębsza ją męczy i od niej ucieka. 
W każdym razie ona "wie" tylko to, że pewne Twoje zachowania jej nie odpowiadają, odczuwa to jako ciśnięcie, zbyt mocną ingerencję w jej życie, naruszania swojej autonomii, te sprawy... i na tym poprzestaje.
Ale, co widać po tym spotkaniu niedzielnym, jest jednak otwarta na rozmowę o tym (bo wtedy łatwiej dojść do jakichś wniosków i zrozumieć coś).
Zauważ też że ona, mimo że inicjuje i napotyka pewien Twój opór pod względem częstotliwości spotkań- to jednak Ciebie nie naciska i nie robi z tego problemu, tzn. z tego że Ty nie inicjujesz spotkań częściej i jest to "60/40" zamiast 50/50. Respektuje granice które wyznaczyłeś, a przecież wiele dziewczyn mogłoby się poczuć w takiej sytuacji trochę nieswojo, nie uważasz?

"To jest silniejsze ode mnie" tłumaczyłbym jako konflikt pomiędzy jej naturą a powszechnie przyjmowaną
(w społeczeństwie) wizją związku. Z jednej strony ona wie czego oczekujesz, że podchodzisz do tego poważnie, chcesz rozwijać i zacieśniać ten związek (i że to jest OK), ale z drugiiej czuje że to jednocześnie prowadzi do tego, że zacznie się w tym związku "dusić', że to będzie coraz bardziej wbrew niej.
Twoja chciałaby być "normalna" (jak inne dziewczyny) pod tym względem, ale nie kosztem utraty części siebie (i slusznie).
Zasadnicze pytanie moim zdaniem są takie; 1/na ile ona jest pod tym względem "elastyczna" i gdzie są granice, które są dla jej natury nieprzekraczalne 2/ czy Ty możesz te granice (o ile je zidentyfiku-mikujecie) zaakceptować.
Może wręcz ona unikała weekendów dlatego, bo wiedziała że wtedy nie dałoby się poruszenia takich głębszych tematów uniknąć? I o ile takie uniki można traktować jako zarzut, to podszedłbym do tego wyrozumiale, bo jeśli mam rację że ona czuje się jakaś inna, to pewnie zastanawia się na okrągło i martwi, czy taka osoba jak ona może stworzyć szczęśliwy, trwały i satysfakcjonujący obie strony związek, czy też będzie za każdym razem go "psuć" mniejszym "niż należy" stopniem zaangażowania w danym momencie.
Usztywnia ją to i w tym moim zdaniem Twoja rola, by nie odpuszczać dopóki nie przegadacie tego do momentu, w którym okaże się czy pasujecie do siebie, czy jednak to nie ma sensu.
Gupi nie jesteś, deklarujesz że czujesz się mocny, więc proponuję się upewnić w czym problem. Po co się później zastanawiać czy nie postąpiłeś zbyt pochopnie?

P.s. Tylko kupcie se jakąś pizzę chociaż następnym razem, bo kto to widział się seksić i cały dzien nie jeść?! Jeszcze Ci zarzucą, że to wszystko przez halucynacje z głodu

potem będzie tydzień świąteczny więc będą trochę inne priorytety.

Jacenty89 napisał/a:

potem będzie tydzień świąteczny więc będą trochę inne priorytety.

Nie.

Skoro jesteście w związku to myśl jak w "związku". Zróbcie sobie po prezencie "od mikołaja", jako, że to 2 miechy to do rodziny jej nie weźmiesz... ona z resztą Ciebie też nie ale zaplanujcie już teraz wspólnego sylwestra i jakbym miał Ci radzić to... jedźcie sami. Nawet w Bieszczady ale sami Bez balastu koleżanek, kolegów, pracy, rodziny i psa... a, że sylwek w weekend to w pracy nie będzie problemu załatwić ze 2,3 dni urlopu

Zróbcie sobie wspólny wypad 4 dniowy sami ze sobą (no skoro nie znasz jej funfelek a ona twoich też nie bardzo to słaby temat by coś "rozegrać" na luzie w "zgranej paczce" ) Poza tym... 4dni i 4 noce razem, sami... dużo można się dowiedzieć o Pannie i w końcu "coś" ruszyć

Jacenty89 napisał/a:

Właśnie dlatego napisałem, że tydzień świąteczny odpada bo oboje będziemy kilka dni u rodziny, wczesniej pakowanie, szukowanie prezentow itp
No właśnie nie wybiegałem aż tak do przodu, bo nie byłem pewny czy dotrwamy wogóle. Dostałem zaproszenie od mojego przyjaciela dla Nas do Mediolanu, właśnie mieliśmy tam pojechać niewielką luzna paczka, tyle że tam zbyt wiele czasu na intymne rozmowy nie będziemy mieli, więc chyba rzeczywiście pomyślę nad innym scenariuszem. Nie śmiej się, bo akurat Bieszczady oboje lubimy :-D

No i dlatego napisałem byś myślał "związkowo" a nie jak "singiel". Mediolan fajny... ale (moim zdaniem) wolałbym Bieszczady we 2jkę

Kupujecie prezenty? Idzcie razem kupować, Ty doradzisz coś jej, ona tobie.
Pakujecie prezenty? Pakujcie razem - Ty jej, ona Twoje (później poprawisz to co ona spartoli ) ojezusie znowu święta...

Wspólnie spędzony czas, poznasz piąte przez dziesiąte jej rodzinę, ona twoją. Tak jakoś "po ludzku", jak z człowiekiem, wiesz? To nic, że ma fajne piersi

Musisz myśleć sporo "do przodu" z kobietą bo czekając tak jak na te andrzejki... no nie wróży to nic dobrego na przyszłość

I gadaj z nią o tym, o planach, o tym, że "chodźmy na zakupy świąteczne" - niech wie i rozumie co masz na myśli (tak, ona też nie ma szklanej kuli )

Jacuś, a teraz zewrzyj poślady i bierz się za nią

Mniej gadać, więcej robić. Jeśli robienie nie wychodzi to żadne gadki tego nie zmienią. Konieczność prowadzenia "poważnych rozmów" na tym etapie, nie wróży nic dobrego. Tutaj nawet naprawiać nie ma czego, więc po co ta "walka".

Jacenty89 napisał/a:

Nie zawsze jest to skuteczna taktyka, szczególnie wśród tak niestandardowych przypadków jak my. To nie jest naprawianie tylko przedstawianie swoich ograniczeń i obaw.

Jacenty, Ty sobie już tak nie kadź Ten Twój „związek” jest tak do bólu standardowy, że już bardziej się nie da... Jako, że to standardowy „związek” jest, to równie standardowo się skończy. Ty standardowo się oszukujesz co do swojej relacji i to co powinno walić na alarm w  Twojej głowie, traktujesz jako niestandardowość Padnę ze śmiechu!

Tak czytałam. Idealnie wpasował się w Twoje pobożne życzenia. Odmówmy razem Amen, a może rzeczywiście się stanie...
Nabijałeś się z Cichego, a wylądowałeś w czymś co daleko od jego wątku nie pada. Im dłużej to potrwa, tym bliżej Ci będzie do Cichego.

mrbart napisał/a:

Mnie może tylko trochę, ale jednak dziwi ta sytuacja. Jesteście umówieni na imieniny, nie wypalają, a ona już ma nowe plany. Na podstawie własnych doświadczeń wypracowałem taką zasadę, że zazwyczaj umawiam się w sobotnie (ewentualnie piątkowe) wieczory. Chodzi o znajomości właśnie w okolicach 2-3 miesięcy. Dlaczego akurat tak? Wychodzę z założenia, że sobota jest "najcenniejszym" dniem dla osób pracujących. Takim w którym można np. spokojnie wypić zarówno drinka jak i wrócić do domu bardzo późno. W tygodniu zawsze jest ciśnienie pokroju "o 22 muszę być w domu, bo jutro do pracy". Podobna sytuacja ma miejsce z niedzielą. Dodatkowo zdarzyło mi się kilka sytuacji, gdy dziewczyna wolała sobie poszaleć w sobotę na imprezach, a w niedzielę przychodziła jak na ścięcie, niewyspana, skacowana, zmęczona i najchętniej pewnie zupełnie zrezygnowałaby z tego spotkania. To pokazuje trochę podejście i chęci drugiej osoby, czy woli zorganizować sobie intensywną sobotę z innymi, a ciebie wrzucić "na potem" (jak taką zapchajdziurę). Jeśli Ty wiecznie dostosowujesz się do niej, to odwróć sytuację i zakomunikuj, że w tygodniu nie dasz rady. Zobaczysz czy będzie wolała wyjechać na weekend, czy jednak postanowi zostać na miejscu dla Ciebie.

Myślę tak samo To że ktoś chce spędzać czas z rodziną i do nich jeździć jest ok, ale w sumie nie musi absolutnie w każdy weekend. A co do zasady "o 22 muszę być w domu, bo jutro do pracy" to poza sobotą jest jeszcze piątek Chociaż ja np. w piątki jestem po całym tygodniu zbyt zmęczona aby najpóźniej o 23 powiedzieć basta, padam z nóg - starość nie radość

Problem jest taki, że przynajmniej z tego co zrozumiałrm u niej te granice się z czasem zmieniają, a ona chyba nie ma śeiadomości, które są dla niej nieprzekraczalne.

Jacenty89 napisał/a:

Problem jest taki, że przynajmniej z tego co zrozumiałrm u niej te granice się z czasem zmieniają, a ona chyba nie ma śeiadomości, które są dla niej nieprzekraczalne.

Być może da się ją jakoś ostrożnie "oswoić" i "przekonać" żeby te granice powoli przesuwała w Twoją stronę, nawet jeśli one będą nie do końca zlokalizowane. 
Co do trafności analizy to nie przeceniaj mnie, przypomniał mi sie po prostu wątek innej dziewczyny, która też miała "alergię na ciśnięcie". No są takie kobiety i jeśli Twoja nie oszukuje samej siebie (i Ciebie przy okazji) to wygląda na to, że na taką trafiłeś.

Moim skromnym zdaniem przesadzasz. Tym bardziej, że o ile dobrze zrozumiałam, nie jest to poważny związek.

Ja uważam, że Ty byłeś po prostu za mało zdecydowanym facetem. Nie pokierowałeś kobietą w odpowiedni sposób.

Harvey nie, sa szanse :-) Zawsze wiele zalezy od nas. Chodzilo mi o to, ze jednak od osob w wieku 25 lat mozna czegos wymagac i wiele osob jest juz dojrzalych. Nawet jezeli nie masz dojrzalosci zyciowej, to jezeli chociaz masz pasje, rozwijasz sie lub wiesz czego chcesz w zyciu zawodowym to tez juz dobrze.

Problem tkwi w tym,  że ona za bardzo zazwyczaj nie ma możliwości podziału weekendu na piątek i sobotę.

Harvey napisał/a:

_v_ napisał/a:

rozkminiacie już piątą stronę...

autor nie jest dla tej dziewczyny na tyle ważny, żeby być dla niej ważny - co to jest do rozumienia?

Koledze w potrzebie nie pomożesz?

Nie masz serca

mężczyzna w potrzebie potrzebuje innej części ciała

a na serio,jak ktoś nie miał dla mnie czasu, a mi to przeszkadzało, to kończyłam znajomość,a nie rozkminialam tygodniami

szkoda życia

mężczyzna w potrzebie potrzebuje innej części ciała

Harvey napisał/a:

_v_ napisał/a:

mężczyzna w potrzebie potrzebuje innej części ciała

Tak, tej co mu zimny kufel piwa poda

(cholibka, to żart... co bym antykobiecy się nie stał i na czarną listę nie trafił )

Jacuś, więc powiedz tak po męsku koledze... co zamierzasz z tym zrobić?

Tak jak wcześniej pisaliśmy, daje sprawie te najbliższe tak ze 3-4 tygodnie, zobaczymy czy najbliższy piątek wypali, jak sprawa z kolejnymi dwoma weekendami będzie wyglądała (może jeden weekend ja coś zaproponuje, w drugim bardziej ona), jak w trakcie będzie pozytywnie i rozwojowo (tak po następnym weekendzie) to zaproponuje Sylwestra z konkretami zobaczymy jak się odniesie. Tak, żeby przed świętami wiedzieć konkretnie na czym się stoi.
Jak masz Harviuś jakieś uwagi do planu to śmiało ;-)

czytam od kilku dni jak mielicie tę prostą sprawe w te i we wte.
ciekawe do ilu stron sie ta dyskusja rozwinie.

dziewczyna wklada Cie miedzy kolezanki, rodzinę i imprezy i upycha tak, zebys sie zmiescil, a Ty jedyne co robisz to rozkminiasz na forum.

moim zdaniem nie chcesz rozwiazania problemu, a jedynie pragniesz uwagi i poklepania po plecach, jaki to biedny jesteś.
ale chyba lubisz tkwić w takich relacjach i marudzic, bo innej opcji nie widzę.

no oki, to rozkminiaj dalej
i negocjuj - moze sie uda wyrwac trzy godziny w sobote rano

będziemy wtedy świętować jak uda Ci się wyrwać jedną sobotę?

Jacenty89 napisał/a:

Już możesz zacząć, bo jutro i pojutrze jest wyrwane :-D

No to koniec tematu.

Ehh Jacenty, zaczyna sobie owijać Cię wokół palca ta Twoja dziewucha. Testuje Cię a Ty tego nie zauważasz.

Świadczy o tym chociażby ten sms sprzed Waszej rozmowy. Sprawdziła na ile zaangażowałeś się w tę znajomość i na ile Ci zależy na niej.

I ona teraz będzie się w weekendy z Tobą spotykać. Masz jak w banku, że spędzi z Tobą Sylwestra.

Ale ona już ma Cię w garści i to jest właśnie największy błąd facetów w początkowych fazach znajomości. Oblewanie tzw. shit testów

Wiesz co robi pewny siebie i swojej wartości facet po takim smsie ze strony kobiety? Kończy znajomość. Potem ewentualnie może dać szansę, ale to on gra po swojemu i obserwuje na ile dziewczyna się w tę znajomość angażuje. To facet rozdaje karty.

Enty, jej rodzice mieszkają poza Warszawą, tak?