czy są jakieś granice ? - Netkobiety.pl

Hej to ja autorka postu . Nie mogę się zalogować na tamto konto więc odpisuję z tego . Chciałabym , aby się liczył z moim zdaniem , a nie tylko oświadczał mi , że wychodzi . Tak naprawdę ja nawet nie wiem w którym Pubie są . Przecież nie będę go szukać o 3 w nocy po każdym barze w mieście ..Jestem wyrozumiała , ale on się ze mną nie liczy . Nie raz wracałam z pracy , a nie miałam nic do jedzenia bo z kumplami zjadł wszystko z lodówki .Zachowuje się jak egoista , a jest już po trzydziestce. Raz pobił sam siebie chyba zdjął obrączkę i włożył na środkowego palca w domu po pijaku twierdząc , że tak mu założyłam w kościele ..

Nie o kontrolę tu chodzi , bardziej może  to , że obawiam się zdrady .Jego koledzy są kawalerami . Wiem z pewnych źródeł , że kilku z nich odwiedza agencje . Boje się , że mój maz może robić tak samo . Czuje się przez to beznadziejnie i nieatrakcyjnie.  Chciałabym mieć już dziecko , a z drugiej strony jak mogę je mieć ?Wyobrazam sobie , że będąc w ciazy on będzie wracać pijany o 5 nad ranem bo koledzy .. On twierdzi , że sie dla mnie zmienił bo kiedyś balował codziennie . I co z tego jak ja gdzieś wyjde po 2 godzinach dostaje smsa za ile wrócę , a on jak się upije to czasu nie kontroluje o wszystko mu wolno..wiem to nie jest więzienie , ale czasami mam wrażenie , że przegrywam z kolegami. Mam od jakiegoś czasu duże ciśnienie na dziecko . Mam juz 26 lat , a mój mąż 32 w odpowiedzi na to czy to juz czas uslyszałam , że nie mamy pieniędzy na to . Co jest nie prawdą. Mi się wydaje , że chodzi tu o odpowiedzialność . Koledzy nie mają dzieci to jak on może je mieć ? . Kocham go bo poza tym , że są koledzy itp jest bardzo dobry i troskliwy ,ale jak kumple zadzwonią zachowuje się jak alkoholik , ktory ma ciag jego pijaństwo mnie irytuje . Czasami jak wraca udaje , że spie aby nie kłócić sie po pijaku to słyszę tylko jak gada pod nosem ' jak zwykle nic do jedzenia , ziemniaki i cebula ' to nic , że jest obiad i cala lodówka jedzenia .. Nie raz jak był pijany potrafił powiedzieć że moja matka to wariatka , ojciec sknera a siostra taka i Owaka. Jego rodzina to ideały...Rano oczywiście tego nie pamięta .Kiedyś zrobiłam mu tak samo i nie wrociłam na noc to nawet nie zadzwonił bo wiedział gdzie jestem.. Widzę , że czasami jest mu wstyd ale jego poczucie dumy nie pozwala na słowa przepraszam..Brakuje mi czasami jego bliskości , a on wraca pijany i na nic nie mogę liczyć .. Boje się bo jest on przystojnym mężczyzną , a ja raczej normalna kobietą . Wszyscy z mojego otoczenia uważają , że nie on by Cię nie zdradził widać jak Cie kocha .. Tylko wracanie nad ranem i wyl tel nic mnie nie uspokaja

Raz byłam gotowa się od niego wyprowadzić . Spakowałam swoje rzeczy .To trochę podziałało jak terapia szokowa bo przez długi czas nigdzie nie wychodził , spędzaliśmy razem każdy wolny czas .. I znowu to samo .. Od poczatku wiedziałam , że będzie trudno bo to typ imprezowicza , dusza towarzystwa , ciągle musi cos robić bo mu sie nudzi . Długo był sam przed naszym związkiem . Tylko mnie to niszczy psychicznie , myśl czy mnie zdradza i czy jestem aż taka zła..

Moze autorka miala nadzieje ze facet po prostu dorosnie a nie sie zmieni.
Facet ma 32m lata, jest mezem a nadal zachowuje sie jak nastolatek.

Na wszyskto w zyciu jest czas - mam wrazenie ze facet nie dorosl po prostu. Ze jest takim piotrusiem panem - duzym chlopcem.
Wydaje mi sie autorko, ze walka z tym wiele nie zdzialasz - on nie rozumie problemu. Jak sama napisalas malzenstwo to nie wiezienie.
Sprobuj wypracowac jakis kompromis np. weekendy tylko dla was I jeden dzien w tygodniu w ktorym oboje gdzies wychodzicie - nie koniecznie razem - ale nie musisz siedziec w domu gdy jego nie ma.

    To dobry pomysł . Razem owszem wychodzimy do znajomych czy na obiad , ale denerwuje mnie to , że wraca z pracy do domu zje obiad i informuje mnie , że wychodzi bo sie umówił z kumplami .. Jest mi wtedy przykro , że ja wracam z pracy gotuje obiad i sprzatam , a dopiero później zajmuje się ' przyjemnosciami' on jakby nie był nauczony obowiązków . Jego rodzeństwo ma podobnie .. Jego ojciec był kiedyś taki sam jak on z czasem mu przeszło teraz z domu wychodzi jedynie do pracy i do sklepu

. On akurat bardzo dobrze gotuje wiec w tygodniu kolacje robi on .Ale to że ja sprzątam , gotuje to on chyba uważa , że nic nie robię . Ostatnio sie wkurzyłam powiedziałam , że nie będę sprzatac skoro on wraca z pracy i ogląda sobie filmy . Wyszłam z domu. Jak wrociłam było posprzatane i ugotowane .. Wystarczą chęci . On chyba uważa , że moja praca jest lżejsza niż jego

Tylko ja uważam , że pierw są jakieś obowiązki typu , zrób zakupy , posprzataj chcesz idź to idź napisz mi tylko SMS , że jestem z kumplami będę wieczorem . Uważam, że to nie jest trudne a oszczedzi wielu nieporozumień .

Hahahaha, koleś to raczej podobny chłopak do mnie. Czasami zastanawiam się po co mi  byłaby żona? No posprzątać i ugotować mogłaby ale też blokowała by moje zamiary a więc w sumie "korzyści i straty" pewnie równoważyły by się, no może korzyści były by deko na plusie bo wiadomo - są jeszcze figle w łóżku dostępne ^^ ale czy dla tej stałej możliwości "szarpanie się " z żoną to dobre wyjście? 
Co do towarzystwa i ewentualnej zdrady to jak ma kumpli kawalerów to mogą się "tam" dziać różne rzeczy ale to tylko od jego zasad zależy czy będzie korzystał w równym stopniu z życia jak jego ziomkowie. Równie dobrze jakby chciał cię zdradzić to by poszedł sam i to zrobił, nawet lepiej bo świadków nie było by. Jak on jest takim imprezowiczem i ma taką ekipę to możesz też zadać sobie pytanie czy on też nie stosuje podczas tych spotkań innych używek, bo alkohol to ta najbardziej popularna ale też są inne.

Ja generalnie uważam, że nikogo nie da się przywiązać do kaloryfera i musi czasami wyjść i spotkać się ze swoimi ale w tym przypadku biorąc pod uwagę, że ma żonę to uważam jednak, że facet deko przesadza. W końcu decydował się na wspólne życie to powinien lepiej do tego podchodzić a nie, że cały czas bal.

To od jutra wychodź ze swoimi koleżankami do pubu. Zachowuj się tak jak on. Nie musisz robić złośliwie ale normalnie. Niech poczuje zagrożenie. Jeżeli nie zareaguje to znaczy,że nie jesteś dla niego ważna.

Hmm,a można kogoś kochać,a nie lubić?
Pytam poważnie,bo wydawało mi się,że kochanie,to jakby "wyższe uczucie"

Eleonorka, kilka razy powtarzałaś, jak bardzo go kochasz, jednocześnie wyszłaś za niego za mąż, znając jego upodobania do imprez. Niestety, byłaś naiwna, sądząc, że małżeństwo cokolwiek zmieni. On się raczej nie zmieni, a jeśli nawet, to na krótko (zresztą już to przerabiałaś), będzie nieszczęśliwy, będzie czuł się ograniczany, no i ten obciach przed kumplami...
Najbardziej niepokojące jest to, że on za dużo pije, no i te dyskoteki...hmm, przecież on tam nie siedzi do 5 rano nad kuflem piwa, tylko baluje z innymi kobitami, szkoda, że nie z Tobą.
Wyjścia na piwo z kolegami, odpuść (byle nie za często, ale i tak nie masz na to wpływu) i w żadnym wypadku nie dobijaj się do niego. Nie martw się, żadna krzywda mu się nie dzieje, więc nie pisz i nie dzwoń.
Uważam, że jesteś w trudnej sytuacji, dziecko w takim układzie to duże ryzyko. Masz jeszcze czas, tylko co to zmienia? Dopóki on się nie zmieni (marne szanse) zawsze będziesz żyła w niepewności i czuła się samotna w tym związku. Przecież i tak go nie zostawisz, będziesz się tak  męczyła i albo całkowicie zepsuje się między Wami, albo on cokolwiek zrozumie i zmieni się.
Tymczasem spróbuj zachowywać się podobnie jak on, wychodź,  baw się, nie odbieraj od  niego telefonów. Może Twój mąż pokusi się o jakąś refleksje, gdy znajdzie się w podobnej  jak Ty, sytuacji.

Źle świadczy o nim kłamstwo i ignorowanie Twoich potrzeb (olewka, że chcesz z nim pobyć; koledzy ważniejsi). Wzięłabym go na rozmowę i zastanowiła czy przypadkiem nie stoję na ntym miejscu w jego hierarchii.
A u mnie jest tak, że gdy ja chcę gdzieś wyjść, informuję go nieco wcześniej, ale INFORMUJĘ, a nie pytam, bo ja wychodzę rzadziej. Gdy on planuje wyjście, dowiaduję się o tym wcześniej lub tego samego dnia i pada lub nie pada (w zależności od jego ochoty na wyjście razem ze mną do znajomych) pytanie czy chcę z nim iść. Czasami pyta mnie czy nie będę zła, jeśli wyjdzie, ale to nie jest prośba o zgodę na wyjście. Oczywiście jeśli mi nie pasuje, bo mam średni humor obiecuje mi, że jak wróci to mnie wymizia. Gdy miałam naprawdę zły dzień, coś się ze mną dzieje złego, to on odwołuje, ale tak się zdarzyło ze trzy razy.

źle to wygląda, twój facet gdyby miał wybór: Ciebie lub kolegów
kogo by wybrał?
nie twierdzę że koledzy są źli, ale widocznie jeszcze nie myślą o stabilizacji

Problemem tutaj nie są więc wyjścia, a co innego.