Pomocy! Sąsiadka nie daje mi żyć i postępuje po chamsku! - Netkobiety.pl

Autorko

W twojej wypowiedzi jest jedno zdanie; ''powiedziałam, że idę przymierzyć zasłony i jak wszystko będzie ok to przyniosę kasę".
Może to ją rozzłościło, ze wątpisz w jej umiejętności, zapłatę uzależniasz od jakości usługi, traktujesz z góry.

Co do tego trawnika na którym zawracają to czy on jest na terenie waszej działki czy to jest tzw. pas drogowy?

Kleoma, wcześniej szyła nam rolety - było dokładnie tak samo, najpierw je chcieliśmy przymierzyć zamocować i sprawdzić czy pasują (nie pamiętam ale chyba nawet sama takie rozwiązanie zaproponowała) a dopiero później (ale w tym samym dniu) zapłata (mieszkamy dom obok domu, wspólny płot) i nie było takiej sytuacji wręcz też chyba cieszyła się że nam się podoba efekt jej pracy

No to mają też prawo jeździć po tym trawniku.
U mnie też jest taka droga wewnętrzna  pomiędzy domami. Jedna z sąsiadek posadziła sobie tam/na terenie przylegającym do jej płotu/  krzewy ozdobne, klomby. Ktoś inny porozjeźdżał jej to bo droga wąska i nie mógł ominąć stojącego na ulicy dużego auta z dostawą materiałów budowlanych.
Sąsiadka chodziła do służby miejskiej w urzędzie gminy aby go ukarali mandatem za zniszczenie tej zieleni, chciała tez do sądu mimo, że koszt roślin nie przekraczający 100-150zł. W urzędzie gminy powiedzieli, że jeśli chce sadzić to na własne ryzyko. Oni nie mogą nikogo pociągać do odpowiedzialności za ten czyn bo nie sadzili tego, ona posadziła na nie swoim i nie ma, nie może być kary  kary za to.
Wszystko to w ramach dobrych stosunków międzyludzkich, jeśli ludzie uszanują jej pracę to dobrze, jeśli nie to nie może mieć do nikogo pretensji bo ten pas drogowy jest także do poruszania się pieszych bo nie ma chodników i w razie gdy nadjeżdża auto to pieszy musi mieć gdzie zejść z drogi..

Autorko
Ja robiłabym swoje.
Znalazłabym sobie inne towarzystwo, zapraszała do siebie, nie zwracała uwagi na fochy sąsiadów.
Jedynie jeśliby doszły do mnie słuchy i sprawdzone informacje, ze oczerniają mnie to wtedy reagowałabym.
A na razie to nie wiesz czy tak naprawdę rozmawiają o tobie. Możesz być przewrażliwiona i każdy gest odbierać jako coś przeciwko tobie..

No to świetnie, że nie będziesz zbytnio przejmować się tą sytuacją.
Są ludzie, którzy nie nadają się do współżycia choćbyś nie wiem jak się starała.
Udają życzliwych tylko po to aby coś wyniuchać, dowiedzieć się o kimś czegoś.
nie warto wnikać w to i dociekać czemu akurat tak was potraktowali.
Masz ogród, masz pasje, zajmij się tym a ich ignoruj skoro tego chcą.

Chętnie obejrzałabym zdjęcia ale chyba jako użytkowniczka z małą ilością postów nie będziesz mogła wstawić.
Ale próbuj lub napisz do moderacji, może pozwolą.
Możesz też założyć nowy wątek pod tytułem "mój ogródek, moje kwiatki" czy coś takiego i tam wstawiać. W dziale "W kręgu ogniska domowego"
Bo to dział prawny i trochę nie pasuje.

Za te zasłony dalej nie zaplacilas?
Sasiedzi nie muszą robic sobie az takich przysług. Obok mnie mieszkaja osoby z rodziny meza w 4 domach i nie przyjmuja nam przesylek, nie polecaja fachowców. Chyba za duze wymagania masz wobec sąsiadów. Ktos uszyl ci zaslony a ty lecisz do sąsiadów, pewnie nie pierwszy raz.

czyli zaplacilas bo pisalas wczesniej ze nie zaplacisz bo ciebie zle potraktowala
jasne ze zle sie zachowala sasiadka ale w tej sytuacji staraj się byc obojetna, nie obmawiaj jej do innych, nie chodz do niej,
oczywiście ze zle jest jak sasiad zyczy ci zle, ale rzadko kiedy winna jest tylko jedna strona
zgdadzam sie tez ze z niektorymi nie da sie zyc w zgodzie ale wtedy najlepiej omijac ich szerokim łukiem

poza tym sądze, że po tym co pokazali to nawet jeśli pierwsi wyciągną ręce do zgody to wielkiej "przyjaźni" między nami nie będzie ani też nie tak jak wcześniej, co najwyżej może uda się raz po raz załatwić jakąś sprawę czysto sąsiedzką no i w sumie tyle byłoby ok przynajmniej w porównaniu do tego co jest teraz

OK, to ja się w takim razie źle wyraziłam, sorry - za zasłony zapłaciłam jej w tym samym dniu.

Z tym "mam jej zapłacić i dac się szantażować..." to miało się to odnosić do tego że po tym całym zdarzeniu poczułam się, jakby ona w ogóle ode mnie oczekiwała jakichkolwiek pieniędzy, prezentów i w ogóle korzyści za to że np. odbiera czasem nam jakieś przesyłki, czy poleca znajomych albo ze czasem jak nas dłużej nie było prosiliśmy o zerknięcie na nasz dom, czy wszystko w porządku (chociaż i tak przecież było, w ramach wdzięczności czasem kupowałam jakieś czekoladki, przynosiłam ciasto, kupiłam roślinkę do ogrodu etc.) - a przecież nigdy się nie narzucaliśmy, o fachowców np. pytaliśmy czy może nie zna - mieliśmy oferty od kilku innych ale wtedy akurat ona dobrze reklamowała swojego brata i wybraliśmy jego, raz nawet jak nie planowaliśmy kolejnych prac wykończ., a jemu "inna praca się rozjechała" - zgłosił się do nas czy może dalej u nas coś porobić bo aktualnie nie ma roboty, pożyczyliśmy pieniądze od znajomych bo i tak miał u nas wykańczać tylko w późniejszym okresie i ostatecznie zgodziliśmy się żeby robił to wcześniej, co do przesyłek - pytanie było "czy nie będziesz miała nic przeciwko od czasu do czasu odebrać dla nas przesyłkę (bez żadnej presji) - mówiła że chętnie to zrobi (a jak już miała dość to przecież nie pogniewalibyśmy się gdyby normalnie przyszła/podeszła i powiedziała że się przeliczyła i że jednak nie ma na to czasu) i nie byłoby sprawy, też byśmy to przeżyli jakoś

A ja myślę, że na dłuższą metę to może być jednak męczące. Bo jak tutaj unikać sąsiadki, która mieszka praktycznie zaraz obok...?
Widać, ze kobieta ma jakieś problemy psychiczne, żeby strzelać nagłego focha o nie wiadomo co. Mimo wszystko, jeśli Ciebie ta sytuacja męczy, to uważam, ze powinnaś jeszcze popróbować coś zrobic, żeby ją zmienić. Masz jeszcze parę możliwości.
Np. napisać do niej grzeczny list z prośbą o odpisanie i wyjaśnienie Tobie o co jej właściwie poszło. Napisz tam też o tym, jak Ty odebrałaś sytuację (tak jak tutaj ją opisałaś) i że nie masz bladego pojęcia o co się obraziła. Daj jej szansę wyjaśnić Ci to w liście. Jeśli nie będzie chciała - trudno, ale będziesz spokojna, ze próbowałaś wszystkiego. No i list to na pewno nie jest żadne nachodzenie/nagabywanie nikogo. Nie można komuś zabronić napisania listu do siebie.
Mogłabyś też ewentualnie spróbować wypytać jej męża o co jej poszło. Powiedz wprost, ze Ty nie masz pojęcia dlaczego ona tak się zachowuje i czy nie mógłby Ci zdradzić tej tajemnicy o co chodzi jego żonie. O ile on sam to wie, to może ulituje się i Ci to powie. A wtedy możesz jej to znowu próbować wyjaśnić - albo w liście, albo osobiście (polecam list - mniej nerwów:-)
Myślę sobie tak, że mogło jej pójść o coś zupełnie innego, niż o te zasłony. Może, skoro ona ma tam tyle znajomych, to może ktoś coś złego na Ciebie nagadał do niej? Przykładowo rano tego samego dnia, co poszłaś po te zasłony. Albo przez telefon. I ona wtedy, jak Ciebie tylko zobaczyła, to najechała na Ciebie od razu. Nawet nie pomyślała, ze ta osoba Ciebie oszkalowała, tylko widocznie był to ktoś, komu ona ufa i mu uwierzyła. Znaczy się: oczywiście nie wiadomo jak to na prawdę było, ale to jedna z możliwych opcji, co się mogło wydarzyć.
A może na przykład któregoś dnia zauważysz ją w wyjątkowo dobrym nastroju i wtedy do niej zagadaj...? Tylko też może nie z pretensjami, ale powiedz, że Ci przykro i nie rozumiesz w ogóle o co jej poszło.
Na Twoim miejscu nie oczekiwałabym jednak przeprosin od takiej osoby. To kobieta niestabilna psychicznie, lepiej ją zostaw w spokoju, tylko dąż do tego, zeby stosunki nie były złe, ale tu wystarczą w zupełności stosunki sąsiedzkie neutralne. A nawet jakby i neutralne z lekką nutą nieprzychylności - to juz i tak o niebo lepsze, niz ta cała nagonka i nienawiśc o nie wiadomo co... W takim klimacie nie żyje się dobrze. Więc ja bym tu była grzeczna, nie naciskała na jakieś większe wgłębianie się w temat i dążyła do stosunków właśnie takich w miarę neutralnych. Musisz się pogodzic, ze tak jak na początku, to już z tymi osobami nigdy nie będzie. Ale też i nie musi byc tak bardzo źle, jak obecnie.
Pod pojęciem "neutralnych stosunków" konkretnie rozumiem coś takiego: nie muszą wam juz nic pomagać, odwiedzać, brać przesyłek itp (tak samo oczywiście wy dla nich), ale jeśli nie pomagają, to niech też jednak nie szkodzą. Nie muszą się na wasz widok uśmiechać, ale też niech się nie krzywią. Ja bym próbowała więc do takiego stanu dążyć. Żeby było neutralnie, bez nieprzyjemnych uczuć, żebyście mówili sobie "dzień dobry", czy "ładna dziś pogoda" - a potem każdy szedl w swoją stronę, i mniej więcej żeby na tym właśnie cały wasz kontakt polegał.
Wiadomo, przymilać sie tam do takich ludzi nie ma co. Nigdy byś nie wiedziała kiedy i o co następny foch. Kobieta ogółem sie zachowuje niepoważnie, no ale to jej sprawa. Trzeba za to raczej myśleć o sobie. Jeśli klimat nieprzychylności Ciebie męczy (a takie mam wrażenie z tego, co napisałaś), to pomyśl po prostu o sobie i o kolejnych dniach, i czy Tobie to będzie służyło, czy raczej nie? Jeśli nie, to trzeba popróbować coś z tym zrobic.
SMSów bym nie radziła pisać, bo rzeczywiście, telefon to coś bardziej prywatnego, niż list, bo telefon mamy głównie dla znajomych i przyjaciół, a listy są równie dobrze np. z urzędu, więc to trochę inny środek przekazu, jak tez w takim SMSie cóż można napisać... Nie za wiele tam nawet miejsca, zeby cos komuś wytłumaczyc. List powinien być grzeczny i nie narzucający się, przedstawiać tylko Twój punkt widzenia sytuacji i prośbę o wyjaśnienie jej powodów. Jak też coś mogłabyś dodać, ze chciałabyś ze swojej strony jednak zmienić sytuację. Możesz napisać cos w stylu "jesli zrobiłam coś złego - choć nie wiem co to było - to przepraszam; jednak wolałabym wiedzieć, żeby tego na przyszłość nie powtórzyć". W sumie nic nie ryzykujesz takim listem, najwyżej go nie przeczyta (ale założę się, że kobieca ciekawość jednak wygra i nawet jakby nie odpisała, i uadawała potem, ze wyrzuciła bez czytania, to mysle, ze jednak przeczyta, z ciekawości własnie;-)
Wiesz, jak byłam mała i kłóciłam sie z rodzeństwem, to mama mi mówiła takie powiedzonko "mądrzejszy głupszemu ustępuje". I tak sobie też pomyśl, że może warto jej ustąpić, tak dla jej własnej głupiej satysfakcji i udobruchania jej, nawet jak Ty wiesz, ze jesteś bez zarzutu i to ona jest je*nięta. Ale ja bym tak zrobiła po prostu dla samej siebie, żeby oczyścic atmosfere i nie mieć wrogów w okolicy. Bo w sumie po co Ci to...? Nic nie zrobiłaś, a masz wrogów. To może jednak lepiej jakoś babę ułagodzić, na pozór się przed nią pokajać - jak to Ci źle, że tak Ciebie traktuje, a Ty nie rozumiesz, a chciałabyś, zeby było dobrze itp - a w głębi duszy myśl o niej co chcesz i się nie przejmuj jej urojeniami ;-) Byle tylko zmieniła swoje zachowanie i sie odpier*** od Ciebie. Chodzi o to po prostu, żeby skupić sie na tym, jaki chcesz mieć skutek, a nie na swoich urażonych uczuciach. Bo pomyśl zwyczajnie sama o sobie, czy Ty chcesz żyć w takiej atmosferze i nerwach, przez jakiegoś babsztyla... Ja bym taką nawet i może przeprosiła dla świętego spokoju, nawet jakbym sie i nie dowiedziała o co konkretnie przepraszam ;-) Ale tak po prostu, zeby sie wariatka nie nakręcała. Może znajdzie sobie jakąś nową ofiarę, jak zobaczy, że Ty jej nie odpowiadasz tym samym, co ona serwuje Tobie. Tu trzeba niestety troche pokazać maskę, nie dać poznać, że tak potrafi Ciebie zdenerwować, żeby nie wyczuła ofiary, bo takie babiszcza to lubią właśnie znaleźć ofiarę do obgadywania i nękania.
No chyba, że już się przyzwyczaiłaś do mijania się bez słowa i do jakichś takich dziwnych spojrzeń z jej strony, czy też bycia obgadywaną.
Wszystko zależy po prostu od tego, na czym Tobie zalezy. Ale wydaje mi się, że gdyby Ci nie zależało na stosunkach przynajmniej poprawnych z sąsiadami (jak ja to mówię: neutralnych) to byś nie zakładała tego wątku, tylko olewała ich sama z siebie. A mam wrażenie, ze Tobie jednak zależy, żeby było inaczej i sytuacja Ciebie męczy. Dlatego tak Ci radzę, ze względu TYLKO na Ciebie i Twoje samopoczucie, nie na tą babę :-) Ty, jak będziesz wiedziała, dla kogo to robisz (tzn. że jesteś miła dla babiszcza:-) - czyli że robisz to tylko i wyłącznie dla siebie samej i swojego spokoju - to podejdziesz do sprawy jak do każdej innej, nieprzyjemnej, trudnej, ale którą trzeba załatwic, bo to nam coś da na przyszłość. Lepiej tak, nawet troche poudawać, niz znosic jakieś fochy, kto wie ile jeszcze następnych miesięcy i lat.
Ja miałam kiedyś delikatnie podobną sytuację, na szczęście to dotyczyło tylko współlokatorki z pokoju w akademiku i mogłam sie od niej bez większego problemu wyprowadzic. Ogólnie to dziewczyna tez zrobiła focha o nic. Zamiast powiedziec normalnie, to zaczeła jakieś dziwne akcje odstawiac, mścić się i mi grozić. Ja w odpowiedzi napisałam jej miły list, przeprosiłam za wszystko, czym ją uraziłam i poinformowałam, ze ponieważ nie chcę dłużej jej męczyć swoją obecnością, to sie niedlugo wyprowadzam :-) Nie napisałam jednak tego tak na prawde dla niej i dlatego, żebym sie poczuwała do winy (bo serio, ja nic takiego jej nie zrobiłam:-) tylko chciałam ten ostatni tydzień, czy dwa, z nią w tym samym pokoju, spędzić w warunkach w miare neutralnych i ugodowych, a nie atmosferze złości gdzie mozna by siekiere zawiesić ;-) Zrobiłam to z czystego egoizmu i tyle. Żeby MNIE było dobrze. I rzeczywiście - przeprosiłam, potem jeszcze raz normalnie (jak ona wróciła i ten list już przeczytała, a ja specjalnie później wróciłam wtedy, żeby miała czas ochłonąć;-). Tak wiec niby juz było OK - w każdym razie przestała mnie gnębić i przypier*** się - i mogłam te 2 tygodnie jeszcze tam przeżyć w jako takim spokoju. Tym bardziej bym tak zrobiła, jakbym musiała żyć gdzies blisko kogos dluższy odcinek czasu. Po prostu szkoda by mi było siebie samej i swoich nerwów, swojego zdrowia, na cudze fochy. Jestem osobą wrażliwą i nie lubię jakichś takich spin wkoło siebie. Nie jestem też jednak taka, ze zawsze każdemu ustępuję, ale jak widzę po prostu, ze jakiejś sytuacji czy osoby nie zmienię, to próbuję jakoś w pobliżu danej osoby jednak żyć i to tak żyć, zeby mnie było jak najlepiej i jak najlżej. Tylko oczywiście trzeba też uważac z jakim typem człowieka ma sie do czynienia. Bo jeśli to jest osoba, która zwyczajnie lubi sie na ludziach wyżywać, to może byc czasem tak, ze jak sie ją przeprasza za każdym razem, to ta tym bardziej będzie fochy strzelać. No ale w przypadku tej sąsiadki, to ona po prostu nie powinna miec więcej okazji do żadnych fochów, bo wy będziecie sie potem mijać na "dzień dobry" a potem każdy do siebie i koniec kontaktu. I trzeba też bardzo uważac, zeby jej na odcisk potem nie nadepnąć. To znaczy, o ile chcesz żyć w świętym spokoju :-) A wbrew pozorom, to święty spokój jest dobra rzecz ;-) Życie chyba jest za krótkie, żeby sobie jakieś niepotrzebne nerwy do niego dodawać, gdzie ich wcale nie musi byc. Trzeba wiec takich ludzi "foszastych" omijać z daleka. Ale najlepiej to też mieć z nimi jakieś tam w miare poprawne stosunki, nie musi to byc taka nienawiść, bo to męczy i tyle (i założę się, że ją też to mimo wszystko męczy, tylko pewnie nie umie inaczej).
Ja osobiście bym więc popróbowała. A dopiero jak juz bym wszystkie środki wyczerpała, to dałabym sobie spokój. Powiedziałabym sobie: ja juz próbowałam, ona jak nie chce, jak woli chodzić nabzdyczona, to niech sobie chodzi. A jak chce mielić jęzorem bezproduktywnie, to też niech sobie mieli. Wojować jednak o pierdoły, to bym nie chciała z nikim, bo mi szkoda na to nerwów :-) Tak więc albo olać, albo jak czujesz, ze nie umiesz tego olać, to jeszcze coś spróbować, tylko żeby to przemyślane było i w dobrym stylu, żeby tylko aby jeszcze gorzej nie dorobić.

Ja bym tam już nie pisała żadnych listów, nie pytała.
Bo odpowiedzi raczej nie będzie.
A teraz skoro zasłonili się przed wami tym płotem  to tym bardziej.
Nie marnuj energii na dociekanie co było powodem ich zmiany zachowania, lepiej poszukać innych znajomych.

Myślę, że jak jej pokażę że cała ta sytuacja mnie nie rusza i że jeśli nie z nią to innymi osobami mogę być w dobrych relacjach, to może wreszcie dotrze do niej że postępując tą drogą, nic nie wskóra. I raczej chyba tego się będę trzymać. Mogę mieć tylko nadzieję, że nie będzie skupiać się na tym, jak dalej może mi zaszkodzić (bo takie właśnie odnoszę wrażenie, że chce mi zaszkodzić i ma wielką satysfakcję gdy jej się to udaje).

Pomocy!  Miałam nadzieję, że temat zakończy się, jakoś to wszystko ucichnie a tu - niestety muszę do niego wrócić, sąsiadka postanowiła się dalej rozkręcać w swojej nieuzasadnionej złości na mnie, na moją rodzinę ;(
Sądziłam, że olanie kwestii odgrodzenia się przez nich od nas załatwi sprawę, a tu masz babo placek - najwyraźniej nie.
Najpierw przeskarżyła na nas do towarzystwa opieki nad zwierzętami ze niby psy nieszczepione p/wściekliźnie (akurat termin szczepienia wypadał wtedy kiedy ja byłam w szpitalu, w tym czasie mój mąż też był tylko albo ze mną w szpitalu albo w pracy więc też nie myślał nawet o tym, żeby isć do weta) - dostaliśmy mandat, bo spóźniliśmy się ze szczepieniem o jakieś 2 tyg., (oczywiście nie mam 100% pewności że to ona, ale jak były panie z TONZ i robiły nam niemal awanturę, to jej mąż dumnie chodził po podwórku i spoglądał ze złośliwym uśmieszkiem pod nosem, jak ja się tłumaczę przed tymi paniami - mam podejrzenia że to bardziej jej mąż niż ona...),
teraz niedawno, znaleźliśmy na forum pracowniczym (gowork) komentarz, że niby ja i mój mąż źle wypowiadamy się o firmie, w której pracujemy (sorry mamy kredyt, dziecko na utrzymaniu i piszemy jak to w tej pracy niby jest źle i podpisujemy się pod tym własnym imieniem i nazwiskiem?? - chore).
I nawet jak mamy gości (znajomi, rodzina - a wiedzą jakie stosunki mamy z tym sąsiadem) to mam wrażenie, że każdy u nas czuje się niekomfortowo bo sąsiedzi "namierzają" wzrokiem, podsłuchują o czym rozmawiamy (jest ładna pogoda, to siedzi się na dworze),
I mamy wrazenie, ze nas chcą poirytować jeszcze "naśladowaniem" nas - np. jej mąż ubiera się w stylu podobnym do stylu mojego męża, a ona ubiera się podobnie do mojego stylu, ostatnio kupili sobie samochód, nie tej samej marki ale designem i kolorem podobny do naszego - jej mąż ma porywczy charakter i szpanuje jak jeździ tym samochodem (ona zresztą też), że aż nam czasem głupio i zastanawiamy się czy nie zmienić auta (nowe, kupione niedawno raptem 1 miesiąc temu ;(( - chora sytuacja, wszystko to brzmi jak brzmi - ale nie bierzcie mnie za jakąś wariatkę, po prostu czasem mnie to obciąża psychicznie i ogólnie psuje samopoczucie. Pomocy!