Moje małżeństwo się rozpada przez teściową - Netkobiety.pl

Dzięki za pocieszenie.
Pewnie ciężko w to uwierzyć, ale taki nie był. Albo był, tylko ja byłam zaślepiona. No nic, sama sobie ten los zgotowałam. Na szczęście mam pracę, jeśli dam radę wytrzymać w tym chorym związku to uzbieram pieniądze i za kilka lat jak stanę na nogi, zwyczajnie odejdę. Tylko skąd brać siły, żeby to upokorzenie znosić?

Nie no masakra. Skoro jest jak jest to może trzeba by jakoś utemperować to babsko. Tylko tak,żeby jej w pięty poszło.

Przytoczę ostatnią historię: teściowa ubóstwia byłą dziewczynę męża, z którą niedawno się spotkała i opowiadała jej o naszych malzenskich problemach,naszym dziecku, itd. Dowiedziałam się o tym od koleżanki i poprosiłam męża, aby potwierdził to u matki. Ona bez zazenowania przyznała się do tego, co mnie okrutnie zezloscilo, postanowiłam więc zadzwonić do teściowej i jej powiedzieć co o tym myślę. Ona oczywiście nie odebrała, więc napisałam do niej stanowczego, ale kulturalnego smsa. Zamiast zareagować, odesłała go do męża a ten mało nie eksplodował ze złości jak śmiem mieć jakiekolwiek pretensje do jego mamuni. Bardzo się poklocilismy i wtedy postanowiłam przejrzeć te wiadomości. Ona pisała do niego to, co miał robić ze mną, kazała mu postawić mi ultimatum że albo będę siedziała cicho albo mam wracać do rodziców (zadanie wykonał). Dużo było wyzwisk na moja rodzinę, na mnie, podpowiadala mu że powinien na mnie zbierać dowody, że jestem niestabilna emocjonalnie po to, żeby zabrać mi dziecko.

To jest tak, że ona zachowuje się bardzo podobnie w każdej sytuacji rodzinnej: podburza dzieci do nienawiści do drugiej babci, jej brat był alkoholikiem ale wg niej to wina jego żony, nie  oszczędza nawet swoich przyjaciół którzy mają córkę w wieku jej córki, bo jest ladniejsza i lepiej się  uczy to wylewa na nią wiadro obrzydliwych pomyj. Ja nie pozwoliłam sobie w swoim życiu jej rządzić i dlatego zaczęła to podburzanie mojego męża i nastawianie go przeciwko mnie.

Dziewczyno opuść, atakami na teściową osiągniesz tylko tyle, że wyniszczysz się emocjonalnie i zniszczysz swoją rodzinę. Lepiej popracuj nad mężem który nie dorósł do swojej roli. Bądź też obiektywna i nie idź na " ślepo w zaparte ", czasami przyznaj rację teściowej, przyjmij jej pomysł czy radę. Na pewno, nie wszystko  jest złe i nie do przyjęcia.
Małżeństwo jest, sztuką kompromisów, na małe kompromisy trzeba też iść od czasu, do czasu z teściami.

A co ci przeszkadza już teraz odejść? Masz pracę, dostaniesz alimenty.
Porozmawiaj z mężem, powiedz co się nie podoba, zaproponuj zmiany.
Ale takie dotyczące was samych a nie charakteru teściowej.
Jeśli nie zechce to masz rozwiązanie.

Nie zrozumiałaś.
Coś Ci powiem, w Polsce aby facet dostał dziecko, musi się stać cud. Swoją drogą, o jakich hakach Ty piszesz? Niby co ten mąż ma dokumentować?
Zaniedbujesz dziecko, imprezujesz, pijesz, ćpasz?
Jeśli nie, zamiast się przejmować gadką teściowej i skakać jej do oczu, olej to.
Obraża Cię, gada głupoty do ex dziewczyny męża, olej to. W końcu wybrał Ciebie zamiast, ex. Co Ciebie obchodzi co tamta myśli, a niech myśli. Ty masz obrączkę, nie ona.
Nie podoba Ci się punkt widzenia teściowej, OK. ale czasami daj jej jakich ochłap dla świętego spokoju, zgadaj się na rzeczy, które możesz zaakceptować.

Co do obrażania rodziny, ech. Ty walczysz w obronie swojej, mąż w obronie swojej, a na koniec zostanie pogorzelisko z Waszego małżeństwa.
Odpuść, nie mieszaj w swoje małżeństwo tej walki, nie wygrasz.

A jakie masz relacje ze swoją mamą ?

Męża juz nie masz.mieszkasz w okopach z wrogiem który zbiera na ciebie haki.
Niestety takich facetów na pęczki,  czasem zastanawiam się czy są w ogóle inni jeszcze.
Cóż, jak odejdziesz z to cwaniak będzie lezalal i pachniał a ty będziesz zapieprzać na etacie z dzieckiem.
Pozostaje ci go totalnie olać,  mieć w tyłku i martwić się o siebie i o dziecko.
Pracuj,  zbieraj kasę. ... Kiedyś pojawi się lepszy, oby.
Ps. Tesciowa jak chce to rozwali związek prędzej czy później ,  jak synuś głupi to nic nie zrobisz. Wcześniej nie był Ciebie pewny  ale teraz jak macie dziecko masz związane ręce. I dlatego właśnie go poznałaś.

Tak jak tu na forum?

I po takiego grzyba, zeby doprowadzic do zmiany zachowania meza.
Skoro to co mowi zona do niego nie trafia.

Mieszkamy daleko, ale ona zna każdy szczegół naszego życia, kiedy byłam w ciąży wypisywala nawet do męża, że nie możemy uprawiać seksu! Ogólnie ona zrobiła swoim dzieciom pranie mózgu. Zrobiła z siebie ofiarę, która miała przed sobą swietlana przyszłość, ale wolała poświęcić się wychowywaniu dzieci i one powinny teraz ją za to wielbić. To też przytyk do mnie, bo ja po paru miesiącach od porodu musiałam wrócić do  pracy i mimo, że częściej pracuję zdalnie, dla niej jestem wyrodną karierowiczka. Nie wiem jak mogłam być taka głupia i założyć rodzinę z czlowiekiem, który jest uzależniony od własnej matki. Zresztą, jego rodzeństwo jest takie samo.

Oj tak, doprowadzi do zmiany zachowania męża, będzie to - szewska pasja.

Nawet nie wiadomo, o co tak na prawdę chodzi i czy autorka jest taka " święta ". Jak na razie, zachowuje się, tak samo jak opisywana przez nią teściowa. Wylała na kobietę, wiadro pomyj, ale ani słowem nie napisała, jakie ma relacje ze swoją matką. Jeśli sama odcięła się od swojej rodzicielki, może tego samego wymagać od męża.

Może zamiast trudzić się w ośmieszanie męża, na spotkaniach towarzyskich lepiej i szybciej będzie, wywalić post na FB, Twitterze i Istagramie ? Niech cała Polska się dowie, za kogo wyszła.

Według mnie najlepszym rozwiązaniem, nieinwazyjnym bedzie, jeżeli znajdziesz mu zajęcie... Chyba ma za dużo czasu, jeżeli zdaje raport z całego dnia mamusi. W dodatku dobrze by było gdyby było to

Nie wiem doprawdy o co Ci chodzi i czemu tak usilnie bronisz tego babska, moze sie podobnie zachowujesz i w ten sposob usprawiedliwiasz takie zachowanie? I skad pomysl o zerwanych wieziach z moja mama, ktora jest cudowna osoba i zawsze nam pomaga i nas wspiera, zreszta podobnie jak tata? Ja nie jestem typem osoby, ktora pozwala sobie narobic na glowe i udaje, ze pada deszcz. Nie pozwole, zeby obca kobieta rzadzila mna, moim malzenstwem i dzieckiem. Nie pozwole, zeby w sposob jawny gardzila moja rodzina tylko dlatego, ze sa biedniejsi. Zeby wplywala na nasze zycie, bo jej ulubionym zajeciem jest pisanie scenariusza dla dzieci i podporzadkowanie ich wedle swoich planow. Jesli to dla Ciebie nie jest zrozumiale, to nie mam slow.

Autorko, nie masz co sie tu irytować na "porady" niektórych osób. Widząc te sugestie i "pomysły" jestem przekonany, ze w większosci udzielają sie tu osoby NIE MAJACE POJĘCIA o takich - jak u Ciebie - relacjach w rodzinie. Niestety, ale jesli ktoś nie znalazł sie nigdy w związku z osobą nielojalną, o inklinacjach "synka/córeczki mamusi", nie zderzył się z murem niedojrzałości - nigdy nie bedzie sobie w stanie nawet wyobrazic Twojego połozenia.
Byłem przez chwile w analogicznym układzie - małżeństwo z kobietą wciąż będącą "córeczką mamusi" i prócz spowiadania sie i radzenia jej we wszystkim było też oczernianie mnie, takze przez jej znajomymi (za moimi plecami). Małżeństwa juz nie ma - miałem prosciej, nie było na szczęście dziecka...
Obawiam się, że u Ciebie wszystko potoczy sie podobnie.
Dorosły facet, który zachowuje sie tak jak Twój małżonek nie kwalifikuje sie na zyciowego partnera. I nic nie jest w stanie (no moze jakiś wypadek, uraz, upadek ze schodów...) zmienić jego światopoglądu.

Moja mama sie nie wtraca, kiedy trzeba - pomaga, kiedy nie trzeba - usuwa sie w cien. Nie podjudza mnie, nie  podburza, nie pisze smsow z rozkazami. Matka mojego meza to obca baba, w dodatku podla i zaklamana. Rola tesciow jest tez wprowadzac spokoj, kiedy w malzenstwie dzieje sie zle, ona wprowadza zamet i chaos, w dodatku nie ukrywa, ze to robi, bo gardzi mna, moja rodzina. Widocznie jestes tak samo toksyczna, stad usprawiedliwianie takich podlosci przychodzi Ci z latwoscia. Ja sie na zycie w pakiecie z mamunia nie  pisalam.

Nie widzisz drugiej strony medalu, Twój mąż widzi zupełnie odwrotnie całą sytuację, a dokładnie że w pakiecie z tobą, wziął sobie Twoją rodzinę. Wiem, że trudno Ci pojąć o co mi chodzi, ale teściowa jak długo będzie żyła, będzie ważną osobą dla Twojego męża.
Masz dwa wyjścia
1. Wypracujecie z mężem jakieś kompromisy.
albo
2. Nie czekaj, tylko weź rozwód.
Pamiętaj, że najbardziej i najmocniej w całym tym bałaganie, ucierpi Twoje dziecko. Im dłużej Twoje małżeństwo będzie trwało w takiej formie jak teraz, tym bardziej Twoje dziecko, będzie nieszczęśliwe.

Co do usprawiedliwiania, życie uczy pokory, chcesz ratować swój związek, przeanalizuj co Ci napisałam. Naucz się, że w życiu są rzeczy ważne i ważniejsze sprawy. Chcesz mieć spokój z teściową, nie atakuj jej. Czasami ustąp w drobnych sprawach, resztę olej i rób po swojemu.

Nie chcesz tkwić w tym związku i nie chcesz niczego zmieniać, nie czekaj z rozwodem. Z upływem lat, będzie tylko gorzej.

Akceptowac moge jej przytyki co do wychowywania dziecka czy mojego stylu bycia, ale  nie  moge pozwolic, zeby dyktowala nam jak mamy zyc, uprawiac seks czy wysluchiwac jej kpin z mojej rodziny. Gdyby mnie szanowala (a jestem zona jej syna i matka wnuka więc chocby z tego wzgledu powinna), otrzymalaby szacunek w zamian. Ale ona kombinuje co by tu zrobic, zeby mnie zohydzic w oczach swojego syna i reszty swojej rodziny. Pozwole na to i stane sie bezwartowciowym smieciem, ktory nie szanuje siebie i swojego dziedzictwa. Stane sie przedmiotem, ktorym ona sobie bedzie rozstawiac jak jej sie podoba.

Uśmiałam się setnie czytając, że teściowa powinna się zmienić.

To Twój mężuś, który zatrzymał się emocjonalnie na poziomie 8-latka, powinien się zmienić.
Musisz być naprawdę ślepa, by tego nie widzieć i odwracać kota ogonem.

Teściowe są różne, wymaganie od Twojej, by się zmieniła i zaczęła tańczyć tak, jak Ty zagrasz - jest traceniem czasu.
Wiesz, co by zrobił normalny facet w sytuacji, gdy mamusia za bardzo zaczęłaby się wtrącać? Powiedziałby: ''mamo, nie wtrącaj się w moje życie, jestem dorosły i sam podejmuję decyzje''. Co robi Twój mąż? Dzwoni do mamusi. Nie dziw się więc, że mamusia ingeruje w Wasze życie, skoro mąż sam na to nalega

Nie lubi Cię, Ty też jej nie lubisz. Próbowałaś kiedyś spróbować coś zmienić? Wyciągnąć do niej rękę? Czy czekasz, aż ona to zrobi, albo odpowiada Ci stan wrogości między Wami?

Co z Tobą jest nie tak, że wzięłaś sobie za męża faceta-cipę (z góry sorry za wyrażenie, ale należy nazwać rzeczy po imieniu), który nie potrafi przeciąć pępowiny? Myślałaś o tym kiedyś?
Podpowiem. Lubisz rządzić. Stąd wybór takiego partnera. Tylko, że niestety, ale okazało się, że teściowa też lubi. A mąż bardziej słucha jej, niż Ciebie. O to się tak pieklisz.

Co bym zrobiła na Twoim miejscu?
Upiekłabym ciasto, wsiadłabym w auto/pociąg i pojechałabym do teściowej. Zagryzłabym zęby i zaproponowałabym jej rozejm.
Może coś by się zmieniło w Waszych relacjach i zachowaniu męża.

Bo wiesz, rozstać się można zawsze. Ale zakładam, że nie po to za mąż wyszłaś, żeby się poddać przy pierwszym problemie.

Dlaczego tak usilnie próbujesz winić autorkę???
Kobieto! Gdyby moja tesciowa próbowała włazić z butami w nasze życie, bluzgać na mnie i moją rodzinę to również z uśmiechem nie potrafiłabym tego tolerować. A kim ona jest żeby układać mi życie? Ma swoje?  To niech nim się  zajmie!  Wisi mi to,  że to matka męża-za to ją szanuję  ale jako człowiek jest podła i klaskać nie miałabym zamiaru.
Mąż autorki to strachliwe dziecię bez własnego rozumu.
Musisz być stanowcza. Jeżeli jakieś decyzje mu nie odpowiadają, bądź jego matce to ciao,  niech znika do niej i tam sobie wspólnie żyją.
Nie pozwalaj sobie na takie traktowanie.

Albo ja czytam inne wypowiedzi Autorki albo ktoś tu dość opacznie odczytuje słowa...
Ja nie widzę tu nigdzie śladów "judzenia", "braku szacunku" czy traktowania jako "niepełnosprawnego dziecka" (wobec męża) za strony Autorki. Obarczanie jej winą za całą sytuację (bo nie chce sie poddać, pogodzić i przełknąć marginalizowanie) i przyrównywanie do toksycznej teściowej jest chyba ...nieporozumieniem?
Jesli mowa tu juz o "walce" to słusznie: Autorka musi "walczyć" o normalność własnego małżeństwa i własnej rodziny. Jednak ta "walka" z góry jest skazana na porażkę. A dlaczego? Dlatego, ze nie stosuje ona podłych intryg, pomówień i obmawiania; nie ma szans na wygraną bo musiałaby całkowicie zmienić mentalność własnego męża. A to jest jeszcze dziecię niezdolne do samodzielnego zycia bez mamy.
Autorka ma pełne prawo oczekiwać od własnego męża szacunku i traktowania jako priorytetu i "przesuniecia" własnej mamusi na dalszy plan - w końcu założył rodzinę, spłodził dziecko i jest dorosłym człowiekiem, a jako taki powinien być samodzielny również emocjonalnie.

Będę szczera - Autorka gówno może zrobić.
Jedyną osobą, która może - to jej mąż.

Jakby chciał, to już dawno by coś zrobił.
Teściowa się wpieprza, bo dostała pozwolenie od synka.

To należy sobie uświadomić. Teściową przeprosić albo olać całkowicie i rozpocząć edukację męża.
Tylko ultimatum nie stawiać, bo będzie koniec małżeństwa...

Wiesz, w mojej rodzinie był podobny przypadek.
Rodzina mojego ojca była tzw. inteligencka. W tym wszystkim jego matka była dominująca i agresywna, lubiła skłócać rodzinę, jego ojciec z kolei chciał mieć tylko święty spokój - więc praktycznie tak samo, jak u Twojej teściowej.
Rodzina mojej matki była z kolei robotnicza, co się bardzo nie podobało inteligentom, szczególnie mojej babci. W tej rodzinie panowała (nadal panuje zresztą) ciepła atmosfera, ludzie wspierają się nawzajem, nie to co w rodzinie mojego ojca, gdzie były ciągłe intrygi i musztra.
Moja matka wyrosła na pewną siebie kobietę, mocno stąpającą po ziemi, mój ojciec za to na znerwicowanego, niepewnego siebie mężczyznę. Daje sobą dyrygować praktycznie każdemu i boi się odezwać w większości przypadków. Matka mojego ojca nigdy nie zaakceptowała mojej mamy z powodu jej "pochodzenia". Babka krytykowała wszystko, wymyślała sobie głupoty, że np. ulica mnie wychowuje, bo moja matka tylko pracuje i się mną nie zajmuje. Mama na początku chciała żyć w zgodzie z teściami i się starała poprawić relacje, ale przy którymś spotkaniu (jak byłam mała) babka przegięła dając dobitnie do zrozumienia, że mama do rodziny nie należy. Wtedy wstała, ubrała siebie i mnie i powiedziała mojemu ojcu, że jeśli nie wyjdzie teraz z nami, to już nie ma czego szukać w ich małżeństwie. Ojciec poszedł za swoją żoną.
Nadal odwiedzał swoich rodziców i im się zwierzał, ale nie miało to już nigdy wpływu na naszą rodzinę (wcześniej, co wiem z opowiadań matki, potrafił być nieprzyjemny, bo go rodzice podburzali o tę rodzinę robotniczą i teścia, który pochodził ze wsi), przez 23 lata mama i babka widziały się może kilka razy, nie utrzymywały żadnego kontaktu. Dlatego uważam tak jak jedna z forumowiczek wcześniej, że teściowa nie powinna dla Ciebie istnieć, a powinnaś raczej naprostować męża.

Mizida ja wiem, że mi łatwo pisać, ale może po prostu przestań przejmować się tą sytuacją?
Żyj swoim życiem.
Niech sobie wysyła sms'y, niech radzi się Mamuśki.
A Ty po prostu żyj "obok" tego.
Nie radź się, nie żal się, po prostu bądź dla Niego miła, normalna, ale zdystansowana.
Nie dyskutuj z Nim o Jego Matce, nie ma sensu.
Zdystansuj się do tego.

Nie rozumiem na jakiej podstawie ludzie rzekomo inteligentni i wykształceni tak bardzo nadymają się swoją pozycją ,pochodzeniem,wykształceniem ? Czują się lepsi,ale to tylko w swoim mniemaniu,mam dość takich nadętych bufonów.
Sorki za offtop.

Nie mam pojęcia. Widocznie to kiedyś w jakiś sposób było ważne.

Porazka. Albo Twój maz dorosnie do roli ojca i meza, albo faktycznie można już zacząć przygotowywać papiery rozwodowe. Tu inicjatywa musi wyjść od niego, bo z nim przecież jesteś w związku, nie z tesciowa.

To nie ma znaczenia, za co. Dorosłe życie czasem na tym polega, by odpuścić dla dobra sprawy, albo czasem przeprosić ''za nic''.

Jeżeli byłby chociaż cień szansy na poprawę sytuacji, cień nadziei na to, że przeprosiny polepszą sytuację, to na Twoim miejscu przeprosiłabym.

Ale dojdźmy do sedna problemu.
A problemem jest mąż zalezny od swojej matki.
Przecięcie pępowiny powinno mieć miejsce w wieku ok 16 lat. Jeśli tego nie ma to na przyszłość jest problem.
Jeden mój profesor psychologi mówił: czasem rodzice się cieszą że dziecko w wieku dorastania jest grzeczne. Nie ma się z czego cieszyć. Normalnie dziecko odłącza się od rodziców, co jest bolesne, i jest tedy niegrzeczne!
A jeśli facet się nie odłącza od matki, to dlatego że ona mu przez poprzednie 15 lat życia prała mózg.
Stosując wszelkie techniki manipulacji, w tym symulowanue chorób, obciążania dziecka za dużą odpowiedzialnością, traktowanie małego jak dorosłego, udawanie słabej i zależnej itd itp.
Ona mu wmawia że jest synusiem mamusi,  tylko mamusia kocha i itp.
Dziecko powinno czuć miłość BEZWARUNKOWO - a wtej relacji ono czyje ze jak się postawi to mama nie będzie kochać.
Niestety Twój mąż jest nadal tym małym dzieckiem. Zależnym, zagubionym.
On jej ma swojego EGO, on jest częścią matki.
Zobacz jak bardzo nikim Ty jesteś w tej relacji.
Żeby dorosły przeciął pępowinę, to się prawie cud musi stać.
Prędzej on zostanie alkoholikiem, hazardzistą, uzależnieni się od pornografii.

Popieram to co napisała Madzia92, ta młoda osoba wyciągnęła właściwe wnioski z twoich wypowiedzi podobnie jak wcześniej pisał krawmagg. Nie kłóć się z mężem, bo szkoda twoich słów (one są rzucane na wiatr), szkoda twojego zdrowia i stresu twojego dziecka, które przeżywa wasze kłótnie. Mężowi stanowczo przekaż, ze wynoszenie z domu waszych spraw osobistych potraktujesz jako zdradę ciebie (niestety takie opisywanie  życia intymnego  to zdrada), której nie będziesz tolerować. Tylko całkowite zdecydowane działanie może uchronić wasze małżeństwo, mężowi jak będzie na nim zależeć to przerwie tą intymną relacje jaka ma z własna matką (żenujące ale tak to wygląda, jak się czyta to co piszesz). Teściowa dąży do rozbicia waszego małżeństwa bo nie może przeżyć, że obca (tak dla niej jesteś obcą) kobieta rozdzieliła ją z jej dzieckiem, na którego miała duży wpływ i dla którego  była dotychczas najważniejsza.

Mam w swoim otoczeniu taka kobietę, jej córka 40-letnia kobieta musi zdawać relacje ze swojego życia dwa razy dziennie, rano i po południu w innym przypadku dostaje zawału (udawanego czy nie?) i pogotowie zabiera ją do szpitala z którego oczywiście wychodzi na drugi dzień, ale córka ma wyrzuty sumienia i podporządkowuje się  jej.  Wie wszystko co się dzieje w życiu córki,nawet te sprawy intymne nie są jej obce, o tych sprawach oczywiście informuje nas wszystkich w pracy tak, że nawet nam one nie są obce.

Sama też przeżyłam dużo nieprzyjemności w relacjach ze swoimi teściami, z mężem mało się nie rozstałam, gdy doszło do mojej zdecydowanej postawy wobec teściów i wyrzuciłam ich kiedyś z domu, gdy teść zamierzył się na mnie z pięścią (pisałam o tym w poprzednich swoich postach). Bardzo żałuję, ze tak długo pozwalałam im na grzebanie w swoim życiu (dla nich tez byłam ta gorszą, oni inteligenci, a jak z plebsu), tez interesowało ich nasze pożycie , ile razy i czy na pewno mąż ma z tego jakieś przyjemności. Nie przeszkadzało jej to nawet omawiać je z naszymi córkami (przestały ich odwiedzać, chyba z tego powodu). Mąż kilka lat stał na rozdrożu, od niego też częściowo odcięłam się, mieszkaliśmy w jednym domu a jak by osobno. Mąż sobie zakupy ja sobie. Po jakimś czasie (5 lat tak żyliśmy) maż odciął się od swojej rodziny, nawet nie wiem co go do tego skłoniło, ale skończyły się telefony (teraz tylko życzenia z różnych okazji i tyle), przestał do nich jeździć, urwały się im informacje, a my    znowu  jesteśmy razem tak jak powinno być w małżeństwie. Żałuję ze tak długo nie miałam odwagi zawalczyć o swoje życie, ale nie mogłam liczyć na swoją rodzinę i miałam dwoje dzieci, po wychowawczym byłam bezrobotna. Dla nich byłam pasożytem i nie omieszkali mi tego wypominać i jego buntować aby nie dawał mi pieniędzy na moje potrzeby. Później pracowałam, zarabiałam nawet więcej od męża (tak jest do dzisiaj), budowaliśmy dom z naszych wspólnych pieniędzy, ale dla nich dalej byłam utrzymanką co to usidliła pracowitego chłopaka dla swojej wygody i teraz żeruje na nim.  Autorko, ty pracujesz, jesteś niezależna nie pozwól sobie na takie traktowanie, bądź zdecydowana, dla twojego męża to będzie sprawdzian jego dojrzałości, jeśli go nie zda to na co ci taki ktoś kto o ciebie nie zawalczy. Młoda jesteś życie przed tobą, nie trać go na życie w takim związku.

Edytowałam bo chciałam dopisać to co zgrałaś z komórki ( te ich rozmowy) ukryj głęgoko, tak aby maż ci ich nie skasował, przydadzą ci się w sytuacji jak jednak zdecydujesz się na rozstanie z nim, bo będą świadczyć o zdradach jakich dopuścił się maż w stosunku do ciebie i o jego niedojrzałości do bycia mężem i ojcem (na wypadek gdyby próbowali odebrać ci dziecko).

Cyngli, wybacz, ale jakie Ty tu widzisz większe dobro?
Co nim jest?

Chcialabym Wam podziekowac za porady.
Przemyslalam to sobie wszystko i zdecydowałam na powazna, ostateczna rozmowe z mezem. Nie bede przepraszac tesciowej, nie mam za co i nie  pozwole siebie traktowac jak smiecia. Ona juz zniszczyla zycie kilku osobom z rodziny, ja nie bede kolejna.
Mam nadzieje, ze maz zdecyduje sie wreszcie byc mezczyzna w tej rodzinie. Jesli nie, odchodze. Postanowione.