Wydawalo mi sie że marzenie moje się spełnilo - Netkobiety.pl

uciekaj póki możesz - on sie nie zmieni a może być tylko gorzej.
Wiem, że będzie Ci ciężko ale postaraj się ze względu na swoją córę - przez takie zachowania może dojść do zmian w jej psychice, a tego już nie cofniesz..

Wydaje mi sie ze on sie zmieni , bo jak mu daje ultimatum lub czuje zagrozenie to jest przez max 2dni idealny, kochany. Kocham go i ciezko mi podjac decyzje, chociaz wiem ze dobro  i bezpieczenstwo mojej pierworodnej jest najwazniejsze.

Jezeli chodzi o moja psychike to juz jest zniszxzona.
Kiedys dbalam o siebie, pomalowalam sie , ladnie ubralam, uczesalam ale najwazniejsze Zawsze bylam usmiexhnieta!

a teraz wygladam i czuje sie jak typowa kura domowa. Wypierz, ugotuj, zaspokuj mnie....itd....

Juz sie nie usmiecham.... mam dopiero 23lata a czuje sie jak stary rzęch.

Ja naprawde sie staram. Milosc jest piekna jak jest szacunek a tu go nie ma.........
A booooli okropnie..:-(

jezeli chodzi o moja corke to tylko jedna akcja byla z ta zabawka.
Nawet jak sie klocimy, a jest to czeste to staram sie wyciagac go na dwor , albo wgl z nim nie gadac az do wieczora jak corka zasnie.
Takze ona tego swiadkiem nie jest.

Staram sie brac wszystko na sibie.

Sylusia, a jak odeszlas?

dopiero zmotywowalo cie to, ze uderzyl ciebie?

ciezko jest odejsc bo probowalam juz:-I

Tak to jest jak się na szybko szuka tatusia dla córeczki. Ślub po roku związku? Proszę Cię... potem wychodzą takie kwiatki jak tutaj i jest typowe dla kobiet "Ale ja nie wiedziałam, myślałam, że jest inny"

Kasandra1993 jesteś tak niemądra i nieodpowiedzialna, że szkoda słów.
Czy Ty w ogóle pomyślałaś chociaż raz o swoim Dziecku?

Nikt tu się nie wywyższa i nie twierdzi, że jest święty. Ale nie trzeba być wzorem cnót, by krytykować zachowanie innych - szczególnie takie, które jest ewidentnie niewłaściwe i krzywdzi niewinne osoby. A w tym wypadku twoja bierna postawa krzywdzi twoje dziecko.

Kobieto, co ci jeszcze doradzać? Przecież w pierwszej odpowiedzi na swój post dostałaś jedyną radę, jaką można ci dać "zwijaj się".  Zanim twój mąż, zamiast rzucać zabawkami w ściany, zacznie rzucać nimi w ciebie albo twoją córkę. Zanim przebywanie z frustratem i chamem skłonnym do wybuchów gniewu na trwałe odciśnie się na psychice twojego dziecka.

Mówisz, że trzeba działać - ale gdzie twoje działanie? Póki co ogranicza się do wylewania żalów i wzdychania, że kiedyś to był z twojego męża mysio-pysio i seks był dużo lepszy. Facet jeździ po tobie jak po łysej kobyle, wysługuje się tobą, zachowuje się agresywnie w obecności twojego dziecka - a tobie żal, że orgazmy już nie te i musisz sama się o nie starać? Serio? Otrzeźwiej, bo masz dużo poważniejsze i pilniejsze problemy. Pytasz Sylwię, czy dopiero jak mąż ją uderzył, to poczuła motywację do odejścia - a co, chcesz czekać i sama się przekonać, czy dostaniesz od męża taki "motywator"? Czy może uważasz, że skoro jedną kobietę zmotywowała dopiero fizyczna agresja (i teraz dzieli się z tobą tą wiedzą, by cię ostrzec i przekonać, że nie warto czekać aż tak długo), to ty jesteś w porządku, póki co licząc naiwnie, że facet się zmieni, bo jeszcze nie bije?

Masz dziecko. Skoro miłość tak cię zaślepiła i otumaniła, że nie masz dość samozaparcia by walczyć o siebie, o swoje życie i o to, by nie być z facetem, dla którego jesteś służącą - to miejże dość miłości do własnej córki, by walczyć o nią, o jakość jej życia i o to, by nie musiała dorastać bojąc się, że ojczym znów wybuchnie z byle powodu, znów zniszczy w złości jej rzeczy, a może i uderzy ciebie czy ją. Bądź odpowiedzialną matką i zastanów się - ważniejsza miłość do dziecka, czy do tego chama.

Wszystko jedno, co tutaj ludzie naprodukują, Ty i tak nic nie zrobisz.

Jesteś jak moja matka sprzed lat, dla Ciebie się liczy, że masz faceta i wszystko Ci jedno, jaki on jest. Ważne, zeby w ogóle był.

A opamiętasz się dopiero, jak dojdzie do tragedii. Niestety, takim typem kobiety jesteś.

Dziecka szkoda.

A miałaś dziecko z poprzedniego związku?

Widzę, że trafiłam. Szkoda.

W jakim celu?

-------

Pytałaś o opinie - dostałaś.

Pogódź się z tym, że każdy ma prawo do swojej opinii, a to publiczne forum. Jeśli nie potrafisz, to może rozważ pisanie bloga, tylko opcję komentarzy wyłącz...

szkoda słów...

Szkoda.

Przychodzisz po opinię, której nie chcesz. Spora to sprzeczność.

Ok. Napiszę tak.

Jedyną odpowiednią poradą w Twoim przypadku jest ODEJŚCIE od tego faceta.

Ale Ty reagujesz agresywnie na minimalną wzmiankę o tym. Więc ludzie (w tym ja) automatycznie darują sobie dawanie porad, a skupiają się na większym problemie, jakim jest Twój brak poczucia własnej wartości i niska samoocena.

Umów się do psychologa, naprawdę większy z tego będziesz miała pożytek niż zaprzeczanie samej sobie na forum.

No i bardzo słuszna decyzja!!!
Powodzenia w życiu!!!

Taka mała prośba, nie działaj zbyt pochopnie, przede wszystkim jeżeli chodzi o związki.

Na pewno ma znaczenie. Warto by było zastanowić się nad dobrem dziecka przy zawieraniu następnego małżeństwa. Bez dziecka to można i ślub, i rozwód brać w Las Vegas w ciągu 24h, kto bogatemu zabroni

Ale ja nie o tym. Chciałam pogratulować Autorce podjęcia dobrej decyzji - o ile w niej wytrwa. Mam nadzieję
Będzie na pewno ciężko zapomnieć. Zwłaszcza jak to taka romantyczna historia, 3 miesiące i ślub, i cały świat u stóp. Ale trzeba

JaMajkaa proszę Cię nie porównuj swojej sytuacji do sytuacji Autorki.
1. Ona ma Dziecko z poprzedniego związku, Ty nie.
2. Ona wzięła ślub po 3 miesiącach znajomości, Ty po roku.

Autorko, tak jak Ci pisały już Dziewczyny, nie dawaj kolejnej szansy Mężowi.
On się nie zmieni na lepsze, tego jestem pewna.
Pomyśl o sobie i Dziecku, bo to Wy macie być szczęśliwe.

A chciałabyś, żeby przyszedł, jak "zbity pies"?
Przykro mi, że Ojciec Twojej Córki zostawił Cię.
Wiem, że brakowało Ci bliskości, ale niestety to nie jest usprawiedliwienie.

Mam nadzieję, że wyciągniesz z tego odpowiednie wnioski.
I nie piszę tego, żeby Ci zrobi przykrości, ale żebyś tylko to przemyślała.

Oj już bez przesady, potrzeba bycia z kimś, bliskości i miłości to nie jest byle popęd jak swędzenie w kroku.  Decyzja o ślubie była pohopna, ale znaleźć partnera na życie może też nie krzywdząc dziecka.

Właśnie o to chodzi że za szybko na wszystko.

Ja wzielam slub szybko, ale to troche inna sytuacja, bo moj maz zrobil bardzo wiele by ze mna byc jak i bardzo wiele mi udowodnil, no i ja slyszalam od kazdego ze jest cudowny i kochany, ani jednego zlego slowa na jego temat.

a tutaj, dobrze zrobilas autorko, tacy ludzie sie nie zmieniaja, a chodzi tu nie tylko o ciebie ale i o twoje dziecko.