zazdrosny mąż - Netkobiety.pl

A dlaczego "bolą " Ciebie te wyjazdy żony?

Zdarzają się bardzo rzadko, czy żona wraca z nich w stanie wskazującym na "użycie ", utrzymuje ożywiona korespondencję SMS, telefoniczną, czy komputerowa i nie pozwala Ci na zobaczenie z kim i co pisze?
Czy przez te wyjazdy stała się dla Ciebie oziebla, opryskliwa, unikajaca, lekcewazaca?

Jeżeli nie, to tylko zazdroscisz jej fajnej zabawy, bo sam nie potrafisz,sobie zorganizować podobnie miło spędzonego czasu c żona.

Jeżeli żona nie zdradza Ciebie, jej kontakty nie mają negatywnego wpływu na Wasz związek, to dlaczego masz do niej pretensje?

czyli Twoj egoizm. Przecież w zdrowym związku każdy powinien miec coś swojego, prywatnego, cos co daje mu zadowolenie, byleby nie raniło drugiej osoby.
Ty ranisz sam siebie.

No to posmiej się z nią. NIe potrafisz cieszyć się z tego, że żona jest zadowolona ?

A chcesz tego ?
Jeżeli tak, to dlaczego tego nie zrobisz ?

Jeżeli tak, to dlaczego tego nie zrobisz ?
Myślę że by to wyglądało to jakbym robił na złość
DLACZEGO NIE MOŻNA RAZEM PRZEŻYWAĆ WSPANIAŁYCH CHWIL, MIEĆ WSPÓLNE PIĘKNE WSPOMNIENIA
JAK CIESZYĆ SIĘ NAWET Z NIEWINNEGO FLIRTU
Jeszcze trzęsie mnie to, jak odbierałem żonę po spotkaniach klepał mnie po ramieniu jej podpity kolega i bełkotał ze mam wspaniałą żonę
Zdarzają się bardzo rzadko - a kiedy będzie sporo
2 wyjazdy po 4 +około 4 spotkania to 12 dni ktoś powie że to raz w miesiącu , a ja że to prawie dwa tygodnie jeżeli miałbym też sobie zorganizować czas to miesiąc nie rozumiem tych waszych kobiecych potrzeb . Czy wedwoje też powinniśmy gdzieś wyjechać a morze z dziećmi morze jakieś spotkania rodzinne ,urodziny matki rodzeństwa , a co ze wspólnymi znajomymi czy dla nich nie musimy zarezerwować trochę czasu . Dodajmy jeszcze święta i na prace to chyba zabraknie czasu.
Jednak nie chodzi tu o ilość a o jakość , czy spotkanie w knajpce nie może trwać dwie trzy godziny pry lampce wina i rozchodzimy się o normalnej porze kiedy każdy może e wrócić do domu a nie czekamy a nas kelnerzy wyproszą i wtedy robią błędne oczy bo autobusy przestały jeździć. Miałem dosyć rozwożenia bo dojeżdżaliśmy do domu 2-3cia w nocy a ja rano najczęściej do pracy poprosiłem żonę żeby wracała taksówką i koszty rosną.(a może za to lepiej coś kupić dziecku)

To spróbuj być konkurencyjny.
Zaproponuj żonie wspólne, interesujące spędzanie czasu. Tylko we dwoje.
Zorganizuj wyjazd do SPA, kup bilety do teatru, zaproś na kolacje przy świecach w fajnej knajpce, może jakiś weekendowy wypad albo spotkanie w gronie wspólnych znajomych. Teraz sezon na grilla..
Może to zmniejszy częstotliwość spotkań towarzyskich twojej żony...

Jesteś potwornym egoistą i zazdrośnikiem.

Twoja żona ma prawo dwa razy do roku sobie wyjechać na parę dni ze swoimi znajomymi.

Ty też możesz spędzać czas ze znajomymi. Jak idę na babski wieczór, to nie zabieram ze sobą męża, bo by się totalnie wynudził. Tak samo nie przyklejam się do niego, jak jedzie na weekend z kumplami na ryby. Daj tej kobiecie odetchnąć i nie rób afery o pierdoły.

I znajdź sobie jakąś pasję, hobby, które będziesz mógł rozwijać, poznaj różnych nowych ludzi i żyj! A nie zazdrość żonie, że ona żyje.

Małżeństwo nie oznacza, że musisz każdą sekundę swojego życia spędzać z mężem/żoną. Zdrowe jest posiadanie swojego ''małego życia'' we wspólnym życiu.
Żona Cię nie zdradza, wraca szczęśliwa, w Waszym małżeństwie niczego nie brakuje. Ciesz się tym, zamiast narzekać.

Ludzie, ale to są DWA spotkania w ROKU!

Zrozumiałam, że wyjazdy są 2 razy w roku, a spotkania towarzyskie we własnym gronie nieco częściej, co i tak nie zmienia faktu, że burbon czuje się odrzucony i zaniedbany.

burbon,
z pierwszego Twojego posta zrozumiałam, ze są to spotkania typowo "babskie".
W gronie koleżanek.

Teraz coś piszesz o podpitym koledze, który Ci gratuluje żony i o śniadaniach ktore szykuje dla innych facetów,
czyli są to jednak spotkania mieszane.

A to już nieco zmienia pogląd na te wypady.

Czy to są mężowie tych koleżanek, czy też faceci na "doczepkę" ?
Dlaczego w takim układzie Ty też nie możesz pojechać na taka imprezę koedukacyjna ?

Żona by zaakceptowała Twój wyjazd na 4 dni z Twoimi koleżankami i kolegami ?

Jest tam wzmianka o tym, że ustalili z grupą znajomych, że będą się spotykać bez partnerów.
Ja nic złego w tym nie widzę. Też bym męża nie zabrała na spotkanie z ludźmi z liceum. Wynudziłby się jedynie, nie zna tych ludzi, nie ma z nimi wspólnych wspomnień.

A jeszcze mi przyszło do głowy... może te spotkania mają na celu właśnie ''odpoczynek'' od codziennego życia? Dlatego właśnie są bez życiowych partnerów?
Nie wiem, tak tylko się zastanawiam.

Acha, czyli jak jadę do kina ze znajomymi, to robię skok w bok?

Skok w bok, to jest zdrada. Wyjście ze znajomymi nie zalicza się do zdrady

To mój szwagier też żonę zdradza, bo nienawidzi jeździć z nią na narty i woli w tym czasie nad jezioro z paczką pojechać?
Myślę, że przesada w drugą stronę jest BARDZO niezdrowa.

P.S Niejednokrotnie mój mąż słyszał od kolegów, że ma ''świetną żonę''. Ot, przyjacielski komplement. Straszne, samo zło.

Tak to prawda że to są ludzie z klasy ale podstawowej i po trzydziestu latach to i tak znajomości trzeba zacząć od nowa można było w tej grupie stworzyć podstawy spotykania się razem z partnerami . Dużo osób się wykruszyło niektórzy rzadko wpadają , zostali najwytrwalsi w tym moja żona. To też tyczy się tego że napisałem to że teraz było 4 na 4 kiedyś bywało nie do pary.
Napisałem że to ten układ wyeliminował mnie z realizowania pasji. Na prośbę żony dopisuje że nadal urlopy spędzamy w górach. Ale czy zaprowadzi mnie na Giewont jak poszła z kolegami i koleżankami. Teraz planują wejście na Rysy bo raz im się nie udało.
Co do śniadań to mówi że nie pamięta żeby robiły śniadanie  dla facetów teraz było szwedzki stół to znaczy wyłożyli wszystko na stół i każdy sobie brał ona nie wie kto wykładał bo bardzo późno przychodziła na śniadanie . Ja pamiętam jak po którejś z pierwszych wycieczek opowiadała jak chłopcy chodzili po bułeczki a one robiły śniadanka.
Mam jeszcze napisać że nie są to całodniowe hulanki i swawole tylko przez cały dzień chodzą po górach a alkohol i gitara to dopiero wieczorem.

Po pierwsze, Autorze, weź sobie jakoś życie zorganizuj. Znajdź pozadomowe hobby, może też zorganizuj sobie raz na jakiś czas wyjazd z przyjaciółmi - sam piszesz, że zazdrosny jesteś w dużej mierze o to, że żona się dobrze bawi a ty w tym czasie siedzisz w domu i bąki zbijasz. Poza tym w ten sposób dasz żonie odczuć, czym jest tęsknota. I że masz własne sprawy od żony niezależne. To oczywiste, że ty tęsknisz za nią dużo bardziej siedząc sam w domu, niż ona bawiąc się z przyjaciółmi na wyjeździe. Daj jej szansę poczuć, jak to jest, gdy role się odwrócą.

Z drugiej strony - wyznacz jasno granice. To, że nie masz ochoty odwozić jej czy jej znajomych w środku nocy, po wspólnej zabawie, kiedy następnego dnia idziesz do pracy jest absolutnie zrozumiałe. Powrót taksówką to nie majątek (nawet, jeśli kosztuje ze 30 zł) - jeśli nie spotykają się na tych piwach raz na tydzień.

Z trzeciej wreszcie - zaproponuj żonie wyjazd we dwójkę. Zamiast się nabzdyczać, że nie wiesz, czy będzie chciała jechać z tobą w góry, bo ze znajomymi planuje zdobywać Rysy, zaproponuj jej coś innego. Nie wiem, co twoja żona lubi, gdzie byliście, a czego razem nie widzieliście, ale skoro znasz ją ładnych parę lat, powinieneś wiedzieć, co jej się podoba, jak lubicie wspólnie spędzać czas. Nie rywalizuj z tymi przyjaciółmi na zasadzie "albo oni, albo ja" - raczej pokaż żonie, że z tobą też może fajnie się bawić a nie tylko siedzieć przed telewizorem.

Jasne, że można było w tej grupie stworzyć podstawę do spotykania się parami - pytanie, dlaczego oni nie chcą? Bo mają potrzebę "powrotu do przeszłości"? - możliwe. A może w tej grupie są jakieś stare panny, rozwodnicy - osoby, które na "rodzinnych" spotkaniach nie czułyby się komfortowo. Zawsze można delikatnie zasugerować, żeby spotkać się w takim poszerzonym gronie - niekoniecznie od razu na jakimś wyjeździe ale np. w weekend na grilla czy piknik.

Zgadzam się z tą wypowiedzią w 100%.

Zacznij organizować sobie życie tak jak to robi twoja żona. Znajdź sobie  swoich prywatnych znajomych, żony w to swoje nowe życie nie wprowadzaj, miej swoje tajemnice i swoje prywatne sprawy. Poczujesz się dużo lepiej, a żona może zrozumie co czujesz w tej chwili, a może nie. Może wprost przeciwnie ucieszy się, że już jej nie trujesz. Lubisz jeździć w góry to jedź, jak ruszysz się z domu to towarzystwo samo znajdzie się na szlaku tylko bądź otwarty na nowe znajomości. Może nowopoznane osoby spodobają ci się tak, że już nigdy nie będziesz chciał jechać tam z żoną. Żona nie jest jedynym człowiekiem na świecie więc nie trzymaj się jej tak kurczowo.

Facet - zachowujesz się, jakby cię żona na pół roku zostawiała samego w domu. Z prostej w sumie sprawy czynisz gigantyczną katastrofę. Już nie przesadzaj, że jak żona dwa razy do roku wyjedzie na kilka dni ze znajomymi i od czasu do czasu spotka się z nimi na mieście, to nagle na miłość do męża nie ma miejsca i czasu - bez jaj. Dlaczego ona ma sobie odmawiać - bo ciebie boli, że ona ma życie poza waszym małżeństwem i ma ci teraz udowadniać, że to życie może rzucić w kąt na twoje gwizdnięcie?

To, że chcesz robić z żoną to, co lubicie - to nie czysty egoizm. To, że oczekujesz, że żona będzie to robiła tylko z tobą - to jest egoizm. Rozumiem, że problematyczną sferą byłby seks - wtedy to się nazywa zdrada. Ale wyprawa w góry? Podobnie jak nie rozumiem jakim cudem zakup motoru = sprzedanie żony. Fanaberia, na którą was nie stać - ok. Ale jak kupisz sobie motor to co - sypiać będziesz od tej pory w garażu?

Czy ktoś ci z żoną zabrania w góry jeździć? Lubicie oboje, to jeźdźcie - we dwoje. Tatry, Bieszczady, Beskidy - trochę tego w tym kraju jest, na pewno wystarczy i na wyprawy ze znajomymi i z mężem. Ty się na siłę upierasz, że jej wyjazdy ze znajomymi wykluczają wasze wspólne plany. Naprawdę tak jest? Naprawdę nie da się tego pogodzić? Jakoś trudno mi uwierzyć, że mając do dyspozycji 353 dni w roku (minus te 12, które żona spędza na wyjazdach ze znajomymi) nie da się zorganizować jakiejś małżeńskiej wyprawy.

Czy też wyobraziłeś sobie, że oni sobie na tych wyjazdach urządają swingerskie orgie (bo chyba o to ci chodzi w sugestiach, że w ekipie są cztery kobiety i czterech facetów) i to ten wyimaginowany lęk jest źródłem twojego oporu?

Dla mnie z postu na post coraz bardziej wychodzi z ciebie facet-bluszcz, którego niedoścignionym ideałem jest mieć monopol na czas i uwagę partnerki - a jak już ona musi spędzać czas z kimś oprócz ciebie, to ma cię też w to zaangażować. Jako kogo - przyzwoitkę?