Żona mnie zostawia i nie wiem co robić... - Netkobiety.pl

Chyba nie pozostaje Ci nic innego, jak pogodzić się z jej odejściem. Przykre, ale w próżnię raczej nie odeszła. Być może odezwie się, gdy jej z kochankiem nie wyjdzie.

Niestety kolego patrząc obiektywnie na ta sytuację  nie daj sie podeptać nie błagaj nie proś .Im bardziej  będziesz sie starał tym bardziej  bedzie  Cię miała w dupie . Przykre to ale  prawdziwe   mnie zajeło  6,5 roku zanim zrozumiałem że ta moja kobieta  nie jest mnie warta i  mnie nie kocha. Popełniałem   te same błedy , zaskakujący czuły  troszczący sie o jej zdrowie nie o swoje . Pomyśl nie  zmusisz jej do miłości nic na siłe nie zrobisz ,  bardzo przykre ale im wiecej bedziesz  sie angażował tym twoje samopoczucie bedzie gorsze . Teraz pewnie  cieżko bedzie Ci to  ogarnać  ale może za 3 miesiace  zobaczysz w tym sens . Czytaj forum inne wątki a ten sam schemat  zobacz jak sie zakończyły i  wyciągaj wnioski .Trzeba sobie zdać sprawe że niektóre  kobiety są  nie warte naszej miłosci mimo , wpomnień  pogladów odgadywaniu myśli .Może nie uwierzysz  ale też myslalem że jesteśmy super  dobrani i to  moja wielka  miłość ale to niestety iluzja która żyłem , a teraz żyjesz  Ty  .Czytaj  , analizuj  i   nie marnuj swojego życia  ona sie NIE ZMIENI .Powodzenia

PiK10, wybacz, ale jesteś naiwny, myślę, że  nie znasz nawet pół prawdy. Wiesz tyle, ile ona sama zechciała Ci powiedzieć, a i jej prawda zapewne ma niewiele wspólnego z rzeczywistością.
Zostawiła Ciebie i wszystko co z Tobą związane (pamiątki, prezenty itp.), a Ty chwytasz się jakiś niewiele znaczących gestów, słówek. Rozumiem, że jest Ci ciężko, jesteś zdezorientowany i ciągle łudzisz się, że coś się zmieni, ale nawet nie wiesz gdzie ona teraz mieszka, z kim, gdzie pracuje itd.  wiesz tyle ile Ci powiedziała, czyli nic.
Nie znasz faktów.
Na tym forum jest wielu obrońców prywatności, Ty także z tego co piszesz nie śledziłeś, nie podglądałeś, a efekt tego jest taki, ze jesteś w przysłowiowej czarnej d***e.
Może gdybyś odważył się i przyjrzał dokładniej temu, co ona robi, jej kontaktom, to może w tej chwili przynajmniej wiedziałbyś na czym stoisz.
Teraz nie pozostaje Ci nic innego jak odpuścić i zadbać o siebie.

Nie obraź się, ale jesteś naiwny jak dziecko we mgle...
Z tym "kolegą" jkuz sie spotkała - kto wie, czy nie wówczas, gdy jechała "do koleżanki"... A teraz pewnie ma z nim kontakt - nie tylko wirtualny.
Zastanów sie teraz nad podstawową sprawą: byłbyś skłonny po takich jej zachowaniach (olewanie Ciebie i Twoich uczuć, lekceważenie wspólnego czasu i planów, zdrada emocjonalna z tym kolesiem, potencjalna zdrada fizyczna itp itd.) teraz ją ...przyjąć z powrotem? Nie czujesz sie potraktowany jak śmieć? Czujesz to przecież... Nadal tęsknisz za nią czy za jej obrazem jaki wciąż masz w myslach - jakże dalekim od oryginału...?
Powiem Ci tak: nie jesteś pierwszym ani ostatnim mężczyzną, który był dobrym facetem w związku a został potraktowany okrutnie i niezasłużenie. Staraj sie nie rozpamietywać, nie mysleć, zajmij się innymi sprawami (praca, hobby, znajomi), na które mozesz miec teraz wiecej czasu. Za jakiś czas ochłoniesz i odnajdziesz spokój, a wspomnienie o tej kobiecie będzie mniej bolesne i bardziej ...negatywne niż ckliwe.
Być może za jakiś czas szanowna i niewierna małżonka zechce wrócić, gdy - jak Josz już sugerowała - coś jej się nie uda z nowym gostkiem. Wielce to prawdopodobne... Ale życzę Ci, abyś był juz wówczas na etapie niechęci i obrzydzenia do tej kobiety - byś nawet nie chciał jej otworzyć drzwi...
Nie myśl, że piszę nie mając pojęcia o Twojej sytuacji - również podobnie jak Ty "zawiniłem" w swoim małzeństwie i troche podobnie wszystko sie potoczyło (aczkolwiek byłem troche twardszy...). Ale to juz było dawno temu...

Popieram  zacisnij  zęby  a za jakiś czas bedziesz gotowy na kogoś innego  który doceni  jakim jesteś i nie bedziesz musiłał o nic  sie prosić . Dobrze że nie masz dziecka bo to moglo by pogorszyć twoją sytuację złóż pozew  o rozwód  i pożegnaj  ją  ze swojego życia zanim wpadniesz w depresje i  stracisz  godność  . To że ktoś  Ci mówi  Kocham  nie zawsze  rozumie  to słowo lub celowo manipuluje , patrz na czyny a nie na słowa

Ona się znim nigdy nie spotkała ?
Dlaczego jesteś tego tak pewien ?

Wyjeżdżała balety do koleżanek, kilkudniowe kiedy nie miałeś z nią żadnego kontaktu poza 2 SMS.
Skąd wiesz, że go tam wtedy nie było ?

Problemem byłeś Ty, ponieważ przeszkadzaleś je w realizacji jej planów.
Zdradziła Cię z nim emocjonalnie - to na pewno.
Przeniosła swoje uczucia na innego faceta, wtedy Ty stałeś się zbędny, pełen wad.

Skąd wiesz, że nie pojechała mieszkać z nim, lub po to zeby się z nim swobodnie spotykać, szykowac gniazdko.

Dodatkowo ...rzuciła pracę i pojechała w siną dal ?
bez pewności, że tam znajdzie szybko nową pracę, bez zabezpieczenia finansowego ?

Cos tu nie gra....

Szanowny autorze, kompletna amatorszczyzna w relacjach damsko-męskich. Im bardziej na Ciebie sikała tym bardziej Jej nadskakiwałeś i tym samym obniżałeś swoją atrakcyjność. Wiarę w 3 dniową wizytę u koleżanki chyba zostawię bez komentarza. Twoja opowieść jest świetnym podręcznikiem jak się nie zachowywać w takiej sytuacji.

Po prostu wow, wróciłem z nocki z pracy i… nie spodziewałem się z Waszej strony aż takiego odzewu! Bardzo dziękuję za wszystkie komentarze i rady, bo czegoś takiego mi chyba brakowało… Moi znajomi w większej części, która o tym problemie wie, radzili mi powalczyć o nią, trochę odczekać, odezwać się żeby nie zapomniała o mnie itd. Z każdym kolejnym dniem widzę, że to nie jest rozsądne i to nie ja powinienem teraz walczyć, tylko jeśli już to ona. Skoro nawet łaskawie nie potrafiła odpisać na niezobowiązujący sms to nie mogę myśleć inaczej. A sprawa drugiego numeru, o którym miałem nie wiedzieć (zareagowała ze złością, gdy się dowiedziała że o nim wiem- jej ojciec sam z siebie mi o nim powiedział), tylko mnie utwierdza w myśleniu, że po prostu chce się ode mnie odciąć...
Teraz postaram się odnieść do kilku wypowiedzi.

Powiem tak, już kiedyś jedna jej koleżanka, którą poznałem, z drugiego miasta (mniejsza z nazwami miast, bo się okaże że ktoś kogoś przypadkiem zna ) proponowała jej pracę u siebie, gdyż jest tam managerem czy coś i może jej załatwić od ręki. I właśnie ta sama koleżanka, jak się dowiedziała, że moja cudna żonka chce się wyprowadzić, zaproponowała jej pokój u siebie i pracę. Fakt, na 100% tej historii pewien być nie mogę, bo tam mnie u niej nie było, ale tego by (sądzę) nie wymyśliła, bo nawet swoją najbliższą rodzinę zrobiłaby ostro w balona. Wiem, gdzie ta praca jest, ale nie wiem gdzie dokładnie mieszka (coś tam jej ojciec kojarzy jak mu mówiła nazwę osiedla).

Ciężko mi uwierzyć w to spotkanie (choć tego nie wykluczam z całą pewnością), gdyż po prostu, poza owym weekendem, brakowało by jej czasu a i różnica km jest strasznie duża. Na przełomie lutego i marca też była na weekend u tej koleżanki, ale to wówczas widziałem ją na zdjęciach u niej. Teraz, fakt, zdjęć nie było, ale pojechała tam autem, a raczej tak dużej odległości do niego by sama nie pokonała, gdyż nie dawała sobie rady z prowadzeniem na dłuższych odległościach a i po zmroku ona po prostu praktycznie nic nie widzi. To, że on mieszka tak daleko jest pewne- sprawdzanie fb, historii przeglądarki itp, doprowadziło mnie do tego. Co do drugiej kwestii- czy byłbym ją w stanie przyjąć? Minął dopiero tydzień odkąd się wyprowadziła. W tym momencie, jeśli by mnie przekonała, sądzę że tak, dałbym jej szansę, jednak z każdym kolejnym dniem te szanse maleją, może być więc tak, że powiedziałbym jej nie.

Cóż za trafne zdanie. Trafne, gdyż pewnego razu sama mi powiedziała, że to racja, że gdyby nie on i pisanie z nim, to by pewnie nadal była ze mną i wszystko byłoby po staremu...

Na to odpowiedziałem w odniesieniu do wypowiedzi josz. Napisałem tyle ile wiem. Swoją wiedzę opieram też na relacji jej ojca i siostry z którą rozmawiałem dosłownie wczoraj. Jej rodzina, o dziwo, też stoi po mojej stronie i, mówiąc delikatnie, nie ogarnia jej zachowania.

Może to naiwne, fakt. Ale wiem, że ona kłamać totalnie nie potrafi bo strasznie się gubi. Owa wizyta u koleżanki nie była pierwszą tego typu, bo wcześniej też do niej jeździła na weekendy (potwierdzają to zdjęcia). Broń Boże, nie chcę w żaden sposób jej bronić ani tłumaczyć, tylko sądzę, że nie byłaby w stanie zrobić czegoś takiego, bo przez te wszystkie lata poznałem ją na wylot i nie umiałaby tego tak skutecznie rozegrać. Nic już teraz nie wykluczam, ale mimo wszystko nie sądzę, żeby miała taki umiejętności, żeby to tak sprawnie rozegrać. A co do nadskakiwania- po prostu uważałem, że należy walczyć o związek a nie wszystko porzucić jak zużyty ciuch, mnie nie stać na takie zachowanie jakiego dopuściła się ona. Wychodzę z założenia, że czasem walczyć trzeba albo chociaż spróbować, zanim się z wszystkiego zrezygnuje.

Naprawdę dziękuję za wszystkie wypowiedzi, każdą uważnie przeczytałem i wziąłem sobie do serca. Wiem, że wyglądam pewnie na zdesperowanego i naiwnego- możliwe, że tak nadal jest. Nie chce jej tłumaczyć i bronić, gdyż to co zrobiła jest dla nas oczywiste. Nie mam zamiaru kierować się tylko sercem, teraz rozum też będzie musiał odegrać ważną rolę. Zamierzam poczekać jeszcze jakiś czas na jej ruch, czy w ogóle takowy się pojawi, jednocześnie próbując się na to wszystko wyłączyć... W środku gdzieś jednak czuję, że ta jej wyprowadzka ma też mieć dodatkowo jakieś znaczenie w przypadku raczej nieuniknionej sprawy rozwodowej, bo sądzę, że ona taki ma plan a to ma być jej dodatkowy atut- brak pożycia i mieszkania razem. Nie sądzicie?

Strasznie przykro się Ciebie czyta.. Pozwól sobie na smutek, ale licz się z faktami.
350 km to wcale nie taka duża odległość.. Może mają jakiś punkt- on przejedzie pół drogi, ona przejedzie pół drogi i spotkanie gotowe.
Jeśli się wyprowadziła , nawet nie do kochanka to po to by być bliżej niego- także emocjonalnie, już bez przeszkód. Jej chwile wątpliwości ( pierścionek, obrączka, wylany alkohol ) to jak najbardziej zrozumiałe. Teraz możesz stawać na głowie, a nie dorównasz kochasiowi. Podczas gdy Ty ją "denerwowałeś" ona coraz bardziej uciekała w nową znajomość, utwierdzała się o "wspaniałości" tego faceta.

Wstyd się przyznać, ale byłam w podobnym położeniu co Twoja żona. Mój poprzedni związek był strasznie burzliwy, mi wiele rzeczy w partnerze przeszkadzało zanim poznałam "fajnego chłopaka do pogadania" i z tym fajnym chłopakiem dzieliło nas ponad 1000 km i jeśli myślisz, że to w jakiś sposób przeszkodziło to się grubo mylisz. Zauroczyłam się w nim i zerwałam z chłopakiem, chłopak zamiast pogonić mnie siną w dal, zabiegał o mnie, starał się, a mnie to tak strasznie irytowało. Też płakałam , wątpiłam w to czy dobrze robię. I to trwało kilka miesięcy, mój chłopak przez ten cały czas, dzielnie czekał, w między czasie pojawiały się negatywne emocje i na mnie też to się odbiło.
Stara nie jestem i pewnie nie jedno jeszcze przede mną, ale do tej pory mi wstyd i jest mi przykro. Już prawie rok z nim nie jestem i czuję ulgę nie do opisania, bo to był związek niedojrzały i nasze uczucia też były niedojrzałe. Ale żałuję strasznie, że nie skończyłam tego po ludzku tylko pozwalałam na ten chaos i później jeszcze na inne przykre rzeczy ( także z jego strony ) ,  to była straszna huśtawka emocjonalna, której można było zaoszczędzić, a trwała jakieś 4 lata za długo

Dlatego ja Ci radzę odpuścić nie plącz się w emocje, bo im bardziej się zaplączesz tym bardziej będziesz zdezorientowany i Twoja żona też. Nie bronię jej. Jestem za tym, że powinieneś kopnąć ją w cztery litery, ale nie napędzajcie się nawzajem. To jest bez sensu

ona w ogole nie musiala jechac do niego 350 km, to on mogl przyjechac do niej (a raczej mieszkania kolezanki), zreszta kolezanki zazwyczaj sa lojalne, nawet nadgorliwe i w czym problem by udostepnic swoje mieszkanie/pokoj?

to prawda, ze dobrze poznales swoja zone, ale ona juz nie jest tamta kobieta, ona juz jest mieszanka swoich mysli i mysli tego innego faceta, pewnie tez przegadala godziny z kolezanka szukajac "najlepszego" rozwiazania.

zona szukala odskoczni od ciebie- dlaczego?- odpowiedzi moze byc wiele, najprostrza: potrzebuje zupelnie czegos innego w zwiazku, czegos czego nie odnajdowala u was.
czy warto ratowac? moim zdaniem nie gdyz szukanie kochanka/przyjaciela do rozmow/odskoczni w postaci gier online itp. to ostatni etap, jest juz pewnosc, ze czegos brakuje i nastepuje proba zalatania dziury przez wprowadzenie nastepnego elementu- w twoim przypadku przyblizenia sie emocjalnego do innego faceta.

czy twoja zona jest zla osoba? nie sadze, dlatego wciaz pokladasz w was nadzieje, w tym, ze sie opamieta, zobaczy i zrozumie. nie trzeba byc zlym czlowiekiem, zeby popelniac bledy, nie trzeba byc kanalia by nie rozumiec emocji kogos kto jeszcze niedawno byl tak blisko. "wystarczy", ze pragnie sie czegos innego. ty nie jestes juz pragnieniem swojej zony.

ktos wyzej napisal jakie sa scenariusze (ciekawie i madrze), wydaje mi sie jednak, ze trudno jest racjonalnie wybrac dla siebie najlepszy scenariusz, nawet nie jestem przekonana czy o to chodzi w zyciu (patrzac na zycie jako na doswiadczenie). moze wlasnie musisz upac, walic glowa w mur, przekonywac caly swiat, ze u ciebie bedzie inaczej- cokolwiek zrobisz bedzie kiedys dobrze.
wspolczuje, ze musisz przechodzic przez ten trud.

A ja powiem tak: by obiektywnie ocenic sytuacje, trzebaby wysluchac OBU stron. Ale poniewaz to niemozliwe- postaram sie uwierzyc w twoja wersje. Kobieta wydaje sie niezrownowazona, niedojrzala emocjonalnie i-wybacz- nie jest juz w tobie zakochana. Przetraw to. Jest to bardzo trudne zadanie. Ja ci wspolczuje, swiat ci sie zawalil, co? ale nie umiem ci na dzien dzisiejszy dac innej rady.Aby miec pewnosc, moglbys wyniuchac, gdzie i z kim ona mieszka. Nie jest to niemozliwe, jesli wiesz, gdzie pracuje. Ale...co ci to da? Co? z waszego malzenstwa juz chyba nici. Tak mysle. Trzymaj sie. Zycze ci wiele sil i wytrwalosci. Na koniec powiem wyswiechtana prawde: czas leczy rany. Ale tak naprawde jest. Moze ona byla ciebie niewarta? i moze lepiej, ze nie mieliscie dziecka? trzymaj sie.

Ale przecież ona nie zapomni o Tobie.
To niestety często błędne myślenie porzuconych "muszę się do niej/niego często odzywać żeby tylko mnie nie zapomniał".
Błąd.

Właśnie jeśli się nie będziesz odzywał, ona może w końcu pomyśleć "cholera, co u niego, może ma już jakiegoś lachona? a jeśli ma? trochę przykro jeśli ma... a miałam być najważniejsza. Napiszę i sprawdzę czy nadal jestem dla niego nr 1, by połaskotać moje ego" (choć oczywiście musi upłynąć trochę czasu by zaczęła tak mysleć, gdy już okrzepnie jej związek z nowym, lub nie uda się wcale).

Ona ma w głowie teraz tylko tego faceta, a Ty jesteś dla niej obrzydliwy i pewnie w jakiś sposób ona Cię teraz nienawidzi. Przeszkadzałeś jej i wszystkie negatywne uczucia skierowała na Ciebie, a wszystkie pozytywne na niego.
Musi od Ciebie odpocząć żeby zatęskniła. Nie zatęskni, jeśli wciąż będziesz się jej przypominał.

Nie jestem zwolenniczką gierek, ale jeśli już naprawdę chcesz sięgnąć po każdy sposób by do Ciebie wróciła, to za jakiś czas dopilnuj, by doszły do niej plotki że się z kimś spotykasz. Nie musisz się z nikim spotykać, ale okłam parę osób tak, by do niej dotarło.
Baby są tak naprawdę proste: nie zostawiają faceta, jeśli nie mają kogoś w zapasie oraz nagle pałają wielkim uczuciem do kogoś, kto stał się poza ich zasięgiem. I mówię to jako baba.

Póki co jeszcze nie docierają do Ciebie rady "ona na Ciebie nie zasługuje" i ja to rozumiem. Teraz chcesz ją z powrotem.
Ja kiedyś po tym gdy mnie zostawił facet chyba ze 3 miesiące poświęciłam na fantazjowanie jak do mnie wraca, że np. spotykamy się gdzieś przypadkowo, rozmawiamy itd. Te fantazje mnie "trzymały przy życiu". Po roku spotkałam go gdzieś na ulicy i miałam go totalnie gdzieś. Nie miałam już najmniejszej ochoty na powrót do niego.

Powiem Ci coś, co może Ci się nie spodobać. Pytasz czy iść w zaparte, gdyby żona wróciła. To co zaszło to nie byle co, nawet nie wybryk po pijaku. Jeśli żona przypomni sobie o Tobie to tylko w jednym przypadku -gdy jej nowa miłość weźmie od niej co chce i kopnie w cztery litery. Wtedy być może wróci. A czy to będzie miłość do Ciebie?

Szanowny autorze o uczucie się nie walczy. Jeśli już, to walczy się o to, żeby dwie kochające się osoby mogły być ze sobą, mimo niesprzyjających warunków losowych. W takiej sytuacji zawsze z przyjemnością im kibicuje. U Ciebie taka sytuacja nie występuje. Nie rób sobie nadziei, jak sam widzisz po jej decyzji co do wyjazdów, ona nawet nie zakłada powrotu. Większość związków po zdradzie jest chyba nie tym o czym marzysz i na co pewnie zasługujesz.

PiK10: to co napisałeś o postępowaniu jż jest bardzo schematyczne, a Ty schematycznie się bronisz. Kolego - Twoja żona już dawno "odjechała od Ciebie", im szybciej zrozumiesz i przestaniesz nadskakiwać Tym szybciej staniesz na nogi. Nazwijmy to po imieniu - ladaco już dawno dorobiła Ci rogi,przedmówcy delikatnie Ci to sugeruję ale Ty ... wiesz lepiej i idziesz w zaparte ...

Gubi się to jasne, a dzieje się tak dlatego, że kłamie i zaczyna plątać

każdy Twój post częsiowo to tłumaczenie zachowania jż, to zrozumiałe bo wszystcy tacy byliśmy ale Ty masz tę przewagę, że mi nikt tego nie wyjaśnił.

Ujmę to powiem inaczej - znałeś - to już inna osoba, to jakaś inna istota w powłoce Twojej jż, za jakiś czas będziesz to wiedział. Przeczytaj wątki Piotra, dziewana i całą masę podobnych, które są jak kalki Twojego, z tą różnicą, że Twoja jż nie jedzie po bandzie ale zacznie, gdy sprawa się rypnie. Na razie jesteś na etapie domysłów - słusznych

Twoja historia jak wiele innych przypomina mi moją. Teraz po latach wiem, ze to był zmarnowany czas. Im bardziej będziesz się starał, tym bardziej będziesz ją drażnił, tym bardziej będzie Ci wmawiać przemoc psychiczną. Wyprowadziła sie by móc nieskrępowanie spotykać sie z gościem. Jest duże prawdopodobieństwo, ze gość się zabawi, a Twoja jż będzie chciała wrócić. Ona teraz nie myśli racjonalnie ale to nie ma znaczenia. Dla niej twoja wartość w tej chwili ... nie chcesz wiedzieć.

To jest zdanie, które powinieneś wbić do głowy: Twoja słabość jest jej siłą, Twoja siła jej słabością

1. Inwestujesz w dyktafon, 2. Zbierasz dowody (wszystko, nawet nieistotne może kiedyś się powiązać i zdziwisz się jak bardzo); 3. Robisz coś w rodzaju pamiętnika i codziennie zapisujesz mniej więcej co się wydarzyło, najlepiej w kompie w pracy
i najważniejsze na koniec: Nie wierz w NIC co od niej słyszysz i max w 50 % tego co widzisz, a nie pożałujesz

Zamki zmień i zablokuj ja w telefonie z opcja automatycznie do śmietnika.
Jakby się okazało ze tryb romantyczny przejdzie jej za szybko i wpadnie na pomysł żeby pojawić się znikąd.
Za pół roku może okazać się ze jesteś na innej ale dobrej drodze  bogatszy o pewne przykre doświadczenia.
Wtedy jej powrót jest zupełnie niepotrzebny.

To ja Ci przedstawię dokładniej jak to wygląda że strony Twojej żony.
Uwierz, że takie historie to schemat, różniące się jedynie małymi szczegółami. Nie wierzysz- przyjrzyj te forum jeszcze dokładniej.

Ja też nie byłam (i sądzę że dalej nie jestem) złą osobą. Też nie umiałam kłamać. Ale znajdując się w takiej sytuacji szybko się kłamać uczysz i bez żadnego mrugnięcia potrafiłam wykorzystać to, że on wierzy w moją uczciwość.
Co prawda z chłopakiem zerwałam, ale nie chciałam tracić w jego oczach, więc jechałam na kilka dni do koleżanki i faktycznie u niej byłam! Zdjęcia, wszystko- było. Tak samo i pokrycie- u mamy, u ciotki, u kuzynek, u koleżanek. Czas dla " nowego znajomego " na " pogaduszki " też znalazłam. Dużo czasu.
Wykorzystywałam to, że mój chłopak myślał, że ja się pogubiłam , że potrzebuje czasu by sobie poukłada wszystko, i że on wierzy, że to przez to, że wątpię w naszą miłość przez jego zachowanie. Tak było po części, ale to mnie nie usprawiedliwia, ani Twojej żony. Tak się spraw nie załatwia. Od czasu do czasu miałam wyrzuty sumienia, że jestem taka zła i wyrachowana, więc rycząc skorzystałam z jego pomocnej ręki mówiąc pół słowkami, że przepraszam, że nie umiem dać szansy, że nie wierzę już w nas, jednak nie mówiłam mu dlaczego. Dla Niego to był dowód na to, że go kocham. No bo by mnie przecież te rozstanie tak nie ruszyło, prawda? Potem się dystansowalam, żeby nie mieszać sobie w głowie. Drzwi jednak zostawiłam sobie otwarte i wróciłam gdy stwierdziłam, że sprawdzone dla nowego rzucać to strasznie duże ryzyko, że przecież tyle razem przeżyliśmy i że szkoda, no i przecież coś tam czuję ( po raz kolejny odlozylam na bok rozsądek, który mówił że i tak się nie dogadamy) ale ile ma to wspólnego z miłością, sam sobie odpowiedz.
Wiedz , że kobieta pod wpływem nowego faceta i nowych silnych emocji może się strasznie zmienić. Szczególnie niedojrzała kobieta , która nie wie czego od życia chce.
Jak zechce wrócić to powie Ci właśnie to co chcesz usłyszeć, nawet się poplacze na życzenie, ale to co naprawdę w niej siedzi nie dowiesz się nigdy. Dlatego głupi będziesz. Ja strasznie żałuję, że byłam taka głupia i że mój ex był taki głupi.

nie inaczej. Łzy, słowo "przepraszam" odmienione przez wszystkie przypadki, obietnicę, że "naprawię wszystko", "nie powinnam tak postępować", "wracam", "to tylko przyjaciel, naprawdę nic nie było", "pogubiłam się" i inne kłamstwa przemyślane i wypowiadane bez mrugnięcia okiem. Po kilku dniach usłyszysz: "wydawało Ci się", "Nigdy tak nie mówiłam". Później się okaże, ze te chwile wzruszeń i żalu spowodowane były awanturą z kochankiem, a chęć powrotu trwa wyłącznie od czasu gdy się pogodzą.
Bądź na to gotów ..... albo pokaż "jaja", pogoń pannę. Zwróć uwagę, ze ona jeszcze nie jedzie po bandzie. W tej chwili żeruje na Twojej niewiedzy i zaufaniu, ale bądź gotów na takie sytuacje. Pamiętaj ona może próbować wykorzystać "niewiedzę" by załapać haka na Ciebie, do rozwodu z orzekaniem o Twojej winie, może Ciebie nagrywać. Uważaj na prowokacje (tak prowokacje), np byś ja uderzył. Pilnuj się co mówisz, nie pij alkoholu by nie wezwała policji ... itp, dlatego doradzam Ci dyktafon bądź lepszy byłby telefon z nagrywaniem, mniej rzuca się wo oczy.

Rzeczywiście jest tak jak opisała bohseonkelz32.1917.

Tak z całej sytuacji wynika, że Ty siebie trochę nie szanujesz. Zasługujesz na pełną, prawdziwą miłość, nie na to, żeby Tobą ktoś pomiatał. Jeśli ona szuka szczęścia gdzie indziej, Ty zrób dokładnie to samo.

Bzdura. Nigdy nie zdradziłam męża. Nie interesowałam się innymi, póki z nim byłam. Mam zasady i priorytety, choć to zapewne niemodne i nie "trendy" (trendy mam tam, gdzie słoneczko nie dociera!). Odeszłam, bo był to związek toksyczny. Zamieszkałam sama, wynajęłam mieszkanie i do dziś jestem bez partnera - już 3 lata. Wolę być bez faceta niż z jakimkolwiek, byle tylko był. A grą na dwa fronty, wyrachowaniem i zdradą gardzę.

Skrzywdziła ciebie winna tu jest tylko osoba która tu zdradzała. Czy z nią zostaniesz czy znajdziesz nową gdy ona się otrząśnie nie powielaj swoich dawnych błędów  szczególnie tego . nie robienie obiadów."
Uwierz teraz społeczeństwo się zmienia, najwięcej rozwodów jest u ludzi którzy pielęgnują tradycyjny patriarchalny model rodzinny.

Oczywiście!
Też się nie zawiesiłam jak małpa na innej gałęzi, odeszłam w pustkę.
A do autora - dla mnie to oczywiste że jesteś rogaczem i to od jakiegoś czasu.
Dwa telefony to ona może mieć już z pół roku. Z resztą - każde twoje słowo to potwierdza, choć starasz się zachować godność i to wypierasz.
co tu dużo gadać - suka poczuła lepszego samca to cie zostawiła. ot, cała historia jakich masa na tym świecie.
ogarnij się, rozwód, spuść ja w kanał i do przodu.
Aha, ona oczywiście wróci ze łzami jak ją tamten wyłomoce na wszystkie strony i mu się ona znudzi

Bzdury pleciesz a Piegowata ma zdecydowana racje. Wyrachowanie, gra na dwa fronty i tym podobne rzeczy to totalne dno. No ale kazdy ma swoje sumienie, jednym to przeszkadza drugim nie.

różne mogą być przyczyny odejścia zony od meza w dzisiejszych czasach aczkolwiek ja już 28 lt po prostu mecze się z mezem alkoholikiem a to jest naprawdę meczarnia inaczej nie mogę nazwac  nie mam w domu przyjaciela procz dzieci ale one ze mna nie mieszkają nie próbuje się skarzyc  jestem zbyt zaradna i musze dac sobie rade wszystko pogodzić  nie tylko ty jesteś sam  musisz się pogodzić zycie jest jedno tylko znajduje się nieodpowiednich połówek do zycia brak mi jest osoby z która bym porozmawiała na rozne tematy  które mnie interesują w domu nie mam z kim  nie zalamój się prosze

Nie sądzę, aby ktokolwiek się tu obruszał. Po prostu, każdy pisze swoje zdanie.
Ja próbę przeszłam. Zwycięsko.
I Piegowata napisała, że też.

Zgodzę się, że nikt do końca siebie nie zna i dopóki nie stanie przed daną sytuacją dopóty nie wie jak by się zachował.
Dlatego właśnie nie trzeba kusić losu. Po co sobie samemu życie komplikować, po co brać na sumienie łzy najbliższych.
Czy warto dla kilku chwil zabawy?

Wtrącę się - wchodzić od razu naciskając na związek po poprzednim związku jest niedojrzałe, nie ma co tutaj się rozwodzić. No ale są różne gałęzie - jedna może być po prostu przyjacielem, druga po prostu kimś do seksu, inna frajerem, który myśli, że mu wyjdzie z dziewczyną, która dopiero co skończyła np 2-3-4-5 letni związek i się w to ładuje, itd.

Ja osobiście szanuję kobitki, które potrafią dać sobie na luz z ładowaniem się w coś nowego, zanim odchorują coś poprzedniego. No ale wiem, lekarstwa przyjmują różne formy.

Co do tematu - koelga PiK10 był stanowczo za dobry. Stał się cipowaty. Taki romantyk z bajki dla dzieci. Nie dawałeś jej może męskich emocji, bo z Twojej opowieści żadne takie padają. Dlaczego tego nikt nie porusza? Przecież to widać. Może i jesteś ogarnięty finansowo, masz samochód, etc. Ale wnętrze masz miękkie. Masz 30 lat!!! Z tą kobietą nie masz szans. Na tą chwilę. Powinieneś się zmienić. Nie być dla lasek przesadnie "książęcy". Daj se na luz tak samo ze swoją żonką. Ona uciekła, bo okazało się, że nie związała się z mężczyzną, ale z kimś bardzo potrzebującym... To kobieta potrzebuje męskiej siły. A Ty pokazałeś, że jesteś słaby bez niej. Że jesteś słaby. Nie wiem jak Twoje życie Ci minęło, ale może miałeś kiepskie relacje z ojcem, który nie nauczył Cię posiadania jaj, piszę poważnie. Problem nie tkwi w kobiecie, tylko w Tobie. Ona Ci pokazała Twoją słabość. Albo to przemyśl, albo odrąb sobie fallusa i prześlij jej pocztą.

A, dodam coś jeszcze. Ja po ponad 4 letnim związku też zostałem porzucony (niby, bo sam się o to prosiłem). Mieszkaliśmy razem 2 mieszkaniach przed prawie 4 lata. Masa emocji. Ona była nawet dziewicą. Ja 30, ona 24 (teraz). Kobitka po kilku dniach już miała kolejnego, z samochodem (ja samochodu jeszcze nie mam). Nie wiem, może to już jej przyszły mąż, może będą mieć dzieci. A może to jest po prostu frajer, który myśli, że się uda. A może po prostu kolega, plaster? NIE WIEM! Wiem, że to koniec. W każdym razie przyjąłem decyzję o rozstaniu, grzecznie się wyprowadziłem, powiedziałem tylko, jak się później dowiedziałem, że mogła mnie nie oszukiwać, że wujek po nią przyjechał, ale ten gość. Zamknęła się i powiedziała, że bardzo jej głupio (ta, jasne!)
Ale ugryzłem problem od innej strony. Przeanalizowałem to, co mogło zniszczyć ten związek. No i teraz to naprawiam W SOBIE, bo wiem, że moje uzależnienie od czegoś wyniszczało moją męskość.  Jak to naprawię, to będzie lepiej i trafię na inną, która będzie tez inna od poprzedniej. O ile tego nie spier...lę.
Strategię na koniec, jaka przyjąłem, jest ZERO KONTAKTU. Nic się nie odzywam. To mi naprawdę pomaga. Z dnia na dzień jest co raz lepiej. A minęło 2.5 miesąca.

Dlatego stary, daj sobie na luz. Nie odzywaj się. Załatw tylko szybko to, co masz z nią do załatwienia wcześniej. Jak dla mnie z tego nic nie będzie. Wyczyść konto. Zacznij od nowa z innym, lepszym sobą.

AHA! JEŚLI JĄ KOCHASZ, to puść ją, nie zamęczaj. Niech będzie szczęśliwa, jaka by nie była z charakteru. I Tobie to też pomoże.

Mój drogi, czy jeśli widzisz w sklepie przedmiot swoich marzeń, coś, co Ci się diabelnie podoba, to idziesz i bierzesz? Tłumaczysz się, że nie znałeś siebie? Wiesz, że nie wolno kraść i tego nie robisz. Koniec, kropka, nie ma dyskusji.
Na lekcjach wuefu nauczycielka powtarzała nam: "tobą nie rządzi jakaś kupa mięsa, ty masz myśleć i tym sterować".
Ja nie zarzekam się, że nigdy nie zbłądzę, ale wiem, czego chcę się w życiu trzymać, mam drogowskaz.

Szanowne Panie: czy mogłybyście zakończyć tego offtopa ew. przenieść do swojego wątku ?

Me too Tyle z off-topu.

Przeczytałam wątek od początku - rozumiem autora, to bardzo świeże, co on teraz przeżywa, w kwestii pytań o walkę - ja jestem z natury waleczna, o swoje małżeństwo walczyłam, ale ... poległam, co przyjęłam z godnością, bo nie da się tej walki wygrać jeśli dwie strony nie są zainteresowane... Ale zawsze warto walczyć o siebie. Jak Autorowi minie pierwszy szok i potworny ból, z którym się teraz zmaga, zacznie to robić.

Krótko podsumuję moje obserwacje: autorze, wydajesz mi się fajnym, sensownym gościem, co to trafił na bardzo, ale to bardzo niedojrzałe dziewczę. Moje osobiste doświadczenie, dziesiątki lektur i obserwacje życia, które toczy się wokół mnie raczej skłaniałyby się ku przestrodze - nie angażuj się w związek z emocjonalnie niedojrzałym typem, bo Cię prędzej czy później wykończy...

Ja bym obstawiała, że dziewczę za jakiś czas, znudzone bezpieczeństwem u Twego boku - numer powtórzy.

Założę się, że prędzej czy później nóżka jej się z tym nowym kochasiem podwinie, szczególnie jak walnie w nich tzw. szara rzeczywistość. Jest wysoce prawdopodobne, że zapuka do Ciebie, jako do tej bezpiecznej przystani, skruszona, a jakże... Bądź czujny.

Podoba mi się to, co pisze salamander68, ten męski punkt widzenia wydaje mi się sensowny, szczególnie te fragmenciki:

Podpisuję się!

Też wypróbowałam na sobie - działa!

I to jest bardzo dojrzała postawa, która zaowocuje, zapewniam!

I jest jeszcze coś, co też mi się spodobało w wypowiedzi:

Uwielbiam ten rodzaj pokrętnej logiki porzucających- wszyscy się prosimy o złe traktowanie