Chłopak, czy przyjaciel - Którego wybrać? - Netkobiety.pl

Witam, piszę tu, ponieważ nie wiem już co mam robić i jak postępować. Stwierdziłam, że skoro znajduję tu odpowiedzi na dużo pytań, chociażby przez czytanie wątków, to chociaż uda mi się nawet w połowie rozwiązać swój i bardzo byłabym wdzięczna za pomoc, ponieważ znajduję tu wiele dojrzałych osób.
Mój problem, jak się można domyślić  dotyczy mężczyzn. Jestem raczej młodą osobą, mam 20 lat i około 3 miesięcy temu zakończyłam związek trwający 3 lata. Gdy  rozmawialiśmy często było dużo kłótni, albo sprzeczek, najgorsze jest to, ze oczywiście były to błahostki, On mieszka ode mnie jakieś 90km co sprawiło, że widywaliśmy się głównie w weekendy. Nie miałabym problemu, żeby do niego wrócić, gdybym sobie wszystko przemyślała, w końcu jakby nie patrzeć rozpaczałam za nim prawie miesiąc, lecz w tej całej historii bierze udział jeszcze jedna osoba – mój najlepszy przyjaciel od 4 lat. Spotykał się ze mną, był przy mnie zawsze, chodziliśmy razem do szkoły, widywaliśmy się po szkole. Po prostu przyjaźń idealna, On dla mnie, ja dla Niego. Między Nami wytworzyła się ta więź, której nie miałam ze swoim chłopakiem, ponieważ odległość sprawiła, że po prostu nie mieliśmy czasu na to, żeby tą więź stworzyć. Pewnego wieczoru, już po zerwaniu z chłopakiem, wyszłam na spacer z tym przyjacielem.  Cóż, stało się. Wplątaliśmy się w chory romans, który został przypieczętowany przez jeden pocałunek. Oczywiście na początku był szok i zdziwienie, później „motylki w brzuchu.” Prawie dwa tygodnie później byliśmy już parą. Wszystko było dobrze, dogadywaliśmy się, nie kłóciliśmy – były tylko drobne sprzeczki, lecz chwilę później ponowna zgoda. Spotykaliśmy się codziennie, byliśmy szczęśliwi – dopóki na nowo nie odzyskałam kontaktu z byłym chłopakiem. Przyjechał do Naszego miasta, to się z Nim spotkałam. Poszliśmy razem do kumpla na domówkę, nic się nie wydarzyło – zachowaliśmy dystans. Przecież nie potrafiłabym zdradzić  swojego chłopaka – przyjaciela. Ponownie zaczęliśmy pisać, w mojej głowie pojawił się sygnał ostrzegawczy, zauważyłam, że za Nim tęskniłam. Zaczęłam się więc zastanawiać, czy nie czuję do niego czegoś więcej, co skomplikowało mi relacje z chłopakiem. Mam problem z zaufaniem sama sobie, co doprowadziło do dość trudnej rozmowy. Szczerze powiedziałam, że chyba potrzebuje dobrego psychologa i zanim zacznę myśleć o poważnym związku, muszę zaufać sama sobie. Zaczęłam się też zastanawiać, „czy nie za szybko weszliśmy w związek?”, doprowadziło to do zerwania. Nie odzywał się do mnie przez jeden dzień, byłam strasznie nerwowa, bałam się, że go stracę, było mi wręcz niedobrze z nerw. Nie chciałam, żeby te całe 4 lata na które pracowaliśmy legło w gruzach. Na szczęście się udało, mamy dobry kontakt. Wyszliśmy nawet do kina (to wyszło spontanicznie,miała jechać ze mną mama, lecz nie chciała ponieważ film miałby trwać 3 godziny, bodajże do 23 a ona wstawała o 5 rano), wróciliśmy razem. Jemu ciągle na mnie zależy, tak samo jak mojemu byłemu chłopakowi – znaleźliśmy się w chorej sytuacji. Ja, stoję pośrodku, zastanawiając się co byłoby dla mnie lepsze, oni również mają mętlik w głowie. Wiem, że ich ranię takim zachowaniem i niezdecydowaniem, lecz nie tylko ich – Siebie również, ponieważ mam tego dość. Wczoraj również spotkałam się ze swoim przyjacielem, byliśmy na czterogodzinnym spacerze.
Nie wiem jak mam podjąć decyzję, zależy mi na obu, obaj są dla mnie ważni i mięli duży wpływ na moje życie, a ja wiem, że jakbym wybrała byłego chłopaka, straciłabym przyjaciela na którym mi tak cholernie zależy i nie wyobrażam sobie, że mogłabym nie utrzymywać z Nim kontaktu. Jakbym wybrała przyjaciela, to może i byłabym szczęśliwa, On również – lecz kto wie, może właśnie straciłabym miłość swojego życia...? A jeżeli wybiorę byłego chłopaka, co mam powiedzieć swojemu przyjacielowi, który wciąż ma nadzieje? Będę wdzięczna za wszelkie odpowiedzi, z góry bardzo dziękuję. Może niektórym wydaje się to zabawne, ale jest naprawdę trudne.