Życie się skonczyło - Netkobiety.pl

Elle88, długo nie rozumiałem problemu DDA , nie przyjmowałem do siebie tego, śmiałem sie z tych co chodzą do psychologa. Prochy biore bo byłem w słabym stanie psychicznym, do psychologa chodze od listopadai chcialem tam chodzic. Tylko że jesli Kobieta która mnie bardzo mocno kochała przez 7 lat odpuszcza po pól roku. to jaki jest sens dalej to ciągnąć? Jesli Ona nie widzi ze sie staram że żaluje, że sie zmieniłem i tego jak bardzo za Nia tesknie. Ja juz rozpaczam od października.
Odnosze wrażeie ze nigdy nie wyjde z tego bagna które zrujnowało mi życie, juz było dobrze, bo wierzyłem w sens terapii. Teraz straciłem cel i motywację.

Niestety okrutne jest to co piszesz i Twoje słowa jakoś nie mogą odnaleźć sie zmoim małym rozumkiem wiem ze kobiety wolą samców Alfa, wiem ze czas leczy rany. Ja mam juz 33 lata, dlugo nie docierał do mnie mój problem, trudno mi było zacząc chodznie tam ale chciałe. Bo chciałem ... ble ble.
Pytanie jest jednoa jesli to była ta jedna jedyna "big love"? Ja chyba nie potrafie tam chodzic dla siebie, nie widze celu, nie widze powodu. Teraz gdy Jej juz nie ma.
Od zawsze podchodzilem do psychologów z dystansem i niedowierzaniem, tzn wiem (starsza siostra która tez chodziła po DDA uświadomiła mnie że nie ma sensu kłamac, lepiej powiedziec ze nie jest sie gotowy na taka rozmowe, ale ona nie dokonczyła terapii) ze powienienem to zrobic dla siebie ale nie umiem.
Byliśmy 7 lat, mieliśmy duze plane, jedyne co mam Jej do zarzucenia ze nie umowiła mnie sama i nie zaprowadziła za rekę do psychologa. Tylko poszla na łatwiznę odstawiając na boczny tor. Każde jej zdanie analizowalem na 10 sposób az znalazłem w nim na siłe szanse. To ze nie chce mnie widziec nie chce nawet porozmawiac, nie odsyła mi moich rzeczy które u niej zostały ani nic tezupatruje jako szanse. Moze dzis zadzwonił kolega ktorego poprasiła o pomoc. Może odciena sie tak drastycznie zebym cos zrozumiał, zebym sam w sobie cos znalazł. Moze wie ze gdybysmy sie na chwile spotkali pogadali, wyczułbym sznase na przyszłość i zaburzyloby to celowośc terapii?
Tylko to trwa juz pół roku, poł roku gdzie kazda godzina to wieczność. Nie potrafie sie zmotywowac do zrobienia czegokolwiek. Chodze do pracy i śpię i leze jak kłoda. Błem raczej wysportowanym facetem, siłownia, rower itp. Przez ten czas nic juz tego faceta nie zostało
Tak użalam sie nad sobą, biczuje sie, bo mam wiele do zarzucenia sobie apropo tego zwiazku ;(

Ona, ona, ona.. Mnie ona nie interesuje. Nie chcę o niej czytać. Pisz o sobie albo w dupę z tym. I znikam.
Clue ma być Twoja terapia i wstanie z kolan, o Dziuńce możesz wiersze pisać, ale przynajmniej niech to jedno miejsce będzie o czymś tylko dla Ciebie i o Tobie, Twoim problemie, OK?

"Dlaczego ona tego nie widzi.." Pisałam - dlatego, że podskakuje na innym bolcu, z tego co pisałeś ten bolec jest przyczepiony do Samca Alfa, a na takich się podskakuje najfajniej
Wybacz, jestem po prostu szczera.

Masz 33 lata ?! ..Ty stary dziadu..  A piszesz jakbyś miał z 6 dych spokojnie i poruszał się z wózkiem z przodu.
Nie rób sobie jaj..

Powtarzam: Póki nie zrozumiesz po co Ci terapia i że nie dla Dziuńki, to będziesz taką kłodą całymi miesiącami.
Łaski jej, ani nikomu nie robisz, że się za siebie weźmiesz Robisz to dla SIEBIE.
Piszesz, że nie widzisz sensu w robieniu niczego, bo "baby nie ma przy Tobie".. i dziwisz się, że kobita wymiękła?

Tamten facet pewnie mówi najpierw czego ON chce - zresztą piękną akcję zaserwował Ci z tym telefonem i kilkoma słowami do Ojca prowadzącego - żebyś się od ich ustosunkował No nie powiesz mi, że gość nie ma jaj i poczucia humoru. Dla mnie prawidłowa reakcja - znaczy swoje terytorium, ale ma dystans do tego, wie, że nie zagrażasz mu, ale pokazówka dla Bejbe dobra Gość dobry jest. Ucz się od niego, serio.
Teraz wyobraź sobie siebie w miejscu tego gościa i jego na swoim - jak się płaszczy, błaga i czołga.. seksi no nie?

Rusz głową!

Próbowałeś się zabić? <olaboga>

Słuchaj, jesteś kochanym Misiem i jakbym mogła to bym Cię teraz przytuliła.. ale sam wiesz, że nie mogę (nie ma jak itp. )
Próbuję Ci oczy otworzyć na inną perspektywę. JEDYNĄ PRAWDZIWĄ, a polega ona na tym, że człowiek nieszczęśliwy sam ze sobą nie jest w stanie zbudować szczęśliwego związku (jakąkolwiek miałby on przybrać formę w sensie preferencji). Ty podświadomie poszukujesz opieki, nie Kobiety.
Wyjdź z DDA, poczujesz gruntowną różnicę w podejściu.

To będzie ciężka orka - nastawiaj się raczej na miesiące i lata pracy niż tygodnie.
A kobitę zostaw, niech bolcuje. Serio.
Ona jest teraz w stanie amoku, bo trafił się facet, który traktuje ją jak kobietę - bo jest polaryzacja: on zachowuje się po męsku, ona może być przy nim sobą (kobieca) nie musi go holować, ani mówić co ma robić żeby sam siebie ogarnąć.

Płacz i rozpaczaj, to naturalne na tym etapie, ale stawiaj chociaż tiptopki do przodu - mam na myśli poszerzanie świadomości, wiedzy n/t swojego problemu i szukaj rozwiązań, bo one SĄ. Ograniczenia są w Twojej głowie.

Otóż nie, jestem dokładnie tak samo stara jak Ty. Jesteśmy jak Babcia i Dziadek

Nie jestem najlepsza w "rysowaniu słoneczek wokół odbytu", wolę nazywać rzeczy po imieniu -taka już jestem..
Może ktoś inny będzie miał więcej gracji i taktu.

Wiele osób tutaj ma na koncie (co najmniej) jedno rozstanie, to daje dystans i szerszą perspektywę, której Tobie brakuje.
To co dla Ciebie jest "końcem świata", dla nas jest epizodem, 'etapem' - totalnie do zaakceptowania, przeżycia i przejścia. Za jakiś rok też jej być może nabierzesz.

DDA...., sredea.. . Tego się nawet czytać nie da. Facet, ty zrób coś z tą mamałygą co masz w mózgu, bo jak szczeniak się zachowujesz. Tableteczki, płaczki, diagnozka, ale ze sobą w miejscu się stoi, bo tak najłatwiej . Dziwisz się, że ludzie nie chcą z tobą być, a życie ci się nie układa. Na własne życzenie. Ogarnij się proszę, bo tego nie da się czytać .

Garance_30 - dzieki za rade teraz przynajmniej jestem pewny ze jestem na forum kobiet
Wielokropek dziekuje za te tytuły, jak wstane to poczytam opinie, jestem mocno zmotywowany, zeby sam tez popracowac a nie tylko 45 min raz w tygodnu
p.s.
Świetny tekst  jako podpis pod postami, wrecz czuje jakby był skierowany personalnie do mnie

Ty wiesz co chłopie. Jak jestem DDA tak się tego czytać nie da.
Terapia jest dla Ciebie a nie dla niuni. Ona ma Cię w tyle. Ty masz stanąć na własnych nogach tak mocno, żeby udźwignąć nowy związek.

Pewnych rzeczy w życiu nie naprawisz i zrozum to. Jest taka opowieść - zrzuc talerz. Rozbije się w drobny mak. Powiedz przepraszam. Pomoże?

Pracuj nad sobą, jak już pisałam, żeby móc iść do przodu. Tylko ten żyje, który żyje teraźniejszością.

Swoją drogą zastanawiające że masz jeszcze jakiekolwiek złudzenia po tym jak ona Cię poniżyła.
Miała dość,  odeszła,  okey,  jej prawo.
To zrozumiałe że jak kończy się uczucie  nie ma sensu ciągnąć związku.
Ale te akcje z pokazywaniem sms`ów nowemu facetowi to chwyt poniżej pasa.
To nie tylko jest nie fair,  to po prostu chamstwo.
Pewnie miała mokro w majtkach słuchając jak typ do Ciebie dzwoni.
Ona nie tylko już Cię nie kocha,  ona nie ma dla Ciebie nawet resztek szacunku.
Więc posłuchaj rad jakich Ci tu udzielają mądrzy ludzie,  bo oni chcą Ci pomóc, tymczasem Twoja ex ma Cię gdzieś.
Przestań żyć jej tematem.
Weź się za SIEBIE i zacznij żyć dla SIEBIE.

Wszystko to prawda, co napisaliście tutaj do Lenara, ale dajmy mu już spokój z dobijaniem go, że się nie da czytać, że bełkocze, że nie ma godności, poniża się, przecież on to wszystko dobrze wie. Dotknął dna, pogrzebie tam i zacznie się odbijać. Sporo przeszedł, nie dokładajmy mu, chociaż wiem, że w dobrej wierze, żeby się otrząsnął, ale hasło "facet, jesteś beznadziejny, ogarnij się" nie działa jak włącznik światła, pstryk i jest. Może ma depresję? Może to go tylko wbić w głębsze poczucie winy. Ja się zgadzam ze wszystkim, co napisaliście co do meritum, żeby była jasność, po prostu myślę, że jakbym była na miejscu Lenara, to by mnie to po prostu dotknęło.

--> Lenar
Weź sobie do serca to co tu napisali do Ciebie forumowicze: zajmij się sobą, pogrzeb w sobie i postaraj rozwiązać problemy ze sobą z pomocą terapeuty. O dziewczynie zapomnij, to, że pokazała Twoje smsy swojemu nowemu partnerowi, który jeszcze zrobił z tego użytek, żeby Cię obśmiać - to jest dno den. Tak się po prostu nie robi. Zgadzam się z tym, co napisała Rezolutna: w życia można przeżyć kilka "big love" Tego się trzymaj. I dwie prawdy, które kwestionujesz niesłusznie: czas LECZY rany i nie wszystkie kobiety wybierają samców alfa. Zresztą inaczej to trochę wygląda w zoologii a inaczej w socjologii. Nie przekładaj tego jeden do jednego, zajmij się sobą, żeby być jednostką gotową do partnerskiego związku, jak napisała tu Elle88. A od siebie polecam wywiady Agnieszki Jucewicz z psychologami i terapeutami, publikowane w Wysokich Obcasach. Wyszło też kilka publikacji książkowych, naprawdę warto.

--> Elle88
Bardzo cenię Twoje posty, przeczytałam ich wiele w innych wątkach i masz trafne celne uwagi (i dobitnie je wyrażasz:). Mam pytanie z trochę innej beczki niż Autor tego wątku, ale wciąż w temacie pozbierania się kupy. Sama jestem po rozstaniu i staję na nogi, pracuję nad sobą, żeby nie popełniać tych samych błędów, być szczęśliwą i spełnioną osobą, w zgodzie ze sobą. Czy poczucie samotności, pustka emocjonalna w postaci braku bliskości z drugą osobą (partnerem, nie mówię tu o rodzinie czy przyjaciołach) to jest normalne czy też trzeba nad tym pracować? Czy da się nie odczuwać samotności? Czy jak wejdę w nowy związek to będzie to dlatego, że brakuje mi kogoś u boku? Bynajmniej nie do wiszenia na nim, ani oparcia. Zastanawiam się nad tym od jakiegoś czasu: dążę do tego, żeby się ze sobą poukładać, nie winić za rzeczy na które nie mam wpływu, pracować nad wadami, które mam, mieć swoje pasje, swoje życie itd. W tym wszystkim odczuwam dużą samotność (samotność w tłumie, bo mam krąg znajomych i kilku przyjaciół). Czy to norma czy też trzeba się z tym zmierzyć??

Ciężko to wszystko co tu piszecie sie czyta. Floavril, Ty chyba troche mnie rozumiesz  i to co piszesz ma wiele prawdy i jest najblizsze mojej osoby i moich odczuc. Ja wiem ze facet powinien byc silny i twardy ale troche mocno kopiecie.
Prosze nie podważajcie tego czy ja kochałem, bo tego jestem pewny, wiem co chciałem i wiem co planowałem, tylko nie potrafiłem sie przelamac i wyciagnać pierwszy reki. Planowałem z Nią wspólna przyszłość, dlatego jestem teraz w takim stanie, bo moje zycie runęło, za duzo wspolnych wspomnien za duzo planów
i nawet nie wiem teraz od czego zaczac, chodze na ta terapie ale czuje ze to troche za mało.
Nie potrafie przestac o Niej myslec, nie potrafie wybic sobie Jej z głowy.
Tylko prosze bez kolejny prob obrazania i opissywania co i z kim robi.

P.s.
Dziękuje za taki odzew

Moze nie traktowałem Jej jak szmate, ale dokładałem i dokladałem co jakis czas, az krople wydrążyły skale. Wiem jak bylo, wiem jak sie zachowywała wobec mnie, ile razy płakała bo ja nie potrafilem sie przelamac, bo sie bałem podjąć ważne kroki, podjac decyzje życiowe.
Naprawde staram sie zyc swoim życiem, próbowałem o niej zapomniec ale nie potrafie

Nie tak miało być. Rozumiem. Rozumiem, że nie pogodziłeś się (jeszcze) z jej decyzją.

Napisałeś, że nie wiesz od czego zacząć. Nie zaczynaj. Zobacz, że mimo swych dramatycznych słów, żyjesz nadal, że stoisz na własnych nogach.

Podjąłeś terapię, świetnie. Upłynie trochę czasu, trochę pracy włożysz i odrobinę potu wylejesz i zobaczysz jej efekty. Jeśli jesteś zdeterminowany by walczyć z sobą o siebie, dasz radę.

Napiszę prozaiczne, ale moim zdaniem istotne, słowa.
Żyjesz. Masz jedno życie (pomińmy sprawę reinkarnacji ) i od Ciebie zależy to, w jaki sposób będziesz żył: czy będziesz widział szklankę do połowy pełną, czy od połowy pustą. Od ciebie zależy to, czy będziesz samodzielnym psychicznie czy z zewnątrzsterownym.
Pamiętaj też, że:

To ze żyje to tylko kolejny przykład na to ze jestem słaby i ne potrafie podejmowac ciezkich decyzji, bo w październiku było juz blisko.
Dzieki Wielokropek, chyba bardziej do mnie trafia spokojne i racjonlane tłumaczenie jak do 7 latka, niz terapia wstrzasowa na która sie przyjmuje pozycje obronna, dzis popatrze na ksiażki zaproponowane przez Ciebie.
Chce życ nnormalnie, chociaz soebie tego teraz nie wyobrażam 

Lenar, nie podważam twojej miłości do dziewczyny. I oczywiste, że jeśli przez 7 lat była centralnym punktem twojego życia, budowałeś wokół tej relacji wszystkie plany, dla ciebie miało to być na całe życie, to teraz nie wymażesz jej z głowy. Ale czym innym jest myśleć o byłej, żałować nieudanego związku - a czym innym łudzić się, że tego trupa da się wskrzesić. Nie da się zresetować życia. Wasze decyzje doprowadziły was do tego punktu, związku już nie ma i nie będzie, a ty masz wpływ jedynie na siebie i swoje decyzje. Możesz do końca życia się okłamywać, możesz dalej nagabywać dziewczynę (i znosić kolejne upokorzenia) albo możesz pójść swoją drogą.

Zgodzę się z madoją, że idealizujesz dziewczynę. Na pewno to nie jest "ta jedyna" w sensie, że drugiej kobiety, którą pokochasz z wzajemnością nie znajdziesz. Jak wyleczysz swoją psychikę i dojdziesz do momentu, że jesteś w stanie funkcjonować w normalnym, zdrowym związku (hint - poprzedni taki nie był), to będziesz miał szansę na szczęście.

Ja nie mam idealistycznego poglądu o dwóch połówkach jabłka, przeznaczeniu czy "Tej Jedynej". Wszystko jest kwestią chęci obojga, pracy włożonej w związek. Według tej teorii każdy jest w stanie związać się z każdym - jeśli tylko się wzajemnie pokochają i będą wciąż chcieć pracować nad związkiem.

Twoje obecne uczucia są wynikiem długiego czasu jaki spędziliście (czyli zbudowałeś z nią wiele wspomnień), tego że ona była obecna w każdym aspekcie Twojego życia (więc wszystko Ci o niej przypomina) oraz tego, że mieliście wspólne plany.
Żadna z tych rzeczy nie świadczy o tym że ona była Jedyna.

Może spróbuj popatrzeć na to właśnie w taki racjonalny sposób.

Nie no, bez żartów. Chyba nie wierzysz że pół roku żył bez masturbacji.

Elle88 to byloby nie zdrowe seksu z nia  tez mi brakuje, ale brakuje mi jej na codzien, jej zapaczu wzroku, smiechu, tego jak razem potrafilismy sie nudzic.
po nowym roku zaczałem sie spotykac z dziewaczyna o 10 lat młodsza, do ktorej myslałem ze cos czuje, naprawde probowalem, ale Jej cien ciagle był nademna. Dziewczyna młoda, zakochana we mnie, zalezało jej na mnie, w łóżku była zawsze otwarta na propozycje , ale to nie było to

To nie była jego pierwsza miłośc. Napisał że pierwszą miłość rzuciła właśnie dla tej.

Karma powiadasz. Hm... . Proste i łatwe wytłumaczenie; ile oszczędza czasu i pracy.

Twoja była Cię zawiodła? Ty jej wcale?

Dalej użalasz się nad sobą. Rozumiem, że uważasz to za dobry sposób na, jak to nazwałeś, normalne życie.

Ja pisałam o "pierwszej love" właśnie w rozumieniu tego amoku jaki miał z tą, bo poprzedniej nie kochał skoro ją porzucił dla obecnej. A obecna jego dla nowego.

Porzucony zawsze wpada w obsesję na punkcie "Obiektu", nic nowego. Trzeba tylko zdać sobie z tego sprawa. To działa na zasadzie "topienia się" - porzuconemu wydaje się jakby mu tlen odcięli po odejściu kogoś w kim był zakochany. To tylko chemia mózgu i konsekwencje wykoślawionego obrazu poprzez stan emocjonalny.

7 lat z kimś to kupa czasu, więc detox trochę potrwa. Ile? Zależy jak bardzo będzie ją idealizował. Na razie jest 10/10. Ale tak działa nagłe odcięcie od seksu

Dlatego tak mnie ciągnie do facetów niesterowalnych z pozycji fiuta, bo taki facet podejmuje decyzje z innego pułapu i jest po prostu silny, ogarnia swoje emocje.
Tamten nowy ładnie ją sobie 'ustawił' w sensie pokazał swoją siłę psychiczną i ogarnięcie, więc dla niej to jak woda na pustyni po tylu latach z jego przeciwieństwem.

Uważam, że każdy facet powinien być Alfa. Ba! Każdy człowiek. Stać nas na to. Trzeba być swoją najlepszą wersją, mieć swoje życie, swoje zainteresowania.
Nie ma nic bardziej aseksualnego jak "płaczek" bez swojego życia, który po odejściu kobiety nie wie jak się po tyłku podrapać, bo żył jej życiem i planami jak ją przy sobie przytrzymać.
Atrakcyjna Kobieta zawsze wybierze faceta z fajnym życiem, do którego może dołączyć i dodać coś od siebie, a nie budować czyjeś życie i jego sens za kogoś.

Lenar, a co niby zmieniłeś, jak się starałeś?

Poluźnij szelki i zacznij używać rozumu zgodnie z przeznaczeniem. Dzięki temu przestaniesz się mazgaić (nie ma to nic wspólnego ze smutkiem, płaczem i odreagowaniem trudnych sytuacji), użalać, ciosać kołki na swej/jej głowie. Te zachowania często wyzwalają u innych niezbyt przyjemne uczucia.
Szukasz tutaj pomocy, wsparcia czy towarzyszenia w pluskaniu się w bagnie?

I jedno jeszcze. Stawianie sobie nierealnych celów (nie zapomnisz o niej, chyba że dopadnie Cię amnezja), to prosta droga do frustracji.

Przytomności życzę.

Ta.. "zrozumiałeś".
Gdybyś cokolwiek zrozumiał nie piesiowałbyś już tylko poczuł złość i żal do siebie, że stawiasz kogoś nad siebie. To byłyby pierwsze - konstruktywne, choć niższych lotów emocje.
Narazie jesteś na etapie gaga gugu i łaszenia się do stópek pani, a pani piesia wyrzuciła do lasu. Ale piesio trafił po zapachu i drapie pazurkami w drzwi i skomple i torsji dostał: "pańciu, proszę OTWÓRZ!"

Dramat.
Włóż jaja..

Miłego męczenia buły

Nie bądź taka surowa.
Kochał ją, cierpi. Każdy z nas przez to przechodził. U niektórych trwa to dłużej, u niektórych krócej.
Ja go rozumiem.

Odnoszę dość mieszane uczucia co do Ciebie. Nie bym szukał jakiegoś diabła w Tobie. Znam koszmar dda, znam też skutki życia z dda. Sam wychowałem się w domu z alkoholem, poszedłem nawet dużo dalej i w tej chwili jestem trzeźwym alkoholikiem.
Dda potrafi mieć różne oblicza. Wydaje mi się, że u Ciebie umiejętność życia w związku jest identyczna z rolą jaką pełniłeś w domu rodzinnym. Nieustanna kontrola i sterowanie do granic wytrzymałości przyszło z czasem, nawet nie na początku związku. Nie przejąłeś roli matki? Przypatrz się temu. Nawet jeśli tego nie planowałeś, tak się stało. Życie z Twoją matką było pewnie niezwykle męczące, nie zawsze nadążałeś za jej wymaganiami. Dokładnie w ten sam sposób w jaki dziś widzisz swoją matkę, odbierała Cię Twoja ex.
Nie obraź się za szczerość. Linia między byciem ofiarą, a sprawcą przemocy jest dość cienka. Ty tę linię w pewnym momencie przekroczyłeś. Nawet po rozstaniu Twoje smsy, próby kontaktu noszą charakter bardziej toksyczny. Nie przeczę, że od Twojej strony jest to nieszczęście, trauma. Taki przeciwległy ogląd na to samo zachowanie daje Ci możliwość spojrzenia w siebie. Nie bez powodu też pytałem jak widzisz swoją kontrolę, zazdrość, sterowanie, uwalnianie emocji.
Sam dolewasz paliwa do ognia, który się w Tobie pali. Powstrzymaj jakiekolwiek próby kontaktu z byłą, szukania jej po fb itp. Nie tylko dla jej dobra, ale też i Twojego. Być może przyjdzie czas ,gdy sobie parę spraw poukładasz, rozliczysz najpierw w sobie, by spokojnie z ex rozmówić się. Przeprosić się nawzajem i zacząć w spokoju nowe życie na osobny rachunek.

Bo tak kontrolowalem moja Ex na każdym kroku, ale ta terapia wydaje mi się że coś pod tym względem we mnie zmienila

Skoro zmieniła, to idziesz w dobrą stronę. To znaczy, że możesz wyrwać się z toksycznych schematów, które do tej pory tobą sterowały. A wtedy, jak pisze apologises, będziesz mógł zamknąć rozdział z byłą i zacząć nowe życie.

Zaraz zaraz próbujesz mi powiedzieć że ja Jej nie kochałem przez te wszystkie lata i mie kocham.
Apropo terapii, nie mam w tym doświadczenia. Dobrze mi się rozmawia z tą terapeutka, nie ma z tym problemu, kobieta jest w moim wieku i z każdą kolejną wizyta łatwiej mi się otwierać i opowiadać. Tylko martwi mnie jedno, to że Ona nie podaje tematów, nie mowow co trzeba omówić,  co poruszyć. Jak ja zacznę jakiś temat to już Oki idzie do przodu. Ale skąd ja mogę wiedzieć co jest normalne a co skrzywieniem dda skoro tyle lat żyłem w nieświadomości?  Czy to normalne?

Jezeli naprawdę ją kochasz uważasz że to ta  jedna jedyna to walcz o nią !!! A jak walcz ? Ja też ostatnio naodwalałem pokazałem sie ze slabej psychicznie strony. Moja kobieta z ktora bylem 6 lat odeszla.. Zalamalem sie, poznalem jakaś nową...i co moja eks wrocila i jestesmy bardzo szczesliwi teraz. Pomogly mi w tym ksiażki Marcina Szabelskiego. Nie robie tu krypto reklamy ale naprawde to madry facet i umie doradzić co i jak z kobietami.Ja kupilem sobie jego ksiażke mjak odzyskać byla kobiete i ,,druga szansa'' wydalem prawie 250 zl ale nie załuję ani zlotowki. Opisuje dokladnie co faceci walą w zwiazkach itp. Klucz to nie robienie z  siebie misia [ tak tez robilem na poczatku ] ale pewnego siebie faceta ktory jest atrakcyjny rownież dla innych kobiet nie tylko dla eks. To jest klucz do sukcesu. Badz meżczyzna a nie cipką ! I nie zgadzaj sie na uklady typu najpierw kolega  a pozniej zobaczymy. Albo chce byc Twoja kobieta albo do widzenia. I znajdz sobie inną nawet kolezanke. Zazdrosć to poteżny motywator dla kobiet. I nie popelniaj starych bledow w związku. Byliście razem 7 lat to kupa czasu. Moja też zapoznala sobie jakiegos gacha na necie ale sie z nim nie spotkala. Wiedzialem o tym i powiedzialem jej krzyż na droge bo ja poznalem inna. I podzialalo wrocila sama z  siebie niemalże po tygodniu