Nie potrafiłam go pokochac, bardzo tego załuje... - Netkobiety.pl

Następnym razem, zanim się z kimś zwiążesz to upewnij się czy to na pewno "to".

Wiesz tu nie o to chodzi, czy będzie lepsza czy gorsza od Ciebie, ważne żeby go pokochała. Tobie się nie udało - tak się zdarza.

Sam mi kiedys powiedzial ze mam skasowac jego numer bo juz wiecej mi sie nie przyda i sie nie odzywac do niego wiecej. Myslalam ze powiedzial to przez emocje.  Nigdy nikt mnie nie zostawil wiec nie wiem jaki to ból. Ale sadzilam ze dosc szybko do siebie dojdzie. A tu sie okazuje ze bardzo ciezko jest mu dojsc po tylu miesiacach.

Dlatego też,zostaw Go w świętym spokoju.
Szybciej się "wyliże".

Jak macie zapamiętać inaczej jak właśnie robiłaś go w konia? Przynajmniej teraz uszanuj jego emocje i uczucia.

Powiem Ci że w podobnej sytuacji się znajduje, czuje się "zdyskwalifikowany, przegrany na starcie i przedewszystkim odrzucony"

Ale wciąż bardzo mi zależy na tej kobiecie, chciałbym odnowić z nią kontakt,
chociażby krótka rozmowa bardzo by dla mnie pomogła

Dziwisz się, że nie chce Ciebie znać?
Bo ja mu się nie dziwię wcale...
Zrobiłaś sobie z niego po prostu psiapsiółę z podstekstem...
I tak to z jego perspektywy wygląda.
Mądry chłopak - bo od razu zrobił definitywne cięcie...
Jak będzie w tym konsekwentnym, zamiast pogrążyć się w polu stokrotek, popracuje nad sobą,
Wyjdzie na prostą.
Tobie zostaną tylko piękne wspomnienia, ale już nigdy nie będzie Twój .
Wiesz, ktoś mądry powiedział:
Jak kobieta chce wykastrować faceta, to mówi :zostańmy przyjaciółmi..
A forma zerwania..
Wybacz dziewczę, ale na poziomie małej dziewczynki...

Powiem Ci, jak będzie.
Będziesz jeszcze żałować tej decyzji..
I widać choćby po tym, że tutaj piszesz, już żałujesz

Chciałabyś, co nie? Chciałbyś mieć go w rezerwie, prawda? 
Jak się od niego odczepisz, na pewno mu następnych lat nie zmarnujesz...
Obawiam się jednak, że spokoju to on z Tobą mieć raczej nie będzie...
Wczesna dwudziestka ,to  przeważnie jest dopiero etap poszukiwania. W tej fazie życia nie rozpozna miłości nawet gdyby ta ją ogluszyła w ciemnej bramie i ukradła jej torebkę

Dziś, z perspektywy czasu, myślę, że to gorsze od zdrady. Zdrada najczęściej wynika z rozluźnienia relacji, często z nudów i szukania urozmaiceń w życiu, trafienia na niezłą chemię, może też być jedynym sposobem na odejście, ale kiedyś tych ludzi coś ze sobą połączyło, głębokiego, płytszego, ale z reguły był to rodzaj miłości (mówię o związkach opartych na uczuciach i pożądaniu). Ale to...., jest to najwyższy stopień wyrachowania lub durnoty, z jakim można się spotkać przy tworzeniu związków. Straszne jest to, że oszukiwałaś go przez 2 lata, marnując jego czas i robiąc mu nadzieję...

Przecież zmarnowałaś mu tylko dwa lata, dlaczego miałby się wściec, albo co gorsza - powiedzieć, co o TOBIE myśli? Przestań być taką egoistką, naprawdę.

Widocznie mierzysz go swoją miarą.
Gdyby Cię przypadkowo zobaczył. W jakich okolicznościach?
Samą, czy... z innym mężczyzną? Bo dwuznacznie  zabrzmiały te dwa zdania w kontekście twierdzenia, że masz powodzenie u mężczyzn?
Czyżbyś nie zdołała go poznać przez te wszystkie lata, by sugerować takie akurat jego zachowania?
Chyba, że nie powiedziałaś mu całej prawdy, co sugeruje Twoje "poczekaj dwa lata, może mi się odmieni".

Na pewno będzie lepsza. Zerwanie przez telefon - żenada. Tak gimbaza robi, a nie dorośli i odpowiedzialni ludzie.

Poza tym, no cóż. Piszesz głównie o swoich wyrzutach sumienia, o Twoim płaczu, etc. Pomyśl o nim, jak on to przeżył. Jedyne, co możesz zrobić, to dać mu spokój święty. Pogódź się z tym, co zrobiłaś - zadręczanie się nic nie pomoże.

A te zdanie pięknie pokazuje Twoje prawdziwe intencje i to, jaka jesteś - pragniesz się zrehabilitować, byście mieli fajne relacje i on miło Cię wspominał. TO NIEMOŻLIWE. Nie bierzesz pod uwagę WCALE jego uczuć.

A tam, krytyka. Zachowała się egoistycznie i niedojrzale, to szczera prawda.
Gdyby to napisała 16-latka, to można by oko przymknąć, a tak - sorry, ale nie widzę powodu, by Autorkę po głowie głaskać, zwłaszcza, że na to nie zasłużyła.

Oczywiście, że nie ma nic złego w zakończeniu związku, ale:

1) Nie robimy tego przez telefon, bo to po prostu dziecinada;
2) Nie liczymy później na cieplutkie kontakty z exem, który został potężnie zraniony tak, że doszło do myśli samobójczych.

A najbardziej, to mnie śmieszą te wzmianki o wywaleniu ze znajomych na fb i o tym, że jego znajomi źle sobie o Autorce myślą.
Jak mają myśleć dobrze, skoro zachowała się źle? Przecież tu nie ma nic dziwnego.

Może załóż swój wątek, bo nie można pisać swojej historii w czyimś wątku.