Żyję w kłamstwie i nie wiem czy mam jakieś wyjscie.... - Netkobiety.pl

Weź ślub.
Po ślubie rozwód i alimenty . Już nie będziesz z niczym.
Dlaczego tak napisałam?
Dlatego,że skoro on nie miał skrupułów i okłamywał Cię przez tyle lat to nic nie stoi na przeszkodzie zrobić dokładnie to samo a dodatkowo jeszcze obawiasz się jego dalszych perfidnych kroków wobec Ciebie.

On udawał, oszukiwał , grał Ty też możesz sie tego nauczyć.

I już teraz zacznij się ogarniać . Musi do Ciebie dotrzeć to,że Twój przyszły mąż ma od lat za uszami.
To co wydaje Ci się nie możliwe jest jak najbardziej realne.

Ale alimenty na dzieci należą się jej i bez ślubu - do tego potrzebne jest po prostu uznanie ojcostwa. Poza tym, jeśli on ma kasę a ona nie - to on sobie wynajmie dobrego adwokata, a jej nie będzie stać. I cały misterny plan odarcia gościa z kasy skończy się tym, że to on jej odbierze dzieci. Albo tym, że w ogóle rozwodu nie dostanie, bo - wbrew pozorom - to nie jest orzekane z automatu "jest pozew/jest rozwód". Dobry prawnik udowodni jej, że o zdradach wiedziała przed ślubem, a ślub wzięła tylko po to, by uzyskać alimenty na siebie - w takiej sytuacji sąd może rozwodu odmówić.

No to nie pozostaje Ci nic innego tylko poszukać wsparcia w rodzinie, iść do pracy, stanąć na własnych nogach.

Wówczas jak nic się nie zmieni możesz rozpatrywać w sądzie Wasze rozstanie, pobyt dzieci przy Tobie i alimenty.

A jeśli ma jakieś podstawy co do tego alkoholu to musisz ten problem rozwiązać.

W rodzinie raczej wsparcia nie znajdę. Nie mówię, ze nie mam bliskich ale nie wydaje mi sie by mogli mi zaoferować jakiekolwiek wsparcie.
Co do pracy to formalnie jestem zatrudniona tylko przebywam na macierzyńskim. Mam złożony wniosek o żłobek dla dziecka ale dopiero za pół roku. Moje pieniądze są mi w stanie wystarczyć na kiepską egzystencję.
W ogole piszę tutaj bo wstyd mi że znalazłam się w takiej sytuacji i nie umiałabym chyba sie w realu nikomu do tego przyznać.
Problem z alkoholem? nie raczej mnie nie dotyczy, napisałam tak bo kiedyś, już kilka lat temu w jakiejs kłótni wykrzyczał mi, że może tak zrobić by osiągnąć swój cel. On w ogole jest strasznym cholerykiem, potrafi mówić wiele rzeczy a za 5 minut być do rany przyłóż.
Kto może mu pomóc? Jego przyjaciel zna najlepszych prawników w kraju. A on sam zresztą umie kombinować dobrze.

Nie wiem, myślę o tym już tyle czasu i chyba naprawde nie pozostanie mi nic innego jak w tym tkwić. Przyzwyczaić się. Nie wyobrażam sobie życia bez moich dzieci. Może sama powinnam sobie kogoś znaleźć, może będzie mi łatwiej jak poczuje że odpłacam mu tym samym. Może w tym czasie próbować zbierać dowody jego kłamstw by w razie czego je mieć. Czuje, że sie pogubiłam. Wybaczcie bo pewnie z Waszej perspektywy wygląda to jak totalne farmazony. Normalnie przypominam sobie wpólne chwile, rozmowy, nawet te sprzed tygodnia i wierzyć mi sie nie chce że można tak kłamać, tak udawać.

Ja tylko tak wtrącę, że nie rozumiem takich kobiet. Od początku wiedziałaś jaki to człowiek. Kryminalista, szemrane znajomości, zdrady od dawna, parę lat temu nastraszył Cię że Cię zniszczy, a Ty sobie radośnie zachodzisz z nim w ciążę raz za razem.

Coś mi się wydaje że tak go kochasz z powodu super seksu (bo przecież z bad boy'ami seks jest taaaaki ekscytujący) i jego pieniędzy.

Chciałoby się napisać: masz za swoje.

On to robi, ponieważ może.
Ponieważ NIGDY, PRZENIGDY nie spotkały go żadne konsekwencje z Twojej strony autorko z powodu jego jawnych i ewidentnych zdrad.
Co najwyżej kiedy odkrywasz kolejne zdrady - jedziecie sobie na romantyczny i cudowny weekend w góry, a Ty wybaczasz.
Więc co facet sobie o takim stanie rzeczy ma myśleć ?
No jak to - znowu łyknęła wszystkie moje kłamstwa jak pelikan, dobra nasza, teraz zobaczę sobie jak to jest z rudą (brunetką, blondynką, szczupłą, puszystą, niską, wysoką etc.)
On tak głęboko w dupiu ma Ciebie, że nawet nie zadaje sobie trudu, żeby ze skrzynki usunąć kompromitujące dowody ...

Ale wrażliwe i delikatne się to towarzystwo zrobiło.
Autorka obrażona uciekła.

Na tym forum nie takie rzeczy sie czytało.
Teraz to najlepiej przytakiwać, zgadzać sie a najlepiej nie mieć własnego zdania.

Czasami też są potrzebne ostrzejsze słowa bo napisane w delikatny sposób nie trafiają.
Te pseudo wynika z doświadczenia a to,że akurat zostało napisane w taki a nie inny sposób to już zależy od tego jaki ktoś ma styl wypowiedzi
i do jakiego stopnia napisze prosto z mostu.

" Kocham za bardzo i za dużo wybaczyłam. Teraz mam za swoje." to są słowa autorki z pierwszego postu.
Autorka zdaje sobie sprawę z tego w czym tkwi ale , tak przypuszczam, napisała tutaj ,żeby ją wyprowadzić z błędu, żeby się pocieszyć,że może nie jest aż tak źle ,że ON nic nie robi złego , tylko tak sobie zamieszcza różnej treści ogłoszenia dla zabawy.
A jednak może być gorzej niż myśli.
Wiele osób nie dopuszcza do siebie prawdy . Trwanie w kłamstwie i zamykanie oczu jest wygodniejsze bo nie trzeba nic zmieniać.
Miała być rodzina i będzie - za wszelką cenę.

Lola przede wszystkim nie poddawaj się.
Łatwo się komuś pisze, że on nie poniósł konsekwencji. Tylko niby co miałaś zrobić...
Czasem zanim wykona się jakiś drastyczny ruch warto rozważyć co dalej. Nie jesteś wcale aż w tak beznadziejnej znowu sytuacji.
Oprócz tego, że rozwiały się twoje wyobrażenia nic się nie dzieje. Możesz sobie na spokojnie planować przyszłość i realizować plany.
Myśleć o sobie, a mniej skupiać się na "miłości" Ustawić się.
To już twoja sprawa czy za niego wyjdziesz czy nie. Jako jego żona masz chyba trochę lepszą pozycję - w razie rozstania.
Facet może być seksoholikiem albo mieć jakieś inne problemy. 
Wiele osób czasem żałuje, że nie zachowało sobie pewnej wiedzy dla siebie.
Nie chodzi o to, żeby udawać przed sobą, że czegoś nie ma. Tylko na spokojnie sobie zaplanować swoje dalsze życie i się do niego przygotować.

I nie martw się tak, czasem życie wychodzi nam na przeciw i pewne sprawy same się rozwiązują.

Jakby lubiła to nie pisałaby na forum i nie myślała o odejściu.
Chyba nie chodzi o to, żeby autorkę oceniać tylko, żeby pomóc jej wyjść z tego co jej nie pasuje. Przedstawić jakieś rozwiązania, podtrzymać na duchu.

To, że ktoś pochodzi z nieciekawej rodziny i miał ciężko w życiu nie oznacza, że nie wyjdzie na prostą. Autorki partnerowi jak sama napisała to się udało. A to, że lubi sobie poużywać to zupełnie inna kwestia, przecież wiele facetów z tzw. "dobrych domów" też tak robi.

Autorko nie bój się zostawić tego człowieka, nikt nie zabierze Ci dzieci z powodu braku stabilności finansowej. Najlepiej zbieraj jak najwięcej dowodów jego zdrad. Wydrukuj sobie jego ogłoszenia, zrób mu o to awanturę i zagroź, że odejdziesz. Nagraj tą rozmowę, bo skoro jest cholerykiem to być może pod wpływem emocji przyzna się do zdrad, lub znowu Ci zagrozi, że zrobi z Ciebie alkoholiczkę. Wątpię, aby sąd zdecydował się powierzyć dzieci komuś takiemu, bo będzie patrzył przede wszystkim na ich dobro. A osoba, która nie potrafi stworzyć stabilnego związku z drugą osobą, nie jest dla nich dobrym przykładem. Nie pozwól mu się zdominować, chcesz, aby Twoje dzieci wychowywały się w domu gdzie tata szuka sobie przygód na boku, a mama jest ciągle nieszczęśliwa z tego powodu ?

Też uważam, że autorka może wiele. Pytanie, czy chce zobaczyć rozwiązanie, czy woli użalać się nad sobą.
Ona weszła w rolę ofiary i jej tak dobrze, gdy tworzy swoją tożsamość z dramatu, który stał się jej udziałem.

Wystarczy przeczytać jak autorka pisze o swojej miłości do kogoś, kto ją zdradza, poniża. To oznacza, że ona LUBI być tak traktowana, to oznacza, że ona CHCE być poniżana, to oznacza, że ona WYBIERA bycie podnóżkiem.

Ta kobieta potrzebuje interwencji terapeuty, żeby się podnieść z kolan i zacząć siebie szanować, stając się niezależnym człowiekiem.

Kitkaoskara jestem pewna, że ona tego NIE LUBI. Ale kocha się pomimo, nie za coś.

Mam to samo pytanie do ciebie .

Ludzie są różni, nie każdy potrafi walczyć o swoje. Krzyczeć gdy jest mu źle. Zauważ, że autorce wydawało się że żyję w szczęśliwym związku, dopiero zaczyna otwierać oczy, które wciąż są zaślepione miłością. Mąż był według nie prawie idealny, w końcu zawsze mogła na niego liczyć, dlatego tak trudno jej w to uwierzyć, przez co podświadomie wypiera wszystkie fakty, bo przecież "za rękę go nie złapała".

Miłość cierpliwa jest,
łaskawa jest.
Miłość nie zazdrości,
nie szuka poklasku,
nie unosi się pychą;
nie dopuszcza się bezwstydu,
nie szuka swego,
nie unosi się gniewem,
nie pamięta złego;
nie cieszy się z niesprawiedliwości,
lecz współweseli się z prawdą.
Wszystko znosi,
wszystkiemu wierzy,
we wszystkim pokłada nadzieję,
wszystko przetrzyma.
Miłość nigdy nie ustaje,
[nie jest] jak proroctwa, które się skończą,
albo jak dar języków, który zniknie,
lub jak wiedza, której zabraknie.

««  1 Kor 13  »»

Uważam, że to jest najtrafniejsza definicja miłości, choć tak bardzo niepopularna w dzisiejszych czasach. Ale miłość właśnie tak wygląda, jeśli wygląda inaczej, to nie jest to miłość.

Miłość znosi wszystko ludzie nie koniecznie.

Akurat ani jedno, ani drugie nie ma dla mnie wartości, bo nie uznaję żadnej religii. Napisałaś, że myli miłość z uzależnieniem, a to nie musi być wcale tak, miłość jest bezkrytyczna i świadoma, kochamy kogoś mimo iż zdajemy sobie sprawę z jego wad, które wcale nie muszą nam pasować. Jest to uczucie nad który nie możemy panować, nie możesz zdecydować czy będziesz kochać tą osobę, czy tą, oraz jak długo. Autorka jest tego doskonałym przykładem. Zobacz jak wiele kobiet na tym forum wybacza zdradę i próbuję naprawić swoje związki mimo, że zostały upokorzone i zranione. Robią to ponieważ, uważają, że uczucie jakie żywią do partnera jest silniejsze od bólu jakim im zadał. Nie oznacza to, że jednocześnie nie kochają i nie szanują siebie.

Dokładnie i z jej strony to wszystko jest. Z jego no cóż ... nie oznacza to, że ona nie może kochać jego, gdy on nie zachowuje tych samych wartości, jak sama napisałaś każdy ma inny wzorzec.

Romantyczny? nie powiedziałabym ... miłość jest uczuciem, a w nich nie ma miejsca na racjonalizm, od trzeźwego osądu jest umysł.
I tak można kochać "POMIMO ZDRAD, NOTORYCZNYCH KŁAMSTW, NIELOJALNOŚCI, ZASTRASZANIA". Rozumiem, że nie kochasz mamy, bo przecież nie raz straszyła Cię jak byłaś mała, że np. jak zjesz to to będzie bolał, Cię brzuch, albo pożałujesz jak to zrobisz, okłamywała Cię, co prawda to były niewinne kłamstewka, no ale przecież kłamstwo to kłamstwo, no i na pewno nie raz krzyczała na Ciebie. Była wobec Ciebie nie lojalna, gdy nie stawała po Twojej stronie. Czy można kochać osobę która tak Cię traktuję ?
A ona to z pewnością Cię nie kocha, bo miłość przecież nie polega na tym, aby się dla Ciebie poświęcała, tym bardziej, że ty pyskując jej deptałaś jej godność.

Poczucie godności nie ma z tym nic wspólnego i jest sprawą indywidualną. Jedni uważają, że tracą ją wraz ze spadkiem statusu materialnego, a innym można napluć publicznie w twarz, i wcale nie tracą przy tym poczucia własnej wartości, mimo że okazano im brak szacunku i upokorzono.

Odwrotnie, emocja pojawia się pierwsza i to ona kreuje myśl, dlatego czasami najpierw reagujemy, a potem myślimy

Nie rozumiem dlaczego się upierasz, że miłość jest zależna, nie musi nas ktoś kochać, żebyśmy kochali kogoś.

I to właśnie robiła autorka, próbowała naprawić swój związek, nie oczekiwała że samo się jakoś ułoży, a Ty wyskakujesz z teorią, że jest niemota mylącą uczucia. Sama sobie zaprzeczasz

Jak mam rozumieć coś co nie ma sensu logicznego ? Piszesz jedno, a później zaprzeczasz drugim.
Piszesz, że autorka na pewno nie kocha swojego partnera, bo nie można kochać kogoś kto zdradza, okłamuję i poniża.
Zarzucasz jej, że lubi być źle traktowana, bo nie ma wystarczająco odwagi, aby odejść. To tak jakbyś powiedziała dziecku, że lubi być bite przez kolegów ze szkoły, bo nie ma odwagi oddać.

Ale masz rację nie dogadamy się

Haha widzę, ze wbiłam szpilę
Spoko nie jesteś dla mnie żadnym autorytetem, bo już pokazałaś że z logiką u Ciebie dość ciężko, może zacznij w końcu sama myśleć zanim opierać się na książkowych poglądach ? w jednym wątku jedziesz po dziewczynie, bo mąż ją zdradza, a ona od niego nie odchodzi, a w innym życzysz kobiecie szczęścia, która stwierdziła, że spróbuje naprawić swój związek po zdradzie. Mimo, że w jednym jak i w drugim wypadku historię są bardzo podobne, i w obu autorki "poświęcają się i depczą swoją godność" w imię miłości, która według Ciebie nie na tym polega. Rozumiem, że chcesz być fajna i dopasować się do ogółu. Skoro wszyscy wytykają błędy to ja też, skoro większość, życzy powodzenia to ja też. Ale tu nie o to chodzi, chodzi o to aby mieć własne zdanie.
A mierny to jest Twój sposób udowadniania tez, na które nie masz poparcia

Kończmy to zrobiła się z tego niepotrzebna przepychanka
A ja muszę rano wstać, bo będą na mnie czekać ludzie tacy jak Ty, którym się wydaję, że są ekspertami w życiu

Jak ma Ci to pomóc, to ja przeżyję.

A co oznacza "pomoc": pogłaskanie po głowie, przytakiwanie i pisanie o sprawiedliwości , którą znajdzie w Sadzie.
O tym jak powinna postąpić wg utartych poglądów.
Nie zawsze tak się da życie wiele weryfikuje. Ludzie z jakimi przebywamy w realu!!!! są ludźmi z krwi i kości czasami zdolnymi do wszystkiego.

Nie przeczytałam tutaj nic co byłoby wyładowywaniem swoich emocji.

To Ty masz problem bo się pieklisz od początku ,napisanie swojego zdania nazywasz hejtem

Jak masz taki kaprys to się pośmiej.
Widzisz to jest forum , tutaj wypowiadają się różni ludzie w różny sposób, a to jak ktoś postąpi w realu to już jego sprawa.
Trzeba odróżniać porady internetowe od realnego życia a nie trzymać się pazurami tego co ktoś napisał.

Nie muszę się zastanawiać co chcę napisać. To jest właśnie to co chcę.
A jeżeli Tobie się to nie podoba to nikt Ci nie każe tego czytać, nie musisz w ogóle  zwracać na to uwagi, komentować i brać sobie do serca, możesz to olać i przejść nad tym do porządku dziennego.

Tyle w temacie pouczania mnie co powinnam a czego nie powinnam.

No przecież!
I wszystko jasne
Juź zacznynam się ćwiczyć w racjonalizowaniu jej/jego świństw, kłamstw i zdrad - to miłość.
Obiecuję każdego dnia tłumaczyć sobie obojętność mojego partnera w imię miłości;
Będę ćwiczyć w sobie cnotę posłuszeństwa, aby być dobrym podnóżkiem - to miłość
Im bardziej on/ona będzie odgradzać się ode mnie murem, tym mocniej będę walić w ten mur głową aż do krwi - a co tam - to oznaka tego, że prawdziwie kocham;
Będę każdego dnia jak narkotyku wyczekiwała kolejnego poniżenia, zranienia, skrzywdzenia - wtedy to dopiero będę kochać.
Tak, poświęcenie to miłość

Witaj cornella !

rojka i Lexpar dobrze napisali, wez slub, zeby w razie czego miec szanse na alimenty dla siebie, gdy Twoj ukochany poplynie...Milosc miloscia, ale czasem trzeba sentymenty odlozyc na bok i rozsadnie pomyslec o sytuacji, bo nie sama miloscia czlowiek zyje. Z tego co napisalas, masz bardzo nieciekawego partnera, wiec trzymaj reke na pulsie, bo przy takim to niepewny kazdy dzien.