mąż traktuje dom jako hotel - Netkobiety.pl

Wpadłas z pierwszym dzieckiem czy zdecydowałas się swiadomie na założenie rodziny w wieku 19 lat? Ile on ma lat?

Wspolczuje

a co do tych odpowiedzi.. wiecie z czasem ludzie sie zmieniaja ;/ moze wczesniej taki nie byl? Albo byla tak zakochana, ze tego nie widziala..
nie iwem straszna sytuacja, jak to czytam to odechciewa mi sie jednak zakochiwania rodzny domu itp

Witaj niunika. W dziale "stres, lęk, nerwica, depresja" też podjęłaś ten temat, a ja go tam przeczytałam. Zajrzyj tam proszę. Uważam że dobrze ci doradziłam. Pozdrawiam!

a on jest rocznik 1986 i ma 26 lat
i co najgorsza ktoregos razu po pijaku powiedzial ze jego starsza corka go odpycha. ze czuje do niej obrzydzenie. ze nie potrafi jej wziasc na rece przytulic czy nawet usiasc sie i porozmawiac. ja to czulam ze on jej nie kocha. ale wtedy po pijaku jak to uslyszalam dla mnie to byl szok, nawet jego siostra i szwagier nie wiedzili co powiedziec. caly czas widze jego twarz jak on to mowi. to nie byly normalnie wypowiedziane mysli tylko naprawde wychodzilo przez jego cialo wstret i obrzydzenie. nie zycze nikomu takiej sytuacji. teraz nawet przy glupim filmie czy jakiejs sytuacji coraz czesciej mowi ze naprawde zastanawia sie czy to jego aby napewno jego dziecko,
bo co do drugiej corki, chcielismy jej oboje. kocha ja, kazdy to widzi bo tylko ja przytula caluje i mowi klaudusia. a do starszej nic. ona to czuje, boi sie nawet wejsc do pokoju czy nawet jak ja umyje i posadze mu na kolana to ona od niego ucieka z placzem. wszystko co robi to jej wina, nawet jak mala zaplacze to nie wazne co sie stalo starsza od razu bez pytania obrywa. mi rece opadaja. boje sie jej z nim samej zostawic z nim bo nie daj boze cos moze jej zrobic

przedtem byl inny. rozpieszczal mnie. tylko ja sie dla niego liczylam i to czulam. a dzieci kuzynki uwazal za swoje, bo od malego je bawil i teraz nawet jak pojdziemy do nich to one mu wchodza na glowe, nie przesadzam 7 letnie dzieci wchodza mu na barana i wygupiaja sie co ze swoimi tego nie robi. nie bawi sie z nimi, a co dopiero powiedziec zeby starsza tak sie zachowywala jak tamte, on by ja na miejscu zatlukl. uwaza ze inne dzieci moga tak sie zachowywac ale nie jego, bo masze musza sie sluchac, ze rygor musi byc od malego. z dnia na dzien jest gorszy.
o uspaniu dzieci czy zrobieniu mleka nie ma mowy. ja zawsze sie klade mniedzy obie i leze jak zasna. mala przewaznie szybciej zasypia wiec mam czas dla starszej zeby jej poczytac na dobranoc. niekiedy naprawde nie mam sily i chce pozmywac czy poprasowac wieczorem i mowie zeby tata jej poczytal to on ze nie umie czytac mowi
ratujcie

Country girl ma rację, ale częściowo.. Dwa etaty, to rzeczywiście duże obciążenie. Ale praca w domu przy dzieciach, to ze 3 etaty!  Kto tego nie przerobił, nie wie co to jest!  I to w dodatku praca "na okrągło", bez wynagrodzenia!  Mąż także powinien pomóc w domu!  Teraz są inne czasy! To nie początek 20-ego wieku, gdzie chłop pracował, a kobieta rzadko kiedy i jej życie to dom i gary!  A z tym traktowaniem starszej córki, to tragedia. On robi jej krzywdę! Jak ten dzieciak się czuje?! Jak tej dziewuszce musi być przykro!  Niunika, ja nie widzę dalej tego małżeństwa. I przestań do niego dzwonić! Olej go! Inaczej on się nie zmieni, uwierz mi! Czytałaś moją odpowiedź na twój  post w dziale "stres, nerwica, depresja"?

Nie mam dzieci (na całe szczęscie) ale wiem że praca fizyczna 12 godzin dziennie też jest harówą. Ja pracowałam w takim trybie jako kelnerka i nie wyobrażam sobie, że miałabym przyjsć po pracy i jeszcze pomagać w domu (sprzątać czy co tam jeszcze), bo po prostu byłam skonana.

A, że praca w domu jest pracą bez wynagrodzenia to jest to sredni argument. Mają dwoje dzieci i dom na utrzymaniu więc jedno z nich pracuje i zarabia, a drugie zajmuje się domem - proste. Co mąż ma jej płacić za to, że sprząta i gotuje??

Co do tematu, że mąż traktuje dom jak hotel - a jak ma traktować, jak pracuje na dwa etaty??

rozumiem ze pracuje. nic nie mam do tego ale ja od 3,5 roku nie mialam nawet chwili bez dzieci. nom stop tylko dzieci i dzieci. wiem ze troche przesadzam z tym dzwonieniem, ale pojechal do wojka pogadac o interesach, czemu nawet slowa nie powiedzial zebym pojechala z nim. jest tam ciotka i kuzynka i dwojka dzieci. on sobie z nimi zartuje. ta ciotka mi wspoloczuje i ta kuzynka i wie dobrze ze przegina bo do rodziny nie chce nas brac. nigdzie.
no a z tym sprawdzaniem telefonu to chodzi mi tylko o ta jedna osobe. ja mu ufam, byl na kawalerskim na dyskotece. ani slowem sie nie odezwalam, bo chce wierzyc w to ze nic nie zrobil. a on tez sprawdza mi telefon. nawet co do siostry pisze. nie mam zadnych kolegow, tylko dwie kolezanki ze szkoly co utrzymuje z nimi jako tako kontakt.
przypomniala mi sie nastepna sytuacja. w jego robocie jest taki zwyczaj ze raz na pol roku maja impreze w pleneerze a jak im jest za malo ida do baru. najpierw robi szefowa, potem zakladnicy i tylko w grnie pracownikow, w 5 tyle ich jest. na jednej upil sie do neprzytomnosci ze go w nosili, z nastepnej jako tako wrocil. a ja mialam sie spotkac w dzien na miescie tylko z tymi dwiema kolezankami i to nie mogalam. specjalnie zrobil sobie tak grafik zebym nie mogla isc i co dziewczyny przyszly do mnie do domu. nie wiem jak mam to tlumaczyc.
chodzi mi tylko o dwie rzeczy, zeby obie dziewczyny traktowal tak samo i zajal sie nimi. nie pamieatm kiedy chodz pol dnia spedzilismy we czworo, zeby on jako tako pobawil sie z nimi klockami, nic
i uwaza ze on pierwszy nie wyciagnie reki do srarszej corki, ona ma do niego przyjsc i sie przytulic. ona sie go boi wiec tego nie zrobi. co mam z tym zrobic

ja nie chce zeby on sprzatal ani gotowal chce miec normalna rodzine, wyjsc czasami z dziecmi na lody, posiedziec w domu. dzieci go potrzebuja. siedzi oglada film, dzieci go wolaja tato tato. zero reakcji, jak ja mu zwroce uwage odezwie sie co. wielkie mi zainteresowanie. wchodzi do domu, dzieci biegna tato tato zobacz to zobacz tamta nic, no co ja mam robic. jak go zmusic zeby wciagnela go rola ojca

Do psychologa za uszy go wyciągnąć. Jednak on nie jest szczęśliwy to zauważalne. Chcę tylko odbębnić najmniejszym kosztem sprawunki rodzinne.

Dokładnie! A autorka tylko żąda, wymaga i narzeka, bo nie poczyta dziecku, bo za długo siedzi u szwagra, bo nie wie gdzie jest mleko. Czy autorka zrobiła cos ostatnio sama dla męża czy potrafi tylko sprawdzać mu telefon i wydzwaniać po rodzinie?

Wkurza mnie taka postawa roszczeniowa. Ok, może autorka też jest zmęczona i sfrustrowana ALE wychodzi na to, że jej mąż również.

Mam pytanie do autorki: nie możesz oddac dzieci do żłobka i przedszkola i pojąć pracę np. na pół etatu? W ten sposób spróbować zreorganizować Wasze życie. Zaczniesz zarabiać własne pieniądze, mogłabys wtedy wysnuć jakies roszczenia w stosunku do męża jesli chodzi o pomoc w domu, zrobienie zakupów czy też częstsze bywanie w domu.

ucieka bo nie chce zajmowac sie dziecmi. ja robie obiad, on siedzi przed tv zeci placza mi sie pod nogami, czemu nie weznie ich do pokoju i nie pobawi sie nimi. jemy posilek, zje pierwszy wychodzi do pokoju, zostawia mnie i dzieci przy stole, czemu nie posiedzi razem, jedziemy gdzies na impreze, uszykuje sie i wychodzi bo musi samochod sprzatnac: mowi za 15 minut bede masz byc gotowa. nigdy mi nie pomogl.
po porodzie wrocilam do domu. nie zajal sie starsza corka, nie pomogl mi wykompac malej a zima mial jedna robote. pierwszy raz wszedl do lazienki jak ja kompalam, ale od razu wyszedl bo jego mala corunia plakala, co ja z nia robie, czemu placze. nie wzial starszej do pokoju. caly czas byla ze mna, ona przynosila mi ubranka do lazienki i pamersy podawala. tak bylo co wieczor. kazdy mi mowi ze jestem glupia ze sobie tak pozwolilam. najpier tesciowa go we wszystkim wyreczala i utrzymywala bo tam mieszkalismy a on dopiero po pol roku slubu znalazl prace. ja chodzilam do szkoly, ona z mala siedziala, starsza miala kolki ja i tesciowa z nia latalismy. on wielki ksiaze spal chodz ja musialam wstac do szkoly on kladl sie pierwszy i pozniej wstawal. od poczatku nie wiedzial co to rodzina. teraz chodz jest na swoim nadal tego nie wie.
czasami mysle aby od niego odejsc ale nie mam gdzie i za co zyc. jak mam czasami dosc pokuje sie i jade do rodzicow. tam troche nabiore sil i wracam do codziennosci. a droga rzecz trzymaja mnie dzieci przy nim. jednak to ojciec, caly czas mam nadzieje ze sie zacznie nimi zajmowac jak prawdziwy tata

starsza nie dostala sie do zlobka, a dwojki nie dam opiekunce bo wiem ze to jest ciezka praca

to pomozcie mi co moge mu zrobic fajnego i milego

wstydze a moze bardziej boje ze jak powiem jedno slowo nie tak to moga mi zabrac dzieci. jako tako nauczylam sie tak zyc ale czekam ze on zrobi pierwszy krok i powie idz na miasto, odpocznij, ja sie zajme dziecmi. w sobote siostra robi paninski. pol roku temu byla data ustalona a on nadal mowi ze nie mam sie wazyc isc bo go zdradze. przesadza z tym. czemu nie chce mi zaufac. nawet jak zaloze biala spodnice bo kolan do sklepu to wielkie halo jak ja tak moglam wyjsc. byl ze mna ozenil sie ale co dla dziecka jak nie potrafi mi ufac

mily, yyy nie, nie powie kochanie, nie przytuli wieczorem jak kladziemy sie spac, on mowi ze nie potrzebuje czulosci.
wkurza mnie jego zachowanie, jest silny i klepie mnie po tylku tak on uwaza, mnie to boli, mowie mu to, ale on uwaza ze ja przesadzam. nawet jak sie kochamy nie zawsze ja szczytuje bo nie potrafi mnie zadowolic bo ja sie wstydze mu powiedziec jak ma co robic, boje sie ze potem bedzie sie ze mnie smial. glupie to jest ze po 4 latach malzenstwa ja nawet nie potrafie przed nim sie rozebrac, kochamy sie po ciemku pod kordla

Nie słyszałaś Kochana, że klepanie po tyłeczku zapobiega cellulitowi i to właśnie takie mocniejsze?:P Nie zapewniasz mężczyźnie wrażeń wzrokowych? Kochana ty jesteś jakaś nieśmiała. Na forum do obcych umiesz wywlekać swoje prywatne rzeczy, a z wlasnym mężem porozmawiać co chcesz i jak chcesz nie umiesz?

wlasnie nie umiem, on mnie hamuje. wyobrazam sobie ze sie tak kochamy czy co a jak go zobacze koniec, czar pryska.

Nie zmusisz, po opisie zachowania wygląda na to, że on Cię nie kocha, jest z Tobą i z dziećmi z poczucia obowiązku i generalnie ma poczucie że niszczysz mu życie. Tak jak i on Tobie. Cóż zanim się zakłada rodzinę trzeba mieć: pieniądze, mieszkanie, pracę, czas i chęci. U Was zabrakło wszystkiego...

wlasnie sie dowiedzialam ze idzie w sobote na noc i nie wiem jak to bedzie z tym wieczorem panienskim siostry. oznajmil mi ze grafik sie zmienil i nikomu nie pasowalo isc na noc i on musial. pytam sie czemu tak zrobil. bo innym nie pasowalo. i koniec tematu

A skąd ty możesz to wiedzieć? Masz jakieś dowody? Po co ta jałowa gadka. Za chwilę rozłożycie z country girl ich związek na części pierwsze, na podstawie waszego widzimisie.
Miłość pewnie była, ale jak to w życiu bywa- proza życia wszystko przygniotła. 2 etaty, 2 dzieci, autorka w domu 24h/dobę, mąż tylko w przelocie, bez wspólnych spraw, czepianie się o byle co.. o jakieś głupie porządki.. to niestety bardziej oddala niż zbliża
Współczuję Ci autorko takiego życia- wiecznie w domu, wciąż z dziećmi, zero możliwości żeby trochę odsapnąć od codzienności. Zrobić coś tylko dla siebie. Pozbawiona wsparcia męża. Niezrozumiana.. Nie pytaj co jeszcze możesz zrobić, żeby on był zadowolony. On się ciebie nie zapyta, co może zrobić, żeby tobie było miło.
Za kilka lat będziesz smutną, samotną kobietą, niewierzącą w siebie. Czas się otrząsnąć i tupnąć nogą. Nie powinno być tak, że mąż będzie decydował o tym, czy zabrać cię gdzieś (np. do rodziny) Dlaczego ty masz siedzieć non-stop w domu? Przecież to szaleństwo jakieś. On przynajmniej chodzi do pracy, spotyka się z ludźmi... i robi co chce.
Nieciekawa jest to sytuacja. Wszystko zależy od ciebie. Powinnaś podjąć konkretną rozmowę z mężem. Nie wiem tylko, czy jesteś w stanie wykrzesać z siebie tyle siły i odwagi, żeby to zrobić. Głupi przykład z waszego łóżka- boisz się mu powiedzieć o swoich potrzebach. Nie świadczy to dobrze o twojej pewności. Uważam, że tu jest pies pogrzebany. Twój mąż nie widzi w tobie równorzędnej partnerki, a jedynie matkę swoich dzieci i zwyczajną posługaczkę. On wie, że niczym go nie zaskoczysz i pewnie niczego  już od ciebie nie oczekuje.
Jest taka książka: " dlaczego mężczyźni kochają zołzy " Przeczytaj ją Myślę, że warto - aby zrozumieć, że odrobina pewności siebie może zdziałać cuda Pokaż mężowi, że nadal jesteś kobietą, masz swoje potrzeby i nie będziesz tylko popychadłem, którego głównym zajęciem jest prasowanie.
Życie mamy tylko jedno- nie można się poświęcać w 100% dla nikogo.

Kochana ja jestem romantyczką. Miłość jest lub nie. Nie ma wywiało w powietrze.

A jeszcze co do dziecka starszego, to u mnie tak samo było,no i w tej chwili widział syna jakiś rok temu ?
A co do seksu, może być tak, ze jak ona mu powie jakie ma potrzeby, ze on jej tego nie daje to może się obrazić. Bo jak to ?
On daje z siebie wszystko, robi co może bo jest facetem a jej znowu źle ? ITD ITP, oj znam to znam. Także albo psycholog się przyda ( w co wątpię ) albo weź się w garść i myśl o sobie a z nim daj se spokój

Jasne tylko niech nie obarcza męża winą za zmarnowaną młodosć i zmarnowane życie. Obydwoje są tak samo winni. Do seksu trzeba dwojga, do seksu bez zabezpieczenia też. No i trzeba mysleć nad konsekwencjami swoich decyzji, bo potem wychodzą takie chocki klocki.

probowalm z nim rozmawiac to kazwl mi poczytac jak zachowuje sie dorosla kobieta.

Teraz to już mnie załamalaś. Swoim dzieciom żałuje owoca. Teraz to ja już ci Niunika wspólczuję<przytul>

tak uwaza caly cas na co ja kase wydaje

jak patrze na jego braci to szlak mnie trafia, jeden wyjezdza w delegacje a jego zona tez nie pracuje, jak wroci zona jedzie sama na zakupy a on caly dzien sie zajmuje jednym dzieckiem, nastepny brat u nich oboje pracuja i maja nianie. ona jak jest zmeczona bierze dziecko i dluga oby zona sie wyspala odpozela. kosmetyczka fryzjer a ja nawet na glupie sprawdzenia po porodzie targalam dzieci ze soba bo on nie potrafil z jedna mala zostac bo karmilam na zadanie. szok to dla mnie jest.

Dolacze do fanklubu Zakochanej romantyczki
Moja droga ten tekst o cellulicie byl wysmienity
Kocham taki styl

mnie klepanie czy jakies orgie nie kreca, che normalnego kochajacego faceta. ktory caluje po szyi przylula. tego potrzebuje, czulosci i wyrozumialosci

mysle wlasnie jak to sie stalo. moim zdaniem to jak sie urodzilo pierwsze dziecko on od tamtego momentu w niczym mi nie pomagal. a przypomne ze nie pracowal, jestem zmeczona tym wszystkim, tylko dzieci i dzieci. moze macie racje ze ja za duzo wymagam, ja tylko chcialabym odpoczac przez chwile, bez dzieci i chyba bez niego. te cztery lata siedzenia ciaglego, tej rutyny przytloczylo mnie

1) czemu SWIADOMIE zdecydowałas się żeby mieć drugie dziecko skoro już po pierwszej ciąży wiedziałas że nie masz co liczyć na swojego męża.

2) czemu nie nauczysz swoich dzieci przebywania ze swoimi rodzicami, tesciową, siostrą - ktos na pewno zgodzi się nimi zaopiekować raz na tydzień czy raz na dwa tygodnie. Ty wtedy miałabys chwilę żeby zająć się sobą. Podbudowałoby to Twoją samoocenę, zmniejszyła by się Twoja frustracja i zmęczenie. Zaczęłabys pozytywniej mysleć i podchodzić do życia a także do zachowania męża.

Czy nie możesz zostawić dzieci pod opieką mamy podczas tego wieczoru panieńskiego?

3) staraj się o żłobek i przedszkole i staraj się usamodzielnić. Pokaż mu, że nie jest Ci niezbędny do życia i radzisz sobie sama. Nie wiem czy podziała na niego ale Ty będziesz miała wieelką satysfakcję że nie musisz go o nic prosić.

Edit: czemu go nie zapytasz przy znajomych dlaczego nie przyniósł Ci szklanki do napoju?

Do niczego nie dojdziesz siedząc cicho jak mysz pod miotłą. Zobacz czy koło Twojego m-ca zamieszkania nie istnieje cos takiego jak Klub młodej matki czy cos w ten deseń może spotkanie z innymi kobietami da Ci energię do życia i działania, bo tej Ci ewidentnie brakuje.

bo poszlismy na swoje i bylo cudownie jakisz czas. i dlatego chcielismy drugie.
chcialabym je komus zostawic, siostra i tak mi duzo pomaga bo moge isc z nia do sklepu i albo ja do niej ide albo ona do mnie przychodzi codziennie na kawe. swojej mamy nie mam co prosic bo sie nie zgodzi, tak uwazam. jest schorowana. a tesciowa widze bardzo zadko bo maz do swojego rodzinnego domu nie chce jezdzic bo mu gadaja ze zle robi i dzieci nie maja jak sie do niej przyzwyczaic. mlodsza sie jej boi nawet na rece do niej nie pojdzie. opadaja mi rece bo nie chce sila nikogo wykorzystywac, oni maja przeciez ojca