Mętlik i zagubienie... - Netkobiety.pl

Hahaha, miałam identycznie z narzeczonym
Zaczynało się tak jak u Ciebie, a rok później zdrada. Smski, wiadomości na gronie, e-maile - wszystko typu  "buziaczki :*, słoneczko, urwisku, etc"

Co do trzymania krócej to tylko pogorszy sytuacje, próbowałam tego to się dowiedziałam, że wariatką jestem i zabraniam mu kontaktu ze znajomymi [kobietami ofc]

Powiem Ci, że do dziś nie mam zielonego pojęcia. Ja próbowałam rozmowy, prośby, groźby, ograniczania, ale każda z tych metod była dobra na max 2tyg, w końcu go zostawiłam i teraz mam faceta zupełnie innego, odmienny charakter i światopogląd i dopiero teraz czuję się lekko, bez ciężaru w postaci sytuacji z koleżaneczkami.

Mój zawsze się tłumaczył, że on ma więcej koleżanek bo zawsze był w towarzystwie sióstr za dzieciaka i zawsze lepiej się dogadywał z kobietami, dużo by wymieniać jego wywodów psychologicznych. Skończyło się zdradą.

Słuchaj, mój też płakał, zapewniał, że kocha, że te wiadomości to tylko taki żart, taka forma kontaktu, że on życia sobie beze mnie nie wyobraża. Ja też płakałam, że to mnie rani, że czuje się jak debil kiedy mijam się z koleżaneczką z którą on wymieniał dwuznaczne smski. Wpadłam w paranoje, zaczęłam sprawdzać telefon, maila, serwisy społecznościowe i zawsze znajdowałam tam dwuznaczne wiadomości. On mi mówił, że jestem wariatką i [uwaga tu magiczne słowo] przesadzam.

Więc w pewnym momencie olałam to - sama prosilam go by kasował wiadomości, bo skoro to żarty, a ja nie umiem się powstrzymać przed sprawdzeniem jego skrzynek to nie chce cierpieć. I odpuściłam. O zdradzie dowiedziałam się.. ciekawa historia, zaraz ją znajde bo opisywałam w jakimś poście i Ci tu wkleje Chwilka cierpliwości

Oto i jest:

Mój ex "wpadł", brudasek z niego, a dzień po mojej nieobecności[byłam na weekend u rodziców - cala sobote i w niedziele po południu wróciłam] mieszkanko wysprzątane [niby jeszcze nic], pościel zmieniona, a stara pościel nie tylko, że wrzucona do kosza na brudy, ale uprana, schnąca na balkonie. Do tego koleżanka - sąsiadka wracając rano z imprezy widziała wychodzącego mojego  faceta ze swoją niuńką, którą odprowadzał na przystanek.

Kiedy zebrałam to do kupy i zaczęłam rozmowę to k***s zaczął się tłumaczyć, że przyjechała do miasta stara znajoma, której kilka lat nie widział [z drugiego krańca Polski] i spotkali się na piwko, a że uciekł jej ostatni pociąg to pozwolił dobrodusznie jej u nas przenocować [oh, altruista!], pościel upral bo nie chciał, żebym spała w pościeli po kimś, a mieszkanko wysprzątał bo chciał mi niespodziankę zrobić [ oh, jakiż on wspaniały i jak się o mnie troszczy].

Ja jednak nie dałam zbić się z tropu i powiedziałam tak: "w takim razie przysięgnij na życie swojej rodziny, że jest tak jak mówisz i że z nią nie spałeś", on mi na to: "przysięgam" i przytulił mnie. Powiem Wam, że rozwiało to wszystkie moje wątpliwości. Do czasu.

Kilka tygodni później ta "stara znajoma" sama się skontaktowała ze mną, mówiąc mi, że on jest jej i żebym spie***lała, że była u nas i że z nim spała [ogarniacie bezczelność tej panny?!]. Okazało się, że panienka wiedziała o mnie, mimo to utzymywała z nim dwuznaczny kontakt. Zakochała się w nim [poznali się dużoooo wcześniej przez internet i tamtej nocy spotkali sie po raz pierwszy i całą noc uprawiali seks].

Po tym wydarzeniu zrobiłam awanturę swojemu facetowi i wiecie co? Wtedy sie dopiero przyznał. To był koniec naszego związku.

Nie wiem czy u Ciebie będzie tak samo, życzę Ci z całego serca żeby tak nie było. Widzisz, jak mówisz nie mieszkasz z nim, ja niestety chcąc, nie chcąc musiałam patrzeć jak non stop stuka smsy, jak zabiera telefon do kibla i pod prysznic. Chora sytuacja. Powiem Ci, że dziś jakbym trafiła znów na takiego gościa to choćbym nie wiem jak go kochała to nie myślałabym o tym jak to rozwiązać [ po tylu próbach z ex, nie wiem co mogłoby zadziałać] tylko bym go kopneła w cholere. To uczucie, które towarzyszyło mi po rozstaniu z ex, mimo całego bólu było wspaniałe - tzn pewnego dnia obudziłam sie z myślą, że jestem wolna, że spadł ze mnie jakiś ciężar i że teraz inna panna będzie musiała się z nim użerać. A do tego poznałam cudownego człowieka i za rok biorę ślub

A co do przyjaźni to wiesz, miałam podobną sytuację - wieloletnia przyjaciółka, byłam świadkiem na jej ślubie, zawsze razem och, ah, na śmierć i życie. Po ślubie zabroniła mężowi wszystkiego, nie to, że tam samych kontaktów z kobietami czy coś. Nie mógł spotykać się z kumplami, z przyjacielem, nawet na mecza siatkówki ze znajomymi nie mógł wyjść [a zapalony gracz z niego]. Ona nigdy nie miała bliskich osób poza mną. I pewnego dnia okazało się, że zostałam jej tylko ja i jednocześnie jej mężowi też. Kiedyś zadzwonił, zaprosił mnie do nich [mają dwójkę dzieci i zero rozrywek] na piwko. Moja przyjaciółka jak się o tym pomyśle dowiedziała to nawyzywała mnie od dz***k, ku***w, etc i tak skończyła się 10letnia przyjaźń. Bo on mnie zaprosił do nich do domu. Podkreślam do NICH, nie do niego. Najpierw ucieła mu wszystko, a potem jeszcze do mnie miała pretensje, że facet chciał normalnie spotkać się na pogaduchy bo poza nią nie ma do kogo ust otworzyć. Dlatego trzeba uważać z tym ograniczaniem.

Nie, ale musimy dbać o własne szczęście

Mam nadzieję, że w tym poście wypowiedzą się jeszcze jakieś osoby, które mają inne doświadczenia i Ci pomogą

Ja tu niestety widzę sprzeczność . Co to za związek , skoro musisz żyć w strachu . Przyznam się , osobiście jestem zdania ,że facet ma skłonności do interesowania się czymś innym, nieznanym , nowym , bo uważa ,że pewnie to jest lepsze od tego co obecnie posiada . Jak się ma dziewczynę/żonę ,to trzeba sobie wyraźnie powiedzieć dość , uszanować tą drugą osobę i trwać w wyborze jaki się dokonało , a nie eksperymentować , bo z reguły przynosi to wiele nieszczęścia , ale to musi zrobić facet . Jakby się kobieta nie trudziła , to go od innych bab nie odciągnie , jeżeli sam nie będzie chciał .

Może spróbuj się trochę bardziej uniezależnić , wyjść do ludzi , pokaż jak umiesz się dobrze bawić i żyć bez niego , w czasie gdy on sobie gaworzy z dziewczętami ,albo go to zaboli i się opamięta , albo to po prostu nie ten i czas się pożegnać było miło , ale się kończyło . Kłótnie i tłumaczenia nic tu nie pomogą .

Miałam bardzo podobną sytuację. Byłam w związku z facetem, który nagminnie pisał do "koleżanek", zaczepiał moje koleżanki i nasze wspólne znajome... Nie skończyło się to dobrze... Ja byłam mega kontrolowana, a on pewnego wieczoru gdy do niego zadzwoniłam, żeby zapytać czy mogę wyjść z koleżankami z pracy na kawę, odpowiedział, że jak najbardziej tak, bo on jest właśnie na drinku z koleżanką (z którą teraz się spotyka) i o wielki łaskawca pozwolił mi się ruszyć z domu... Teraz to jest śmieszne ale uwierz mi, rzadko kiedy takie sytuacje kończą się dobrze, a on zachowuje się nie fair...

Tzn ja znalazłam taką rozmowę jedną, która mnie zabolała reszta była ok, nic w nich złego nie było. Normalne co słychać i co się u kogoś dzieje. Więc nie jest to częste. Z resztą on nie ma mnóstwo koleżanek z którymi utrzymuje kontakt i pisze, w ogóle nie ma... Więc chyba nie ma powodu do takiego panikowania. Chyba melancholia sprawiła że wyolbrzymiłam wszytsko.
W rozmowach nie było czułych słów, czy 'bajerowania', więc chyba nie ma o co się martwić narazie.. (?)

Myśle, że mc89 ma rację. Spróbuj znaleść jakąś pasję, wyjść czasem bez niego. Niech wie, że nie jest całym twoim światem, niech zatęskni... daj mu troszkę wolności i przy okazji sama odsapnij od tego. Może jakiś mały wyjazd z koleżanką...

Życze powodzonka.

ja też jestem ciekawa Numer0 co w takiej sytuacji radzisz