Ile razy w miesiącu kochacie się z mężem/partnerem - Netkobiety.pl

Aktualnie jesteśmy w konflikcie takim bo mąż nie jest zadowolony z naszego pożycia. Ja za mało mówię że go kocham za mało go zaczepiam za mało się przytulamy za mało się całujemy wszystko jest za mało. I to moja wina bo mu nie daje ( brzydko pisząc )
Dzieci są dla mnie najważniejsze

Ja napewno nie podam pierwsza ręki bo to się ciągnie bardzo długo i takie awantury mamy cyklicznie które trwają tygodniami. Jestem wykończona i wrakiem człowieka. Wstaję rano i od wejścia coś buczy pod nosem już mu się nic nie podoba, komentuje to co ja robię, warczy na każdego. nie powinno tak być żebym się bała jego reakcji na odmówione zbliżenie. To zaczyna się robić toksyczne. A niestety mój mąż potrafi wiercić dziurę w brzuchu i gadać tak że mi się później płakać chce całymi nocami, to wszystko zostaje w głowie więc zwykle przepraszam tu nie pomoże. Coś Ty jakie wino jaka kolacja jaka romantyczność...? On jest taki że się nie domyśla co trzeba zrobić. Zdziadzial na lata i ja mu to mówię co chce itd a tego nie mam więc dlaczego ja mam być gotowa uczuciowo ? Maszyna jestem jakaś czy co?

Kiedy się między Wami tak zmieniło?

Bo przecież od początku tak nie było, prawda?

Nie nie było tak od początku absolutnie. Wszystko było dobrze. Najpierw był pierwszy syn, pozniej wróciłam do pracy ale zaraz pojawiła się córka..kolejny macierzyński i czas wrócić do pracy i powiedzmy że się zaczęło. Dwójka dzieci, nowa praca już nie byłam tak dostępna w domu jak kiedyś kiedy byłam w ciąży czy na macierzyńskim. Dzieci potrzebują większej uwagi obojga rodziców ... Kiedyś przynosił mi kwiatki bez okazji lub mnie zaskakiwał czymś. Kupował wino świeczki zapalał ale to zwykle ja musiałam domem się zająć i byłam tym zmęczona i przestałam mieć ochotę na sex bo byłam przeboccowana całym dniem. Coraz bardziej to narastało i można powiedzieć że od 2 lat mamy takie cykliczne tosc poważne konflikty o sex jak zerkne w kalendarz miesiączkowy to mężowi już zaczyna się coś dziać jak nie ma sexu przez 2 tygodnie. Ja wiem że ważna jest fizyczność ale to nie działa na pstryknięcie palcem jeśli za uszami słyszysz komentarze źle na swój temat, albo słyszysz jak się na dzieciach wyżywa i mówi że to moja wina. Taka krótka droga jest do konfliktu. Zero spokojnej rozmowy tylko słyszę słowa "ja ci powiedziałem czego chce, jeśli nie dostaje fizyczności, jeśli nie mam ujścia emocji to sorry ale taki już jestem i nie umiem inaczej " znam tą formułkę na pamięć i wiecie nie ma czegoś takiego żeby on przyszedł mnie przytulił i powiedział że wszystko będzie dobrze, damy radę, pogadamy wieczorem bo widzę co się dzieje no nic z tych rzeczy. Od razu jest atak a później oczekuje ode mnie zmiany, rozłożenia nóg bo jemu się należy. Kiedy to nawet mi mówił że co ja sobie myślę że czekam aż pójdzie do dziwki jakiejś żeby sobie ulżyć ? Dziewczyny to nie jest normalne. Toksyczna relacja. Mamy dzieci małe, kredytow od groma ja mam tylko pół etatu nie poradzę sobie sama ale umiem być sobą i być szczęśliwa jeśli ktoś tak mnie traktuje.  Nie jestem złym człowiekiem dlaczego mnie to spotyka ?? Boje się iść do mamy o tym pogadać bo oczywiście nigdy nie byłyśmy szczere i nie umiemy ze sobą gadać, mama od razu odwróci się od mojego męża ale nie pogada szczerze. Nie mam z kim o tym pogadać, wstydzę się dlatego tu jestem.

Ale jak mam się otworzyć dla niego jeśli słyszę coś złego na swój temat ? Jeśli widzę że krzyczy na dzieci? Ja jestem spokojna i potrafię kulturalnie prowadzić rozmowę a mąż niestety podnosi głos, używa wulgarnych słów, epitetów w moim kierunku to jest bardzo przykre. Czy ja mam to zignorować i wmawiać sobie że to moja wina że jest źle bo mu się nie oddaje ? Jeśli nie podlewamy kwiatka to od w końcu uschnie i tak samo jest z kobietą. Jeśli o mnie nie zadba to ja uschne i się oddałam powoli znosząc kolejne konflikty aż faktycznie ujrzę papier rozwodowy ... Ja już nawet nie wiem czy tu jest miłość dziewczyny tylko obowiązek. Mąż zajmuje się dziećmi i domem ale o ironio wtedy kiedy jestesmy w konflikcie. Później już popuszczają lejce bo jesteśmy pogodzeni to już nie trzeba zajmować się domem, po co? Ale przychodzi wieczór a ja mam być gotowa. Oczywiście mówię mu o tym to się najpierw obrazi a później już czuc że powietrze można ciac siekiera. Ja się boje odezwać żeby nie usłyszeć złego słowa a jeśli spokojnie się odezwę to uwierzcie mi wiecznie jest atak nie spokojne podejście do sytuacji. To mnie zabija a ja się boje o przyszłość dzieci. Szkoda mi ich naprawdę. Ja nie szukam nikogo innego nie szukam przygód. Jestem zwyczajna. Lubię czytać książki i jeździć na rowerze. Nie szukam przygód na boku.

z tym podlewaniem kwiatka działa w dwie strony. Ty też niestety pod tym względem zawodzisz.

Zaniedbaliście siebie wzajemnie. Po prostu.

Czasem trzeba spojrzeć prawdzie w oczy – wasza relacja już nie jest tym, czym była kiedyś. Drogi, które kiedyś były wspólne, dziś wydają się rozchodzić w zupełnie różnych kierunkach.

Wiesz, że krzyk i wzajemne oskarżenia tylko pogłębiają przepaść. Nie ma już czułości, nie ma troski, jest tylko frustracja, oczekiwania, które nie są spełniane, i coraz większe poczucie samotności.

Ale zadaj sobie jedno, najważniejsze pytanie – gdyby nie dzieci, czy nadal chciałabyś być z nim? Czy jest w waszej relacji coś jeszcze, co sprawia, że warto walczyć?

Miłość nie powinna być ciężarem. Jeśli staje się źródłem bólu, zamiast wsparcia, być może czas przestać się oszukiwać

Kurcze slabo to wyglada. Jak wiele osob napisalo brakuje komunikacji. Jest w Was duzo wzajemnego zalu i rozczarowania. Co nie zostalo powiedziane to zostalo pokazane lub inaczej przekazane. Kazdy uslyszal co mial uslyszec - niewazne czy zostalo glosno powiedziane.

Widzisz uklad jest taki ze Ty dokladnie wiesz co Cię boli - czujesz sie przeciazona i niekochana. Choc wydaje Cie sie moze ze Twoj facet czuje inaczej to mysle sie ze on tez czuje sie niekochany. On to wywala agresją. Oboje cierpicie tylko inaczej to pokazujecie. Ty zamknieciem na bliskosc on agresja i pokazaniem ze juz mu nie zalezy. I tak sie w tym krecicie.

W takim stanie trudno o seks - w koncu to sposob na budowanie bliskosci i przyjemnosc, dawanie i branie a to chyba ostatnia rzecz na ktora masz ochote. Przy takim poziomie agresji ze strony faceta.... Ale w jakis sposob musiscie to odbudowywac.

Niektore watki wydaja sie jasne i czytelne.  I niby tylko sie zgodzic. Ale ja lubie dociekac zeby znalezc to czego nie widac. Np. obopólnej winy ktora jest niemal zawsze. Wiec wspolczuje sytuacji i sugeruje wysiłek w dojrzeniu swoich grzechow. Bo drugiej strony juz znamy.

Uwaga kij w mrowisko - na szczescie nie moje slowa wiec prosze na mnie nie skakac. Slyszalem ostatnio wywiad z terapeutką par i byl temat kobiet majacych wszystko na glowie i nic nie robiacych facetow. I ona powiedziala ze w swojej karierze nie spotkala jeszcze kobiety przemeczonej zwiazkiem. Niektore babki zmianiaja ze szkoda dla siebie priorytety - ze zwiazku na dom, dzieci itp. Zapomniaja przede wszystkim o sobie i swoich potrzebach, zwiazek tez traci waznosc i sie sypie.

Jaki troll
Nie rozumiem, co to znaczy grać seksem, a Tobie się nie chce?
Trudno uwierzyć żeby to było prawdą jak można powiedzieć nie dam bo mam focha. Co to za teks dam, a co to jest bułka że dajesz bo nie kumam.
Małżeństwo to wspólnota na płaszczyźnie emocjonalnej, materialnej i FIZYCZNEJ.

No jak można powiedzieć oj biedna, nie rozumiem, zachowania nie będzie seksu bo misio był niegrzeczny, misio się poprawi misiowa da. Temat dotyczy jego zachowania a nie tego które owszem jest naganne, ale jej też. Rozumiem, że seks to system kar i nagród?

Problem nie dotyczy tego, że on ją zaniedbuje w łóżku i wtedy można powiedzieć nie kochaj się z nim bo to bez sensu, tylko czegoś zupełnie innego.

Trudno mi się wypowiadać, pewnie z perspektywy wiecznej panny to łatwi się mówi

Kochać się można na różne sposoby, i to warto podkreślić. Jeśli założyć, że "kochanie się" to stan, w którym odczuwa się euforię, podniecie i ogólną błogość.

Więc idąc tym tokiem myślenia, ja się kocham z moim kochaniem 5-7 godzin na dobę, bez robienia broń Boże niecnych rzeczy.
Kocham się  z nią kiedy spijam jej słodkie słówka ze słuchawki telefonu czy ekranu monitora

A ona to już musiałaby się wypowiedzieć w swoim imieniu

To prawda w tym stanie "zwiazkowym" ciezko bedzie i seks. Oni sie najpierw dogadywac musza

Co nie?

Jest problem i oboje są w nim skupieni na sobie, gra ego.
Żeby coś mogło się zmienić, jedno musi zacząć te zmiany wprowadzać i przekonywać do tych zmian drugie.
Autorko, jeśli nie jesteś tu tylko po to żeby się wyżalić i realnie chcesz zmiany, piłka po Twojej stronie.
Twój mąż może nie wiedzieć jak to zrobić, może nie być do tego zdolny.
Poszukaj pomocy wśród ludzi, którzy mają do czynienia na codzień z takimi problemami.
W dużym skrócie, trzeba się nauczyć przyjmować perspektywę drugiej strony nie zapominając o swojej i nauczyć komunikować w sposób, który nie będzie konfrontacyjny.

Seks dla faceta to bardzo ważne sfera. Odmowę w obcesowy sposób traktuje jako odrzucenie, na wielu poziomach i potem jest jak jest.
Odmawiać też trzeba umieć;)

Wydaje mi sie ze nawet zwykly terapeuta bylby lepszy. Jak dla mnie to tam nie ma problemu z samym seksem. Te "zawirowania" sa wynikiem innych spraw.

A co do spadku libido. Coz powodow moze byc 1000. Ale tu kazdy sam musi sie przede wszystkim tym zajac a nie racjonalizowac ze powodem jest to czy tamto (m.in. partner czy partnerka). Ze spadkiem libido po urodzeniu facet nic nie zrobi. Ale babka przy wsparciu faceta i owszem. Tak samo jak on powinien zajac sie swoimi napadami zlosci/agresji. Zwala wine na żonę ale tak naprawde jak sam sie tym zajmnie we wspolpracy z nia to moze zadziala.

Niestety to smutna rzeczywistosc wielu rodzin. Nawet spotkałem się ze stwierdzeniem, że dom to kobieta i jej dzieci, a męzczyzna jest kimś dochodzącym/przynoszącym i tak wielu się czuje.

Rola faceta zostaje uwsteczniona jedynie do pozycji "provider'a", a potem zdziwko, czemu taki facet nie traktuje partnerki tak, jakby ona sobie tego życzyła.

A co to takiego?

"Zielony ład"? *               Love parade? *         "Śniada kultura"?  *          Fentanyl? *

* niepotrzebne skreślić.

Zielony ład to trzeba popatrzeć kto za tym lobbuje - czyli producenci energii i samochodów ze względu na niekończące się dopłaty.

Love parade - mateczka rosja i chiny w celu destabilizacji społeczeństwa zachodniego

śniada kultura - jak wyżej

Fentanyl - to problem uniwersalny. Każda kultura na ziemi ma tylko 3 punkty wspólne: taniec, śpiew i jakiś sposób upodlenia się.

Ale wiesz, że dla kobiet też są gumki? Jak się tak trzęsie, to niech sama pomyśli najpierw, a nie już po tym, jak pozwoli dla partnera się w niej spuścić.

Jezu, a niby dorośli ludzie....

No bądź poważna. Temat antykoncepcji dotyczy DWÓCH stron tak samo.

To nie jest kwestia wolenia, tylko dostępnych narzędzi. Facet tu wyboru nie ma. Kobieta tak. I to ogromny.

Nie da się żyć bez seksu. To prowadzi do różnego rodzaju problemów zdrowotnych. A antykoncepcja hormonalna stosowana prawidłowo nie jest aż tak bardzo szkodliwa jak to się obecnie próbuje ludziom wmówić w dobie kryzysu demograficznego.