Powroty - Netkobiety.pl

Oceniając z boku mam odczucie, że nie traktuje znajomości z Tobą tak jak to zadeklarował. Gdyby rzeczywiście tęsknił, chciał związku, uważał, że ta relacja jest dla niego ważna, to by o nią dbał, a o Ciebie zabiegał, a tego przecież nie robi.
Nie ma się co oszukiwać, ale tak nie zachowuje się mężczyzna, któremu zależy za kobiecie. On być może nie chce być sam, potrzebuje poczucia, że ktoś jest w jego życiu, ale to by było na tyle.

Zapytałaś, czy powinnaś wyjść z inicjatywą - co dokładnie przez to rozumiesz? Co konkretnie chcesz zrobić, jeśli uznasz, że powinnaś?

Jeśli Ty jesteś zdezorientowana, to jak On ma być zorientowany?
To raczej obydwoje jesteście zdezorientowani i warto się dokładniej przyjrzeć amplitudom dynamiki Waszej relacji, czy nie są to dwie wzajemnie się mijające fale: jak Tobie opada, to Jemu się podnosi i tak na zmianę.

I to by potwierdzało to,co napisałem wyżej.

Ni znacie się dobrze, bo do poznania potrzeba czasu, a Ty "nie chcesz marnować czasu".
Przy takim założeniu, że to marnowanie czasu pojawia się logiczny wniosek, że to nie rokuje. Ale wniosek ten wynika z przesłanki o marnowaniu czas.

No to pytm: masz coś lepszego do zrobienia?  Bo jak nie masz, to może nie marnuj czasu, ale go wykorzystaj (czas i Jego też)? Wtedy przynajmniej będziecie mieli wspólną korzyść.

Udaje? A może jednak (uuuuuuuuuuuuu) daje Ci czas i sygnały zainteresowania adekwatne do swojego zdezorientowania? A może trafił swój na swego?

Dla mnie powinność to myśl, która prowadzi do poczucia winy.

Ty wychodzisz z inicjatywą: chwiejność w postawie to także inicjatywa, tyle, że oparta na niezdecydowaniu.

Ale jak można być zdecydowanym, gdy to jest marnowanie czasu na coś, co nie rokuje, a rokować nie może, bo jeden krok w przód, a drugi krok w tył.

Taka mi przyszła analogia: ktoś zasadził nasionko, podlał obficie pierwszego dnia i zostawił na oknie. Z nasionka wyrosła roślinka, zużyła cały zapas wody i zaczęła źle wyglądać. Sadownik zobaczył roślinkę i pomyślał, że taki licha to nie rokuje najlepiej. Olał ją, ale podlał. Wrócił za kilka dni, a roślinka znów zużyła cały zapas wody. Urosła, ale brak wody sprawił, że nie wyglądała najlepiej i pożółkła. Sadownik spojrzał na roślinkę i pomyślał, że miał rację, bo widać jaka licha i to nie rokuje najlepiej. Podlał ją znów i znów olał na kilka dni. I tak na zmianę.

Sadownik cały czas myślał, że przyczyna lichości roślinki jest w roślince i nie doceniał swojej myśli o rokowaniu oraz tego, że nie chciał marnować czasu na taką małą roślinkę. Zapomniał, że to było nasionko sekwoi, która rośnie przez tysiąc lat. Moja metasekwoja, którą zasadziłem 25 lat temu już przerosła olchy, które były od niej starsze o 10 lat. Przerosła, bo zasadziłem ją w miejscu z obfitością wody.

Legat zauważył pisanie w kilku wątkach o tej samej sprawie, a ja zauważę, że to typowe podejście kogoś, kto nie docenia procesu i kontynuacji. Szkoda marnować czasu na wątek, który nie rokuje.

Piszę, bo jest to nowa i dziwna sytuacja. Aż głupio opowiedzieć koleżance. Starałam się opisać to obiektywnie.

Pricilla Ostatnim razem zaprosiłam go, żeby przegadać na czym stoimy. Nie doszło do tego,  bo praca. Zadałam pytanie, bo może z waszej perspektywy jestem bierna.

Legat to nie trwa trzy tygodnie, czy miesiące. A kilkugodzinne rozmowy angażują i wymagają tego czasu. Nie chce być czasoumilaczem. To on nie dawał mi o sobie zapomnieć, ja nie zaglądałam do jego życia. Mimo, że o nim myślałam. Mam mu kupić kwiaty i zaprosić na kolację?

Animus mam docenić, że ktoś oczekuje wyłączności, nie budując niczego ze mną? Czy taki facet naprawdę kilka miesięcy z nikim się nie spotkał? Nie pisał?  Po prostu mam na uwadze swoje uczucia.

W kilku rozmowach odniosłam wrażenie, że często gardzi ludźmi, a rozwój kobiecie nie jest potrzebny. Przejawia zazdrość, mam koleżanki i kolegów, oczywiście z drugimi jest problem. Powiedziałam, że też może mieć koleżanki, to stwierdził, że będę zazdrosna.

Mogłabym napisać to samo: znowu idzie, że to wina baby

Ja opisałam swój punkt widzenia, odpowiadając wprost na zadane przez Autorkę pytanie. Bez względu na jej podejście do tematu, jej oczekiwania, problemy z zaangażowaniem czy cokolwiek innego, fakty są takie, że on
nie jest na tyle nią zainteresowany, żeby móc powiedzieć, że będzie z tego związek.

Oczywiście jak najbardziej może to wynikać z jej postawy, bo mężczyzna też lubi czuć, że się podoba, że ma zielone światło, dostając sygnały zainteresowania z drugiej strony, ale tu chodziło o jego osobę. 

W każdym razie, jeśli mężczyźnie zależy na kobiecie, to ona się nie zastanawia, ona to wie, bo on swoją postawą jej to wyraźnie pokazuje.

P.S.
No właśnie, bo przed chwilą doczytałam, w jakim celu założyłaś, Autorko, drugi wątek na ten sam temat? Czyżbyś oczekiwała innych odpowiedzi?
I tak z ręką na sercu, po tym wszystkim, co już wiesz na jego temat, zakładasz, że coś się między Wami zmieni? Przecież w ten sposób oboje gracie w tę samą grę.
Generalnie masz to, na co się sama godzisz.

nie, ale zależy też od sytuacji

tak, ale to też zależy od sytuacji

Na niczym nie stoicie i obok związku to nie leżało.
Coś jakby pijak zataczając się chodził ulicą i zaczepiał drugiego pijaka nie wiadomo w jakim celu

Clue wątku jest inne. Spotykanie, a związek, zauroczenie, a miłość, to inne terminy. Prośbą była ocena sytuacji osób trzecich. Jego wyznanie tęsknoty, chęci związku były, ale może do zyskania koleżanki +.

Update. Spotkanie nie wypaliło, spóźnił się kilka godzin i nie, nie walczył o losy ludzkości z obcą cywilizacją. Gdy zobaczył, że nikt nie czeka, to zaczęły się oskarżenia i obwinianie.
Nie odpowiedziałam na nic. Wiem, że będzie zaczepiać i obserwować media i inne. Licze, że się chłopak znudzi.
Dziękuję za wszystkie odpowiedzi