50 latek mieszkający z mamą... - Netkobiety.pl

Hej. Dobijam właśnie pięćdziesiątki, jestem po długim, wspaniałym małżeństwie. Mój mąż zginął w wypadku, od tego czasu byłam sama. Gdy samotność bardzo mi już dopiekła, zarejestrowałam się na portalu randkowym. Kto korzystał ten wie, że to temat na osobną opowieść, ale po tych wszystkich świrach poznałam tam w końcu faceta, który wydawał się cud, miód, malina. Po jakimś czasie (znamy się pięć miesięcy w sumie, ale w realu krócej) okazało się, że miód i malina mimo słusznego wieku 50 lat mieszka nadal z mamą i jest bezrobotny.
Bez prawa do zasiłku co oznacza, że bodaj przez rok nie pracował, nie miał też firmy. I tu się rzecz komplikuje :-) Najpierw niby pracował, gdy zaczęło mnie zastanawiać, dlaczego ma ciągle czas mówił, że jest na urlopie. Potem, że ma dość pracy, jest wypalony i robi sobie przerwę, potem że właściwie to był na stażu, potem że to w sumie było z UP, ostatnia wersja jest już moją wina bo twierdzi że rzucił robotę, żeby mi pomóc w remoncie domu (faktycznie mam i faktycznie bardzo pomagał, ale chyba rzucanie pracy to nie po miesiącu znajomości w realu i bez przedyskutowania wcześniej ze mną).

Dodatkowo, facet jest jakby z kosmosu, bez żadnej przeszłości. Unika tematu przeszłości jak ognia, nie wiem nic o jego poprzednich związkach, pracach etc. Nie byłam nigdy u niego w domu. W sieci nie istnieje. Zasadniczo nie znam jego znajomych (poza jedną osobą chyba ich nie ma). Tak wiem, mnie też przyszło do głowy, że żonaty, ale to chyba nie to, bo za dużo czasu ze mną spędzał. A i dodajmy taki drobny szczególik, że ja płacę za wszystko: od ciastek przez kino po wszelkie zakupy. Pożyczał sobie mój samochód itp. Obrażał się o jakieś pierdoły, i to jest taka obraza na fest, jest dziwnie nadwrażliwy. Pogoniłam go w końcu w cholerę, ale coś czuję, że to może nie być koniec.

Chyba mi sprał mózg jednak, bo się zastanawiam co tu jest grane; tak bardzo potrzebowałam bliskości drugiego człowieka, że mogłam przegapić wiele rzeczy i widziałam tylko te, których się przegapić fizycznie nie dało. Wydaje mi się, że on się chciał załapać na wikt i opierunek for free, u miłej wdowy z dala od mamy i bez zniżania się do jakiejś pracy zarobkowej, a jak będę się za bardzo dopytywać to mi się naściemnia i tyle. Co o tym sądzicie?

Sabrilla napisał/a:

Hej. Dobijam właśnie pięćdziesiątki, jestem po długim, wspaniałym małżeństwie. Mój mąż zginął w wypadku, od tego czasu byłam sama. Gdy samotność bardzo mi już dopiekła, zarejestrowałam się na portalu randkowym. Kto korzystał ten wie, że to temat na osobną opowieść, ale po tych wszystkich świrach poznałam tam w końcu faceta, który wydawał się cud, miód, malina. Po jakimś czasie (znamy się pięć miesięcy w sumie, ale w realu krócej) okazało się, że miód i malina mimo słusznego wieku 50 lat mieszka nadal z mamą i jest bezrobotny.
Bez prawa do zasiłku co oznacza, że bodaj przez rok nie pracował, nie miał też firmy. I tu się rzecz komplikuje :-) Najpierw niby pracował, gdy zaczęło mnie zastanawiać, dlaczego ma ciągle czas mówił, że jest na urlopie. Potem, że ma dość pracy, jest wypalony i robi sobie przerwę, potem że właściwie to był na stażu, potem że to w sumie było z UP, ostatnia wersja jest już moją wina bo twierdzi że rzucił robotę, żeby mi pomóc w remoncie domu (faktycznie mam i faktycznie bardzo pomagał, ale chyba rzucanie pracy to nie po miesiącu znajomości w realu i bez przedyskutowania wcześniej ze mną).

Dodatkowo, facet jest jakby z kosmosu, bez żadnej przeszłości. Unika tematu przeszłości jak ognia, nie wiem nic o jego poprzednich związkach, pracach etc. Nie byłam nigdy u niego w domu. W sieci nie istnieje. Zasadniczo nie znam jego znajomych (poza jedną osobą chyba ich nie ma). Tak wiem, mnie też przyszło do głowy, że żonaty, ale to chyba nie to, bo za dużo czasu ze mną spędzał. A i dodajmy taki drobny szczególik, że ja płacę za wszystko: od ciastek przez kino po wszelkie zakupy. Pożyczał sobie mój samochód itp. Obrażał się o jakieś pierdoły, i to jest taka obraza na fest, jest dziwnie nadwrażliwy. Pogoniłam go w końcu w cholerę, ale coś czuję, że to może nie być koniec.

Chyba mi sprał mózg jednak, bo się zastanawiam co tu jest grane; tak bardzo potrzebowałam bliskości drugiego człowieka, że mogłam przegapić wiele rzeczy i widziałam tylko te, których się przegapić fizycznie nie dało. Wydaje mi się, że on się chciał załapać na wikt i opierunek for free, u miłej wdowy z dala od mamy i bez zniżania się do jakiejś pracy zarobkowej, a jak będę się za bardzo dopytywać to mi się naściemnia i tyle. Co o tym sądzicie?

Zapytaj siebie samą, czy swojej najbliższej przyjaciółce poleciłabyś kontynuowanie relacji z takim panem?

Samo to że mieszka z mamą nie byłoby takie złe, bo są różne sytuacje życiowe.
Ale kłamstwa co do pracy, to że musisz kupować WSZYSTKO, oraz to że trzyma swoje życie w wielkiej tajemnicy, całkowicie go wyklucza jako partnera.

Być może jest żonaty, ale gdyby był, to nie kłamałby że mieszka z mamą, bo to żałosne. Już skłamałby np. że mieszka z siostrą czy współlokatorem.

Ela - ja nie sądzę że autorka robi coś źle. Moja mama (po 60-tce) ma konta na kilku portalach i niestety większość to pokemony. Szukają seksu, kłamią, mają żony, albo są po prostu debilami. A nie sądzę że robi coś źle, ma normalne zdjęcia i prowadzi typowe rozmowy. Mama przyznaje, że najlepszymi portalami są Sympatia i Badoo (na Badoo poznała po śmierci taty partnera, ale zmarł...), natomiast Tinder i Lento raczej dla facetów szukających seksu (Lento nie jest stricte portalem randkowym, ale jest tam dział towarzyski).

Ja swojego męża poznałam na Sympatii 16 lat temu i niestety też długo trwało (kilka lat z przerwami) zanim na niego trafiłam. 
To trochę jak szukanie igły w stogu siana.

Sabrilla napisał/a:

A to ciekawe. Tutaj można jakoś na priva (nowa tutaj jestem), bo chętnie bym z Tobą pogadała? Sympatia to ten portal pełen zajebistych gości. Na inne portale się nie odważylam, to nie na moje nerwy.

Oczywiście, że można na priva, ale musiałabym sprawdzić czy pamiętam hasło do @ bo ten adres mam tylko dla tego forum.
Ja znam go z innego portalu, ale pisał że tam (na Sympatii) też umawiał się. Mogę o nim napisać, że jest bardzo oczytany i b. inteligentny, ale mimo tego popełnia błędy logicznego myślenia, ale potrafi też być gamoniem jak ma taką potrzebę. Dostosuje się do każdej sytuacji, albo odkręci kota ogonem, że to nie jest prawda. Znam jego prawdziwe dane - świat jest mały, tylko połączyć odpowiednie kropki.
Ooooo prać mózg potrafi oj potrafi i to jeszcze jak lepiej jak pralka automatyczna.

Sabrillo, mam 53 lata
A z portalu korzystałam rok temu, wiek miałam aktualny i zdjęcia.
Pisało do mnie wielu mężczyzn codziennie.
W wieku od 35 do 65 lat, szybko podniosłam granicę dolną do 48, bo szukałam kogoś na stałe.
Powiem Cj że moje ogłoszenie to była lista wysokich wymagań.
Może dlatego dziwni Panowie nie startowali, oszczędzając czas.
Trafiło się paru kaznodziejów którzy chcieli mi uświadomić ile lat spędzę na portalu z takimi wymaganiami ale spędziłam całe 2 miesiące
W moim ogloszeniu bylo troche autopromocji, ale 0 sugestii że jakiś Pan będzie miał u mnie wygodny kąt.
Zdjęcia tylko portretowe, bez domku z ogródkiem w tle., bez wypasionych wakacji na zdjęciach.

Ja swojego męża poznałam na Sympatii 16 lat temu i niestety też długo trwało (kilka lat z przerwami) zanim na niego trafiłam. 
To trochę jak szukanie igły w stogu siana.

I tak wątek matrymonialny przekształcił się w temat dochodzeniowo - śledczy
A już na poważnie, to dałbym sobie spokój z nim. Poznałaś prawdziwy smak życia, jego jasne i ciemne strony, zdobyłaś spore doświadczenie życiowe. Nie ma w Tobie desperacji. Dlatego idź dalej i patrz przed siebie. Często szukamy czegoś / kogoś bardzo daleko, a okazuje się, że to coś / ktoś jest na wyciągnięcie ręki. Życie potrafi pisać bardzo zaskakujące scenariusze.

Być może racjonalnie szukałaś partnera, ale na podświadomymi poziomie jednak kochanka by nikt nie zastąpił męża.
Jest taka teoria, że przyciągamy to, na co jesteśmy gotowi..

Hej. Dobijam właśnie pięćdziesiątki, jestem po długim, wspaniałym małżeństwie. Mój mąż zginął w wypadku, od tego czasu byłam sama. Gdy samotność bardzo mi już dopiekła, zarejestrowałam się na portalu randkowym. Kto korzystał ten wie, że to temat na osobną opowieść, ale po tych wszystkich świrach poznałam tam w końcu faceta, który wydawał się cud, miód, malina. Po jakimś czasie (znamy się pięć miesięcy w sumie, ale w realu krócej) okazało się, że miód i malina mimo słusznego wieku 50 lat mieszka nadal z mamą i jest bezrobotny.
Bez prawa do zasiłku co oznacza, że bodaj przez rok nie pracował, nie miał też firmy. I tu się rzecz komplikuje :-) Najpierw niby pracował, gdy zaczęło mnie zastanawiać, dlaczego ma ciągle czas mówił, że jest na urlopie. Potem, że ma dość pracy, jest wypalony i robi sobie przerwę, potem że właściwie to był na stażu, potem że to w sumie było z UP, ostatnia wersja jest już moją wina bo twierdzi że rzucił robotę, żeby mi pomóc w remoncie domu (faktycznie mam i faktycznie bardzo pomagał, ale chyba rzucanie pracy to nie po miesiącu znajomości w realu i bez przedyskutowania wcześniej ze mną).

Dodatkowo, facet jest jakby z kosmosu, bez żadnej przeszłości. Unika tematu przeszłości jak ognia, nie wiem nic o jego poprzednich związkach, pracach etc. Nie byłam nigdy u niego w domu. W sieci nie istnieje. Zasadniczo nie znam jego znajomych (poza jedną osobą chyba ich nie ma). Tak wiem, mnie też przyszło do głowy, że żonaty, ale to chyba nie to, bo za dużo czasu ze mną spędzał. A i dodajmy taki drobny szczególik, że ja płacę za wszystko: od ciastek przez kino po wszelkie zakupy. Pożyczał sobie mój samochód itp. Obrażał się o jakieś pierdoły, i to jest taka obraza na fest, jest dziwnie nadwrażliwy. Pogoniłam go w końcu w cholerę, ale coś czuję, że to może nie być koniec.

Chyba mi sprał mózg jednak, bo się zastanawiam co tu jest grane; tak bardzo potrzebowałam bliskości drugiego człowieka, że mogłam przegapić wiele rzeczy i widziałam tylko te, których się przegapić fizycznie nie dało. Wydaje mi się, że on się chciał załapać na wikt i opierunek for free, u miłej wdowy z dala od mamy i bez zniżania się do jakiejś pracy zarobkowej, a jak będę się za bardzo dopytywać to mi się naściemnia i tyle. Co o tym sądzicie?

Tobie coś się popierd...ło, najwyraźniej Ja to jestem ja. Dla Twojej wiadomości to mój jedyny nick. A skoro jestem słodki jak trucizna to nie wiem czemu jeszcze żyjesz A może Ty jesteś zombie : D
Ps.
Jeśli nie radzisz sobie z agresją czy innymi emocjami to Twój problem, ja mam to gdzieś.

0meqaO24 napisał/a:

Alessandro napisał/a:

Tobie coś się popierd...ło, najwyraźniej Ja to jestem ja. Dla Twojej wiadomości to mój jedyny nick. A skoro jestem słodki jak trucizna to nie wiem czemu jeszcze żyjesz A może Ty jesteś zombie : D
Ps.
Jeśli nie radzisz sobie z agresją czy innymi emocjami to Twój problem, ja mam to gdzieś.

Jak zwykle odwracasz kota ogonem, nie zdziwiło mnie to.  Na każdym wątku dyskutujesz ze swoimi trollami.
Niewiniątko. Czemu ma to słuzyć.

Spadaj stąd.

Dlaczego napisałeś wątek sam o sobie  - ludziom wodę z mózgu robisz.
Kiedyś napisałam Ci że jesteś charakterystyczny, 4 (cztery lata ze mną pisałeś i znam Twój styl pisania i charakterystyczne wyrażenia. Miłe spotkanie z Alessandro - słodki jak trucizna Alessandro jest jednym z Twoich klonów. Miklosza (twój klon) nie pytany już sam tłumaczy sie. że to nie on.i wiele innych cała długa lista. Zrobiłeś przedszkole psychiatryczne na tym forum. Masz tyle klonowych nicków, że piszesz sam ze sobą w wielu wątkach i ludzie nawet nie kapują się bo zajrzeli na chwilę, a ty jesteś przebiegły Shini, jako kobieta też piszesz. brak słów.

Czemu miał służyć napisany ten wątek o sobie samym . człowieku zmień PSYCHIATRĘ
Powyżej też sam ze sobą rozmawiasz

0meqaO24 napisał/a:

Dlaczego napisałeś wątek sam o sobie  - ludziom wodę z mózgu robisz.
Kiedyś napisałam Ci że jesteś charakterystyczny, 4 (cztery lata ze mną pisałeś i znam Twój styl pisania i charakterystyczne wyrażenia. Miłe spotkanie z Alessandro - słodki jak trucizna Alessandro jest jednym z Twoich klonów. Miklosza (twój klon) nie pytany już sam tłumaczy sie. że to nie on.i wiele innych cała długa lista. Zrobiłeś przedszkole psychiatryczne na tym forum. Masz tyle klonowych nicków, że piszesz sam ze sobą w wielu wątkach i ludzie nawet nie kapują się bo zajrzeli na chwilę, a ty jesteś przebiegły Shini, jako kobieta też piszesz. brak słów.

Czemu miał służyć napisany ten wątek o sobie samym . człowieku zmień PSYCHIATRĘ
Powyżej też sam ze sobą rozmawiasz

Zaraz się okaże, że połowa forum to jedna i ta sama osoba. Nie, żeby to było niemożliwe, ale masz jakieś konkretne dowody na poparcie swojej tezy?
Czy po prostu ktoś nadepnął Ci mocno na odcisk i się mścisz, od kilku miesięcy wypisując podobne rzeczy?
Może warto odsłonić posiadane karty, skoro jesteś tak silnie przekonana o własnej racji?
W innym przypadku to tylko kolejna forma trollingu i robienia ludziom wody z mózgu.

Sabrilla napisał/a:

0meqaO24 napisał/a:

Jak zwykle odwracasz kota ogonem, nie zdziwiło mnie to.  Na każdym wątku dyskutujesz ze swoimi trollami.
Niewiniątko. Czemu ma to słuzyć.

Spadaj stąd.

Jeśli Sabrila tak zareagował/a, to jest coś na rzeczy, czyli tego wątku nie założyła kobieta faktycznie z takim problemem, tylko to jest fejkowy temat.
Naiwność bohaterki bije po oczach.

Jak masz taką moc, to napisz do administratora i niech sprawdzą adresy IP i będziesz miała dowód.
Tak masz rację jeden troll sra na cały forum kobiecym. Ja nie włączam się do dyskusji bo wiem kto pisze i szkoda mi czasu.
Zauważ jak wyludniło się forum, są tylko same nowe osoby trollowe - dyskutują same ze sobą (rozejrzyj się) i kilka starych, reszta powoli cały czas wybywa z tej piaskownicy. Pusto - forum męskie. Żal na to patrzeć jestem na tym forum ponad 12 lat.

Ja też bardzo chętnie zobaczyłbym dowody. Skoro oskarżasz mnie o zbrodnie przeciwko ludzkości to powinnaś złożyć oficjalny wniosek do MTK w Hadze, o ile wiesz co to jest, a jeśli nie, to poproś o przysługę wujka Google.

Akurat Ciebie bardzo chętnie wyslucham.

Nie posiadam takiej mocy, nigdy nie miałam bezpośredniego kontaktu z administratorem, a moderacja, jak wszyscy doskonale wiemy, od dawna nie istnieje. Zresztą teraz takie czasy, że mamy do dyspozycji nawet generatory IP. Osobiście się na tym nie znam, więc nie powiem, jaką mają one skuteczność, ani jak konkretnie działają, ale pewnie ktoś cwany potrafi z ich pomocą obejść system. Z kolei to, że forum jest wymarłe, mnie osobiście nie dziwi. Świat się zmienił i wiele takich miejsc w sieci opustoszało. Sama zaglądam tu głównie z sentymentu. Szczerze mówiąc, zdarza mi się przy okazji zauważać jakieś podejrzane cechy wspólne różnych użytkowników, jednak mam taką zasadę, że jeśli nie potrafię czegoś udowodnić, to uwagi zostawiam dla siebie. W końcu zawsze istnieje cień szansy, że się mylę, a nie chciałabym nikogo prześladować w nadziei, że przyparty do muru może się odsłoni. Ty piszesz, jakbyś była pewna, w takim razie fajnie, jakbyś napisała nam, skąd ta pewność się bierze. Bo teorii spiskowych mamy tu ostatnio od groma i wprowadzają one tylko chaos, a nie widzę, by były poparte konkretami. Zaraz nikomu nie będzie się chciało tu zaglądać, ani tym bardziej się odzywać, bo każdy w każdym będzie widział trolla. Nie tędy droga, nie sądzisz?

Przeczytaj jeszcze raz czego Ty ode mnie oczekujesz, ja napisałam co wiem, ale ja nie oczekuję żebyś w to wierzyła, chcesz to wierz nie chcesz olej to. Mnie nie zależy żeby Ci udowadniać bo to na próżno. Nie mam takiej mocy żeby zablokować ten adres IP Zauważ że, nawet......ach szkoda pisać bo na próżno. Trolle rządzą na forum kobiecym.
Gotowca Ci nie podam.

Julka, masz prawo do swojego zdania i szanuję to. Zresztą piszemy czasami ze sobą. I co? Nasza pisanina wzbudziła Twoje uzasadnione obawy, podejrzenia? Nie oczekuję potwierdzenia ani referencji z Twojej strony. Ciebie także wiele osób oskarżało o trolling i posiadanie miliona kont.
Dla mnie to poziom piaskownicy.

Lubię Twoje poczucie humoru

Po prostu wiem. Ale nawet jeśli mylę się to co z tego? Czy to ma dla kogoś jakieś znaczenie?

Ostatnio chciałam użyć pewnej aplikacji - musiałam przejść przez filmik weryfikujący czy naprawdę jestem tym za kogo się podaję. Może wszędzie gdzie ludzie korzystają z jakiś wspólnych miejsc takie rozwiązanie należałoby wprowadzić. Nie możnaby było tworzyć fikcyjnych kont.