relacja z księdzem - Netkobiety.pl

hej potrzebuje waszej porady, chyba zakochałam się w księdzu
mam 18 lat i udzielam się w kościele, śpiewam w scholi a moja mama jest organistką więc kontakt z księżmi mamy „na codzień”.  w tamtym roku do naszej parafi przyszedł nowy ksiądz, młody, wyluzowany i z super poczuciem humoru, na początku wiadomo traktowałam go jak księdza
później poczułam potrzebę „lepszego” kontaktu z nim, szczerze nie wiem dlaczego, ale moja mama i moje siostry też bardzo go polubiły więc jakoś naturalnie wyszło tak że kilka razy był u nas na kawie, kiedyś robiłam pizzę więc też go zaprosiłam, ogólnie tak jako księdza z którym jako rodzina mamy dobry kontakt. te spotkania były przy wszystkich moich bliskich więc nie tak że sam na sam, z reguły to nawet nie ja wpadałam na pomysł żeby on do nas przyjechał ale jednak jeśli trzeba już było go zaprosić to zapraszałam go ja. zawsze miałam z nim spoko kontakt, cos żartowaliśmy przed mszą, w sobotę pisał do mnie który ksiądz będzie odprawiał akurat ta mszę na której śpiewamy. ja czułam i dalej czuję się przy nim swobodnie ale ostatnio tak jakoś 2 miesiące temu zaskoczyły mnie jego komentarze i teksty typowo adresowane do mnie ponieważ wczensiej nigdy nic takiego nie mówił. raz po tym jak wspomniałam mu że chora jestem i nawet jak do domu wróciłam to mama mówiła że źle wyglądam powiedział mi że to niemożliwe żebym wyglądała źle. raz przyjechał po mnie żebym nie zmokła mimo że kościół mamy jakieś 200m od domu. w październiku pojechałam z nim na wycieczkę którą organizował w naszej parafii na weekend do liczenia. były tam głównie starsze osoby ale kilkoro z nas to młodzież. ja byłam z koleżanką i podczas tego wyjazdu spędzałyśmy czas praktycznie tylko z nim. on sam gdy coś zwiedzaliśmy to podchodził do nas i z nami rozmawiał, widziałam nawet te spojrzenia i szepty starszych pań na nasz temat. raz chciałam mu jakiegoś robaka zrzucić z koszuli i powiedział mi „nie smyraj mnie”. tego samego dnia wieczorem w pokoju grałyśmy sobie na gitarze, on przyszedł i siedział z nami do północy, razem śpiewaliśmy, ja grałam i czułam że w momencie w którym śpiewamy patrzy mi w oczy takim przeszywającym spojrzeniem. po powrocie z tego wyjazdu był inny, przestał się do mnie praktycznie wcale odzywać, nasz kontakt był tylko formalny ale nie miałam na tyle śmiałości żeby zapytać o co chodzi. w zeszłą niedzielę gdy szłam do komuni wypadł mu na podłogę komunikant którego miał mi dać, zrobiło mu się głupio i kilka razy mnie przepraszał, w zartach powiedział że „to z wrażenia”. dzisiaj znowu się spotkaliśmy bo przyjechał do mojego wujka do spowiedzi, mamy i sióstr nie było więc rozmawiałam z nim sama, zaproponowałam kawę i rozmawialiśmy sobie dość na luzie, cały czas patrząc sobie w oczy. w pewnym momencie zapadła cisza a my patrzyliśmy sobie w oczy nic nie mówiąc, po jakimś czasie on odwrócił wzrok i zaczął coś mówić. później pojechał do domu i jeszcze mi wysyłał zdj jak ubrał choinkę bo nie miał przy sobie telefonu jak się widzieliśmy. nie wiem szczerze co o tym wszystkim sądzić ponieważ jego zachowanie jest dość sprzeczne, ma 36 lat a ja 18 więc jest spora różnica między nami, raz zachowuje się tak jakbyśmy mieli być razem natomiast za jakiś czas jest obrażony i praktycznie nic się nie odzywa. w lutym jadę z nim na wyjazd na narty na weekend i już zastanawiam się jak to będzie. doradźcie mi proszę co powinnam robić?

hej potrzebuje waszej porady, chyba zauroczyłam się w księdzu
mam 18 lat i udzielam się w kościele, śpiewam w scholi a moja mama jest organistką więc kontakt z księżmi mamy „na codzień”.  w tamtym roku do naszej parafi przyszedł nowy ksiądz, młody, wyluzowany i z super poczuciem humoru, na początku wiadomo traktowałam go jak księdza
później poczułam potrzebę „lepszego” kontaktu z nim, szczerze nie wiem dlaczego, ale moja mama i moje siostry też bardzo go polubiły więc jakoś naturalnie wyszło tak że kilka razy był u nas na kawie, kiedyś robiłam pizzę więc też go zaprosiłam, ogólnie tak jako księdza z którym jako rodzina mamy dobry kontakt. te spotkania były przy wszystkich moich bliskich więc nie tak że sam na sam, z reguły to nawet nie ja wpadałam na pomysł żeby on do nas przyjechał ale jednak jeśli trzeba już było go zaprosić to zapraszałam go ja. zawsze miałam z nim spoko kontakt, cos żartowaliśmy przed mszą, w sobotę pisał do mnie który ksiądz będzie odprawiał akurat ta mszę na której śpiewamy. ja czułam i dalej czuję się przy nim swobodnie ale ostatnio tak jakoś 2 miesiące temu zaskoczyły mnie jego komentarze i teksty typowo adresowane do mnie ponieważ wczensiej nigdy nic takiego nie mówił. raz po tym jak wspomniałam mu że chora jestem i nawet jak do domu wróciłam to mama mówiła że źle wyglądam powiedział mi że to niemożliwe żebym wyglądała źle. raz przyjechał po mnie żebym nie zmokła mimo że kościół mamy jakieś 200m od domu. w październiku pojechałam z nim na wycieczkę którą organizował w naszej parafii na weekend do liczenia. były tam głównie starsze osoby ale kilkoro z nas to młodzież. ja byłam z koleżanką i podczas tego wyjazdu spędzałyśmy czas praktycznie tylko z nim. on sam gdy coś zwiedzaliśmy to podchodził do nas i z nami rozmawiał, widziałam nawet te spojrzenia i szepty starszych pań na nasz temat. raz chciałam mu jakiegoś robaka zrzucić z koszuli i powiedział mi „nie smyraj mnie”. tego samego dnia wieczorem w pokoju grałyśmy sobie na gitarze, on przyszedł i siedział z nami do północy, razem śpiewaliśmy, ja grałam i czułam że w momencie w którym śpiewamy patrzy mi w oczy takim przeszywającym spojrzeniem. po powrocie z tego wyjazdu był inny, przestał się do mnie praktycznie wcale odzywać, nasz kontakt był tylko formalny ale nie miałam na tyle śmiałości żeby zapytać o co chodzi. w zeszłą niedzielę gdy szłam do komuni wypadł mu na podłogę komunikant którego miał mi dać, zrobiło mu się głupio i kilka razy mnie przepraszał, w zartach powiedział że „to z wrażenia”. dzisiaj znowu się spotkaliśmy bo przyjechał do mojego wujka do spowiedzi, mamy i sióstr nie było więc rozmawiałam z nim sama, zaproponowałam kawę i rozmawialiśmy sobie dość na luzie, cały czas patrząc sobie w oczy. w pewnym momencie zapadła cisza a my patrzyliśmy sobie w oczy nic nie mówiąc, po jakimś czasie on odwrócił wzrok i zaczął coś mówić. później pojechał do domu i jeszcze mi wysyłał zdj jak ubrał choinkę bo nie miał przy sobie telefonu jak się widzieliśmy. nie wiem szczerze co o tym wszystkim sądzić ponieważ jego zachowanie jest dość sprzeczne, ma 36 lat a ja 18 więc jest spora różnica między nami, raz zachowuje się tak jakbyśmy mieli być razem natomiast za jakiś czas jest obrażony i praktycznie nic się nie odzywa. w lutym jadę z nim na wyjazd na narty na weekend i już zastanawiam się jak to będzie. doradźcie mi proszę co powinnam robić?

on organizuje wyjazd na narty dla młodzieży z parafii

wypadł mu na podłogę komunikant którego miał mi dać, zrobiło mu się głupio i kilka razy mnie przepraszał, w zartach powiedział że „to z wrażenia”.

nie wiem czy zakochanie to dobra definicja, bardziej może zauroczenie