spowiedź przed porodem? - Netkobiety.pl

Musze się wygadać... byliśmy z mężem w zeszłym tygodniu u moich rodziców i się musiałam wkurzyć. Zdenerwowałam się chociaż nie powinnam, boję się że te nerwy odbiją się na dziecku. A matka tez zamiast mnie nie denerwować wiedząc ze nie moge to pierniczy głupoty. Jestem na samym początku 7 miesiąca ciąży, akurat w ubiegłym tygodniu jechaliśmy po łóżeczko bo chcemy skompletować wyprawkę po trochę żeby nie wszystko na raz, i po drodze wstąpiliśmy do rodziców. Pytali gdzie byliśmy i takie tam. Więc powedziałam że byliśmy kupić łóżeczko. To już był tekst matki na co tak wcześnie że przecież mamy czas, jak się zapytałam kiedy według niej powinniśmy zacząć kompletować to powiedziała że w maju (termin mam na sam koniec czerwca), jak zapytałam a jak się urodzi w maju to co wtedy to mi głupio odpowiedziała że a niby czemu się ma wcześniej urodzić. Dodam od 20 tygodnia ciąża jest zagrożona, ale matka tego nie rozumie. Tak samo jak nie rozumie że musże brać tabletki na podtrzymanie bo był tekst dlatego tak dużo, czy nie może być jedna. I potem wyjechała mi z tekstem "żebyś mi poszła do spowiedzi przed porodem i pomodliła się o dobre rozwiązanie. Ja byłam i ty też masz iść" nie odezwałam się ale miałam już ochote powiedzieć jak będe mieć ochotę to pójdę a jak nie to nie. Zwłaszcza że ja za kościołem nie przepadam i nie chodzę do niego. Matce gadam że czasem chodzę czasem nie bo nie mam ochoty wysłuchiwać że jak mogę nie chodzić, że bez boga nic sie nam nie uda. Teraz jak jestem w ciąży to tym bardziej nie chodzę bo nie czuję się najlepiej. Powiedziałam jej że na razie nie chodzę bo nie jestem na siłach i słabo się czuję, że ostatnio poszłam i wyszłam po 10 minutach bo nie dałam rady wytrzymać bo mi się duszno robiło, że lekarz powiedział że mam prowadzić bardzo oszczędny tryb życia, nie denerwować się, i najlepiej leżeć kiedy się da to usłuszałam "to całą ciążę zamierzasz nie chodzić?nie przesadzaj, właśnie teraz powinnnaś chodzić jesteś w stanie błogosławionym i powinnaś. nic ci się nie stanie jak pójdziesz na godzinę" już nie mam ochoty tego słuchać. No i jak byliśmy to zaproponowaliśmy ze może pojadą z nami obejrzeć mieszkanie które kupiliśmy bo jeszcze nie widzieli to mama od razu powiedziała że ona nigdzie nie jedzie bo ją głowa boli, ojciec tez nie pojechać bo twierdził że jest zmęczonypo pracy. Tak odnieśliśmy wrażenie że ich nie interesuje to mieszkanie, że mama jest zła o to że nie chcielśmy się do nich przeprowadzic, jak mi to kiedyś jak się wyprowadzałam powiedziała "ty tam będziesz leżeć a ja tu wszystko będe musieć sama robić" ale to jest moja wina? nie rozumiemtego zamiast się cieszyć że się chcemy usamodzielnić a nie mieszkać z nimi na kupę to im źle. Matka chyba sobie wymyśliła że jak się tam przeprowadzimy to mi będzie mówić co mam robić i wszszytko będzie mną robić.