Rozwód kościelny a związek - Netkobiety.pl

A jakie to ma znaczenie?
Sam nie wiesz, co masz o tym myśleć?

Dziewczyna Ci jasno komunikuje swoją postawę. Akceptujesz albo nie, proste.

a  ja ja rozumiem,  tylko,ze ja jako osoba, ktora slub miala i sama z siebie chcaca twierdzic niewaznosc malzenstwa przed nowym zwiazkiem. Skoro ty nie potrafisz zrozumiec to dlugo ze soba nie pobedziecie, za bardzo sie roznicie.

a w Kosciele Katolickim nie ma rozwodow. Albo byl niewaznie zawarty -zatem nie bylo go od poctatku albo nadal masz zone. Ona wiazac sie z toba nie moglaby przyjmowac juz nigdy Sakramentow. Jako dla osoby wierzacej nie jest to cos do zaakceptowania.

z komunikacja tez u was slabo, bo takie proste pytanie powinies moc na luzie zadac jej, a nie specjalnie rejestrowac sie na forum.

jezeli ona jest wierzaca, a ty nie to te roznice i tak wyjda. ja juz bym sie w zyciu nie zwiazala z ateista. jako przyjazn spoko, ale nigdy do zwiazku.

Jestem w stanie uwierzyć, że ktoś jeszcze chce żyć wg zasad katolickich. Ty jesteś z nimi kompletnie na bakier, skoro mówisz o rozwodzie, którego w kościele nie ma.
W tym związku będą problemy, skoro już na początku są aż takie różnice.

"Jeśli nie chcesz mojej zguby, krokodyla daj mi luby"   

Tak jakoś mi się skojarzyła ta cała historia

Twierdzi, że kocha, że zrobi wszystko dla mnie ale fakt tego, że nie mam rozwodu kościelnego jest silniejszy od tego żeby cieszyć się sobą na codzień i spędzać ze sobą czas tak jak spędzamy kiedy się widujemy. I tak widujemy się jak facet z kobietą nie tylko za rączkę. I jej rodzina jest bardzo wierząca więc wydaje mi się, że mogą mieć wpływ na właśnie taką decyzję która jest dla mnie niezbyt zrozumiała bo będąc razem robimy wszystko jak każda normalna para.

Jak zwał tak zwał czy rozwód czy unieważnienie w tym wypadku to nie ma znaczenia jak to się nazywa

Nie masz nawet podstaw do unieważnienia małżeństwa.
Hipokrytka z tej Twojej partnerki, z jednej strony nie przeszkadzalo jej to, że nie miałeś nawet rozwodu, a teraz ma taki wymóg...
Być może jesteś czasoumilaczem, nie możesz mieć do niej zaufania, bo praktycznie jej nie znasz.

Pozostaje zerwać, bo ten związek nie ma szans.

Przypomina mi się wątek, w którym dziewczyna straciła miłość swego życia, przez wymagane przez nią oczekiwanie na rozwód kościelny partnera.
Unieważnienia i tak nie dostał, a przez to związek się rozleciał.
Też tu była duża presja jej rodziny.

Mojej lubej wydaje się, że nie dość, że nie potrwa to tyle czasu (choć wszyscy mówią, że tyle bądź dłużej) to na dodatek uważa, że pójdzie bez problemu na pewno..

No mi zależy na normalnym związku i chciałem go tworzyć z nią dlatego chciałem się wyprowadzić dla niej i zacząć normalnie żyć z nią.

Uważa ona, że jak się kocha to odległość i czas nie ma znaczenia żeby czekać i widywać się tak jak się widujemy teraz co dla mnie jest kiepskim rozwiązaniem bo nie mam 15 lat żeby czekać na cud i ona nie potrafi tego zrozumieć

A nie możesz po prostu znaleźć sobie partnerki, ktorej nie będzie przeszkadzało bycie z rozwodnikiem?

Brak dowodów nadrabia się grubością koperty. Także spokojnie, to jest akurat do ogarniecia.

wieka akurat dobrze pisze o hipokryzji tej babki

To w końcu się zdecyduj, co Ty chcesz, a nie tylko co ona.
Kompromisem by było zamieszkać razem, wziąć ślub cywilny i załatwiać to "chore" unieważnienie za kasę, choć jako wierząca powinna się tym brzydzić.

Ja wiem co chce właśnie i właśnie na taki kompromis cały czas liczyłem ale druga strona widzi to inaczej i stoimy w miejscu

To albo się jej podporządkujesz, albo nie, bo ona nie ma zamiaru.
Nie wiem czego oczekujesz od forum, my Ci partnerki nie zmienimy.

Jskie masz dowody, na powodzenie unieważnienia?

Co widać po ludziach ze świecznika, nie?

a jak to sie stalo ze wy sie poznaliscie skoro ona miesza na stale zagranica?
nie przeszkadzalo jej spotykac sie z oficjalnie zonatym mezczyzna?
moim zdaniem zmarnujesz tylko czas pozostajac w tej relacji na odleglosc,w takim ukladzie nie da sie dobrze poznac drugiej osoby ,moze sie okazac ze po wspolnym zamieszkaniu wogole nie nadajecie na tych samych falach i tylko czas zmarnujesz na mrzonki o wdspolnej przyszlosci
ja by  jasno postawila sprawe ze rozwiazanie malzenstwa koscielnego trwa dlugo i tak naprawde nic juz nie zmienia bo od dawna ona grzeszy spotykajac sie i sypiajac z zonatym facetem wiec uprawia hipokryzje
cos mi tu smierdzi w tym jej zachowaniu,moze chce od ciebie kase wyciagnac ,gdzie sie spotykacie na ta chwile?ty jezdzisz do niej czyona tu przyjezdza?dziwna kobieta moim zdaniem grozi ci drugi rozwod jesli sie z nia ozenisz ;-)

Też tak myślę, zamieszkanie razem dopiero po ślubie kościelnym i już siedzisz pod butem na dobre...
Odnoszę wrażenie, że ten wątek to "robota" trolla

Nie no jeśli chodzi o jakieś pieniądze czy coś to odpada. Spotykamy się na zmianę raz ja lecę raz ona przyleci i tak w kółko.
Najgorsze jest to, że mówi mi, że dla niej to związek na odległość to też katorga i to, że się tak widujemy bo chciałaby żyć normalnie i marzy o tym żeby być przy mnie cały czas.. i doskonale wie, że w każdej chwili mogę się spakować i wyjechać.. nie ogarniam tego już

Motywuje tym, że uważa iż rozwód kościelny umożliwi planowanie czegokolwiek, a bez niego będziemy stać w miejscu mimo, że teraz stoimy w miejscu przez to, że nie żyjemy ze sobą na codzień dlatego sam tego nie rozumiem wszystkiego

Jesteś tego pewien? Tak tylko na rozluźnienie atmosfery: Gdy podrywał mnie czasem jakiś delikwent którego nie akceptowałam, to np. na jego pytanie co dziś robię, odpowiadałam że idę na nieszpory, a potem na spotkanie sióstr bezhabitowych. Zawsze działało Pasowali.

Oczywiście nikt tak naprawdę nie zgadnie o co chodzi twojej pani, ale mnie to wygląda tak, że ona chce trochę sobie poużywać mimo swojej niby religijności, a jednocześnie stawia tobie wymagania których ty nie możesz w miarę szybko spełnić i to ma niby usprawiedliwić fakt, że ona ze swej strony nic nie musi.

Postawiła cię w pozycji szach/mat i dalej trzyma w szachu.

Dokładnie. Mnie to też wygląda na zwykłe mydlenie oczu, bo jej z jakiegoś powodu wygodnie jest, jak jest, ale ma przy tym wygodny pretekst, żeby nie robić żadnych poważnych posunięć.

Gdyby było inaczej, to żaden brak unieważnienia ślubu nie miałby znaczenia, skoro i tak ze sobą sypiacie. Jednym słowem, wiarę i religię traktuje wybiórczo i zasłania się nią, kiedy do czegoś jej się to przydaje, a kiedy się nie przydaje, to udaje, że żadne ograniczenia nie istnieją. Okropna cecha, przynajmniej moim zdaniem.

Mogę się pod tym podpisać obiema rękami.

Dla  mnie to brzmi jak zwykła manipulacja. Zresztą ten stan rozdarcia i niepewności, w jakim się znajdujesz, też na to wskazuje.

To jej słowa, że chce mnie do końca życia, że kocha i nie wyobraża sobie życia beze mnie to itp itd to myślicie, że nie są szczere ?

Jestem tego samego zdania bo ja bym miał w nosie wszystko inne jakby była sytuacja w drugą stronę bo dla mnie najważniejsza by była ona i życie przy niej a nie coś takiego i to uważam, że jest miłość jak się chce być z kimś pomimo jakiś „przeszkód” które i tak kiedyś przestaną istnieć i nie potrafię do niej dojść żeby spojrzała na to wszystko od tej strony

Odpowiesz na moje pytania autorze?

ale co ty porownujesz? ze mialbys gdzies, ze zyjesz jakby Boga nie bylo, masz jego i jego sakramenty gdzies-bo wlasniedlatego nie mialoby dla ciebie znaczenia to, ze ktos ma sakramentalnego meza. jak juz mowilam, ty ja za chiny nie rozumiesz. daj jej spokoj, ona poplacze, ale wczesniej czy pozniej zapomni i znajdzie kogos, kto bardziej do niej pasuje, najlepiej  bez  zon w tle.

a tak w ogole to przypomnij jej, ze trwajac w grzechu ciezkim-sypiajac z toba to juz nie moze przyjmowac sakramentow. ciekawa jestem czy sama sie wymiksuje. botoo to wszyscy w tym watku mielido niej waty, nawet ty, ze uprawia z toba seks, wiec sam jej przypomnij, ze nie powinna, ie to kupy nie trzyma i nie moze ani do komunii ani spowiedzi

dla  ciebie to tez bedzie na plus bo sprawdzisz czy serio jej z tym zle czy to wszystko to tylko takie gadanie.

Odpowiedź brzmi: na dziś jesteś dla niej co najwyżej opcją. Nie czuje niczego wystarczająco mocnego żeby postawic na ciebie nie dostając absolutnie pełnego pakietu, a gdybyś nawet jej ten pakiet zaoferował, to nie masz żadnej gwarancji że w ostatniej chwili nie zrobi jakiejś wolty. .

Tak jak ci napisano Autorze, w kwestii unieważnienia masz dwie opcje:
1. Możesz czekac pokornie na rozpatrzenie przez Kurwię Metropolitalną sprawy i wtedy szanse są małe, bo jak klechom się nie posmaruje, to rzadko to orzekają;
2. Posmarowac i wtedy dostaniesz; tak zrobiła moja była: dopóki nie posmarowała, to (mimo mojej sporej bierności w tym wzgledzie yzn.  całe moje zaangażowanie ograniczyło się do odpowiedzi na pozew i do maila w odpowiedzi na zaproszenie że ze względu na liczne obowiązki służobowe z dala od miejsca zamieszkania nie jestem w stanie podac terminu, w którym będę w stanie się pojawic ) nic nie ruszyło do przodu

Ogólnie powiem ci że nie warto. Spisz laskę na straty nim ona spisze ciebie oficjalnie.

Hej
Tak jak pisaliście ten „związek” nie miał sensu bo na koniec po rozwodzie cywilnym usłyszałem, że jednak ona i jej rodzina nie zaakceptuje faktu, że weźmie tylko ślub cywilny bo możliwe, że nie dostanę rozwodu kościelnego także postanowiliśmy, że jednak to nie ma sensu ciągnąć dalej..

Teraz pozostaje tylko zapomnieć co jest cholernie trudne bo dałem całe serce w ten związek

Display tego też nie potrafię pojąć… tego toku myślenia o robienia niestety…

Wiecie co jest najgorsze ? Mówicie, że niby dobrze, że tak się stało itp itd
A ja kurna nie potrafię ogarnąć myśli żeby nie wyjechać i iść zapukać do jej domu przez to co dla niej robiłem i jaki byłem i jak bardzo się zaangażowałem w to ..

Ale co ci to da? To naprawdę niczego nie zmieni. Ty kochałeś bardziej, więc ciebie to bardziej boli, to widać. Zawsze osoba porzucona cierpi mocniej. Zamiast tracić czas i energię na myślenie o niej zacznij myśleć o sobie. Przebolej to i wróć do życia,  randkowania. Teraz tego nie widzisz ale założę się że gdybyście jednak byli razem i tak nie wytrzymałbyś na dłuższą metę życia pod dyktando jej rodziny i tego co kto powie. Nie mógłbyś być sobą w tym związku. Nie pasujesz do obrazka poprostu

Macie rację na pewno czas leczy rany, a ja pewno faktycznie w głowie miałem idealny obrazek czegoś co nigdy nie powinno istnieć i dlatego teraz ciężko mi się pozbierać