Partnerzy po przejściach.. - Netkobiety.pl

To wychodzi raczej poza wzór "zwykłego" szukania plastra przy jednoczesnym uwikłaniu emocjonalnym od eks u tej kobiety
jeżeli prawdą jest to że były jeszcze mąż jest nałogowcem to najprawdopodobniej masz Rafale do czynienia z osobą współuzależniona, a to totalnie skomplikowana sprawa emocjonalnie to tak jak byś miał w pewnym sensie do czynienia z samym nałogowcem,nie przesadzam, który niby odstawił jedne środki,ale ma jeszcze ogromną obsesję brania, stosując do swojego niby leczenia jakieś środki zastępcze.
Nie przekonasz nie pokonasz ona będzie się zgadzać z Twoimi argumentami ale dalej będzie utrzymywać jakiś kontakt z byłym i będzie go ratować bo to jak nałóg jest a on jej nie da spokoju ponieważ to również prawdopodobnie stwarza mu komfort i pomaga trwać przetrwać w nałogu to tak w skrócie.Ty jesteś jak pogotowie ratunkowe coś jak odskocznia - nie baw się w ratownika wykończysz się a oni jeszcze tak parę lat mogą się bujać ze sobą ponieważ oboje mają jakieś pokrętne korzyści z takiego toksycznego związku w zawieszeniu.

No właśnie. Ja nie przeżywam, stan ex jest mi obojętny, przeszłość się zatarła. Ja ten kontekst widzę ale nie mogę zrozumieć. A może zaangażowałem się mimo tego kontekstu.
Kochankiem? To mi się kojarzy tylko z seksualnym zaangażowaniem. A tu mamy z czymś więc do czynienia i to z obu stron. Tylko ten mąż i te emocje

To nie przypadek czyli mają kontakt,samo odejście jak widzisz od kogoś uzależnionego nie rozwiązuje problemu zależności emocjonalnej,to specyficzny syndrom i fenomen coś jak u kobiet kochających za bardzo tylko po rozstaniu.
mimo tego że się nie widzą i nie kontaktują bezpośrednio mają wpływ na siebie i dalej toksycznie oddziaływają co widzisz bo jesteś trochę zdystansowany.
To co robi ta kobieta nie jest czymś co jest zdrowe dla waszej relacji i dla niej samej ciągnie za sobą balast i nie ma tyle przestrzeni dla Ciebie ile Ty byś oczekiwał możliwe że ona też nie bardzo to ogarnia .

Ta kobieta zwodzi Cię, ponieważ układ, w jakim jesteście bardzo jej odpowiada.
Wierzę w to, że jest ona bardzo wrażliwa i uczuciowa osoba i zwyczajnie po ludzku żal jej męża, który się stoczył. Niemniej jednak jej zachowanie nie jest zdrowe, wygląda na silne współuzależnienie emocjonalne od męża. To typowe dla żon alkoholików. Jej mąż prawdopodobnie nie jest złym człowiekiem, jego problem polega na tym, że jest nałogowcem. Ona mu współczuje i wierzy w to, że będąc przy nim nawet w takiej roli, jaka ma teraz pomaga mu psychicznie. Boi się, że jeśli podejmie radykalne kroki mąż skończy jeszcze gorzej, a ona będzie miała go na sumieniu.
Taką wersję Ci sprzedaje.
Moim zdaniem to bzdura i wymówka. Znalazła zwykła zasłonę dymna, żeby nie podejmować kolejnej poważnej decyzji w życiu, czyli związania się z Tobą.
Nie wierzę w to, żeby w dzisiejszych czasach ludzie nie słyszeli o terapiach, o współuzależnieniu itd
Nawet całkiem prosta i niewykształconą kobieta z wioski zabitej dechami posiada choćby elementarna wiedzę na ten temat.

Ta Twoja na pewno wie, co się dzieje.

Wielce współczuje mężowi, ale Tobie nie współczuje wcale. Przecież zna Twoje zamiary, zna Twoje marzenia i co?
Tak ciężko jest jej wczuć się w Twoją sytuację?
Napisałeś, że masz u siebie dwójkę swoich nastoletnich dzieci.
No cóż.
Tu masz, moim skromnym zdaniem, odpowiedź. Kobieta nie chce przyjąć w sposób formalny roli macochy.
Na dodatek ona doskonale wie i tym, że guzik by z tego związku miała. Latami harowalaby opiekując się Twoim domem i Twoimi dziećmi, a na koniec dostałaby figę z makiem.
Nie wiem jaka jest jest sytuacja materialna jej i męża, jednak jeśli jest tam jakiś majątek, to ona woli trwać i pilnować swojego. Może czeka aż on umrze, by przejąć całość?
Gdy nie wiadomo o co chodzi najczęściej chodzi o pieniądze albo czyjeś uczucie do kogoś, kto jest skrywany.
Rafale, ja radzę Ci zdjąć różowe okulary i spojrzeć na rzecz trzeźwo. Przeanalizuj sobie jej zyski i straty.
Przestań widzieć w niej anioła, który płacze nawet wtedy, gdy kwiatek zwiędnie, tylko przyjmij do wiadomości, że to może być jej maska, pod którą kryje się kobieta, która doskonale wie, czego chce i przede wszystkim, czego nie chce.
Może namiastka męża, jakim Ty jesteś zupełnie wystarcza jej do szczęścia?
A to, co Ty myślisz i czujesz zupełnie jej nie obchodzi?
Może cały czas śpisz?

Mówi, że myśli o uczuciach męża. Ale dlaczego nie myśli o Twoich? Dlaczego jego smutek jest ważniejszy od Twojego?

No chyba że mało naciskasz, może sprawiasz wrażenie że ta sytuacja jest ok? Bo gdyby zamienić role i na Twoim miejscu byłaby kobieta, to wierz że nie zgadzałaby się na takie cyrki. Wymuszałaby rozwód. Bo niestety, ale nawet gdy mieszkasz z tą panią, ale ona jest mężatką to jesteś kochankiem. Nie masz żadnego ważnego statusu w tym związku. Jak to tłumaczycie przed rodziną, znajomymi? Że mieszkasz z mężatką bo ona nie chce się rozwieść?

Znam dwa podobne przypadki.
W jednym facet wciąż miał żonę, ale rozwiódł się dopiero po ok. 8 latach mieszkania z nową kobietą, gdy już się im urodziło dziecko.
W drugim żyją tak do dziś - on wziął mężatkę z trójką dzieci, mieszkają już z 5 lat razem i on sam ją broni "ale po co ona ma brać rozwód?". Nie wiem czy na serio tak myśli, czy tak się broni bo mu głupio. Szczerze to ja gdzieś tam wewnątrz mam go za przegrywa, który zgadza się na chore sytuacje.

Nie mają kontaktu, czyli ona mieszka u Ciebie,  ale nie chce rozwodu?
Przecież Ci ludzie są w konflikcie, którego Tu jesteś elementem.
Jeżeli cały czas przepływają informację poprzez dzieci,  to tylko dlatego, że ktoś to stymuluje, dopytuje.
Ja nie nie wiem co się dzieje u exa, oprócz  jednej akcji  gdy exa kolejna podała mi prezent przez moje dzieci, więc wiem o niej podstawowe rzeczy od dzieci.
Poza tym nie wiem nic, bo mnie to naprawdę nie interesuje, tylko niezbędne rzeczy związane  z decyzjami koniecznym, a i te staram się odciąć nitka po nitce.
Więc nie mam pojęcia o stanie psychicznym exa, bo nie padają z mojej strony takie pytania.
Widocznie że strony Twojej Pani ścieżka do tego zainteresowania jest otwarta.
Nawet Ty wiesz dużo o jej mężu,  skąd?
I śmiem twierdzić,  że gdyby sytuacja była taka, jak ona Ci przestawia: czyli pogubiony, niepogodzony mąz z nalogami, to tenże Mąż by was bezpośrednio nawiedzał w domu, albo nawiedzał ją, jak mieszka sama.
A tu nic? Więc może on ma to gdzieś, ale wychodzi z założenia,  że jak luba zrywa związek, niech ona weźmie na siebie formalności.
Ja tak zrobiłam, bo zajęłam się moim życiem, w którym miałam mnóstwo spraw, i załatwianie czegoś  po sądach, prawnikach za exa wcale mi się nie uśmiechało, co powiedziałam mu jasno.
Do niczego też ten rozwód nie był mi pilnie potrzebny.
Natomiast ex nękał mnie smsami, bym to organizowała i za to zapłaciła, bo: jemu się związki rozpadają  bo jest formalnie żonaty

Więc może tamten Pan chętnie się rozwiedzie.
Powiem Ci jeszcze że w oczach znajomych i rodziny exa, to ja byłam totalnie nie radzacą sobie w życiu po jego odejściu kobietą, mimo że samodzielnie bez jego alimentów,  bo tych nie było, ogarnialam wszystko.

Więc niekoniecznie to tak wygląda jak ona Ci przedstawia.
Skoro nie Ty byłeś przyczyną rozpadu ich małżeństwa, spotkaj się z nim na "piwie" może zechce rozmawiać po męsku, i okaże się że nie ma przeszkód byś miał swój skarb dla siebie:)

Nie wierzę w ani jedno Twoje słowo Rafale
Pięknie opisałeś całą sytuację, tylko jakoś zapomniałeś o dzieciach. O swoich dzieciach w domu.
O jej dzieciach ( ile ich jest i w jakim wieku) też tylko wspomniałeś mimochodem.

To są bardzo ważne czynniki, które mają wpływ na decyzje dotyczące związku.
Jeśli tak ładnie nas "niepinformowałeś" to nie wierzę, że ona nie spotkała się z podobną sytuacją w ciągu waszej znajomości.

Złota zasada - z szulerem do kart nie siadać.

Gdzie pisał Elu?
Przeczytałam wątek jeszcze raz i ani słowa o dzieciach.
Sprawdź i sama przeczytaj
Gdyby nie post Ulle to  bym o tych dzieciach nie wiedziała.

Tak właśnie niedopowiedzeniami mężczyźni wikłają kobiety w różne niejasne sytuacje.
Dla mnie aut!

Właśnie zanim napisałem mojego posta obawiałem się że zaraz zjawią się osoby które zarzucą mi rzeczy nieistniejące..kłamstwa i manipulacje. I właśnie tego doświadczam. Nie masz  żadnych podstaw aby mi zarzucać kłamstwo a jednak to czynisz tylko na podstawie swoich wyobrażeń. O dzieciach napisałem, o moich w innym wątku gdzie nie trudno policzyć że mój syn ma 22 lata i żyje swoim życiem a córka prawie 17 więc nie są to dzieciaki wymagające zaangażowania ze strony partnerki. Poznając się o dzieciach moich i mojej sytuacji wiedziała od samego początku. Jej córki też są pełnoletnie i żyją swoim życiem, mieszkając osobno. Więc tego typu problemy u nas nie istnieją. W dodatku partnerka ma swoje własne mieszkanie - nie, nie wspólne z mężem bo ma rozdzielność majątkową, jest niezależna finansowo więc kwestie materialne są nieistotne. Każdy ma swoje i ma gdzie mieszkać. Istotne są inne kwestie. Jest mi przykro jak muszę się zmierzyć z zarzutami kłamstwa ze strony osób którym coś się wydaje.

Innym paniom dziękuję za spojrzenie na sytuację ze strony postronnego obserwatora a raczej słuchacza. Dało mi to do myślenia aczkolwiek z większości kwestii zdawałem sobie sprawę. Być może pomijając je w tej codzienności.
Dziękuję.

No i gotowe nieporozumienie  tym razem niepotrzebnie prawdopodobnie
https://www.netkobiety.pl/viewtopic.php … 02&p=2

A w  życiu, ja facetów bardzo lubię.
Też pozdrawiam, chociaż nie ufam

Ale przecież nie ma żadnych szczegółów o tym ze to żoną alkoholika. Bardzo wątpię.
Z tego co autor pisze, to o rozwodzie kobiecie wspominał jakby przy różnych okazjach, ale w sumie nie odbyła się zadba rozmowa poważna na ten temat, więc odbyć się powinna.
I nie ma co się przejmować jakimiś histeriami czy emocjami.
Nie powinieneś autorze też bać się że coś zepsujesz, bo jak jej naprawdę  na Tobie zależy, to nie zepsujesz, a jak nie, to szkoda by marnowala Twój czas.
Nie ciekawiło Cię nigdy, dlaczego się rozpadło ich małżeństwo ta naprawdę?

Paslawek, wiesz że jestem dociekliwa i po przeczytaniu tego pomyślałam, że to tylko jej słowa o exie, bez innych evidencow  np zeznań świadków niekoniecznie przesądzające.czy tak jest.
Na miejscu Rafała spotkalabym się z chlopem..
Dziwne że ktoś kto czyta moje posty na forum wątpi w moją przytomność umysłu 

Agnes, wszystko pomieszalaś.
Autor pisał że przechodził to samo W sensie odejścia bliskiej kobiety, a nie alkoholizmu
Tak zrozumiałam.

Wiosna i piątek

Albo zgłupieje jeszcze bardziej ,jakby Rafał spotkał paru moich kumpli to by w życiu nie uwierzył że to nałogowcy nawet w okresie picia.

Obojgu eks a właściwie jeszcze małżonkom brak rozwodu jest jakoś na rękę,a kobita zasłania się tą troską o byłego bo nie chce się na razie zaangażować bardziej, takie koło błędne z brakiem gotowości
To co napisała też Ulle jest bardzo wysoce prawdopodobne z czekaniem na śmierć eksa włącznie w to pewnie najtrudniej uwierzyć.

  Będą kolejne zarzuty ? Gwałciciel seryjny morderca....  Chyba nie trudno domyślić się że nie chodzi o podniesienie się z alkoholizmu tylko traumy zdrady i rozwodu. Wystarczy przeczytać drugi wątek który założyłem pięć lat temu. A jeśli chodzi o alkohol to nie piję, nie znoszę pijaków i pijących.
Bzdury które tu uskuteczniasz pod moim adresem są tak słabe że brak słów...
Nie pozdrawiam !

Tak, tego nie napisałem. Żona alkoholika. Ze świadomością swojego współuzależnienia- nie w alkoholizmie oczywiście- i z brakiem sił i pomysłu jak z tym skończyć. Prawdę mówiąc teraz do mnie to dotarło. To współuzależnienie.

Tu jeszcze wrócę do pomysłu spotkania z panem mężem. Miałem takie myśli żeby chłopa wyprostować i pokazać że rozwód to nie koniec świata i można zacząć od nowa ale obawiam się zostałbym uznany za winnego, za tego który   skradł mu żonę a to nie jest prawdą bo tak jak wspomniałem poznaliśmy się po tym fakcie. I mówiąc szczerze myślę że mógłbym dostać srogi łomot...tak w ramach dyskusji o życiu

Nie, nie pytasz.

Wpadłaś z powyższą tezą.

Ale już mniejsza z tym bo nie po to tu przyszedłem aby się przepychać. Na pytania chętne odpowiem.