Mieszkanie z teściami... - Netkobiety.pl

Czyli rodzeństwo które ma ponad 30 lat Pani zdaniem ma prawo z nami mieszkać, nie dokładać się do rachunków itd a teściowie mogą się wtrącać tak??

Skoro dziecko chce przesiadywać z babcią to rodzi się pytanie czemu w domu jest mu nudno? Jak jeszcze nie pracowałam, a dzieci były małe to robiliśmy różne rzeczy,malowanie farbami,plasteliny, zagadki dostosowane do wieku, czytanie książek, spacery po lesie, wyjeżdżaliśmy na place zabaw (córka nie miała nawet roku)- bawiła się w piasku bądź pomagałam jej pokonywać przeszkody, a syn biegał i się bawił pod moim okiem, w ogrodzie mamy huśtawki, piaskownicę - nie zliczę ile godzin poświęciłam na ich huśtanie czy ile tysięcy babek z piachu zrobiłam. Można razem pielić ogródek, malować kredą po kostce. Można mieć mnóstwo pomysłów na wspólne spędzanie czasu. Nie jest wtedy nudno.

Co do gospodarki. Jak się mieszka razem to zawsze jest trudny temat. Albo być bardziej elastycznym i więcej rzeczy akceptować, albo wprowadzać granice możliwe do przyjecia dla wszystkich - rodzeństwo przebywa pewnie u rodziców na "dole", tak? Bo zrozumiałam, że Wy macie piętro,a rodzice parter? Czy Wasze piętro to niezależne mieszkanie - z osobna kuchnia i łazienka? To czemu Cię boli, że rodzeństwo "siedzi" u rodziców?
Skąd wiesz, że rodzeństwo się wtrąca w gospodarkę? Skoro od zawsze żyli na wsi to muszą mieć pojęcie o co w tym chodzi, skoro pomagają Twojemu mężowi fizycznie to się nie dziwię, że chcą mieć jakiś wpływ na decyzje. Tu myślę powinien się wypowiedzieć twój mąż, bo rozumiem, że bez ich pomocy sam by sobie nie poradził. To co uważasz - zatrudnić pracownika do pomocy? To kosztuje. I też nie wiadomo, czy ktoś byłby chętny do takiej pracy w Waszej okolicy.
Szczerze to podziwiam kobiety,które idą na gospodarkę, do wielopokoleniowego domu. Ja w takim domu jako dziecko się wychowałam ,i jako dorosła kobieta nigdy bym się na takie coś nie pisala.

Mieszkamy na piętrze sami ale mamy wspólne wejście do domu. Rodzice pomagają mężowi a rodzeństwo jak jest to coś zrobi bez przymusu itd nikt nie prosił ich o pomoc więc robią to z własnej inicjatywy. Nie boli mnie to że są u nich Aleksandra jeśli mam niedługo pomagać mężowi w gospodarce w pełni to nie wyobrażam sobie że będę pracować ciężko i utrzymywać rodzeństwo męża. Był czas że dużo z dzieckiem robiłam malowanie rysowanie wycinanie itd ale on nie chce, jak coś mu zaproponuje to marudzi że nie chce, że do babci chce. Bierze swoje traktory i bawi się z nią w farmę. Co jej powie to ona wszystko robi. Był czas że dużo razem robiliśmy ale to się zmieniło. Ja nie proszę teściowej o opiekę nad dzieckiem bo sama nim się zajmuje. Mąż szuka pomocnika do pracy ale to nie jest prosta. Nie czuję się dobrze w tej rodzinie. Czuję się jak piąte koło u wozu

Mam malutkie dziecko niemowlaka i nie zawsze mogę wyjść ze starszym na podwórko dlatego mąż go ze sobą zabiera czasem. Teściowa ma się zająć wnukami jak ja już ją zastąpie w udoju czy będę musiała coś pomóc mężowi. Mąż ma większą część gospodarki przepisana na siebie a rodzice nie mają jeszcze emerytury. Mąż zarządza kupuję maszyny, zajmuje zwierzętami itd. syn ma okres buntowania się. Chciałbym aby miał różne zainteresowania . Sytuacja z teściową i tym że synek z nimi spędza więcej czasu zaczęła się od kiedy zaszłam w drugą ciążę. Musiałam leżec i byłam kilka razy w szpitalu. Wtedy nie mogłam się nim zajmować tak bardzo i pomagali teściowie mężowi. Potem urodziłam a starszy był mocno zazdrosny o nowe bobo. I uciekał. Teraz małą akceptuje ale jak dłużej nią się zajmuje czy karmię to zabiera zabawki i do teściów

Teściowa matkuje mężowi pierze codzienne ubrania, potem daje itd. od początku nie chciałam tam mieszkać ale czego się nie robi dla miłości. Byliśmy młodzi bez kasy nawet żeby zacząć coś budować oddzielnie. Mieszkanie w bloku nie bardzo wchodziło w grę bo trzeba by dojeżdżać a praca na gospodarce wymaga bycia na miejscu. Ehh nie wiem co mam zrobić. Podam taki przykład: starszy biegał po kałużach bo mu pozwoliłam a dziadek przychodzi i mówi do niego nie biegaj bo się ochlapiesz, ja mówię niech się bawi wypiiore ubrania a on że będzie mokry zachoruje itd. kolejna sytuacja chodzil boso po kamieniach, trawie. A dziadkowie żeby buty założył bo coś w nogę zabiję i nogi będą boleć ja mówię że lekarz nawet zaleca aby dziecko boso chodziło po różnych terenach że to na stopy dobrze a oni dalej swoję. To ja jestem mamą i chyba nie chce krzywdy dla swojego dziecka i to ja decyduję a nie oni.

Mąż chce żebym z nim ciągnęła ten wózek i pomagała mu ale jeśli to tak dalej będzie wyglądało to ja nie chcę. Rodzeństwo męża to single nikogo nie mieli ( przelotne randki? I nie mają. I nic do tego nie mam ale uważam że skoro nie chcieli gospodarki to trzeba sobie inne zainteresowania znaleźć a nie razem z nami interesować się gospodarka. Bo oni nie mają innych zainteresowan , nie mają znajomych i nikt do nich nie przyjeżdża. Tylko ciągle z rodzicami i moim mężem. Myślę że na mnie gadają różne rzeczy mężowi ale on mi nie mówi o tym. Inaczej by było gdyby rodzeństwo miało swoje życie i nie ingerowało tu tak mocno. Nawet taki przykład ogrody myślałam że będziemy robić razem z teściową ale siostra wszystko kupiła nasionka itd i posadziła z pomocą mojej teściowej. To ja się nie wyrażałam bo skoro mnie wykluczono. Druga sprawa proponowałam kiedyś teściowie że ja mogę w sumie gotować dla nas wszystkich bo i tak codziennie robię obiad to tam coś poburczala. Dwa razy zrobiłam nawet nikt nie podziękował. To zrezygnowałam nie to nie. Kolejny temat chciałam chodzić na uduj ( jeszcze drugiego bobo nie było na świecie) z mężem, już nawet się umówiliśmy że ona rano ja po południu byłam z trzy razy potem leciała teściowa biegiem więc mówię że ja miałam doić po południa a ona że mnie nie było chwilę to ona poszła a ja mówię że się umawialiśmy to coś poburczala i dalej swoję. Uważam że jeśli jest syn który przejmuję gospodarkę po rodzicach z żona to trzeba się trochę wycofać. Mimo moich chęci szczerych no nie mogę jakoś się zaprzyjaźnić nimi i żyć na codzień

Żałuję że się tu wprowadziłam ale chciałam aby mąż mój był szczęśliwy bo wiem że gospodarka to jego całe Życie. Ja też mam rodziców i rodzeństwo i w moim domu tak nie ma. Brat ma swoje życie pracę i od młodych lat nie mieszka z rodzicami od czasu do czasu odwiedza ich. Drugi brat też ma swoich znajomych i swój świat. Więc tym bardziej nie rozumiem postępowania rodzeństwa męża. Inaczej byłam wychowywana i uważam że przychodzi czas trzeba z gniazda wyfrunąć

To co tu opisuje to tylko namiastka sytuacji jakie się wydarzyły. Ciężko mi tu. Nawet sąsiedzi ze wsi śmiali się z rodzeństwa męża że mamy spódnicy się trzymają i że nie mogą się wynieść z tąd i w oczy mówili mi to o nich. Więc chyba coś musi być na rzeczy. A siostra męża to tak pomiata rodzicami a oni tak jej słuchają tak samo tym bratem. A mną też chciała ale ja się nie dałam i to też jej nie podoba się.

Przecież to jasne, dlaczego tak postępują, oni nie mają nic innego.

Jeśli dom jest na męża, to znaczy, że nic tu nie ma twojego.

Jesteś po prostu ciężka do życia i tak też jesteś odbierana.
Poszłaś na wieś do rodziny, gdzie więzi rodzinne są bardzo silne.
Kiedyś takie coś na wsi to było normalne (w normalnych rodzinach).

Ty byłaś wychowana w mieście, gdzie się inaczej żyje i nie możesz zrozumieć, że są inne modele życia.

Masz 2 możliwości:
a) zaakcentujesz takie postępowanie, postarasz się dostosować, a zobaczysz, co to znaczy być częścią dużej rodziny
b) w ciągu 5 lat się rozwiedziesz i wrócisz do miasta

Ja wiem, że opcja nr 2 ma 70 % prawdopodobieństwa.

Osoby jakie znam i które mieszkały z teściami juz dawno są rozwiedzione. Małżeństwa nie przetrwały mieszkania z teściami.

Ja chwilę musiałem mieszkać z dziećmi u teściów i w trybie wręcz ekspresowym robiłem wykończeniówkę do późnych godzin nocnych aby tylko jak najszybciej uciec od teściów.
Teściów lubiłem ale wspólne zamieszkanie spowodowało że nie chciałem juz gościny

A ty tą gehennę przechodzisz kilka lat.

Mieszkanie z teściami to jak życie z podpalonym lontem bomby. Nie wiadomo jak długi jest lont i kiedy wybuchnie, ale jest pewne że wybuchnie

U Ciebie widzę że jest coraz bliżej i bliżej a efektem wybuchu będzie zapewne rozwód ...

Z tego co piszesz źle się tam czujesz i zupełnie Ci to nie odpowiada. Nabawisz się nerwicy i będziesz wrakiem czlowieka.

Pogadam z mężem i powiedz że źle się czujesz mieszkajac razem z teściami i że chciałbyś abyście się ... wyprowadzili ..

Wcześniej pracowałam ale do tego pracodawcy już i tak nie planuję wrócić. Jeśli zaczęłaby z mężem pracować odrazu by mnie ubezpieczył i składki opłacał. Mówiłam mężowi wiele razy że chcę się wyprowadzić on jest za mną ale nie ma gdzie. To wieś a nie miastom że pełno mieszkańcy czy domków. A dom to też plan na lata

Musicie wspólnie z mężem coś postanowić, gdybanie na forum niczego nie zmieni. Można jeszcze część sprzedać, a za to kupić coś w innym miejscu. A wtedy byłabyś sama z dziećmi i na gospodarstwie.

Na podstawie tego, co przeczytałam wyczuwam, że jesteś trudna, ciężka osobą do życia. Jesteś z gatunku tych wiecznie niezadowolonych kobiet, które nikogo ani niczego nie potrafią docenić. Nic Ci się nie podoba i wszędzie widzisz wrogów, leni i naciągaczy.
Sytuacja z dzieckiem puszczonym w kaluze, pewnie było zimno na dworze- teść zwrócił Ci słuszna uwagę, a Ty zamiast pomyśleć " fakt, głupio się zachowałam, on ma rację" od razu jesteś obrażona, bo ludzie kochani dziadek naruszył majestat matki.
Tak samo z tymi kamieniami. Czy Ty kobieto w ogóle myślisz?
Starszy synek ciągle siedzi u dziadków.
Nic dziwnego, że tam ciągnie. Widocznie jest u dziadków miła atmosfera, dużo ludzi, każdy się śmieje, dużo się dzieje, a chłopiec czuje że jest ważny.
Tymczasem na górze u Ciebie widzi nadąsana matkę, wiecznie zmeczona i wkurzona i zajęta niemowlakiem pępkiem świata.
Autorko, idziesz prosta droga do tego, by zatruć mężowi życie, sprawić by synek uciekał od Ciebie jeszcze bardziej i generalnie zatruć życie całej tej rodziny.
Zajedziesz ich psychicznie.
Nikt tam nie będzie Cię lubił.
Nie nadajesz się do życia w takiej rodzinie.

Ehh za dużo by pisać o wszystkim żebyście zrozumieli moje położenie. Rodzeństwo męża miało się wynieść jak ja się wprowadzę. Tak zapewniali teściowie. O pracy na gospodarstwie wiem dużo bo moi rodzice są ze wsi i całe życie na wieś do rodziny jeździłam.

Co do domu plan był budowy od kiedy zaczęliśmy poważnie o nas rozmawiać ale że nie mieliśmy kasy na taką inwestycję to rodzina męża zdecydowała że wyremontują nam górkę domu ( na dole nie było miejsca pokoje zajęte przez starsze rodzeństwo męża). Gdybyśmy spotykali się tylko na podwórku w pracy a dom oddzielnie to inaczej i więcej prywatności a tak. Za dużo jesteśmy wszyscy razem

I uważasz, że są obiektywne? Łatwo mówić, kiedy sprawa Cie nie dotyczy. Dużo ciężej zrobić. Gdzie by uciekły? Za co żyły, co z dziećmi ? To wydaje się takie hop siup, ale tak na prawde sytuację trzeba dokładnie przemyśleć za/przeciw według swoich możliwości.

Nie, nie z tobą.

Dokładnie. Wpuściłaś się w niezłe maliny, ale pretensje miej tylko do siebie, bo trzeba było te rzeczy przewidzieć przed ślubem. Uważam też, że wątek i pretensje są bez sensu, bowiem nie jesteś właścicielką tego domu, ani gospodarstwa (głupio ustalałaś na gębę sprawy). Niestety, tak to już jest, że jeśli jesteś od kogoś zależna, pozostaje to zaakceptować lub pracować nad zmianą sytuacji. Radzę też dorosnąć i stawić czoła faktom, a nie chodzić po koleżankach i obgadywać rodzinę męża. Bardzo nieelegancko się zachowujesz.

Farmer, jak przystało na wioskowego gospodarza, palnie zawsze jakąś głupotę z powodu ciasnoty umysłowej.

Ja nigdy w życiu bym nie wszedł w taki interes, bo widziałem u sąsiadów, gdzie chłopak związał się z dziewczyna z "gospodarki", i jak sie przeprowadził do nich, to robił za chłopka - parobka.
Mimo że pracował, był grafikiem komputerowym, to 2 etat,  miał na gospodarce, przy czym to inni, teściu i szwagier, układali mu harmonogram dnia.
Wszystko zależało od innych.
W końcu sie postawił, i powiedział, juz w tedy żonie, albo wyprowadzka albo rozwód.
Na szczęście kobieta miała trochę oleju w głowie, i razem z dzieckiem i mężem sie wyprowadzili.
I po wyprowadzce, wszystko wróciło miedzy nimi do normy, kobieta po prostu dojeżdża do gospodarstwa z miasteczka, gdzie wynajmują.

Ale trzeba tez uczciwie przyznać, że takie domy wielopokoleniowe maja swoje plusy.
Opieka nad dziećmi, o wiele łatwiej wychowywać w takim domu większą ilość dzieci.
I pomoc w sytuacjach kryzysowych, gdy jedna osoba straci prace, to spokojnie, bez kredytów i stresów o czynsz, może sobie szukać innej.
Bo reszta domowników o niego zadba.
tak samo w chorobie.

Patrzysz tylko na negatywne stronę tej sytuacji, zacznij patrzeć na pozytywne rzeczy a okaże się że jesteś w całkiem niezłej sytuacji, musisz tylko upiąć swojego wewnętrznego zwierzaka na smycz.

Chyba nie rozumiem pewnych rzeczy. Rodzeństwo męża autorki - niedojrzałe, nie odcięli pępowiny, bo mieszkają z rodzicami, ale mąż, który mieszka z rodzicami (i jeszcze rodzice mu na ten cel pięterko wyremontowali, no no), to już przykład dojrzałości i samodzielności? Jak w ogóle można uważać, że czyjeś dzieci nie powinny mieszkać u rodziców, kiedy samemu się mieszka u teściów? xDDD