Brak zrozumienia pomimo miłości przynajmniej z mojej strony - Netkobiety.pl

12 lat to przepaść, w końcu musiało to wyleźć. Czyj jest dom? Jak będzie wyglądała wasza logistyka po ew. rozstaniu?
Nienawiść do siłowni = moim zdaniem jest zazdrosna, może czuje się stara przy Tobie, nieatrakcyjna, nie chce, żebyś ty wyglądał coraz lepiej, poznawał młode dziewczyny.
(ps. ryż, zwłaszcza bały, nie jest dobry na utratę wagi)

No proszę Cię, jak nie mieszać wieku, gdy ona ma powiedzmy 40, a on 28? I ona ma problem z jego siłownią? To jest jak na tacy podane.

Kasssja dokładnie trafiła z wiekiem jaki mamy. Ona ma 40 a ja 28. I jakoś nigdy ten wiek nam nie przeszkadzał.  Wręcz przeciwnie dogadywaliśmy się świetnie. Od dłuższego czasu jest poprostu między nami źle.  Ja jestem zdania ze gdy są problemy to trzeba rozmawiać ale z nią nie da się tego robić . Podchodzę i pytam, wypytuje co się stało i dlaczego taka jesteś.  Co Cię gryzie ze jesteś dla mnie taka zimna A ona poprostu nic nie odzywa się do mnie i traktuje jak powietrze. A jak zapytałem naorzyklad dlaczego wczoraj byłaś zła to mówi że taki miała kaprys . Jednego dnia omija mnie i nie chce ze mną gadać a drugiego dnia robi mi awanturę ze jadę na silownie a w tym czasie mogli byśmy iść na spacer gdzie jeszcze 12 godzin wcześniej nie mogłem z nią się porozumieć i żądliła mnie jak osa. Jeśli chodzi o silownie trenuje 3 razy w tygodniu po 2 do 3h. Zazwyczaj staram się jeździć z samego rana naprzyklad o 6 czy 7 gdy wszyscy jeszcze śpią bo pracuje na zmiany. Nie zaniedbuje domu . Gotuje obiady jeśli trzeba gdy nie ma partnerki, w domu zawsze jest ciepło, drewno narąbane i przyniesione. Fakt jestem leniwy bo potrafię przechodzić obok garnka do umycia udając że go nie widzę albo rzucę koszulkę czy skarpetki i nie podniosę a na szafce przy łóżku to mam mały warsztacik mówiąc w przenośni bo lubię czasami coś podłubać w elektronice ale do tej pory nie uważałem by to były powody do tego by tak wyżywać się na mnie. Każdy ma swoje minusy a ja nie jestem nierobem tak jak mówi to moja partnerka. Mało tego jej córka 15 letnia też tak kiedyś do mnie powiedziała a ona nie zwróciła jej nawet na to uwagi tylko powiedziała że dobrze bo powiedziała to co widzi . A ja sądzę że powiedziała tak do mnie bo widzi jak jej mama mnie traktuje i robi to samo . Mogę powiedzieć że jestem czasami leniwy . Ale straciłem dwa lata na remont domu który kupiliśmy.  Przez dwa lata pracowałem a po pracy jeździłem robić tynki, szpachlować i wszystko inne. Na dwa lata całkowicie zrezygnowałem z siłowni bo nie mogłem tego połączyć . A teraz gdy poświęciłem się na tyle ile mogłem wszystko mi się sypie. A najgorsze jest to że to nie jest tak że jej nie kocham . Wręcz przeciwnie . Bardzo mnie to boli bo czuje się jak worek treningowy do wyładowywania emocji przez najbliższą mi osobę.

Może jest zazdrosna ale gdy pytałem ją o to zaprzecza dosadnie. Ja nie trenuje dla kobiet a dla siebie.  Od 10 lat trenuje na siłowni I to moje drugie JA. Jeden zbiera znaczki, drugi gra w szachy a trzeci trenuje na siłowni. Kiedyś nawet wziąłem ją ze sobą na silownie ale nie spodobało jej się więc szanuje jej zdanie i wcale na siłę nie ciągnę za sobą bo wychodzę z założenia ze musimy robić razem to samo. Problem w tym że ona nie ma zainteresowań . Gdy by miała wspierał bym ją w tym bo była by zajęta i ją też mógł bym robić swoje . Ja nie jeżdżę do kochanki tylko na trening . Rzuciłem całe swoje życie dla niej . Sprzedałem swoje mieszkanie by kupić dom. Ona mieszkała u rodziców i gdy się rozstaniemy to wróci do nich a ja ? Ja nawet nie miał bym co z sobą zrobić bo całe życie poświęciłem dla niej bo poczułem że to ta jedyna

Tak jak mówisz wieka powiedziałem jej to. I myślę że rozejście się w naszym wypadku było by najlepszym rozwiązaniem i może coś by przyniosło. Już sam myślę o rozstaniu mimo że to ja zawsze zabiegałem i dążyłem do pogodzenia się a ona potrafiła o najmniejszą głupotę chodzić na mnie obrażona kilka dni. Jedyne co mnie stopuje to chyba to że nie wiem jak miał bym przekazać to swojemu synowi który przyjeżdża do mnie na tydzień a tydzień jest u mojej byłej partnerki bo dzieciaki nasze się ze sobą zżyły dobrze i to by mi chyba teraz najbardziej serce łamało. Ale to jak jestem traktowany w tym domu też mnie bardzo boli. Bo włożyłem kawał serducha w to żebyśmy mieli gdzie mieszkać i też w to żeby dogadywać się z jej córkami co oczywiście nie jest niestety takie dobre. Tyle że wszystko co w życiu nie wychodzi jest obwiniany. Mam już czasami takie myśli o których nawet pisać tu nie chce bo wyjdę zaraz na wariata ale poprostu psychicznie jestem bardzo podłamany tym wszystkim

Przez dzień czy dwa nabiorę trochę sił na rozmowę z nią i powiem jej o tym. Niestety przez to wszystko odbiło się to trochę na mojej psychice i tak jak kiedyś uważałem że nigdy nie będzie mi potrzebny psycholog tak teraz właśnie szukam kontaktu by zwrócić się o pomoc. Zacząłem teraz sam o wszystko się obwiniać że może naprawdę jestem taki do kitu. Ludzie w pracy mnie zaczepiają i mówią że widzą że jest ze mną źle a nie którzy nawet obierają moją stronę bo znają trochę moją partnerkę tyle że nie w moim celu jest pocieszanie się tym złym imieniem innych ludzi w stosunku do mojeje partnerki bo jednak ją pokochałem ale i tak przychodzę z pracy do domu i mówię sobie ze to moją wina. Nawet o tej siłowni o której wcześniej pisałem coraz mniej mam ochotę jeździć mimo że przez lata była to moją pasja życia. Sam po sobie widzę że jest ze mną źle I szukam pomocy póki jeszcze jestem świadom tego

Mieszkanie sprzedałem żebyśmy mieli wklad własny na kupno domu gdyż chcąc wspólnie zacząć żyć razem w własnym domu nikt z nas nie miał takich pieniędzy by wyłożyć na wklad własny pieniądze. Na resztę został wzięty kredyt na nas oboje i dom jest w połowie mój jak i jej.

Czy Wy jesteście małżeństwem, kredyt i dom macie po połowie? Jak długo przed małżeństwem/wspólnym zamieszkaniem randkowaliście? W jakim wieku są jej dzieci, gdzie one wcześniej mieszkały? Może miałeś posłużyć tylko rozwódce/pannie z dziećmi do postawienia domu i jak kwiatek do kożucha pasować jako mąż oraz rąbać drewno? Z tego co piszesz to weszliście w ostrą fazę konfliktu. Niestety nie jesteś stabilny emocjonalnie, za bardzo kierujesz się sercem, zamiast rozumem. Musisz się zdystansować i czym prędzej ustanowić szacunek do siebie. Z tego co piszesz, to Twoja partnerka jest pogubiona, słabo zna siebie i swoje potrzeby, nie potrafi się komunikować i dogadywać. Prawdopodobnie jest czymś przeciążona, wystraszona (40 to trudny czas dla kobiet, a Ty jesteś młodszy), więc Cię atakuje, ale to ona sama musi się doprowadzić do porządku. Czy ona pracuje zawodowo? Ale się wkręciłam .

Otóż odpowiem teraz na wszystkie pytania... przed związkiem pracowaliśmy razem w pracy przez około 5 lat i byliśmy znajomymi. Jej córki są w wieku 13 i 15 lat a mój syn ma 11 lat. Długo nie randkowaliśmy bo wyglądało to tak że mąż ją zostawił a ja po sąsiedzku czasami przechodziłem obok jej domu i podszedłem a to na fajke żeby podtrzymać na duchu itd. Bardziej to ona paliła i piła a ja podchodziłem jak już powiedzieć dobre słowo.  Związałem się z nią jakieś 4 miesiące po jej rozstaniu z mężem i czasami wydaje mi się że poprostu chciał z kimś być a napatoczyłem się ja. Jeśli chodzi o dom i prawne sprawy to kredyt jest wzięty na pół i dom też jest po połowie.  Wszystko uregulowane prawnie. Nie trzeba być małżeństwem.  Ale jesteśmy narzeczeństwem bo jakieś dwa lata temu się oświadczyłem.  Razem jesteśmy około 4 lat.

Teraz pozostaje zażądać spłaty połowy domu.

Na rozstanie i spłatę części domu przyjdzie jeszcze czas. Ja tu widzę niedotartą parę, 3-4 rok związku jest najgorszy, jej dziewczyny wchodzą w czas nastoletni, matka przekwita, młody wyremontował dom, postawił rodzinę na właściwe tory, to teraz chciałby wrócić na siłownię i coś dla siebie zrobić. Ustala się nowy porządek sił w tym patchoworku. Autorze - już jedno rozstanie masz na koncie, w tym dziecko, lepiej w tym związku nauczyć się na błędach, niż iść w kolejny, jednak w każdym z nich będzie to samo. Przecież kochasz partnerkę. Kolejne rozstanie jest niepotrzebne i będzie bolesne. Twoim podstawowym błędem jest to, że nie stawiasz granic, nie wymagasz od partnerki podstawowych spraw, musisz być zbalansowanym człowiekiem. Ona sama jest jeszcze niedojrzała, pewnie nie przepracowała rozwodu, bo zaraz po weszła na haju w relację z Tobą. Musisz się zdystansować, wyznaczyć granice i rygorystycznie tego egzekwować. Kobieta musi czuć, że nie może z Tobą pogrywać. Z kolei na nią powinna podziałać wizja utraty domu dla siebie i jej córek, spłata Ciebie i ogólnie pogorszenie statusu i warunków bytowych. Musisz jej krok po kroku to zobrazować . W waszej relacji musisz powrócić balans i szacunek. Inni traktują Cię tak, jak im na to pozwolisz. Dacie radę, kryzysy są nieuniknione, zdarzają się najlepszym. Nie bierz też wszystkiego do siebie, bo to nie ma aż tak wiele wspólnego z Tobą. Patrz na sytuację stosując zasadę big picture.

Ale czy ty nie widzisz, że partnerka źle się odnosi ogólnie do autora,  i w dodatku córka jej to powtarza? Nie wiem, czy można tłumaczyć to wiekiem i brakiem dojrzałości. Może córkę można. Słyszy to jego syn, bo przecież się zżył z dziećmi partnerki. Jak to wygląda, że mamusia jest super, a ojczym i tatuś jest leniem i tylko by jeździł na siłownię zamiast rąbać drewno? Przecież syn powinien być dumny z ojca.

A w dalszej perspektywie partnerka może powiedzieć, że nie spłaci  mu domu, bo jest leniem i na pewno wniósł mniej niż ona do tego domu. Tu się jedno z drugim łączy niestety.

Twojeslowo ma w tym trochę racji . Bardzo logicznie brzmi to co piszesz. Ale i Tamirra też mówi mądrze bo w 90 procentach mogę zgodzić się z tym co pisze twojeslowo tyle że przez to wszystko gdy nawet partnerka zarzuci mi brak seksu co też się zdarza to nie wiem jak reagować... Bo tego seksu rzeczywiście nie ma. Ale jak może być gdy jestem pomiatany i próbuje kierować mną jak kukiełką a wieczorem chce namiętnego seksu. Ja tego nie potrafię. Fakt brakuje mi bliskości tyle że jest mi źle, nie umiem tak w godzinę zapomnieć co ona robi przez cały dzień.  Boli mnie to że chciał bym być facetem w tym domu. Facetem który tupnie nogą a czasem i krzyknie. Chciał bym mieć tu jaja i żeby wszyscy widzieli że je mam. Żeby dzieci widziały że jestem głową rodziny. A za każdym razem może zdanie jest podważane, krytykowane. Fakt że można nazwać to niedotartym związkiem. Tylko trochę dużo tych otarc jest i dlatego mam problem to ogarnąć i trochę brak mi też już sił. Może dlatego że nie wiem jak. To cholernie złe uczucie nie chcąc wracać do domu po 8 godzinach pracy.

No kolego, ktoś tu jednak musi mieć jaja. Jak nie ma seksu, to pies pogrzebany. Twoja partnerka w wieku 40 lat jest najbardziej rozbudzona seksualnie. Ona przez ten brak seksu czuje się zaniedbana. Równia pochyła. Poza tym, był tu niedawno taki wpis chłopaka, też chyba niecałe 4 lata razem, małżeństwo, stracili dziecko, oboje w depresji, ale on chce przerwy, bo go wszystko przerasta. Pewnie skończy się rozwodem. U Ciebie będzie podobnie i nie kupuję tego, że tylko Twoja partnerka jest zła, a Ty w 100% super facet. Nie jesteś, bo masz niską samoocenę, nie masz swojego zdania i nie stawiasz granic. Zmienisz rozdanie, będzie inna partnerka, główna oś problemów pozostanie taka sama, bo Ty nad sobą nie popracujesz. Także ja już kończę mój support w Twoją stronę i możesz sobie na tej siłowni nawet i 10h siedzieć. Swoją drogą, facet, dla którego jedyna pasja czy hobby to siłownia, to jednak miękka faja.

Siłownia to dla mnie pasja. Każdy robi co uważa.  Ja nie uważam siebie za sto procent super faceta że nic tylko brać. Mam swoje wady i doskonale zdaje sobie z tego sprawę.  Kłamał bym gdy bym twierdził inaczej . Na siłowni nie spędzam dużo czasu bo najczęściej nawet nie zauważają tego domownicy że tam byłem. Do minimum ograniczyłem swoje treningi by być w domu. Tylko to nie jest tak że jest brak seksu i jest źle. Między nami jest źle dlatego brakuje seksu. Jako facet mam swoje potrzeby ale ciężko jest położyć się do łóżka i zacząć całować swoją partnerkę i dobierać się do niej by sprawić ogrom frajdy gdy jeszcze godzinę wcześniej wyładowywała się na mnie bo nie trafiła łyżeczką z cukrem do kubka. To glupi i irracjonalny przykład ale tak jest . Pamiętam że gdy Jeszcze między nami było wszystko w porządku seks był 7 dni w tygodniu. Ale gdy zacząłem mieć praną głowę o to że powinienem próbować iść do jej córek i się z nimi bawić i rozmawiać gdy ona była w pracy a one w domu mnie wyzywały i skakały że mogę im naskoczyć bo nie jestem ich ojcem, a o to że nie odkurzyłem, a o to że mogłem zrobić to czy tamto a w końcu zaczełt się problemy o naprawdę błache sprawy to nie chce się źle wysławiać ale poprostu seks stał się rzeczą którą ciężko było razem rozegrać. Owszem.... dlatego że ja poprpstu nie miałem na to ochoty.

Poza tym gdy bym siedział w garażu i pił browary tak jak mężowie mojej narzeczonej to wtedy był bym bardziej męski ? Każdy ma swoje priorytety i zainteresowania. Nie uważam że jestem miękką fają czy że nie jestem facetem bo potrafię walczyć o swoje. Nie umiem tylko tego robić czyimś kosztem i po trupach raniąc kogoś kto jest mi bliki. Fakt zawsze jak na faceta byłem uczuciowy. Czy to wada ? Po części tak. Ale to że poświęciłem wiele a teraz mam problem bardziej nazwał bym swoją głupotą i brakiem rozwagi niż nie męskim mężczyzną lub fają. Ale szanuje każdy wasz komentarz bo każdy z nich wnosi coś do mojej głowy.

Żal patrzeć.

Pretensje miej do siebie. Zachciało Ci się bawić w dom z kredytem, ze starszą mężatką z dziećmi plus swoje, bo akurat się nawinęła pod domem . W dodatku 2 lata narzeczeństwa, pierścionek na palcu, a nie ma ślubu. W życiu bym nie przyjęła oświadczyn bez wyznaczania terminu ślubu. Kolejna cegiełka do tego, dlaczego Twoja panna chodzi rozdrażniona .

Dałeś się zdominować, ona ma większe doświadczenie i to wykorzystuje, bo wie, że może. Na krzywe drzewo kozy skaczą...
Ale taki po prostu jesteś, z gołębia nie zrobi się jastrzębia.
Zaproponuj może terapię par, jeśli nie, to myśl o rozejściu się, bo ona Cię wgniecie w podłogę.

Prawda jest taka że jeśli facet jest zestresowany wkurzony,zmęczony to raczej sexu nie będzie bo nie będzie wzwodu i sexy. A jeszcze ewentualne naśmiewanie się jeszcze pogarsza problem.
Nie dziwię się że są problemy bo często jak są problemy w związku to tak samo w sexie.
Jak dla mnie pytający był plasterkiem po rozwodzie i teraz być może już plasterek nie potrzebny.

Facet miał być wibratorem i sponsorem. Zasponsonsorowal cześć domu , zaspononsorowal remont i wykończenie.  Teraz zajmować się rabaniem drewna albo dalej tyrać w domu to zachciało mu się wyjść i wolności na siłowni.
Dom zrobiony. Wibrator nie działa a na tinderze wibratory w różnym kolorze i wielkości,  nawet postawia dobra kolacje powciskaja super bajer a potem każda dziurkę przeczyszcza ...

Nie obraź się ale albo kogoś na i teraz nie masz dla niej wartości. Albo traktuje cie jsk szmate i podnóżek.
Córki też traktują cie jsk śmiecia.

Szczerze?  Czas przywalić z grubej rury że wasze drogi Sue rozeszły i dom idzie na sprzedaż a ty chcesz odzyskać co zainwestowałeś i włożyłeś i jsk chce tam mieszkać to niech bierze kredyt i id razu cie spłaci.

Może jak zobaczy że jej dupa się pali to nabierze pokory.

Twojeslowo to nie jest tak że ja robie cacy ona jest be. Moje osobiste zdanie jest takie że nasze życie nie wygląda tak jak powinno jej zdaniem. Powinienem kochać nie tylko ją ale i jej dzieci. One powinny kochać mnie i tak oto powinniśmy tworzyć świetną rodzinę. Ale tak się nie da... I wydaje mi się że dlatego ona wyrzuca swoje emocje i wyżywa się na mnie No bo na kim ma to robić? Na swoich dzieciach rodzonych ? No oczywiście że nie.  Tylko wyładowywanie się na mnie i robienie za worek treningowy łatwe nie jest bo bezradny jestem na to że jest jak jest i że przez poprzednich 10 lat to nie ja byłem głową rodziny tylko jej inny facet który odszedł a teraz muszę być jak najlepszym zastępstwem dla wszystkich . W tym też jej dzieci. Ale nie da się. Nigdy nie będę tym samym. A jeśli chodzi o moje starania fakt nie mam doświadczenia by przypodobać się do dwóch nastolatek. Mam udawać że mam to doświadczenie . No oczywiście że go nie mam tyle że skąd mam je mieć.  Myślisz że związałem się z nią I na wstępie chciałem źle dla niej i dla jej dzieci ? W żadnych logicznych snach nikt by tak przecież nie chciał. Każdy dąży do homeostazy czyli równowagi by wszystkim było dobrze.

No, to teraz już wszystko jasne.

Kolego pani ma typowe cechy teściowej. Jak już sam zauważyłeś wyjścia są 2, takie jak zrobił twój poprzednik, zwiać gdzie pieprz rośnie. Oczywiście stracisz dużo finansowo. Ale uratujesz siebie. Albo znosić poniżenia, jej chęć kontrolowania i wypominania. Jak sam to zauważyłeś robienia za worek treningowy jej życiowych frustracji. Jak to się kończy z reguły? Faceci w takiej sytuacji popijają na boku, albo uciekają w jakieś inne światy. Zapewne sytuacja trochę się poprawi, gdy przyjdą zięciowie, czy synowe. Wtedy ostrze ataku pani skierują się przeciwko nim. No ale wtedy będziesz, kompletnie wypranym facetem.
Co do uwag ogólnych. Słusznie zauważyłeś, że jesteś w sytuacji, w której trzeba ratować godność. Ale wcześniej powinieneś pomyśleć nie o miłościach, nie o trosce o panią swojego życia, bo jak widzisz nawet wdzięczności w zamian nie będzie. Powinieneś pomyśleć o zwykłej swojej wolności, która dzięki staraniom twojej pani uleciała, a ty zostałeś człowiekiem ubezwłasnowolnionym, który ma służyć stworzonemu przez nią systemowi funkcjonowania rodziny, pod jej dyktando.

Troszkę Legat może mieć racji w tym że poprostu rzeczywiście na początku nie postawiłem pewnych granic lub byłem zbyt miękki. A z drugiej strony to fakt bo w wieku 18 lat musiałem już dorosnąć bo życie tak a nie inaczej się potoczyło że właśnie w tym wieku urodził mi się syn. Ktoś powie że szynko i mogłem użyć prezerwatyw. Oczywiście że mogłem. Ale nie hede żałował tego że mam syna którego kocham . Zresztą poszedłem odrazu do pracy przerywając szkołę i kończąc ją zaocznie bo to akurat był jeden z momentów w życiu gdzie te jaja musiałem pokazać bo innej opcji nie widziałem. Lecz nie o tym a tak jak mówię ciężko mi już od tego momentu było na jaką kolwiek wolność aczkolwiek ta siłownia którą wplatałem do swojego życia dawała mi trochę radości. Bynajmniej fakt czepialstwa o moje treningi to jedno a drugie to fakt stłamszenia osobowości człowieka do zera po przez wyrzucanie swoich frustracji czego do tej pory nie mogę zrozumieć dlaczego akurat moja partnerka tak postępuje. Im bardziej tkwię w tym tym bardziej widzę że to wszystko nie powinno tak być. Jako facet w domu powinienem mieć jaja. Ale nie leżeć do góry z nimi wywieszonymi pod sufit a pokazywać je w sytuacjach do tego wskazanych. A zamiast tegomam je schowane głęboko w czterech literach .

Venomix zasada jest prosta, ale niestety przez różne mity o kobietach często nieoczywista. Przede wszystkim działamy na naszą dobrze rozumianą korzyść. Masz syna dbaj o niego, o jego rozwój - bo to przynosi ci radość. Po co co dbasz o kobietę z jej problemami i dziećmi? Po co władowałeś w to masę energii i pieniędzy? Co z tego masz? Radość jest? Poczucie dobrze wykonanej roboty? Przecież sam napisaleś, że pani stwierdziła, że grzebałeś się z tym aż 2 lata. Śmiechu warte. Niech by sam podwinęła rękawy i pomogła. Masz z tego tylko gorycz, która sporo cię kosztowała. Zamiast tą energię i pieniądze przeznaczyć na syna, albo na siebie. Nie chcesz pojechać np. do Paryża, czy do Rzymu. A to tylko malutka część tego, co włożyłeś w ten związek.
Nie wolno nigdy stawiać kogoś ponad siebie, bo zostaniesz bez wolności i kartę bankomatową też ci zabiorą.