Zostawił mnie mąż nie mogę zrozumieć jego zachowania - Netkobiety.pl

Twój jeszcze mąż odleciał z powodu tamtej kobiety.
Najprawdopodobniej cie zdradzał, co sugeruje ta nagła zmiana.
Nic nie jesteś w stanie zrobić, poza zatroszczeniem sie o sama siebie.
Jeżeli zależy ci na spokoju i szybkim załatwieniu rozwodu, to zrób to bez orzekania o winie.
choć ja na twoim miejscu walczył bym z orzekaniem, bo to on cie zdradził.
Rozumiem że czujesz strach przed nieznanym, bo w zasadzie całe dorosłe życie spędziłaś u jego boku.
Ale masz dopiero 30 lat, całe zycie przed toba, znajdziesz jeszcze normalnego faceta.

PS: Uwierz mi, Nie każda kobieta miewa humory i fochy.
Moja żona np ich nie ma.
I rada na przyszłość, żaden szanujący sie facet po 30, nie ebdzie tolerował fochów i humorów, tylko wystawi ci od razu walizki za drzwi.

Nie ma sensu brać na poważnie co ci tam teraz mówi. Związek był ewidentnie przechodzony i nie wiadomo po co braliście ślub. Od 17 roku życia, nie widział innej ci...pki, zobaczył i odleciał.

To tylko przedłuży męki, bo trzeba to udowodnić. On będzie tłumaczył jaka ona była okropna i musiał szukać pocieszenia w swoje niedoli u innej, bo na nią liczyć nie mógł. Jak dla mnie szkoda czasu. No chyba, że chce od niego alimentów.

Zdradę można udowodnić, a tłumaczenie, że żona miała fochy, nie jest nawet powodem do rozwodu.
Ale to już autorka sama musi przemyśleć i teraz nie płakać nad rozlanym mlekiem, tylko pierwsze kroki skierować do adwokata.

Autorko, nic mu nie zrobilas i nawet była złota i brylantowa on już Ciebie nie chce.
Ożenił się z Tobą, ale szybko po ślubie pojął, iż popełnił błąd. Poczuł się tak, jakby pętla wokół szyi zacisnęła mu się jeszcze bardziej
Mają na niego wpływ koledzy, którzy może śmieją się z niego, że tak dał się usidlić, uświadamiają go że nie poznał życia, nie wyszalal się a już chodzi zaobrączkowany.
Poznal jakąś kobietę, chodzi na imprezy, bawi się i nareszcie czuje, że żyje.
To Piotruś pan w krótkich spodenkach, nie dojrzał do małżeństwa.
Trzeba załatwić sprawy formalne i zakończyć to małżeństwo.

poczytaj wątki na tym forum dotyczące zdrad. to co robi Twój mąż to typowe zachowanie zdradzacza. schemat. w dużym skrócie ma dysonans poznawczy - zdrada jest przecież zła, więc żeby nie być złym człowiekiem musiałby przestaćt o robić.albo... mieć usprawiedliwienie że w JEGO przypadku to nie jest złe. no i wybrał drugą opcję. i następuje cały mechanizm odczłowieczania partnera. to jest podświadome, niemniej on w to wszystko wierzy. zdradzacze będą mówić rzeczy w stylu nigdy Cię tak naprawdę nie kochałem, wziąłem ślub pod presją, nie pasujemy do siebie. a niektózy idą jeszcze dalej. mój zdradzacz  mi wprost powiedział że w jego głowie jestem dla niego wrogiem. bo oni tak myślą. każdy kto stoi na drodze do szczęścia u boku kochanki będzie wrogiem. bywa, że rodzice odwracają się od dzieci gdy te stawiają ultimata. w sczytowej fazie romansu (a w tej fazie najczęściej jest odkrycie zdrady i rozwód) nic się nie liczy, tylko to żeby być z kochanką / prowadzić inny styl życia / pić / grać / cokolwiek innego.

rady powyżej są słuszne. myśl o sobie teraz. i pisz, pomożemy. to bardzo trudne gdy człowiek którego znałaś tyle lat staje się innym człowiekiem.

Dziekuje Wam wszystkim za pomoc i rady na pewno wyciągnę wnioski i już się nie dam tak robić chociaż po części sam ze mnie zrobił taka osobę a ja chciałam zawsze dla niego wszystko dużo miłości mu chciałam dać zawsze bo od rodziców jej nie zaznał w szkole też nie miał łatwo. A on nawet nie potrafi mi powiedzieć konkretnie najpierw twierdził że mnie kochał potem że wydaje mu się że mnie kochał potem kuzynowi pisał że od początku miewałam wątpliwości i myślał że coś się zmieni po ślubie a jeśli tak myślał i też że moje zachowanie się zmieni nie porozmawiajac że mną o tym to mnie zwyczajnie oszukał bo jak miałam się domyślić? Pisal do niego też że czuję że przespał młodość że bał się chyba że nikogo nie znajdzie i był że mną z przyzwyczajenia...super całe życie w klamstwoe gdzie z mojej strony kochałam go szczerze i prawdziwie i w ogień bym za nim skoczyła. Nie będę się wdawac w szczegóły ale ja też się poświęciłam nawet bardziej też się nie wyszumialam też straciłam młodość ale to była moja decyzja ktorej nigdy nie żałowałam i mu nie wypominałam. A teraz on chce imprezować spodobało mu się inne życie. Jedyne czego nie zrozumiem to zwalania całej winy na mnie i robienie ze mnie tej złej

O uczucie się nie walczy, wystarczająco Cię upokorzył swoimi wyznaniami.
Twoja obojętność, jak już, a nawet niechęć do niego, przyniesie lepszy skutek dla Ciebie niż proszenie o miłość...

Znajdź prawnika, szybko się rozwiedź i tyle.
Masz 30 lat, więc jest jeszcze trochę czasu na małżeństwo i dzieci.

Facet się okazał dupkiem i tyle.

Tu nawet nie chodziło o fochy itp ja miałam do niego pretensje bo chciałam żeby zwrócił na mnie uwagę poświęcał więcej czasu chciałam jak każda kobieta czuć się atrakcyjna doceniana. On przestal się starać w pewnym momencie kiedy ja starałam się cały czas. Sama nie byłam w stanie obydwie strony muszą coś wnieść. Gdyby ustosunkowal się do tego o co mi się rozchodziło nie byłoby kolejnych żali...jeśli chcesz porozmawiać z mężczyzna a on patrzy w telefon kiedy do niego mówisz to raczej byś się wkurzyła a jak zwracasz mu uwagę a on się obrusza to powstaje kłótnia. Niestety uzależnienie od telefonu to straszna rzecz w dzisiejszych czasach. Kolejny przykład mi tlumaczy że jest zmęczony i nie ma nawet sił uwaga! Ogladanc ze mną film leżąc na kanapie, a potem po pracy bezpośrednio potrafi isc na imprezę balowac do 6 nad ranem potem przespać się i isc z kolegami na piwo to każda kobieta by się wkurzyła. Przykładów mogłabym podawać mnóstwo. Ale suma sumarum ja jestem ta zla bo go ograniczam i tlamsze

Ja od samego początku nie chciałam z nim walczyć. Chciałam pokazać że jestem od niego dojrzalsza itp,  ale zostawil mnie w gorszej sytuacji życiowej naśmiewając się do innych że się załamie i na pewno wrócę do rodziny bo nie mam wielu przyjaciół okazało się że mam i sporo osób mi pomogło i wiem że dam sobie radę w życiu a on w to nie wierzył nie mogę teraz ja uwierzyć z jakim człowiekiem żyłam przez te lata. Że tak o mnie myśli. Dlatego siedzi we mnie takie coś że chciałabym mu dać pstryczka w nos czy coś w tym stylu ale też muszę zabezpieczyć siebie

Trudno mi wyrokować, bo nie rozmawiałem z tymi facetami.
Ale moim zdaniem ci faceci o których mówisz, mieli albo małe, albo żadne doświadczenie z kobietami.
Bo tak na logikę, po co facetowi kobieta która nie potrafi/nie chce artykułować swoich potrzeb i uczuć?
Po co mu życie w niepewności, jak zostanie odebrane to co zrobił,albo tego czego nie zrobił.
Po co ma słuchać, chyba najbardziej znienawidzonego słowa dla facetów "domyśl się" .

Dlatego napisałem o szanujących się facetach, bo niestety nieszanujących się facetów, którzy wezmą nawet ostatnia wariatkę byle by tylko była, by koledzy sie nie śmiali że sam, nie brakuje,niestety.
No bo powiedz, który facet chce żyć w niepokoju i oczekiwać kiedy jego lub z nów nie odwali jakiejś jazdy, jak ty to piszesz, albo jakiejś sceny przy znajomych?
Ty bys chciała takiego faceta?
Wez tez poprawkę na to, że jak piszesz były to pogawędki na randce, a ci nieszanujący sie faceci, będą pleść najgorsze bzdury, byle by poruchać.

Szeptuch widzę teraz Twój punkt patrzenia ale nie o to mi chodziło nigdy nie robiłam mu awantur przy kolegach nikim innym nie ośmieszałam go przed własną rodzina nawet go broniłam. Chodzi mi o konkretne pretensje odnośnie jego zachowania np uzależnienia od telefonu od razu się obruszał i mówił no i dobrze i trudno itp a nikt nie lubi się czuć lekceważony prawda? Do tego obowiązki domowe itp przykładów dużo obydwoje pracujemy obydwoje jesteśmy zmęczeni ale to ja zawsze musiałam mieć siły. Tak czy siak zawsze komunikowalam mu swoje potrzeby i żale do których on się nawet nie starał ustosunkować

To standardowe zachowanie zauroczonej osoby. Nawet nie próbuj tego ogarnąć, on działa jak opętany i pewnie jak mu przejdzie ( za rok czy dwa) to będzie włosy rwał co nawyprawiał. Teraz stara się ze wszystkich sił udowodnić sobie że jest niewinny i to nie jego wina. Wcale nie musiał zdradzić fizycznie lecz emocjonalnie to popłynął uczuciowo i jest w amoku. Co robić ? przetrwać w takim związku jest raczej nie możliwe bo psychika wysiądzie. Niektórzy na forach piszą że najlepiej się zdystansować i puścić ,,wolno" niech robi co chce i jak chce. Chce rozwodu to niech sam składa wniosek a ty się ustosunkowujesz do niego z pomocą PRAWNIKA ! Chce się wyprowadzić to niech idzie. Nic do niego w takim stanie nie dotrze bo działa impulsywnie i tak będzie aż sięgnie dna. Nie jesteś pierwsza ani ostatnia szczególnie w ostatnich latach jest duży przyrost rozwodów. Zobacz ,,34kroki" w internecie bo one pozwolą Ci psychicznie przetrwać. Może za rok lub pózniej jak walnie o dno i oprzytomnieje będzie chciał to naprawić ale czy Ty będziesz chciała być z nim ? to jedno z pytań na które z czasem powinnaś sobie odpowiedzieć.

Masz 30 lat, jesteś w kwiecie swojego wieku.
I przede wszystkim jesteś mądrzejsza o to doświadczenie które teraz zdobyłaś.
Pamiętaj że facet ma byc uzupełnieniem twojego życia, a nie całym twoim życiem.
Teraz juz wiesz, że bycie służąca, naskakiwanie wcale nie sprawi że facet będzie cie kochał i będzie ci wierny.
O wiele za dużo było w twoim życiu jego, a za mało Ciebie.
Jest wiele wskazówek jak unikać Piotrusiów panów i ogólnie maminsynków.
Staraj sie szukać równowagi w relacji.
Bo z twojego opisu wynika że ty starałaś sie za was dwóch.

Nie rozpamiętuj,nie zastanawiaj sie, bo to wpędzi cie tylko w chorobę.
Zakończ ten etap i idź do przodu.
Dziękuj Szatanowi że nie macie dzieci.
Wiec jest duzo łatwiej.

A tam fochy... Zdradził i tyle, bo inna mu głowę zawróciła, albo on jej... wtedy wymyśla się powody.
Nie z każdym da się porozmawiać, dojść do kompromisu, a już jak ktoś inny w głowie to w ogóle.

Po 11 latach mu zaczęło przeszkadzać ? Nie !
przysłowie, gdy się chce uderzyć psa kij zawsze się znajdzie:
To nie przez Twoje fochy odjechał, one zaczęły mu one przeszkadzać bo odjechał.
Jest zasada, że zdradzającemu nie wierzy się w żadne słowo i max połowę tego co robi ... to przyjmij do wiadomości.

Ja bym pomyślała o unieważnieniu małżeństwa, no, ale nie znam waszych finansowych warunków.

To jest bardzo proste. Zdrada jest podłością i każdy, kto ma w sobie choć resztki przyzwoitości, zdaje sobie z tego sprawę. To dlatego zdradzający, aby stłumić w sobie poczucie winy, muszą sobie jakoś tę swoją podłość zracjonalizować, stąd też usprawiedliwianie samego siebie we własnych oczach i przerzucanie winy na drugą stronę. To jest schemat, który powtarza się w większości podobnych do Twojej sytuacji.

Oczywiście, że tak, ale teraz jest mu potrzebny "oficjalny" powód i ten powód koniecznie musi być po Twojej, Malami, stronie. On zaś kreuje się na ofiarę Waszej dwustronnej relacji.

Ty trafiasz na takich prawie 100 % "sebków", którym foszki kobiet nie przeszkadzają.
A to jest dziecinne podejście z obydwu stron.

Randkowanie nie tyle znudziło się tobie, co rozczarowało.
Oczekiwałaś innych facetów (inny poziom), a życie pokazało co możesz.
Jeśli się teraz poddasz, to będziesz sama.

Zdziwiłabyś się

Jeśli to stanowi dla Ciebie wyznacznik związku, to bardzo smutne.
Zajęcia są fajne, ale weekend pewnie chętnie byś wyjechała w góry, lub morze (ewentualnie nad jezioro w okolicy) z facetem u boku.

Się szuka

To akurat domena kobiet, że "budują emocje" w związku, nie może być nudno, zawsze muszą być dramy.

Szukając zwracasz uwagę na nie te cechy, co powinnaś. Ty szukasz domatora, a nie ekstrawertyka z cechami narcyza.
Szybko potrafisz później stwierdzić, że to nie to, więc lekcję od życia już dostałaś.

Wynika to pewnie z braku silnego wzorca ojca oraz braku doświadczenia w wieku 19-25 lat.