18 miesieczny romans. - Netkobiety.pl

Bardzo dobrze zrobiłaś,  że go wyrzuciłaś.
W żadnym wypadku nie pękaj.
On już jedną swoją szansę miał i Cię olal
Ojcem to on może być cały czas, bo niby dlaczego masz być samotną matką i nie mieć czasu dla siebie.
Znajdziesz mężczyznę, który będzie lepszym i w roli przyjaciela i kochanka.
Bo ten jak widzisz jest do dupy, skoro przez niego chce się zabić matką jego dziecka.
Wiem jak się czujesz i niejedna na tym forum wie doskonale, kochana.
Ale to minie.
I ciężko w to uwierzyć,  ale uznasz, że to dobry obrót losu, a nie zły.
Chociaż teraz smakuje gorzko..

A to taka choroba której służy stres?
W której musi być  w nieszczęśliwym związku?
Teraz  jest świetnie, autorka pracuje w tej samej firmie i chyba na kierowniczym stanowisku. 
A co będzie jak faktycznie będzie potrzebować pomocy?
Taki partner da wsparcie?

Zaraz, a może to on jest chory i z tej racji mu wszystko wolno?

Chcesz to przechodzić w kółko i w kółko?
1 szansa dla zdradzacza to i tak o 1 za dużo.
Ktos kto zdradza swojego partnera,okłamuje nie jest nic wart.
On gdy sie zabawiał z kochanką nie interesował sie ani toba ani waszym dzieckiem.
Ojciec z niego tez żaden, bo co to za ojciec który przekłada kochankę nad dziecko?
W dupie miał to że sie rozejdziecie i syn będzie sie wychowywał w rozbitej rodzinie.
Zwykły bezwartościowy egoista.
W żadnym wypadku nie dawaj mu kolejnej szansy, bo to że Cie znów zdradzi jest pewne, i znów i znów.
Twoim cierpieniom nie będzie końca.

Daj sobie przede wszystkim czas.
Teraz będą różne skrajne emocje, będziesz go chciała, za chwile nie będziesz go chciała, będziesz tęsknić, później się otrząśniesz i stwierdzisz, ze nie ma za czym. Będzie szereg emocji, które trzeba będzie przeżyć. Nie podejmuj decyzji pod wpływem żadnej z nich. Odczekaj trochę, ustabilizuj swoje emocje. Skup się na sobie.
Czekaj na jego ruchy również, nie wyciągaj ręki pierwsza. Z Twojego postu wnioskuje, ze chciałabyś mu wybaczyć i z nim być, dlatego tym bardziej twardo stąpaj po ziemi i nie daj się łatwo, jeśli z łatwością przyjdzie mu Ciebie odzyskać to zmiana może nie przyjść. Romans trwał długo, wiec pomiędzy nimi również jest przywiązanie z którego być może nie być lekko zrezygnować.
Te prośby o wybaczenie, płacz, to według mnie klasyczna reakcja, nie mówię, ze udawana, jednak klasyczna przy przyłapaniu na zdradzie. Pamiętaj, ze nim tez szargać będą emocje, u niego może się również wiele zmieniać jak w kalejdoskopie. Teraz płakał i żałował, a za kilka dni może zachowywać się inaczej. Niczego nie bierz do siebie. Trudny czas dla Was obojgu, dlatego najlepiej się odciąć, spędzać jak najmniej czasu razem, najwiecej osobno. Bez smsow, połączeń, przypadkowego oglądania Netflixa, nic.
Jeśli mu zależy na pewno to zobaczysz, będziesz mogła się wtedy zastanowić nad sytuacja. Na razie bądź sama ze sobą, skup się na dziecku, wyjdź gdzieś z synem.
Ja osobiście uważam, ze człowiek może się zmienić, ze może byc jedna zdrada i nie musi byc ich więcej, ale musza byc solidne konsekwencje aby więcej się to nie powtórzyło. Może również byc tak, ze jedna, druga, trzecia zdrada i tak bez końca… nie znam całej Waszej historii, nie znam Ciebie, nie znam męża. Ty najlepiej wiesz jak pomiędzy Wami było, jaki on jest, jaka Ty.
To przykra sytuacja, ale pamiętaj ze będzie dobrze

Dziekuje ze sie odezwaliscie… kochani wlasnie wiem ze to zabrzmi smiesznie ale nie nosze rozowych okularow…cala moja rodzina i bliska przyjaciolka mowia ze to nie mozliwe…bo my zawsze wszedzie razem… moj partner jest z reguly osoba stroniaca od osob nie ma przyjaciela tylko znajomych z pracy… zawsze jak go pytalam mowil ze ma we mnie wszystko i on nie potrzebuje nic… mowiac ze doslownie spedzal ze mna kazda chwile wrecz zabiegajac o nie non stop . Robilismy wszystko razem… od 12 lat pracujemy w jednej firmie ja na kierowniczym stanowisku on nie… zawsze to ja nosilam w domu spodnie.. ja bylam ta ktora ogarniala wszystkie sprawy organizacyjne partner przejal wszystkie obowiazki domowe… ja jestem osoba ktorej wszedzie jest pelno.. jestem b lubiana osoba… a partner zawsze czul sie ze odstaje odemnie…od zawsze duzo chorowalam od nikogo nie dostalam takiego wsparcia jak od niego… byl zawsze dzien i noc … dodam ze to byl jeden romans z ta sama osoba przez caly okres czasu spotkali sie 4 razy gdyz nie bylo absolutnie innej mozliwosci… nigdy nie odzywal sie do niej jak bylismy na urlopie itd… jego telefon zawsze lezal nie rozmawiali ze soba przez tel… powiedzial ze niewie dlaczego to zrobil mowi ze czul sie chwile ze to on jest chwalony i ze ktos jego porzada… wiem ze moj post brzmi ze go usprawiedliwiam ale nie… jest to patowa sytuacja poniewaz mielismy wszystko… blaga mnie o pojscie na terapie ze zrobi wszystko…. Kocham go bardzo…

To idźcie na tą terapię, ale niech nie wraca do domu.
Recydywa bo ją okłamał że to koniec, a ona mu wybaczyla, więc dla autorki to jest powtórne przeżywanie zdrady
Autorko kto ma SM? Ty czy On?

Tak był oddany Tobie i rodzinie że po kryjomu posuwał inną. A teraz dotarło do niego że może stracić to wygodne życie jakie mu zapewniłaś i pali mu się pod dupą. Obieca wszystko aby zostać. Tylko pamiętaj. Gdyby Cię kochał to by Cię nie zdradził. Gdyby Cię szanował to by Cię nie zdradził.
Zdrajcy nie można ufać. Jeżeli uciekł gdy był dobrze to myślisz że nie ucieknie gdy będzie naprawdę źle?

Syn będzie ci wdzięczny, jeśli będziesz się szanować jako matka i będziesz dla niego autorytetem.

źle się stało że syn dowiedział się o tej sytuacji w taki sposób. Z perspektywy dziecka wali się teraz cały świat a Twoim zadaniem jest zapewnienie go, że wcale tak nie jest. Że dalej będziecie go kochać, że tata będzie go kochać i widywać się z nim, że nic mu nie grozi. Że to sprawy dorosłych i on nic nie jest winien i nic nie może na to poradzić.
Rozsądne byłoby skorzystanie z pomocy psychologa.

Problem nie ejst w WAS, abyście to WY poszli razem an terapie.
Problem jest w nim.
to on ma kompleksy, bo jego żona jest kierowniczka, a nie on.
To on ma problemy z samoakceptacją.
To on ma problemy z poczuciem niższości, że byle panienka która sprawi mu jakiś komplement, staje sie dla niego warta porzucenia rodziny.
Bo to ON z was zrezygnował.
Z ciebie i z syna.
Tak jak pisałem, ojciec z niego tak samo chujowy jak i partner dla ciebie.
Co taki zakompleksiony facet, z poczuciem wiecznej niższości względem żony ma mu przekazać?
Czego on go nauczy?
Fakt, dziecka szkoda,jak zwykle,bo ona niczemu nie wine.
Ale niech sobie nie wyciera gęby dobrem dziecka,bo jego ono nie interesowało gdy posuwał kochankę.

Ty daj sobie na wstrzymanie. On jeśli deklaruje chęć poprawy i chęć pójścia na terapie - niech idzie.
Posypało się przez niego, wiec uważam, ze jemu się to przyda jak najbardziej, niech idzie na spotkania sam, niech sie otworzy i dojdzie do tego dlaczego stało się jak się stało i szczerze porozmawia. Przy Tobie może nie być taki otwarty.
Ty jeśli sobie nie radzisz idź również, ale na razie na osobna. Przepracujcie temat, ale osobno, nie jako para.
Pójście na terapie jako para da mu gwarancje, ze będzie wszystko między Wami dobrze, ale nie może tak być tylko dlatego, ze on tak chce i kiwnął palcem.
Jednakże zrobisz jak uważasz, ja sadze, ze bardzo dobrze byłoby się odciąć i popracować nad sobą osobno. Niech to trwa miesiąc, dwa, sześć. Warto odnaleźć siebie i swoje potrzeby w takiej sytuacji, zrozumieć czego się chce w związku, a czego się nie chce. Nie rzucać się od razu w ramiona zdradzającego, bo on żałuje.
Żałować może teraz, a za pol roku może popełnić ten sam błąd. Zreszta podczas takiej rozłąki zdasz sobie sprawę jaka siła drzemie w Tobie i ze wcale nie potrzebujesz jego ramienia obok by iść odważnie i dumnie przez życie. To bardzo ważne.
A jeszcze ważniejsze jest to, ze masz syna. Musisz na spokojnie wytłumaczyć mu, ze takie sytuacje w życiu sie zdarzają, ze ojciec będzie obecny, ale musicie się porozumieć po kłótni. Im mniej szczegółów będzie znał tym lepiej.
Skup się na sobie. Nie rozpamiętuj dobrych momentów, bo Twój mąż Cię skrzywdził. Zrobił to z trzeźwym umysłem, nikt mu nie kazał, z własnej woli ze świadomością, ze może stracić rodzine i bardzo, bardzo Was zranić. Wybrał ryzyko i o tym pamiętaj. Postawił kogoś ponad Was i Wasze szczęście, Wasz spokój. Długa droga przed Wami, dlatego kazdy krok niech będzie rozważny i przemyślany.

Po pierwsze - czy nie sądzisz że nie jest normalnym to, że facet nie miał żadnych przyjaciół znajomych bo Ty mu wszystko zastępowałaś ? To jest bardzo niepokojące zachowanie na wielu płaszczyznach.
Po drugie ciągle piszesz że 'ciągle' byliście razem, zabiegał non stop o ten konakt, w skrócie nie miał żadnych swoich - spraw - siłownia, samotne spacery, nic - tylko Ty, Ty i Ty - sens jego życia.
Piszesz o tym w kontekście jaki to zgrany związek był on tylko - Ty i nic więcej.
Autorko!! To o czym piszesz to jest toksyczna relacja - to nie jest normalne, takie uczepienie się kogoś i świadczy o tym że druga strona ma coś z głową, jakieś braki emocjonalne, jest niedojrzały etc.. na co zresztą inne punkty tego posta wskazują - Ty nosiłaś spodnie, on mieszka u Ciebie, Ty wszystko ogarniałaś, Ty jesteś taka lubiana a on nawet 1 przyjaciela nie ma.. Czy Ty nie widzisz, że związałaś się z jakąś kompletną ofermą życiową, niestabilną emocjonalnie, która uczepiła się Ciebie jak pies psiego ogona i na swoje usprawiedliwinie piep.rzy coś o chwaleniu go i porządaniu ? A przepraszam, porządać i chwalić taką ofermę za co ??? Za to że ciagle przy Tobie siedzi i herbatki Ci nosi, bo bez Ciebie nie istnieje ani jako osobna jednostka, ani jako mężyczna i dlatego kurczowo się Ciebie trzyma ? Oprzytomnij!!

Najłatwiej powiedziec: to jego wina - świnia i tyle. Ale parę lat na karku mam i wiem że różnie bywa. Czasem trzeba spróbować pogrzebać głębiej. Przede wszystkim dziwny to facet dla którego babka i rodzina to cały świat. Jak piszesz nic nie było dla niego ważne tylko Ty i syn. Tylko z Wami chciał spędzać czas tylko Wam się poświęcał. Dla mnie to już czerwona lampka. Facet który nie ma hobby, nie wychodzi nigdy z kumplami na piwo, nie ma własnych potrzeb, nie gra z kumplami w pokera albo piłkę? A może z Twojej strony nie było to miłe widziane? Niekoniecznie świadomie. Moze chciał się poczuć facetem, o czyms decydować, zrobić coś dla siebie? Wyjść na chwilę z tej codzienności.

Tak czy inaczej uważam że w przypadku zdrady czesto wina leży po obu stronach. Tyle że zdradzona/y nie spojrzy prawdzie w oczy. Bo to boli odkryć jak ja się do tego przylozylam/łem.

Zdrada paradoksalnie czasem pozwala naprawić zwiazek. Ale tylko pod warunkiem że się ją szczerze przeracuje. I dojdzie do przyczyny, usunie tematy tabu.

Nie chcę Cie urazić ale tak cukierkowy zwiazek jak opisany przez Ciebie chyba się nie zdarza. Jest w tym "cos" ukrytego. Jak mi napiszesz ze było fajnie, wrecz cudnie, ale czasem darliśmy koty,  czasem się kłóciliśmy, każdy miał "swoje" życie ale mieliśmy również cudowne wspólne, czasem się ranilismy ale umieliśmy się przeprosić to stwierdzę że to dobry zwiazek. Tak słodki...coś tu nie gra