Było źle, nagle tęsknię. - Netkobiety.pl

Nie na moje nerwy - sorry
"musiałem" i chciałem to napisać.
Nie wiadomo po za tym o co Ci tak w ogóle chodzi i czego potrzebujesz i oczekujesz od forum ?

Schemat, myślisz jak osoba współuzależniona, widzisz swoją winę za Jego złe zachowanie. Chwała za to, że w końcu to się zakończyło. Nie żałuj suku...rrrr, bije dzieci, Ciebie, musisz zrozumieć że postępuje bardzo źle i to nie jest i nie była Wasza wina. On sam jest odpowiedzialny za swoje słowa i czyny, nikt inny.

Z całego serca sugeruję terapię dla Ciebie i dzieci, po co? Po to abyście zrozumieli schemat działania, byście to przepracowali i żebyście mogli być szczęśliwi.

Wydajesz się bardzo zagubiona, czas żebyś się odnalazła, nikt tak nie pomoże co specjalista od współuzależnien, psycholog.

Trzymaj się i nigdy się nie puszczaj

Nigdy w życiu nie wpuściłabym takiego gnoja poza próg mojego domu.
A Ty pozwoliłas, by bił i wyzywał Wasze dzieci????

Masz za nic ich poczucie bezpieczeństwa, tego, by czuły się kochane, ważne, wspaniale, mądre i wartościowe. Jak Wasze dzieci będą się miały za życiowe ofiary, nieudaczników, będą uważały, że nic dobrego im się nie należy i wszystko co zle powinno być ich udziałem - TO BĘDZIE WASZA WINA.
rodzice.... Ja prdl

Tu już powinien wejść sąd rodzinny. Autorka nie nadaje się na osobę wychowująca dzieci. Powinni jej ograniczyć albo odebrać prawą rodzicielskie

Jeśli prawda jest to co napisałaś to powinnaś Autorko razem z mężem stracić dzieci. Bo to jakaś masakra zeby to dziecko decydowało kiedy ojciec który ćpa wyzywa i maltretuje rodzinę opuści rodzinę. Ty jako matka miałaś obowiązek wyrzucić gnoja gdy pierwszy raz skoczył z łapami do dzieci. A tymczasem Ty byłaś bierna, przepraszalas niemal typa za to że żyjesz, pozwalalas zeby bil wasze dzieci, godzilas się na jego powroty a teraz jeszcze czujesz się winna tego ze byłaś "za mało dobra". Tobie chyba jego ćpanie tez uszkodziło mozg albo już tak Cie oglupil swoją manipulacja i agresja ze zidiocialas do reszty.
Życzę Ci Kobieto oprzytomnienia i skierowania swej miłości tam gdzie ja skierować powinnaś od razu - do dzieci. A gnoja obyś pogoniła ze swego życia i odcięła od rodziny. Jeśli tego nie uczynisz to mam nadzieję że w rodzinie lub w w Twoim otoczeniu znajdzie się ktoś kto zglosi sytuacje do odpowiednich służb i one zabezpiecza dzieci bo Ty nie zasługujesz na to żeby je wychowywać.

jesli do niego wrócisz to tylko i wyłącznie przez Twój egoizm i życzeniowe myslenie. Ty bys chciała, zeby on Cię kochał, ale tak nie było i tak nie będzie. On się nie zmieni. Ktos kto wyzywa i bije dzieci się nie zmieni. Nie możesz żyć nadzieją. Jesteś dorosła i odpowiedzialna za dzieci. Ich dzieciństwo powinno być beztroskie, powinny się czuć bezpieczne i kochane. Rodzice powinni wzmacniać ich poczucie wartości, aby w dorosłym życiu sobie poradziły. Tu jest przeciwieństwo wszystkiego, Bicie, wyzwiska, poniżanie. jak takie dziecko ma potem sobie poradzić w dorosłym życiu?

Masz syna.. czego on się nauczy przy takim ojcu? Bicia i poniżania własnej żony i swoich dzieci? Masz trójke dzieci. Być może masz córkę.
Jak myslisz jakiego męża znajdzie sobie kobieta, która jako dziecko była bita, poniewierana, wyzywana? Jej potrzeba bycia kochaną będzie krzyczeć o miłość. Wskoczy w ramiona pierwszemu lepszemu, który da jej choć odrobinę miłości. Nie ważne, że będzie pił i bił i ją i dzieci, ważne że raz na jakiś czas będzie dla niej miły i ona kierując się tymi miłymi chwilami od niego nie odejdzie. Zrobi to samo co Ty.  ona i tak z nim zostanie. Tak jak Ty chciałaś zostać przy "swoim bydlaku"

Bo Ty go nie zostawiłaś. On sam odszedł. Nawet go błagałaś, żeby nie odchodził. Ty nazywasz go "kochanie" a on bije dzieci i je przezywa.. Okropne. A dlaczego chciałaś by nie odchodził ? Bo sama masz niskie poczucie wartości. Być może też wyniosłaś je z domu. Uwazasz ze na nikogo lepszego nie zasługujesz i lepiej mieć jakies ochłapy miłych chwil i milosci niż wcale. Koło samo się  zamyka. Jeśli sama tego nie przerwiesz Twoje dzieci te schematy powtórzą. Uczysz je, że o miłość trzeba się dopraszać. Uczysz je ze trzeba się cieszyć z kilku miłych chwil mimo, że na codzień jest bicie i poniewieranie.

Bądź odpowiedzialna za swoje własne dzieci. Przerwij to i do niego nie wracaj.

ps. co to w ogóle ma być? "W rozmowie, że znajomymi odnoście nie kochania nie swoich dzieci powiedziałam, że ja się przywiązałam do dziecka faceta z którym byłam ( kiedy nie byliśmy razem byliśmy w innych związkach) nie powinnam tego mówić, bardzo się zezłościł. Próbowałam go przeprosic. "

Typ się zezłoscił, bo pokochałaś dziecko swojego partnera? I go przepraszałaś za to? Jak można przepraszać dorosłego człowieka za to, że pokochało się dziecko swojego ówczesnego partnera? Jak można się złościć o coś takiego? Ale z drugiej strony, czego można oczekiwac od typa, który własnych dzieci nie kocha? Nie do pomyslenia dla niego że mozna pokochac cudze dziecko.  To tylko pokazuje, że on jest do szpiku kości zły i to sie nie zmieni.