Nie wiem co myśleć? - Netkobiety.pl

Mógł sobie darować taki kometarz, ale jak się ma męża buraka, to nie ma się co dziwić. Brak empatii i współczucia.
Ja w takim razie w ogóle bym z nim nie rozmawiała na ten temat, a np. z przyjaciólką.

No ale co Ci właściwie miał mąż powiedzieć?
Że będzie załamany i skoczy z okna? Wtedy byś była zadowolona?

Może mąż wszedł w tryb przetrwania? Też tak mam. Że jak wchodzi tryb walki, to się walczy, a przeżywa się później. A może powiedział tak, bo nie chce póki co skupiać się na samej chorobie, tylko zająć się tym, żeby ją wyleczyć? A może go zaskoczyłaś?
Drążysz niepotrzebnie.

No to tym bardziej nie męcz go już tym, że strzelił głupim tekstem i się nie zrozumieliście.

Błysnąć to może mąż i nie błysnął,ale nie wyrzucaj go tak szybko z życia.
Ty jesteś podłamana trochę inaczej myślisz  i więcej jakby pewnie czujesz,jesteś wyczulona i to jest normalne,
zmieniło się coś i potrzeba czasu na przystosowanie się ,masz inne oczekiwanie coś wyłoniło się niecodziennego w emocjach też
on też coś czuje nie sądzę żeby po nim spłynęło ( domyslam się oczywiści bo go nie znam)
a w takiej sytuacji trudno coś super najmądrzejszego powiedzieć,czasem takie standardowe "zwyczajowe" uprzejme pocieszanie typu "wszystko będzie dobrze"
wcale nie przynosi ulgi wręcz przeciwnie.

Swój?

Nie na miejscu. Zgadzam się

A ja Ciebie Autorko rozumiem. Dowiedziałaś się ze jestes chora i jak rozumiem jest to choroba ciężka skoro pojawił się motyw śmierciw rozmowie. Maz w tym momencie powinien wykazać chociaz minimum empatii. Ok nie potrafił bo jego ta wieść też mogła zwalić z nóg i wszedł w tryb udawania ze nic się nie stało zeby zminimalizować własny strach. Prawie wszyscy tutaj tłumacza ze miał prawo do takich uczuć i reakcji w stresie. Szkoda tylko ze takich samych praw nie dali Tobie - głównej postaci której bezpośrednio ta choroba dotyka i jeszcze zbesztali ze o co robisz halo. Mialas w tej sytuacji pelne prawo poczuc brak wsparcia i empatii ze strony męża oraz żal do niego z tego powodu.
Teraz jednak najważniejsze jest zeby jakoś wspólnie stawić czoło sytuacji. Jeśli już wyraziłaś żal do męża o jecho zachowanie to on pewnie gdzieś tam wsrodku wie ze zle się zachował. Byc moze i bez Twojej reakcji jest tego swiadomy. Zostaw  to na razie tak jak jest i patrz głównie na jego czyny a nie słowa. Bo jeśli  on zachowaniem okaże  jak bardzo się martwi o Ciebie to warto mu odpuścić.