Zazdrość w związku - Netkobiety.pl

To może znajdź sobie własny dodatkowy kierunek/hobby gdzie będziesz się realizowała.

Mam inne hobby ale to konkretne to dla mnie wręcz życie i jego sens

Nie przesadzaj z  tym rozwijaniem, nie każdy ma jednakowe możliwości.
Powinnaś być dumna z partnera, a nie z nim rywalizować, bo to robisz, sama sobie zaprzeczasz.
Jednym słowem szukasz dziury w całym.
Ale po Twoich objawach widać, że nie panujesz nad tym, dlatego sugerowałam psychologa.

.

Mam jakiś głupi nawyk porównywania się do innych i poczucie bycia niewystarczalną. Mimo, że wiem że mam większe doświadczenie(jak i umiejętności) i że tak powiem staż w branży niż mój chłopak. Wiem ze i tak robię dużo, osiągnęłam ostatnio kilka sukcesów w tym i jestem z siebie dumna oraz szczęśliwa (naprawdę moja pasja daje mi mnóstwo energii i radości) ale i tak mam poczucie że chce lepiej, więcej, bardziej. To nie chodzi o jakąś samą zazdrość o to że mojemu ukochanemu się powodzi. Chodzi o to że ja tak bardzo pragnę spełnienia moich marzeń że jak jest jakiś zastój lub nie idzie po mojej myśli to jest mi smutno(ale nigdy się nie poddaję). Tak chyba jest jak coś jest dla kogoś piekielnie ważne. Tylko zastanawiam się jak zniwelować poczucie że muszę więcej, że jestem niewystarczalna w tym. Jak bardziej uwierzyć i być pewną swoich możliwości? Mój chłopak bardzo mnie motywuje do działania a ja jego i to też mi pomaga w rozwoju. Ale to co w mojej głowie to co innego, jestem zestresowana bo tak mocno mi na tym zależy

To nie jest twoja pasja.
To jest wehikul, ktorego uzywasz do udowodnienia, ze jestes kims, ze gdybys znikla to cos by bylo inaczej.
Powiazalas z tym swoja wartosc i tozsamosc.

Poczytaj o Diererik'u Stapel'u. On byl profesorem, ktory mial tak samo - zobacz jak skonczyl.
W tym wideo opowiada swoje przemyslenia po 2 latach od skazania: https://www.youtube.com/watch?v=nJhvYpMxG_k
Mysle, ze wazny punkt o tym aby miec wiele najwazniejszych celow w zyciu a nie jeden - to pozwala byc "goal focused" ale nie "goal obsessed"

Btw. jestescie influencerami?

To masz chyba niskie poczucie swojej wartości.
Naprawdę, porozmawiaj chociaż online z psychologiem, przynajmniej będziesz wiedziała, czy i jak sobie z tym poradzić.
Bo to stało się dla Ciebie problemem.

Problem nie polega na tym, ze jestes ambitna czy, ze twoja branza jest trudna tylko na powodzie dla ktorego Ci ciagle malo.

Potrzebujesz wiecej i wiecej sukcesu bo to daje Ci uwage i docenianie innych bez ktorych trudno Ci normalnie funkcjonowac.
Definicja ksiazkowa pewnego zaburzenia osobowosci na litere n.

O kochana, mam złe wieści, to się nigdy nie skończy Doskonale wiesz, jak jest w branży muzycznej, bo w niej siedzisz. Masz przychylnego sobie chłopaka i życzę Ci oba tak zostało, bo zapewne zdajesz sobie sprawę, że 8 na 10 Twoich znajomych z branży bez skrupułów urwałoby Ci łeb i tak będzie zawsze.

Rozumiem, że jesteście dorośli, więc jeśli on od Ciebie jest lepszy w tym, co robi, to już tak zostanie. Nie dogonisz go, chyba, że on wypadnie z rynku na kilka lat. Jak idziecie równo, to nie ma szans.
To Cię zniszczy, masz to jak w banku. Wjedzie Ci na psychikę i zmieli bez znieczulenia. Musisz mieć alternatywę, koniecznie. Musisz mieć w zapasie drugą drogę kariery, czy innego zajęcia, bo bez tego zginiesz marnie.
Nie wiem nawet co Ci poradzić, bo na to nie ma rady. To, co czujesz, ta zazdrość, to ukłucie porażki, to początek Twojego piekła w połączeniu z tym, że sama nie jesteś wybitna w tej dziedzinie,  zniszczy Cię w ciągu kilku lat, albo zrobi z Ciebie potwora.

Polecam iść do psychologa, serio, aby Ci pomógł poukładać to wszystko w głowie, spojrzeć na siebie z innej perspektywy, abyś wzmocniła psychikę, poznała swoje możliwości i alternatywy. Może dzięki temu nie będziesz na wieku potępiona.

Wiesz co, może Ty się skup na sobie tylko i wyłącznie. Bo zamiast się skupić na sobie, zająć rozwijaniem swojego potencjału, to patrzysz naokoło kto, co i dlaczego. Może on ma potencjał większy, a może nie. Może Ciebie bardziej doceniają teraz, a może w przyszłości to on osiągnie więcej. Jedyna osoba, do której możesz się porównać, jesteś Ty sama z dnia poprzedniego. Porównuj siebie do siebie, a nie do innych, bo inni są różni, a Twój potencjał i Twoje możliwości są tylko Twoje.

No właśnie tak poprzez skupianie się na sobie Jak złapiesz się na porównaniach i oglądaniu, to masz spojrzeć na siebie, swoje plany, projekty, swoją pracę, wziąć się do roboty, aby popracować nad czymś co Tobie nie wychodzi. Stworzyć sobie plan i cele na przyszłość, powiesić nad łóżkiem i dążyć do wyznaczonych celów bez oglądania się naokoło. Aby skupić się na sobie musisz mieć swoj konkretny cel do którego dążysz i chcesz go osiągnąć. Wtedy nie będziesz miała czasu na rozglądanie się.

Każdy by chciał, żeby było prosto, łatwo i przyjemnie, ale tak się nie da. Musisz się temu przyjrzeć z boku i ocenić w miarę obiektywnie, czy rzeczywiście to sytuacje losowe, czy jednak jakieś Twoje zaniedbania. Skoro branża muzyczna, to im gorsze podejście innych to oznacza, że coraz lepiej Ci idzie. To są Twoje przeszkody, które musisz pokonać w drodze do celu.

Mam 18 lat

No taką branże wybrała, lepiej nie będzie, a będzie tylko gorzej.

Autorko! Jeśli masz 18 lat, to wiedz, że nic nie wiesz jeszcze, co Cię czeka i co będzie. Jedyne, co możesz zrobić to skupić się na sobie. Ostrzegam, że Twoje wyobrażenia i aspiracje za kilka lat runą, albo mogą runąć, rzeczywistość okaże się zupełnie inna, a zderzenie z nią może być bardzo bolesne.
Tak jak pisze maku2, jak teraz jest tak kiepsko z Tobą, to potem będzie gorzej. Idź do psychologa i wytrenuj psychikę, wzmocnij ją, bo sobie nie poradzisz.

To nie chodzi o samą karierę zawodową. Tylko o ambicje i rozwój pasji. Wszystko było okej dopóki jego spotkało coś co nie wiem czy mnie spotka ze względu na pewne okoliczności a bardzo bym tego chciała bo to niesamowita szansa i motywacja. Jakoś nie mogę słuchać o jego przygotowaniach(smuci mnie to bo wtedy się załamuję i ściska mnie coś w gardle) do tego projektu bo sama bym chciała a szanse na wzięcie w tym udziału mam 70℅, po prostu się nie złożyło z przyczyn zewnętrznych. Ubolewam nas tym bo bardzo go kocham i cieszą mnie jego sukcesy, chcę dla niego jak najlepiej, ale jednocześnie chciałabym tego co najlepsze dla siebie. Jak mi tez się uda to ugadać to przejdzie mi frustracja bo póki co po prostu płaczę bo tak bardzo bym też tego chciała, nie że mu zazdroszczę, po prostu też tego pragnę i ciągle siedzi mi to w głowie i nie daje spokoju. Po prostu jest mi z tym źle. Robię dobrą minę do złej gry, ale serio ta rzecz to coś z czego bym się cieszyła. Co ja mam zrobić. Od kilku dni jestem w słabym stanie psychicznym na tym polu i nie wiem co na to zaradzić. Za bardzo mi zależy na tym wszystkim i spinam się

Będziesz świetna w tej branży Zgorzkniała, mściwa i zawistna, wyjdzie po latach z Ciebie taka socjopatka, że aż miło Nakręcaj się dalej i wierz mi, jak Ci nie wyjdzie, a są na to duże szanse, to będziesz wstrętnym człowiekiem, albo skoczysz z mostu.

Uspokój głowę! Popadasz w paranoje. Idź na terapie.

To co ja mam zrobić? Mam wrażenie że od jakiegoś czasu niszczę samą siebie

A są jakieś inne sposoby?