Jak zapomnieć po kilku latach? - Netkobiety.pl

Szkoda tego bieżącego bo jest tylko plastrem na rany po rozrywkowym badboyu, którego kopnęłaś bo Ciebie nie szanował, no ale rozrywkowy był. Ten twój aktualny to aż taki nudziarz? Może sama bądź tą bardziej rozrywkową stroną w związku i wyciągaj aktualnego do zabawy.

Nie będę ponownie wypisywał ale skopiuje co napisałem w innym topiku dodając tylko bardzo popularne powiedzenie wśród kobiet : że łobuz kocha bardziej .
Kobiety są z Wenus a mężczyzni z marsa. Mężczyzni są zadaniowi i dążą do stabilizacji (bezpieczeństwa rodziny) natomiast kobiety żyją emocjami którymi karmią się. Życie w stabilnej rodzinie, dobra sytuacja materialna doprowadza do nudy gdy moje i starsze pokolenia ciągle walczyły o poszerzenie dobrobytu np. w postaci mebli, pralki czy odkurzacza. Ile to zachodu było aby zdobyć kafelki do łazienki czy miksera a teraz idziesz i masz tylko problem jakie ale przecież za kilka lat nowe można kupić i zainstalować o ile się ma kasę. Telewizor proszę bardzo mój pierwszy kupił w prezencie teściu (używany rubin) i kosztował prawie dwie pensje a teraz za 1/3 i mniej można kupić bez zapisów i kolejek = brak emocji. To samo cióchy i inne dobra. Kobieta się wewnętrznie nudzi gdy mąż ,,walczy" o pieniądze w pracy spełniając swoje zadanie. Dodatkowo zaczyna się proces stabilizacji i powtarzalności dnia- życia czyli nudyyyy . Każda kobieta potrzebuje atencji, pochwał, zainteresowania budzących dreszczyk emocji lecz te od męża są znane i przewidywalne stając się pustymi słowami w jej mniemaniu. Każda pochwała jej od obcego faceta wyzwala hasło w głowie że ktoś zauważa ją nie musząc tego robić. To budzi zainteresowanie i uwagę jej w celu poczucia znowu tych emocji które są oswojone z mężem. To jak jeść szynkę z chlebem na masełku i nagle dostać pajde chleba ze szmalczykiem (kto się nie skusi ?). Potem schematycznie: wymiana komplementów, rozmowy o niczym przeradzające się o swoim ,,udanym" małżeństwie, kawa na mieście, wypad do knajpy, spacery, trzymanie się pod rękę a potem za rękę, przytulanie, ukradkowe przytulanie i tulenie, pocałunki w polik na powitanie i pożegnanie  przeradzające się w mamiętne pocałunki, ..... a na koncu seks w hotelu, pod chmurką czy u niego. Kobieta tonie w emocjach , jest szczęśliwa czuje że żyje a nie wegetuje. To są schematy które niestety istnieją i tylko zalęzy od kobiety jak jest wychowana, jakie ma wartości życiowe, jaką ma psychikę i priorytety życiowe od tego by do tego nie doszło.

Doskonale to podsumowałeś, aż sobie Twoją wypowiedź zapisałem, tak właśnie wygląda związek po latach (oczywiście że nie każdy, ale na pewno większość).

Justyna:  jak powyżej - ja mojej żonie nie tylko obiecywałem złote góry, ale dostawała je wręcz na tacy, tyle że kosztowało mnie to bardzo dużo wysiłku i pracy, a co za tym idzie, nie miałem dla niej wystarczająco czasu. Po latach mi powiedziała, że się wypaliła, że ja ją karmiłem najlepszą szynką, a jej wystarczyłaby zwykła bułka z Biedronki, ale zjedzona ze mną (to oczywiście przenośnia), w każdym razie jak mówi, nie dostawała tego, czego chciała, ale też nie komunikowała mi czego chce (przeczytaj mój wątek jeśli masz czas). Efekt jest taki, że postanowiła, że odejdzie ode mnie, ja w międzyczasie rozwinąłem relację z inną (choć nie jest to plaster, bo to odnowiona stara znajomość). Moja żona, gdy uświadomiła sobie, że naprawdę może mnie stracić to zrobiła zwrot 180 stopni i znowu mnie kocha. I wiesz co? Boję się odejść do tej drugiej, bo faktycznie miałbym wizję, że o żonie myśleć i tak nie przestałbym nigdy, dlatego myślę, że wiem jak się czujesz.

Co bym Ci jednak poradził w tym konkretnym przypadku, skoro to już 2 lata minęły - rozwijaj swoją obecną relację mimo wszystko. Sama zobacz jakim człowiekiem jest Twój były, sprawił Ci tyle przykrości, a teraz jak piszesz, minęły 2 lata i nie zawalczył jednak o Ciebie, dlatego nie myślę że byłabyś z nim jednak szczęśliwa, gdybyś weszła trzeci raz do tej samej rzeki. Zamiast o nim rozmyślać skup się na obecnym mężczyźnie, na jego zaletach, bo na pewno ma ich wiele, skoro zwróciłaś na niego uwagę. To, że nie jest rozrywkowy to nie jest najważniejsza cecha, ona w późniejszych latach w ogóle schodzi na dalszy plan, bardziej się liczy ogarnięcie życiowe. Spróbuj jednak z nim spokojnie o tym pogadać (nam facetom naprawdę nieraz trzeba dokładnie jak krowie na rowie powiedzieć o co Wam chodzi) nie oskarżając go jednak o to, może być po prostu tak, że ma taki temperament (ciepłe kluchy), ale za to może Cię w przyszłości zaskoczyć i być np. wspaniałym ojcem i oddanym mężem. Jeśli na tą chwilę potrzebujesz rozrywki, a wyjdzie że Twój chłopak się pod tym względem nie zmieni, zawsze możesz jej poszukać u koleżanek i razem gdzieś wychodzić. Wy akurat nie potrzebujecie aż tak bardzo płci przeciwnej, żeby fajnie spędzać wieczory.

Kurde...

Streściłeś moje małżeństwo.

Czyli od początku nie było szans.

Njabardziej światłe umysły tego świata nie pojmą, dlaczego jednego człowieka może ciągnąć do kogoś, kto ma "więcej wad niż zalet". Człowieka, który sam zdecydował, zę się rozstaje. Człowieka, który sprawiał przykrość, kjrzywdził, ranił, no ale dawał te emocje i ekstazę, był rozrywkowy..

Dalej nie czytam, bo zaraz jem śniadanie i nie chcę posiłku stracić..Ale tak bardzo schmetycznie brzmi taka historia, podobnie jak setki czy tysiące innych, ze aż mdli..

Tu już sobie dośpiewales. Nic takiego nie napisała.
Mam alergie na takie scenariusze.
Mój ex nie był rozrywkowy, nie dostarczał emicji, spokojny, cichy, a na koniec chamski i miał więcej wad niż zalet. To nie znaczy, że był badboyem.
Znowu pisze swoją historię, ale wkurza mnie takie kategoryzowanie. I tak, ci mniej przystojni, cisi, spokojni, nierozrywkowi, nie latający za panienkami też po czasie mogą okazać się chamscy, egoistyczni, mogą zdradzać albo okazać się tyranem, czy nie szanującym ludzi osobnikiem.
Off top

Co do autorki, to myślę, że jeszcze moze nie przeszło jej uczucie do tamtego. Wspomina po prostu dobre chwilę jakie z nim przeżyła i zacierają one niemiłą końcówkę relacji. Autorko, nie myśl tak, jakbyście mieli być razem, to byście się nue rozstali w gniewie, z resztą jeden powrót już był i też nie wypaliło. Nie masz więc czego żałować, pewnie za trzecim razem byłoby to samo. Po prostu myślami pewnie wracasz do okresu, gdy układało się między Wami. Wyobraźnia płata Ci figla, teoretycznie zeszłabym się z nim i znowu by było to samo, czyli niewypał na koniec.

W związku oprócz tego, że ktoś jest dobry-to nie wystarczy. Dobra jest moja ciocia i mój sąsiad emerytowany elektryk i dobry jest ten student z bloku obok, który ma takiego śmiesznego psa. Z żadną z tych osob nie chciałabym być w związku.
Dobro-to dobra cecha( aby się nie powtarzac(, ale ludzie nie wiążą się że sobą jedynie dlatego, że ktos jest dobry.
I co to jest "uosobienie dobroci"? Bo takie określenie zastosowałeś. Dla mnie jak ktoś jest taki właśnie za dobry, to jest to podejrzane i kwestia czasu, gdy pokaze prawdziwą twarz, zaczna sie pretensje, klotnie, moze i zĺe traktowanie, polecą wulgaryzmy. Ale wtedy kobieta jest sama sobie winna, bo poleciała na bad boya
Bagiennik-powiedz ile miałeś partnerek, z ktorymi związałeś się bo były dobre, spokojne i normalne?

Bo dla wielu z Was zbyt często wszystko jest podejrzane. Widzicie tylko podwójne dno, dwuznaczności i ukryte cele.
A właśnie bycie dobrym, spokojnym i normalnym to te cechy jakie mnie do drugiego człowieka przyciągają. Co więcej, to one przede wszystkim są warunkiem, abym w ogóle poczuł do kogoś sympatię a bez sympatii nie ma niczego więcej. Raczej nie poczuje chemii czy uczucia(poza pociągiem fizycznym) do kogoś, kto bywa chamski, oschły i zbyt arogancki. Dlatego tzw "zołzy", czyli żeńskie odpowiedniki "bad-boyów" omijam szerokim łukiem. Uczucie u mnie zrodzi się raczej prędzej, kiedy mam do czynienia ze zrównoważonym człowiekiem a nie z wieczną, chodzącą niewiadomą, której zachowanie cieżko przewidzieć.

Zresztą w tym przypadku, klasycznym zreszta jest wyraźne zestawienie: facet spokojny, ułożony i niezby towarzyski(jakby to był warunek nr jeden) kontra ktoś, kto wcześniej był wręcz cudowny, ale właśnie pokazał prawdziwą twarz. Zatem to ten "bad-boy" przybrał tu maskę miłego i cudownego gościa a potem się zwyczajnie odsłonił.

Czyli wniosek?

Wniosek jest taki, żę facet sie z czasem ZMIENIŁ/ZMIENIAŁ, co prawdopodobnie dostarczyło nowych wrażeń, czegoś, co Autorkę ciągnęło do niego...Pojawia się ktoś stateczny, kto zachowuje się PRZEWIDYWALNIE i momentalnie staje się gorszyod tamtego..

edit: Autorka mogła zwiać, bo nie usłyszała tego, co chciała usłyszeć..

Zgodnie z tą logiką, autorka nie powinna się zainteresować tym ex facetem, bo na początku nie był chamski,.

Tylko, ze z opisu nie wynika, że to był lekkoduch. Po prostu po 2 latach jak pisze Autorka okazało się, ze jest im razem nie po drodze. I zaczęły się kłótnie. To był normalny facet.

A kobiety po 60tce-dadzą radę by nie wikłać się w związki na siłę, bo ktoś spokojny i ułożony bo niby lepiej być z takim niż samemu

Poza tym nie istnieją sami badboye albo porządni o spokojni ale tacy brani na siłę. Jest jeszcze środek
Tylko, że na forum jak widać tylko dwie kategorie. Albo badboy albo drugi biegun brany na zasadzeie lepszy wróbel w garści.

Bo ona tęskni za tym czasem, kiedy z ex było miło, fajnie i rokująco na przyszłość. Do tych czasów teskni. Do tych pierwszych dwóch lat. I dlatego był powrót po pierwszym zerwaniu, nie dlatego, że jej dodawało emocji to, ze facet po dwóch latach zrobił się chamski, ale miała nadzieję na powrót tego, co było wcześniej. Ponownie się zeszli i ponownie nie wyszło. I na tym teraz powinna poprzestać i iść dalej.

Gdyby tamten nie okazał się chamski i agresywny, to nie odeszłaby od niego. A że się taki okazał- to związek skończył sie dwukrotnie.

Dzień dobry.

Moja JŻ dla przykładu. Wprost to wyartykułowała.

Tylko skąd masz taką absolutną pewność, co inna kobieta miała na myśli? Siedzisz jej w głowie Ross, wiesz, jakie ma myśli i co jest dla niej ważne?

Natomiast nawet pomińmy ten seks, do którego tak często i uporczywie wręcz wracasz.
Weźmy pod lupę choćby pewne podstawowe kwestie życiowe, jak choćby mieszkanie, środki na utrzymanie czy wydatki, o jakich mówi normalny. Chwilowy kaprys, "widzimisię" czy zachcianka  a potem co, bywa, żę nie wiadomo po co coś zostało np kupione albo rozpoczęte? Wszystko jest nastawione na korzyści chwilowe, zero myślenia pespektywicznego. Dlatego docenia się tylko to, co jest "teraz" a nie myśli się o konsekwencjach.

Co do Autorki, to być może z tamtym by została, ale skoro obecny jest również taki miły, spokojny i stateczny, to dlaczego jej nie odpowiada? Bo ma w głowie cały czas tamtego, mimo jego wad. To jest chyba podstawowy błąd, kiedy pomimo przykrośći, doznanej od kogoś, ciągle mamy do niego sentyment z uwagi na jego pozytywne epizody.

Czyli zgadłam, był inny.