Zgrywanie niedostępnej oraz gdzie jest granica bycia miłą? - Netkobiety.pl

Chyba nie doczytałaś. On dał ciałą wcześniej. Ona nie chciała z nim kontaktu po pierwszym spotkaniu a nie na weselu...

Do wesela zostały 3 tygodnie, pisałem do niej co weekend dla podtrzymania kontaktu. Tydzień przed weselem zaproponowałem jej jeszcze jedno spotkanie w weekend- odmówiła, napisała, że weekend ma zajęty i że musi pomagać tacie, bo prowadzą małe rodzinne gospodarstwo agroturystyczne nad jeziorem i mieli gości (zrobiłem trochę głupio pisząc do niej dopiero w piątek rano i nie dałem jej czasu na organizację dojazdu).

Co ważne w tej chwili ani nie pracuje i studiów też nie zaczęła, więc musi mieć czas tym bardziej, że są teraz wakacje. Dla mnie jest tym, czego aktualnie mi brakuje w życiu, mam dobrą, stabilną pracę, za 2 mies. będę bronił magistra. Wydaję mi się, że zasługuje na taką kobietę. Co mega ważne pasuje do mnie fizycznie (jestem chudy i niewysoki, co eliminuje dużą liczbę kobiet na starcie), potrafi zaprezentować się w towarzystwie, widzę w niej dojrzałość i to mnie w niej kręci.

Agnes76 napisał/a:

Ja tu widzę kalkulację, że ta dziewczyna mu pasuje, wiec uznał, że ze względu na jego atuty po prostu mu się należy.

I co w tym złego? Każdy może sobie czynić takie kalkulacje.
Z kalkulacji i tak nic, bo pannie nie podpasował.

apropo_defacto napisał/a:

Chyba nie doczytałaś. On dał ciałą wcześniej. Ona nie chciała z nim kontaktu po pierwszym spotkaniu a nie na weselu...

Doczytałam to:

Do wesela zostały 3 tygodnie, pisałem do niej co weekend dla podtrzymania kontaktu. Tydzień przed weselem zaproponowałem jej jeszcze jedno spotkanie w weekend- odmówiła, napisała, że weekend ma zajęty i że musi pomagać tacie, bo prowadzą małe rodzinne gospodarstwo agroturystyczne nad jeziorem i mieli gości (zrobiłem trochę głupio pisząc do niej dopiero w piątek rano i nie dałem jej czasu na organizację dojazdu).

i jeszcze:

Co ważne w tej chwili ani nie pracuje i studiów też nie zaczęła, więc musi mieć czas tym bardziej, że są teraz wakacje. Dla mnie jest tym, czego aktualnie mi brakuje w życiu, mam dobrą, stabilną pracę, za 2 mies. będę bronił magistra. Wydaję mi się, że zasługuje na taką kobietę. Co mega ważne pasuje do mnie fizycznie (jestem chudy i niewysoki, co eliminuje dużą liczbę kobiet na starcie), potrafi zaprezentować się w towarzystwie, widzę w niej dojrzałość i to mnie w niej kręci.

Ja tu widzę kalkulację, że ta dziewczyna mu pasuje, wiec uznał, że ze względu na jego atuty po prostu mu się należy.

Spieprzył nie spieprzył. Czasem poprostu komuś nie odpowiadamy i tyle. Nic spieprzyć nie musial, to poprostu nie był TEN facet dla tej dziewczyny. Problemu w sobie Autor szukać nie powinien. Problemem jest tylko to, że dziwnie zalozyl ze skoro było wspólne wesele to musi być ciąg dalszy znajomości. No nie musi. Dziewczyna oddała mu przysługę i wrocila do swoich spraw. Nie ma też mu co mydlić oczu teoriami, że pewnie zainteresowana ale zarobiona w domu. Zarobiony człowiek  gdy poczuje to coś, chemię, flow czy jak to tam zwać zawsze znajdzie czas dla obiektu zainteresowania. Zawsze.A nawet jeśli nie będzie miał możliwości fizycznie się spotkać to będzie nie tylko odpowiadał na wiadomości ale i sam podejmował rozmowę. Tu dziewczyna również nie wykazała minimum chęcii inicjatywy co oznacza ze poprostu nie jest zainteresowana. Tak życie. Trzeba iść dalej.

usiedliśmy na ławce i jakieś 2 godziny gadaliśmy na różne tematy, głównie na temat tego gdzie chcielibyśmy pracować w przyszłości. Rozluźniłem się

feniks35 napisał/a:

Spieprzył nie spieprzył. Czasem poprostu komuś nie odpowiadamy i tyle. Nic spieprzyć nie musial, to poprostu nie był TEN facet dla tej dziewczyny. Problemu w sobie Autor szukać nie powinien. Problemem jest tylko to, że dziwnie zalozyl ze skoro było wspólne wesele to musi być ciąg dalszy znajomości. No nie musi. Dziewczyna oddała mu przysługę i wrocila do swoich spraw. Nie ma też mu co mydlić oczu teoriami, że pewnie zainteresowana ale zarobiona w domu. Zarobiony człowiek  gdy poczuje to coś, chemię, flow czy jak to tam zwać zawsze znajdzie czas dla obiektu zainteresowania. Zawsze.A nawet jeśli nie będzie miał możliwości fizycznie się spotkać to będzie nie tylko odpowiadał na wiadomości ale i sam podejmował rozmowę. Tu dziewczyna również nie wykazała minimum chęcii inicjatywy co oznacza ze poprostu nie jest zainteresowana. Tak życie. Trzeba iść dalej.

Zgadzam się z tym co napisałaś, jak komuś nie odpowiadamy to nie znajdzie czasu.
Tylko tak sobie analizuję sytuację, co by miało dziewczynie w nim odpowiadać?

Pierwszy raz spotkali się z zamiarem wspólnej zabawy na weselu. Spotkanie przebiegło miło, dziewczyna dała sygnał zwrotny, że było fajnie. Potem przez trzy tygodnie ze sobą pisali, i też wszystko było OK. Na zaproponowane spotkanie tydzień przed weselem nie mogła iść, bo miała obowiązki. Tutaj tez nie widzę niczego nadzwyczajnego. Do tego momentu nie ma się do czego przyczepić.

Potem wesele i chłopak na wstępie zostawia ją samą przy stole a on idzie się bawić na parkiet. Jak Ty byś się poczuła w takiej sytuacji? Ja prawdopodobnie poczułabym się zlekceważona. Dziewczyna wychodzi przed salę żeby nie sterczeć samotnie gdy inni się bawią. Tam chłopak ją znajduje i funduje jej dwugodzinną gadkę zamiast weselną zabawę.

usiedliśmy na ławce i jakieś 2 godziny gadaliśmy na różne tematy, głównie na temat tego gdzie chcielibyśmy pracować w przyszłości. Rozluźniłem się

Ciekawa jestem ile w tym było jego planów a ile jej.
'W końcu wrócili na salę i dała się zaprosić do tańca' - to też wskazuje, że nie czuła się wcześniej dobrze pozostawiona sama.
Po weselu chce przez Monikę przekazać wódkę jej sąsiadce, a gdy ta odmawia, jest zdziwiony, że dziewczyna odmawia interakcji, jak to określa, bo przecież trochę się już znają.  No sorry, ale  mało tutaj taktu z jego strony.
Potem jest wyliczanie jego atutów i jej braków,  co w moim odczuciu pokazuje jego nastawienie do dziewczyny. Takie rzeczy się wyczuwa będąc z chłopakiem,  nawet jeśli nie jest to powiedziane wprost.

Nie chcę się upierać, że nic innego nie miało wpływu na podejście dziewczyny, ale to co przeczytałam mnie by nie odpowiadało w chłopaku,  i z pewnością nie dążyłabym do kontynuowania znajomości.

Szynek - to nie jest atak na Twoją osobę. To analiza sytuacji, żebyś mógł wyciągnąć wnioski, jak dziewczyna mogła to wszystko widzieć i dlaczego jej nie odpowiadasz.
Możliwe że się mylę, w każdym bądź razie życzę Ci powodzenia.

Hejka, nie spodziewam się pomocy, bo to dość skomplikowana sprawa, ale czuję, że muszę gdzieś się wyżalić i też podsumować wszystko co się wydarzyło.
Całe spotkanie trwało 4 godziny. Byłem pewien, że ta osoba nie zawiedzie mnie na weselu. Byłem z niej bardzo zadowolony, na spotkaniu pozwoliła mi przejąć inicjatywę, czułem się jak na randce, że to ja decydowałem co robimy, gdzie idziemy i kiedy randka dobiegnie końca. Było to dziwne uczucie dla mnie, bo koleżanki zawsze pakowały mnie w friendzone, ze względu na mój ugodowy charakter, tutaj nic takiego nie czułem. Monika wpadła mi w oko. Duże niebieskie oczy, drobna budowa, długie proste włosy, przyjemny niski głos, była dobrze ubrana i ładnie pachniała. W rozmowie wyważona, kulturalna, ale z charakterem, własnym zdaniem. Podziwiałem jej spokój. Zobaczyłem, że w czasie rozmowy przechyliła się w moją stronę.

Do wesela zostały 3 tygodnie, pisałem do niej co weekend dla podtrzymania kontaktu. Tydzień przed weselem zaproponowałem jej jeszcze jedno spotkanie w weekend- odmówiła, napisała, że weekend ma zajęty i że musi pomagać tacie, bo prowadzą małe rodzinne gospodarstwo agroturystyczne nad jeziorem i mieli gości (zrobiłem trochę głupio pisząc do niej dopiero w piątek rano i nie dałem jej czasu na organizację dojazdu).

Nadszedł dzień wesela. W kościele trochę się stresowała, usiedliśmy na końcu. Czasami zagadywałem do niej dla rozluźnienia atmosfery, widziałem, że mocno się przysunęła do mnie. Jak siedzieliśmy, to czułem jej bark na moim ramieniu. Nadszedł w końcu czas na zabawę. Była najpiękniejszą singielką na weselu. Szczupła, miała piękną suknię podkreślającą jej figurę, urocza, delikatna, towarzyska, chętnie zagadywała i rozmawiała z obcymi ludźmi. Babcie były nią zachwycone. Rodzice też zadowoleni. U niektórych z mojej rodziny też na pewno włączyła się zazdrość. Sam wodzirej chętnie ją zagadywał i zaczepiał, widocznie jemu też wpadła w oko
Wracam do sedna, żeby nie było tak kolorowo.
Początek był sztywny jak zwykle, chciałem ją wyciągnąć na zabawę grupową- nie chciała. Poszedłem na nią sam. Uciekła mi z oczu, dałem jej chwilę odsapnąć. Znalazłem ją na dworze, gadała jak się później okazało z obcą panią. Po jej powrocie, wyciągnąłem ją na dwór, zaczęła rozmawiać ze mną, usiedliśmy na ławce i jakieś 2 godziny gadaliśmy na różne tematy, głównie na temat tego gdzie chcielibyśmy pracować w przyszłości. Rozluźniłem się. Wróciliśmy na salę, w końcu dała się zaprosić na parkiet. W tańcu jestem średniakiem, ale mam poczucie rytmu, dobrze się nam tańczyło, wyglądała na zadowoloną. Najpierw jeden taniec, potem coraz więcej. Później przyszła pora na zabawy weselne. Na oczepinach złapała welon. Ja złapałem muszkę. Pan młody trochę mi w tym pomógł. Potem bawiliśmy się dalej, sporo tańczyliśmy. Później już niewiele się działo. Załatwiłem transport i wróciliśmy około 4:30. Tym razem chociaż powiedziałem jej "do zobaczenia" na pożegnanie, sugerując, że chciałbym jeszcze ją spotkać. Myślę, że to zapamiętała.

Po weselu podziękowałem jej jeszcze raz i napisałem że była świetna, odpisała, że bardzo jej miło. Dostałem wódkę od państwa młodych, pomyślałem, że mógłbym ją dać sąsiadce Moniki,
która mi ją poleciła na wesele. Sąsiadka napisała, żebym dał wódkę Monice i żeby ona jej ją przekazała. Monika odpowiedziała, że lepiej będzie gdy przekaże jej ją osobiście.
Po raz kolejny odmówiła interakcji, a przecież trochę się już znamy, chciałbym jej jeszcze zaproponować jakieś spotkanie z wyprzedzeniem, ale jak odmówi i nie poda innego terminu, to stracę cierpliwość. Pewnie wykręci się, że musi pracować w gospodarstwie i na tym będzie koniec. Mam do niej telefon, jak zadzwonię to trudniej będzie jej odmówić, ale nie wiem czy jest sens pchać się na nią na siłę, skoro druga osoba, tak mało z siebie daje.

Chciałbym wiedzieć jak naprawdę się bawiła na tym weselu, bo wiadomo, że bycie miłym to tylko maska. W rozmowach powtarza mi, że ma trudny charakter, że wszyscy jej o tym mówią, że
jest uparta i zawsze stawia na swoim. Nie lubi też narzucać się i innym i dawać im rad. Co ważne w tej chwili ani nie pracuje i studiów też nie zaczęła, więc musi mieć czas tym bardziej, że są teraz wakacje. Dla mnie jest tym, czego aktualnie mi brakuje w życiu, mam dobrą, stabilną pracę, za 2 mies. będę bronił magistra. Wydaję mi się, że zasługuje na taką kobietę. Co mega ważne pasuje do mnie fizycznie (jestem chudy i niewysoki, co eliminuje dużą liczbę kobiet na starcie), potrafi zaprezentować się w towarzystwie, widzę w niej dojrzałość i to mnie w niej kręci.

Podsumowując jej dotychczasowe negatywne zachowania wobec mnie:
- stosuje podwójne standardy (polewa wujek czy siostra- zgadza się na wszystko co zaproponują, proponuje cokolwiek ja- odmawia, dopiero po którymś razie dawała się przekonać)
- chętnie zagadywała obcych ludzi na weselu i rozmawiała z nimi, mnie praktycznie nie zagadywała, tylko reagowała na to co jej mówiłem
- na weselu przy mnie sprawiała wrażenie lekko zestresowanej (w sumie nie wiem czy to negatyw)
- nie jest zainteresowana moją osobą, mało pytała o mnie, praktycznie wcale nie pytała o moją pracę, a nie mam wcale takiej nudnej, przez to też ona mnie nie intrygowała,
- nie dawała mi komplementów, ale ja też jej nie dawałem
- jej poziom zaangażowania jest bardzo niski, to co robi to kulturalne minimum, nigdy nie napisała do mnie pierwsza

Pisanie z nią jest mega ciężkie, bo ciężko u niej z internetem i jest to prawda bo akurat pracuje w branży telekomunikacyjnej i wiem w jakiej ona dziurze mieszka.
Jak teraz myślę o tym wszystkim to jest mi przykro i smutno, bo prawdopodobnie już się nie spotkamy na żywo. Od jutra wracam do pracy, do innych zajęć, więc zaraz mi to wszystko przejdzie. Tym bardziej mi smutno wiedząc, jak będę musiał się namęczyć, żeby znaleźć kogoś na jej poziomie, a jak patrzę na tindery, na te glonojady, na te wszystkie idiotki, których kręci tylko życie na pokaz, które oferują mi tylko swój instagram, czy ich profil na onlyfans to mnie wewnętrznie skręca. Wieczne jechanie na ręcznym też mnie już nie interesuje. Nie jestem typem, który lubi się użalać, ale nie chcę już być sam. I jeszcze dodam, że ona nie jest żadną gwiazdą, jest normalną dziewczyną, nie widzę wianuszka chłopaków na jej facebooku. Zostawiam was z pytaniem o granice bycia miłą, bo przez to nie potrafię wyczuć tego jaki ona ma naprawdę stosunek do mnie.

Liczę na wsparcie i zrozumienie.
Dzięki za doczytanie do końca i pozdrawiam ciepło.

feniks35 napisał/a:

Spieprzył nie spieprzył. Czasem poprostu komuś nie odpowiadamy i tyle. Nic spieprzyć nie musial, to poprostu nie był TEN facet dla tej dziewczyny. Problemu w sobie Autor szukać nie powinien. Problemem jest tylko to, że dziwnie zalozyl ze skoro było wspólne wesele to musi być ciąg dalszy znajomości. No nie musi. Dziewczyna oddała mu przysługę i wrocila do swoich spraw. Nie ma też mu co mydlić oczu teoriami, że pewnie zainteresowana ale zarobiona w domu. Zarobiony człowiek  gdy poczuje to coś, chemię, flow czy jak to tam zwać zawsze znajdzie czas dla obiektu zainteresowania. Zawsze.A nawet jeśli nie będzie miał możliwości fizycznie się spotkać to będzie nie tylko odpowiadał na wiadomości ale i sam podejmował rozmowę. Tu dziewczyna również nie wykazała minimum chęcii inicjatywy co oznacza ze poprostu nie jest zainteresowana. Tak życie. Trzeba iść dalej.

Zgadzam się z tym co napisałaś, jak komuś nie odpowiadamy to nie znajdzie czasu.
Tylko tak sobie analizuję sytuację, co by miało dziewczynie w nim odpowiadać?

Pierwszy raz spotkali się z zamiarem wspólnej zabawy na weselu. Spotkanie przebiegło miło, dziewczyna dała sygnał zwrotny, że było fajnie. Potem przez trzy tygodnie ze sobą pisali, i też wszystko było OK. Na zaproponowane spotkanie tydzień przed weselem nie mogła iść, bo miała obowiązki. Tutaj tez nie widzę niczego nadzwyczajnego. Do tego momentu nie ma się do czego przyczepić.

Potem wesele i chłopak na wstępie zostawia ją samą przy stole a on idzie się bawić na parkiet. Jak Ty byś się poczuła w takiej sytuacji? Ja prawdopodobnie poczułabym się zlekceważona. Dziewczyna wychodzi przed salę żeby nie sterczeć samotnie gdy inni się bawią. Tam chłopak ją znajduje i funduje jej dwugodzinną gadkę zamiast weselną zabawę.

usiedliśmy na ławce i jakieś 2 godziny gadaliśmy na różne tematy, głównie na temat tego gdzie chcielibyśmy pracować w przyszłości. Rozluźniłem się

Ciekawa jestem ile w tym było jego planów a ile jej.
'W końcu wrócili na salę i dała się zaprosić do tańca' - to też wskazuje, że nie czuła się wcześniej dobrze pozostawiona sama.
Po weselu chce przez Monikę przekazać wódkę jej sąsiadce, a gdy ta odmawia, jest zdziwiony, że dziewczyna odmawia interakcji, jak to określa, bo przecież trochę się już znają.  No sorry, ale  mało tutaj taktu z jego strony.
Potem jest wyliczanie jego atutów i jej braków,  co w moim odczuciu pokazuje jego nastawienie do dziewczyny. Takie rzeczy się wyczuwa będąc z chłopakiem,  nawet jeśli nie jest to powiedziane wprost.

Nie chcę się upierać, że nic innego nie miało wpływu na podejście dziewczyny, ale to co przeczytałam mnie by nie odpowiadało w chłopaku,  i z pewnością nie dążyłabym do kontynuowania znajomości.

Szynek - to nie jest atak na Twoją osobę. To analiza sytuacji, żebyś mógł wyciągnąć wnioski, jak dziewczyna mogła to wszystko widzieć i dlaczego jej nie odpowiadasz.
Możliwe że się mylę, w każdym bądź razie życzę Ci powodzenia.

To jest takie dziwne myślenie w dzisiejszych czasach, że jak nie wyjdzie z jakąś kobietą to zawsze jest to wina mężczyzny.