Hej nie wiem co robić. - Netkobiety.pl

Ale się wkopałeś... Można powiedzieć, widziały gały co brały, ale myślę, że ona Cię złapała na dziecko, ciąża, ślub, kredyt, a potem już z górki, drugie dziecko i byt zapewniony.

Teraz sam musisz sobie radzić, ja nic nie podpowiem, bo nie widzę dobrego rozwiązania, każde jest zle, ale na jakieś musisz postawić.

Przed ślubem byliśmy w UK tam nie miała wyjścia i musiała pracować ale nigdy nie chciała iść na jakieś dodatkowe godziny. Tam zaszła w ciążę i wróciliśmy do Polski. Po powrocie dopiero po 2,5 roku od urodzenia udało się ją namówić na pójście do pracy. Płakać się chce jak widzę co się dzieje. Działkę na budowę przepisali mi rodzice, wybudowałem dom za swoje pieniądze na wykończenie wziąłem kredyt który tylko ja spłacam. Jak mówiłem jej jeszcze przed ciążą żeby zaczęła się dokładać to było nie bo to nie jest jej. Próbowała trochę popołudniami pracować z domu na słuchawce ale to kiepsko wychodziło bo przez miesiąc zarobiła około 400 złoty.

Tak pasuje jej bez wątpienia. Czasem jeszcze mówi że jak jej mama nie pracowała to nie słuchała żeby iść do pracy. Bardzo kocham swoją córkę w listopadzie urodzi się kolejne dziecko jeśli zdecywołabym się na rozwód to będę uznany za potwora. A dwa co z domem na który tyle pracowałem co z kredytem który muszę spłacać? Czy nie będę musiał jej wszystkiego zostawić i dalej spłacać kredyt?

Czemu się nie zabezpieczasz podczas seksu?
Sytuacja jest dla ciebie męcząca od jakiegoś czasu, a ty płodzisz kolejne dziecko?

Nie chciała się zabezpieczać, albo bez zabezpieczenia albo wcale.

A ty masz w ogóle cokolwiek do powiedzenia w tym małżeństwie?

Jak tak czytam to co piszecie to faktycznie za dużo nie mam do powiedzenia w tym związku. Wgl nawet jak coś jest nie po jej myśli to dzwoni do mojej  matki i się skarży najczęściej z płaczem. Odciąłem ją finansowo na ile byłem w stanie ale rachunki, kredyt czy jedzenie muszę kupić dla dziecka i dla siebie. Nie daje jej pieniędzy do ręki kase bierze od swoich rodziców, dziadków. Głupio mi bo w ich oczach robi ze mnie potwora.
Co do pracy nad swoją głową to aż mi wstyd bo nie jestem jakiś głup, czytam dużo książek. Zarabiam około 5-5,5 tyś, inwestuje w kryptowaluty , ostatnie pół roku w złoto ze względu na kryzys. Jeśli chodzi o inflację jestem dobrze przygotowany mam jeszcze inne aktywa które z roku na rok zyskują na wartości.

Dodam jeszcze że położyła rękę na 500+...

Ograniczasz żonie pieniądze, bo chcesz by poszła do pracy, czy twoja żona jest rozrzutna?
Na co twoim zdaniem wydaje pieniądze?

Odpowiedni moment wybrałeś sobie na zmiany. Według mnie powinieneś się ogarnąć.   Żona jest w ciąży i teraz do pracy nie pójdzie bo raczej trudno będzie znaleźć jej pracę w tym stanie.  Dodatkowo odcinasz ja od pieniędzy które bierze od rodziców czy tez dziadków pomimo tego że jest w ciąży.  Jej nie będę teraz oceniać a ocenie Ciebie. Będziesz ojcem dwójki dzieci na które według Ciebie Cie nie stać.  O Tobie jako facecie nie świadczy to dobrze .  I to użalanie się nad sobą,  że Ty wszystko sam , że ona w ciąży.  Twoje tlumaczenia są głupie. Ona nie chciała w zabezpieczeniu to robiłem to bez i załamanie bo będzie 2 dziecko. Owszem byłoby łatwiej gdyby pracowała ale mleko się rozlało. Ty nie możesz się pogodzić z drugą ciąża  i szukasz  winy w niej a wybielasz siebie.  Tak więc sam się do tego przyczyniłeś.

No nie tak całkowicie, bo bedzie 500+, czyli razem chyba 1000+
Czy często żonie okazujesz niechęć z powodu tego, że uważasz, że powinna chodzić do pracy?
Czy jak żona poszłaby do pracy, to wtedy wynajmujecie kogoś do opieki i zajmowania się domem? Czy razem ogarniacie to wszystko?
Czy ty pracę i czasami domowe męskie sprawy , a ona praca, dzieciaki i dom, czyli sprzątanie, pranie, gotowanie, częsty seks, pilnowanie by wszystko było jak trzeba?

Wieko do takich spraw jak zwykle trudno dojść ,ponieważ teraz występują u obojga emocje,ta walka i ambicje
podejrzewam że żadne z nich na tym etapie się nie przyzna, ani przed sobą, ani przed drugim ,co do tych uczuć,
od początku jak z tym było i czego więcej rozsądku, kalkulacji czy tych różnych uczuć do siebie.
Raptem 4 lata i wypalenie ,to mi wygląda na małżeństwo po wpadce ,dziecko zbyt szybko się pojawiło i tu rodzą się wątpliwości co co intencji motywacji obojga w decyzji na małżeństwo ,Autor wydaje się być bardziej zadaniowy i ogarnięty oczywiście pewnie nie bez wad bo takich ideałów to nie ma.
Znamy jak to tu bywa narrację Autora tylko i jego subiektywne spojrzenie na związek i żonę ,teraz jeszcze zaburzony frustracją,rozczarowaniem i obawami na przyszłość ,z pewnością wady u żonę ma wyostrzone na dziś dlatego przewaga złych uczuć i to wypalenie,a błędy obojga dobijają ten związek do szczętu ,nawet jeżeli gdzieś głęboko były są jeszcze jakieś dobre uczucia - walka i te chore zależności je zniszczą do cna i szczętu o ile już to nie nastąpiło.

A już celowa wg mnie druga ciąża, bez uzgodnienia z mężem, też dużo mówi...

Oszukała go. Kolejna zła, podła żona. 

Trzeba uważać, z kim się zadajesz. Najwidoczniej byłeś ślepy. Miłość jest ślepa. To choroba. Teraz za to cierpisz. Wielka szkoda, że po fakcie się ocknąłeś.

Ale dasz radę! Trzymaj się dobrze. Jakbyś potrzebował wsparcia, to daj znać. Możesz na mnie liczyć.

Podejście się chyba musi zmienić do kwestii pracy i zarabiania, bo jeśli dorosły facet jest utrzymywany przez kobietę( kiedy nie chce pracowąć a nie akurat ma chwilowy kryzys), to jest traktowany jak ostatni przegryw. Jeśli zaś kobieta nie pracuje z własnej woli, bo nie chce(zbyt leniwa), oczekując niezmiennego dopływu finansów od faceta - to już jest akceptowane i tolerowane.

Autorze, wygląda na to, że oboje macie dość tego rodzinnego życia.
Tak naprawdę jesteście razem, bo nie macie innego wyjścia.
Nie wiem, jakie Twoja żona posiada warunki do życia w rodzinnym domu, ale jeśli są niezłe, to kto wie czy ona któregoś dnia nie ucieknie do rodziców. Już teraz dają jej pieniądze i domyślam się, że zdanie na Twój temat też mają wyrobione. Do tego wszystkiego pomaga jej jeszcze własny dziadek.
Niezbyt fajna sytuacja.
Zaledwie cztery lata po ślubie, a tu jej rodzina słyszy, że dziewczyna nie ma za co żyć, że nie może pójść do pracy, bo jest małe dziecko i na dodatek mieszka w cudzym domu, gdzie non stop jest jej wypominane, że nikt nie będzie trzymał jej za friko i wiecznie utrzymywał.
Ty trzymasz łapę na kasie, jej udało się położyć rękę na 500+. Masz jej to za złe.

Coś mi się wydaje, że Twoja żona straciła serce do związku z Tobą, straciła motywację i tak naprawdę żyje z dnia na dzień.
Odkąd pojawiło się dziecko ona non stop siedzi w domu, sprząta, gotuje i cały czas spędza z małym dzieckiem. Można cofnąć się w rozwoju intelektualnym w takich warunkach i całkowicie otępiec. Jej życie to gotowanie sprzątanie i podcieranie komuś czterech liter.
Autorze, wytrzymałbys cos takiego?
Można wytrzymać, ale do czegoś takiego należałoby się czuć panią we własnym domu, widzieć sens tego wszystkiego i dzięki temu mieć motywację do planowania przyszłości itd.
Może nie z lenistwa i wygodnictwa ta kobieta nie chce pójść do pracy?
Może Ty masz taki charakter i sposób bycia, że wszystkiego jej się odechciewa?
Pachniesz mi kimś takim.
Masz prawo czuć się przemęczonym, wypalonym i samotnym w tym małżeństwie, jednak czy ona takiego prawa nie ma?

Sam dziecka nie zrobił. Do tanga trzeba dwojga. Puszczalska manipulantka myślała, że będzie leżeć, nic nie robić, a złoto będzie spadać z nieba — jak deszcz? Wygodne, bogate życie na czyjś koszt.

Widać, że nie znasz życia. Masz myślenie rozpieszczonej małolaty.

Sęk w tym, że kobiety nie chcą się zajmować ani domem, ani dziećmi. Wolą chodzić do roboty, do koleżanek itp.

Dlatego dla nich dzieci stają się problemem. Okrutne to z jej strony.

Siedziałem sporo z dzieckiem (nie swoim), więc dokładnie wiem, co to znaczy.

Nieśmiało przypomnę, że żona Autora nie ma dwójki dzieci, lecz jedno. I zajmuje się nim raczej połowicznie, skoro dziecko chodzi do przedszkola.

Więc już nieco mniej nieśmiało zasugeruję, aby nie pieprzyć głupot o jej wielkim przemęczeniu i ciężkim losie.
ewidentnie jest zadowolona z takiego życia - gdyby nie była, to by się broniła przed kolejną ciążą rękami i nogami.
A tu ewidentnie widać, że drugim dzieckiem chce utrwalić i przedłużyć status quo.

Jej to ewidentnie pasuje. Siedzenie i oglądanie bajek z dzieckiem po przedszkolu. Dlatego zdecydowała się na to drugie dziecko, by przedłużyć swój wcześniejszy stan niepracowania.

Zrobić sobie i dziecku jeść, wyjść na plac zabaw, pooglądać bajki, włączyć gry.  Jak dla mnie sielanka. Na prawdę, po 3 roku życia dziecka jest tyle tzw. "zbywaczy".  Jak tak obserwuje niektórych rodziców, to te dzieci same się chowają, a rodzice się z tego cieszą, że mają spokój. Okropne to. Szczerze mówiąc, to brzydzę się taką postawą. To jest chore, by tak traktować swoje własne dzieci.

Znam kobiety, które pracują i wychowują dziecko jednocześnie. 1 rok urlopu macierzyńskiego. Od rana do wieczora, po pracy mają dziecko na głowie.

I to w czasach, gdy nie było pandemii, wojny, inflacji i ciężkich czasów.

Pewnie, że narzekają, ale mają do tego pełne prawo, bo naprawdę bywa ciężko.

Aaa... do 3 roku życia, dziecko dużo śpi w dzień, więc w tym czasie można odpocząć.

Dobrze, doceniam jeśli jesteś pracowita i opiekuńcza dla dziecka, męża itp. Jednak się nie znamy, a kobiety bywają bardzo różne.

Ale jak mówiłem, ja tam lubię dzieci, spędzać z nimi czas itd.

Ja nie robiłbym z tego jakiegoś problemu, jak niektóre kobiety.

Od dziecka dostają miłość, satysfakcję, więź. To są rzeczy bezwarunkowe. A dzieci same odwzajemniają to wszystko.

Nie wiem, o co się tu targujesz? To nie targ, tylko osobiste życie, to szczęście. Dzieci to szczęście. Chociaż jak widać, nie dla każdego.

Do 3 lat w dzień śpi do kilku godzin. Około 3-4 godzinki to na bank. Wiem, z własnego doświadczenia.

Bo sama mnie pytałaś. Więc tylko odpowiedziałem. A co do tej kobity, to już wcześniej mówiłem. Jej to pasuje, bo jej tak wygodnie. I zdania nie zmienię.

Szczerze, to myślę, że nie nadaje się do roboty i nic więcej nie potrafi. Tylko siedzieć z dziećmi. Zapewne będzie i 3, a nawet 4 dziecko, by ten stan przedłużyć.

Ale w sumie, to kij wie. Bo nie znam

Kobieta, która nieodpowiednio traktowałaby moje dziecko, znalazłaby się w sądzie, a nawet gorzej. Dla mnie taki potwór nie istnieje.

Hmm... jak bym widział, że kocha męża i dzieci, że to jej daje szczęście, to zupełnie inna gadka. Niestety to tylko pobożne życzenia czy marzenia.

Niestety, kobiety to często okrutne wampiry. Egoistyczne i materialistyczne potwory.

Tak przy okazji, nienawidzę podwójnych standardów.

Zadowolona z odpowiedzi?

Czy ona go kocha? W jaki sposób daje mu o tym znać? Pytam poważnie?

Miłość rodzi miłość. Hejt rodzi hejt.

Twoja mina i spojrzenie powie wszystko.

Znowu masz zjebanie gówniarskie myślenie, tak jakby facet nie potrzebował miłości. Poczucia, że żona dba o niego, że go kocha.

Dostajesz tyle, ile sama dajesz. Kropka. Dzięki za "dobre intencje", ale masz zerowe pojęcie. Nawet nie wiesz, o czym mówisz! Ile masz lat?

OK, nie wiem, jak w tym konkretnym przypadku. Wiem, że wypowiadam się tylko za siebie, tak jak sobie ja to wyobrażam. I chyba czas postawić tu kropkę. Jak widać, nie jestem agresywny, tak jak przypuszczałaś. Ale to absolutnie nieważne. Próbowałaś mnie wczoraj tu oszpecić. Mam Cię na czarnej liście. Bo nie miałaś dobrych intencji. Będę agresywny, tylko jak mnie do tego sama sprowokujesz.

Ja nie twierdzę, że ona jest ofiarą.
Wcześniej napisałam, że ona realizuje swój plan i jej to wychodzi.
Ale kibicuję jej a nie autorowi bo autor jako mąż i ojciec się nie sprawdził. Ani jako człowiek.

Kibicuj komu chcesz, ale po co do tego dorabiasz ideologię, jeszcze silisz się na oceny moralne?
Tak jakby żona się sprawdzała jako....ktokolwiek.

A ja myślę, że ci ludzie nie potrafią że sobą rozmawiać. Dam autor napisał, że gdy ma dzień wolny i siedzi w domu, to nie odzywają się do siebie nawet słowem.

Dla autora najważniejsze są pieniądze i kto wie czy nie jest skąpy. Jego zarobki nie są raczej wygórowane, a potrafi on odkładać, oczywiście dla siebie, sporo kasy, nawet skupuje sobie złoto.
Zarabia 5000+/-, a przecież trzeba opłacić rachunki, kredyt i jak się okazuje wziął na siebie spożywcze i chemię, pewnie i leki i inne. Nie wiem jakim cudem wystarcza mu na wszystko?
Żonę odciął od kasy, ale ratują ja rodzice i dziadek. Do tego ma 500+, więc domyślam się, że całą swoją kasę na tzw biezaczke domowa
Autor kupuje artykuły spożywcze, ale skąd on ma wiedzieć, co kupić i ile. Oni ze sobą nie rozmawiają, więc on pewnie robi zakupy na czuja. Żona musi kombinować w kuchni, a czego zabraknie na pewno kupuje sama.

Dom oraz parcela, na której dom stoi należą do autora. On chce, żeby żona razem z nim spłacała kredyt, jednak ona nie chce, gdyż twierdzi, że to nie jej własność. I slusznie- ja też bym nie płaciła.
Dziwię się autorowi, że tego nie rozumie.
Żona nie czuje się panią domu, bo może być przecież między nimi i tak, że autor wypomina żonie, że to jego dom i że ma dość utrzymywania darmozjada.
Ona dzwoni do jego matki i z płaczem skarży się na swój los. Widać więc, że jest nieszczęśliwa i szuka pomocy.
Nie wiemy jakie ma wykształcenie i czy znalazłaby dobrą pracę.
W domu nie zajmuje ona, jak widać, wysokiej pozycji, bo pan chlebodawca surowe ma oblicze i ostry język. Pewnie czuje się gorsza od innych, szara zahukana mysz domowa i kura zarazem.
Może ma nawet depresję, bo żyjąc w takich realiach mogła nabawić się różnych lęków i mocno obniżonego nastroju.
Pójście do pracy może ją przerażać, bo i jej kompetencje zawodowe na pewno się obniżyły.
Teraz kolejna ciąża. Żona stała się więc strupem na doopie autora.
Chciałby ja porzucić, ale nie chce wyjść na potwora zostawiającego żonę w ciąży i dziecko.
Boi się też, że straci dom, bo może będzie musiał zostawić w nim dzieci.
Ja uważam, że powodem rozkładu ich małżeństwa są po prostu pieniądze i brak wzajemnego zrozumienia. Ona nie ma poczucia bezpieczeństwa, bo nie jest u siebie, a on czuje się wykorzystywany, czuje się bankomatem i wołem roboczym.
Jedno i drugie mają swoje niezaprzeczalne racje, ale nie potrafią że sobą rozmawiać ( a może z autorem nie da się rozmawiać? ) I dlatego najprawdopodobniej prędzej czy później rozwioda się.

Autorze brak w was odpowiedzialności. Ona chce sexu bez zabezpieczenia a ty się na to godzisz. A teraz rozpacz. Bądź mężczyzną weź to na klatę będzie drugie dziecko i już i więcej nie daj się wprowadzić w takie maliny. Zacznij nosić spodnie bo chyba Ci żona odebrała czas je odzyskać! I dbaj o rodzinę córkę i dziecko które ma przyjść na świat no i o żonę też. Z czasem się wszystko ułoży. Zadbaj też o swoją prywatną osobistą przestrzeń dla komfortu swojej psychiki.

Zabrzmi to okrutnie... ale wyobraź sobie, że żony nie ma. Zniknęła, nie ma jej.

Masz:

-- dom, oraz kredyt do spłacenia
-- dwójkę dzieci
-- musisz pracować
-- jeszcze wziąć opiekunkę do dzieci

Chciałbyś tak?   Wiesz... ten dom, remont, to jest trochę twoja fanaberia. Jak Cię nie stać na dom, trzeba było nie budować domu.   A jak Cię stać na dom, to i stać na opiekunkę do dzieci.

Aaa... żony nie ma, tak? Czyli musisz wziąć opiekunkę?

A co powiesz na darmową opiekunkę? I to taką która dzieciom krzywdy nie zrobi? A kosztuje tylko tyle, aby jej dać jeść i na ubrania? Taką darmową opiekunką jest twoja żona. W dodatku masz czasem seks z tą opiekunką.

Twoja żona nie jest idealna. Jest leniwa pewnie, nie zaangażowana, i nawet w seksie nie jesteś zadowolony. Ale dziećmi się dobrze opiekuuje, prawda? Więc nie pozostaje Ci nic innego niż na razie trwać w tej niedoskonałej rodzinie. Myślę, że to najmniejsze zło. Dla dzieci też dobrze, żę mama z nimi jest cały czas -- to nawet taki wyjątkowy komfort.

Pozostaje jeszcze problem seksu... Wymuszanie na żonie to gwałt. A mąż potrzebuje seksu, aby nie być nieszczęśliwym. Zatem skoro ta kobieta, żona, nie chce seksu, to idź do takiej, która chce.     https://www.netkobiety.pl/viewtopic.php?id=106284

Brak majątku jako przyczyna niechęci do pracy. Ciekawa teza, nie powiem.
Mnie się do tej pory wydawało, że to skutek niechęci do zarabiania.

Z tym kredytem, to autor przestrzelił...
Skoro działka i dom, to jego majątek, to z jakiej racji ona miałaby dokładać do kredytu, skoro nawet nie pracuje, nie mówiąc, że te pieniądze co on zarabia, są już wspólne.
Żona nie wniosła majątku, też nie powinna wymagać przypisania jej do domu.
Po jego śmierci będzie należała do części majątku, więc ja by tu nie widziała problemu.

Ja myślę, że ona się ustawiła tak, żeby urodzić czwórkę dzieci, żeby w ogóle nie pracować, liczy na emeryturę z tej racji, /choć do tej pory, nie wiadomo jak będzie/, a i w razie czego mąż będzie musiał płacić alimenty, więc nie będzie się wychylał i zachowa status quo.
A ona już wie jak to osiągnąć

W sumie to by nie było złe rozwiązanie, żeby szło się dogadać co do namiętności, bo ona może specjalnie jest taka oschła, żeby zrobić na złość.