Związek ze starszym o 15 lat - Netkobiety.pl

Coś może być na rzeczy, córka może być zazdrosna, że ojciec poświęca jej jeszcze mniej czasu, a ona zawsze będzie dla niego najważniejsza.

Na początku bardziej się wysilał, jak zwykle w początkach znajomości, teraz jego aktywność maleje, to może o niczym ważnym nie świadczyć, można tylko gdybać, wszystko zależy od danej osoby, choć wiek i przeżycia też odgrywa jakąś rolę.

Nie myślałam o tym w ten sposób. Dziękuję za Twój komentarz, bo naprawdę dał mi do myślenia.
Osobiście nie mam problemu z rozmową co kilka dni czy widywaniem się raz na 2/3 tygodnie, ale bardziej zaniepokoiła mnie ta nagła zmiana,  ponieważ wcześniej czegoś takiego nie było. Być może przy kolejnym spotkaniu, jak to omówimy będę spokojniejsza, że jego uczucia się nie zmieniły, tylko muszę dostosować się do jego sytuacji.

Co prawda nie przeżyłam tyle co on, nie mam takiego bagażu życiowego, ale chcę z nim być, zrozumieć jego życie i jego samego, abym mogła być wspierająca i kochająca partnerka.

Ma inną kobietę - to cała tajemnica.

Wiesz jaki był powód rozwodu... dziecko jest przy matce czy ojcu.. jak długo jest sam...

Zakochany to on nie jest, a zabieganie na początku jest normą, teraz jest sobą, tylko pytanie czy nie jesteś plastrem, za mało go znasz, więc za bardzo się nie angażuj, póki co.

No cóż. I tak się zaangazowalaś, więc "raz kozie śmierć.."
Może po prostu przeprowadź się do miasta w którym mieszka i bądź blisko.
Nie , jego rozwód nie powinien być przyczyną dystansu. Bo jakoś w relację wszedł.
Najwyżej się przekonasz że to nieodwzajemniony afekt i tyle.

Popieram, dla mnie dokładnie tak samo to wygląda! i zaraz za typ nastepuje to pytanie ...

Czy jesteś w stanie przełknąć to ze tak to może wyglądać na dłuższa metę? Facet może mówić ze się zaangażował ale z odległością, jego wcześniejszym życiem ( dziecko) i praca może po prostu nie mieć czasu. A ty co chcesz od tego związku? Jesteś gotowa poznać jego dziecko, bo możliwe ze będzie chciał ci przedstawić i tworzyć trochę patchworkowa rodzinę?

Ale karmicie autorkę nadzieją... nie ma takiej siły, żeby facet (czy kobieta) zainteresowany drugą osobą nie szukał tego kontaktu częściej niż ten twój amant. Napisałem, że ma inną kobietę, ale nie raczyłaś nawet tego zauważyć, a to jest najbliższe prawdy - najwidoczniej też lubisz jak cię karmią tymi resztkami złudzeń. Idź za radą Eli (mam nadzieję, że to jakiś żart z jej strony) i zaproponuj facetowi, że przeprowadzisz się bliżej niego - zobaczysz jak szybko oddala się w kierunku horyzontu.

Też tak uważam, choć nie chciałam być aż tak bezpośrednia dlatego ograniczyłam się do "potrzeby odreagowania" i "sprzyjających okoliczności do poznawania innych kobiet".
Facet 45-letni raczej nie żyje w celibacie. A skoro do spotkań mu się nie spieszy...

Autorko, wolny ciągle jeszcze młody facet i na jakimś wysokim stanowisku, wiecznie w rozjazdach, więc okazji do poznawania kobiet mnóstwo raczej nie ma problemów osobistych.
Dopiero co uwolnił się od małżeńskich zobowiązań, teraz przeżywa drugą młodość i na własne życzenie miałby chcieć znowu związać się z kimś na poważne?
A po co mu coś takiego? Kobiety do poważnego związku, żeby była koło niego na stare lata on może zechcieć np za jakąś dekadę. Myślisz, że nie znajdzie?
Zapewniam Cię, że znajdzie.
Kobiety same go znajdą.
To nie jest jeszcze staruszek, żeby musiał rezygnować z życia seksualnego. Minimum raz dziennie albo raz na dwa dni on potrzebuje.
Okazji mu nie brakuje.
W coś Ty się dziewczyno wpakowała?

Nie tylko ograniczone zaufanie, lecz także trzeźwe myślenie, a nie budowanie mitu w głowie na podstawie pobożnych życzeń.

Pan dyrektor na pewno dobrze zna życie, sroce spod ogona też nie wypadł i na pewno potrafi świetnie sobie skalkulować, co mu się opłaca, a co nie. Inaczej nie zaszedlby tak wysoko w sprawach zawodowych, jak na ironię w sprzedaży. Niesamowite, jak te ludzkie problemy potrafią być przewidywalne. 
Chwilowo zajął się autorką, bo 15 lat młodsza kobieta, zapewne niebrzydka i na dodatek ZAKOCHANA, to raczej kusząca przystawka.
Dziecko zawsze w cenie, szczególnie jako zasłona dymna.
Autorko, uważaj, żebyś za chwilę nie zamieniła się w Penelopę, wiernie czekająca na swojego Odysa.

To też nie tak do końca. Dzielą ich 3 godziny jazdy (czyli dystans Wwa-Krk czy Wwa - Poznań), to nie mało, to dwa oddalone miasta. Praca też może być taka że facet akurat nie ma polecenia wyjazdu do stolicy od swojej góry (zwłaszcza w pandemii te wyjazdy ograniczono). Kiedy ja spotykałem się z kobietą na drugim końcu kraju, to bywały okresy że mogłem być u niej prawie co tydzień, a był okres że przez ponad miesiąc nie było okazji pojechać.
Córka to też nie wymówka. W początkowym okresie człowiek cieszy się rozkwitającym uczuciem, nie myśli o tych najbardziej przyziemnych sprawach. Potem dopiero przychodzą te podstawowe pytania: jak dzielić ten czas (którego nie jest za wiele) między córkę i kobietę, która by też chciała mieć swojego faceta na stałe? Jak to zrobić by córka na tym mocno nie ucierpiała, by nie poczuła się jak piąte koło u wozu, by nie widziała ojca raz na miesiąc? I co za tym idzie: gdzie zamieszkać gdy np. kobieta jest cienko nastawiona do przeprowadzenia się do faceta (lub zwyczajnie za bardzo nie może, bo sama ma dziecko tam gdzie mieszka)? Jak poorganizować od nowa tyle rzeczy? I w takim momencie mimo że facet jak najbardziej coś czuje do kobiety, to czuje że najlepiej gdyby nie musiał tych decyzji podejmować i wprowadzać w życie już teraz. Jeszcze trochę przemyśleć, lepiej zaplanować, zorganizować... Za tym wcale nie musi stać inna kobieta, bo im bardziej "zabezpieczony" jest związek, tym większa uwaga (nawet podświadomie) kieruje się na relację z dzieckiem...
Tak, możliwe facet zaczął wreszcie poważnie myśleć nad tymi szczegółami, nad tym że będzie musiał poważnie zredukować kontakt z córką (bardzo często dziewczynka jest córeczką tatusia, co często po rozstaniu rodziców się nawet wzmacnia; jeśli tak, to serce mu pękało gdy o tym myślał i to normalne, bo z dzieckiem facet zawsze będzie miał silną więź). Mało kto się spieszy do naprawdę trudnych wyborów... mnie takie właśnie sprawy uświadomiły że relacja na odległość rzadko kiedy ma przyszłość...