Rozstanie pomimo miłości - Netkobiety.pl

Porady są takie, żebyś dał jej spokój i się od niej odciął.
Skoro przez6 lat nie potrafiliście zaplanować wspólnej przyszłości, to i teraz nic to nie da.
Wasz powrót do siebie był takim odgrzewaniem kotleta, ale to co było nie zniknęło.

Czasem, mimo uczucia, nie czujemy się szczęśliwi razem. Piszesz, że ona Cię kocha, a o swoich uczuciach nie wspominasz...

Nie wiadomo też o jakiej przeszłości mówisz, tym samym nie można się odnieść, czy może to mieć wpływ na obawy partnerki.

Jeżeli chcesz i masz zdrowie rozstawać się średnio co dwa miesiące "na zawsze" ( czyli do następnego dnia ) to walcz,staraj się pręż muskuły ,bądź grzeczny i miły zabiegaj i staraj się zasłużyć, zyskać przychylność ,weź pożyczkę albo kredyt,spełnij wszystkie zachcianki dziewczyny,która nie za bardzo wie czego chce zaczyna wiedzieć ale się jeszcze nie zdecydowała nie sprawdziła innych możliwości.
Przyjęła akurat strategię braku atencji i adoracji ,widocznie pierwsze lepsze wystarczyło do usprawiedliwienia się i przy okazji walnięcia Ciebie w głowę żebyś poczuł się winny .
Pewnie dziewczyna to ideał chodząca doskonałość ,pełnia harmonii ducha  w ciele etc.
Po 6 latach zakochanie u niej już wyparowało najprawdopodobniej wielu ludzi gubi się w tym i myśli że to koniec ,nie radzi sobie ze zmianą stanu ,decyduje się na rozstanie z braku pożądania , ze swej strony i braku takiej uwagi jak kiedyś jednocześnie tęskni za początkiem stąd wątpliwości i wahania,dziewczyna myśli że nie kocha ,bo zakochanie nie przekształciło się w miłość ,dlatego kluczy i dramatyzuje kaprysi ,dla ciebie to informacja że to koniec ,możliwe również że pojawił się ktoś nowy ciekawszy wzbudzający emocje takie jak z tobą na początku ,ale niekoniecznie ,ewentualnie będzie poszukiwać takiego świeżego i ganz nowiutkiego .
Uszanuj jej decyzję bo to sprawa na którą nie masz już wpływu a durne sposoby odzysku dziewczyny typu kwiaty, liściki, bombonierki płaszczenie się samokrytyka i obietnice szczęścia, poprawy tylko odniosą odwrotny skutek i stracisz resztę szacunku, aż do jej awersji .

skoro chcialeś się oświadczyć, to na co czekałeś?

No chociaż jeden
Hyde daj i daruj sobie i wam spokój ,teraz boli jak diabli rozumiem to dobrze ,wszystko co sobie mówisz o przyszłości nie jest prawdą widzisz czarno bo coś się kończy i jest jeszcze ciemno noc do rana sporo czasu zostało .
to co teraz czujesz jest prawdziwe  ,tylko że to powoduje jakieś myślenie a to możesz zmieniać ,bez opowiadania sobie bajek czy wmawiania sobie różnych rzeczy.
Prawda to jest taka ,ze możesz żyć bez tej dziewczyny zapewniam Ciebie ,choć potrzebujesz czasu żeby dojść do równowagi .

No ale czy jest sens być z kimś kto ciągle jest niepewny miewa mnóstwo wątpliwości i pretensji ,miewa infantylne oczekiwania odnośnie adoracji i uwagi ?To taki dziecinny egocentryzm z tego jak widzę większość kobiet wyrasta ,ale nie wszystkie ,faceci też fiksują na ten temat nie raz jeszcze bardziej dramatycznie .
Naprawdę do miłości nie zmusisz i nie przekonasz  nikogo,do związku możesz przekonać ,ale co to za związek tylko z rozsądku bez miłości.
Skoro taka pierdoła jak brak atencji i zaręczyn powoduje dramat i rozczarowanie to pomyśl jaki wpływ mogły by mieć prawdziwe problemy typu choroba na przykład ,jak jest miłość to się to wie i czuje ,taka miłość jest też rozsądna nie musi być doskonała, wiele ciosów od życia niezawinionych można przeżyć razem i nic nie złamie takiej miłości

Trochę za mało informacji jak dla mnie. Ale jeśli już miałbym coś obstawiać to wydaje mi się, że dziewczyna uznała, że nie rokujesz jako facet tzn. jej przyszły mąż i ojciec jej dzieci. Kobiety lubią konkretnych, zdecydowanych facetów, którzy wiedzą czego chcą. Tutaj był chyba przechodzony związek. Jak się domyślam jesteście oboje 30+. Ona myśli o założeniu rodziny. A tutaj, ani zaręczyn, ani wspólnego mieszkania i takie trochę dryfowanie bez celu. Pewnie poczuła, że wpędzasz ją w lata to w końcu podjęła decyzję za was oboje. Możliwe też, że kogoś poznała.
Teraz to już niewiele możesz zrobić. Chyba jest po temacie.

W życiu codziennym jestem bardzo zdecydowanym, większość decyzji podejmowałem ja. Możliwe, że przechodzony, ale wcześniej nie było jakiś konkretnych oczekiwań co do ślubu, dziecka, jakieś takie tylko przebąkiwania (od ponad roku). Ja też w tej kwestii nie wychodziłem z inicjatywą oprócz jednej rozmowy gdzie opowiedziałem jak bym chciał żeby nasz ślub wyglądał. Poza tym mam dość wymagająca pracę, i ostatnio się mocno się na niej koncentrowałem. Powoli zdaje sobie z tego sprawę, że to koniec.

Moim zdaniem to jednak facet powinien wyjść z inicjatywą zaręczyn czy wspólnego mieszkania. Chociaż słyszałem o jakichś trendach, że to kobiety się oświadczają.
Ok, po kilku latach związku kobieta miała prawo oczekiwać deklaracji co dalej. Nic się nie działo więc wzięła sprawy w swoje ręce i się zmyła. Nie mówimy tutaj o wymuszaniu, ale o rozmowie co do tego czy działamy coś razem czy rozstajemy się. To zupełnie naturalne moim zdaniem. Dziewczyna chciała wiedzieć na czym stoi, a że była długa dyskusja i ogólny brak decyzji to w końcu decyzja podjęła się sama. Tak czy inaczej po ptokach. Chyba, że "rynek" ją rozczaruje i z braku laku do Ciebie wróci.

Jak nie? Skoro od roku przebąkiwała o zaręczynach, a Ty nie podejmowałeś tematu. To znaczy, że temat wychodził, a Ty ignorowałeś, aż ona zaczęła mieć dość i odeszła.

Przechodzony związek, ma to do siebie, że bardzo trudno z niego wyjść samemu.

Coś jak, za mało żeby żyć, za dużo żeby umrzeć, ale w nim tkwimy.

Tylko pojawienie się kogoś trzeciego, daje nam nadzieję na przerwanie czegoś, co nam nie odpowiada.

Mogła zakochać się w żonatym mężczyźnie,
co nie rokuje przyszłości,
ponownie spróbowała zawalczyć o waszą relację,
przekonując się ostatecznie, że z Tobą być nie może.

Też uważam, że powinieneś się usunąć, dać jej czas,
dopiero jak coś tracimy, możemy uznać, że tego chcemy,
ale to trzeba poczuć,
nie da się tego przegadać.

Twoje wszelkie próby powrotu, zatrzaskują drzwi tylko,
ślub niczego by tu nie zmienił.

Na dziś, to ona musi chcieć być z Tobą.

Nie zwalam na nikogo winy, ale o przyszłości można rozmawiać? Tak mi się wydaje. Nigdy nie miałem problemów z powodzeniem u kobiet, ale też nie mogłem trafić na swoją miłość, aż do teraz
Przyczyn pewnie jest wiele i nie wiadomo czy je wszystkie znam, co nie zmienia faktu, że związek się zakończył i muszę to przyjąć do wiadomości. Czas pokaże co będzie dalej.