Jedyna ? - Netkobiety.pl

On po trzydziestce, ja 27. Wpadł do baru latem na kawę i tak się poznaliśmy 1 sierpnia tego roku.
Oszalał dla mnie, ja się w nim zadurzyłam, mówi że mnie kocha. Mieszka na wsi i mówi, że nie wyprowadzi się nigdy do miasta. Łowi ryby, chodzi do lasu.
Przez parę dni byłam u niego, zanim przyjechali jego rodzice (na co dzień nie mieszkają w Polsce, i na stałe wrócą dopiero za 3 lata). Ma fajną mamę, siostrę, siostrzenice mnie bardzo polubiły, ojczym i szwagier byli mili ale na dystans.
Nie wiem co robić. On pracuje i jest w bardzo dobrych stosunkach z pracodawcami. Szefowa odwiedza go w domu jak u siebie, ma nawet swój kubek. Jak miał zapalenie płuc to załatwiła i zawiozła go do lekarza. Mi powiedziała że on jest poważnie chory i mam przypilnować żeby nie wychodził z domu, uśmiechnęłam się tylko, bo mnie zawoził i przywoził, targał skrzynki w barze.
On ma dobre stosunki z pracodawcami, jeździ ich samochodem, nie wiem czy tylko ja widzę że może jest coś na rzeczy. Spędza z szefową dużo czasu, zanosi jej rano kawę do łóżka, jedzą razem śniadanie, obiad, wpada do niej wieczorem, bo mieszkają blisko siebie chodzą razem do lasu jeżdżą razem do miasta.
Mieliśmy jechać na urlop, ale zmienił zdanie, i nie jedziemy bo mówi, że po zwolnieniu lekarskim musi nadrobić zaległości, chociaż sama słyszałam jak szefowa mówiła mu, że może teraz wziąć urlop.
Nie jestem jakaś roszczeniowa, ale nie chcę się wpakować. Fakty są takie, że chciałam się do niego wprowadzić jak jego rodzice wyjadą, bo nie chcę mieszkać ze swoim ojcem, ale... jak bym miała dojeżdżać z tej wsi odległej o 35km od mojego miasta gdzie teraz pracuję chwilowo w barze? Nie mam prawa jazdy, a są tylko 3 autobusy na dzień. On nie jest jakimś Belmondo, ale nadskakuje mi bardzo! Nawet przy siostrze nie wstydził się mnie całować. Ale- nosi cały czas te same ubrania, wymaga wizyty u dentysty, ma kredyt, pożyczkę u pracodawcy, nie ma sprawnego samochodu (jeden sprzedał, drugi do remontu też chce sprzedać żeby kupić jeden porządny), jest pracowity i bardzo się stara, no i mieszka w domu rodziców, którzy przecież kiedyś zjadą na stałe.
Piszemy do siebie cały czas, rozmawiamy, ale czasem wieczorem nie odpisuje, czasem nie odbiera, czasem ma wyłączony tel., ale potem zawsze się wytłumaczy. Mówi że z szefową łączy go tylko przyjaźń, że sobie pomagają, ale już sama nie wiem. Nie wiem co zrobić, jak go sprawdzić. Wiadomo, że jak zapytam to powie że wszystko w porządku.
Na co powinnam zwrócić uwagę, żeby się przekonać co go łączy czy nie łączy z tą kobietą? Pomóżcie, bardzo proszę

Fakty są takie, że chciałam się do niego wprowadzić jak jego rodzice wyjadą, bo nie chcę mieszkać ze swoim ojcem

Ja bym proponowała przestać się nim zajmować, a zacząć brać odpowiedzialność za siebie czyli postarać się nie mieszkać z ojcem. Może coś uda ci się w mieście wynająć? Wtedy poznasz kogoś, kto ci się naprawdę podoba.
Facet ma pojemne  serce i zależy mu głównie na kontaktach z szefową, skoro przynosi jej kawę  do łóżka, no i zapożyczony w tej samej firmie.

Kleoma napisał/a:

SaraS napisał/a:

On nie ma sprawnego samochodu, ale jeden sprzedał, drugi też zamierza i wtedy kupi. I wypominasz to Ty, bez prawa jazdy i bez samochodu.
On mieszka w domu rodziców, którzy wrócą dopiero za 3 lata. I wypominasz to Ty, mieszkająca u ojca i zastanawiająca się, czy się nie wprowadzić do faceta poznanego miesiąc wcześniej.
Śmiechu warte.

Co do szybkiego zamieszkania razem to ja nie mam zastrzeżeń. Gdy poznaliśmy się z moim obecnym mężem to po paru godzinach rozmowy byliśmy chętni nawet od dziś zamieszkać razem. Nastąpiło to jednak dopiero po kilku miesiącach z przyczyn technicznych i około 30 lat jesteśmy razem, 99,9 % czasu w zgodzie.

Przecież zupełnie nie o to mi chodziło. Autorka wytyka facetowi to, że mieszka w tymczasowo pustym domu rodziców, podczas gdy sama mieszka z ojcem, a jej jedyną alternatywą jest przeprowadzka do chłopaka, którego poznała miesiąc wcześniej i u którego przeszkadza jej wiele rzeczy. To całkiem coś innego niż "gdy poznałam obecnego męża, natychmiast byłam gotowa z nim zamieszkać".

Co w tym złego, że u niego bywałam, spałam, po kilkunastu dniach znajomości? Czasy się zmieniły. Zastanawia mnie to jak jego sprawdzić, czy warto się angażować. Mieliśmy jechać na urlop, nie jedziemy bo ojczym mówi, że nie ma się kto psami zająć, że jak się ma psy to się jedzie z psami. No tak, tylko teraz możemy jechać tylko pociągiem, bo nie ma samochodu. Szafowa mówiła, że psy mogą zostać u niej, to dlaczego ich tam nie zostawi? Wiem że mu zawsze pomogą i to robią, widać że są zżyci, nic w tym złego.

On mówi, że mnie kocha, mnie też się wydaje że ja jego też. Ale... mieszka w domu rodziców (tam sam o niczym nie decyduje), ma kredyt w banku i pożyczkę od pracodawcy (trzeba spłacić), stare auto itd., spędza z szefową dużo czasu (wspólna praca, las, zakupy, w obejściu). Jak go przekonać, żeby to rzucił? Że ta zażyłość to wykracza poza granice przyzwoitości.