Uwaga - toksyk! A może nie...? - Netkobiety.pl

Skoro już na drugim spotkaniu facet wykłada ci, gdzie mu nie pasujesz, no to najwidoczniej po prostu mu nie pasujesz. Ewentualnie po prostu lubi uprawiać takie gierki. W obu wypadkach nie rokuje to dobrze.

Czasami można prosić kogoś o zmianę tego czy tamtego, ale to zawsze jest delikatna kwestia, wymaga negocjacji, a jeszcze rzadziej jest tak naprawdę skuteczne.

Sugeruję wykorzystać, fakt, że przestał się do ciebie odzywać i dać sobie z człowiekiem spokój. A jeśli mu się za jakiś czas odmieni, to po prostu wyjaśnij, że najwidoczniej "zasługuje na kogoś lepszego"

Na twoim miejscu bym go odpuściła. Zdarzyło mi się spotkać takich facetów, czułam się przy nich fatalnie.

Wydaje mi się, że związek z taką osobą może się jedynie sprawdzić kiedy kobieta nie podchodzi do związku zbyt uczuciowo, a bardziej jak do wymiany. On ją kontroluje, ona nim manipuluje, spełnia jego wymagania co do wyglądu, zachwyca się nim, poświęca wolność dla wygodnego luksusowego życia i każdy ma jakieś korzyści. Oczywiście towarzyszy temu okazywanie miłości przez kosze kwiatów, drogie torebki i piękne wyznania.

Pan niszczy Twoje poczucie własnej wartości i robi pranie mózgu.
Najpierw krytykuje, wbija małe szpileczki, a gdy bolą, to oznacza, że nie znasz się na żartach.
To jak urywanie kotu ogona i wmawianie mu, że nie zna się na zabawie.
Krytykowanie przy Twojej rodzinie - próbuje zdewaluować Twoją wartość w ich oczach. Tyle, że rodzinę masz w porządku i od razu widzą, że to z nim coś jest nie tak.

Z nim jest coś mocno nie w porządku.

Mężem nie będzie.
Pakujesz się w bagno.

Po co z nim dyskutujesz? Nie chcesz kontaktu z kimś, kto wobec Ciebie stosuje przemoc? To blokujesz jego numer.

Gorzej, że jedzie właśnie do mnie pogadać, mimo że mówiłam, że nie mamy o czym.

Bo tak to wygląda. To jest sinusoida. Raz kocha, a za drugim razem wbija szpilkę. Wysyła piękne bukiety kwiatów i dopowiada, że masz mega szczęście, że na niego trafiłaś, bo jesteś taka i owaka.
Wszystko robione w białych rękawiczkach. Nie możesz mu udowodnić win i czujesz się źle. Wysysa z Ciebie energię życiową.

Jeśli Ci to przeszkadza to uciekaj. Są kobiety które świadomie lub mniej, ale wybierają narcyzów za partnerów, bo pasuje im podporządkowanie się facetowi.
Same sobie nie radzą z rzeczywistością, są uległe, zależne od innych, ich poczucie wartości jest małe. Taka kobieta to idealny cel dla narcyzów.

Czy Twój partner jest toksykiem?
Jeśli robi to wszystko w pełni świadomie aby uzyskać jakiś cel i nie da się go przekonać, że to on się myli, a nie Ty. Wtedy tak. Jest narcyzem, psychopatą. To jest niewyleczalne w późniejszym wieku.
Jeśli robi to nieświadomie bo nauczył się takich wzorców od rodziców, środowiska, z durnowatych szkółek uwodzenia i jest w stanie przyznać się do winy to jest po prostu zaburzony i wymaga naprostowania światopoglądu przez terapeutę

Wpisz do wyszukiwarki hasło "Cykl przemocy w rodzinie" (najlepiej jest to opisane na stronie Niebieskiej Linii) i przeczytaj dokładnie.

Upsss! Tym bardziej współczuję.

Ufaj sobie, własnym uczuciom, swej intuicji. Korzystaj ze swej wiedzy i doświadczenia.

Dokładnie
Z tego co mi mówiły kobiety na spotkaniach to im bardziej bajkowo relacja się zaczyna tym większa czerwona lampka powinna się zapalić.

Poległam. Wczoraj przyjechał. Początkowo nie miałam zamiaru wcale z nim rozmawiać. Potem stwierdziłam, że wyjdziemy na zewnątrz, posłucham co ma do powiedzenia i się pożegnamy. Wyszło tak, że niestety musiałam zaprosić go do domu (nie chciałam rozmowy przy świadkach). Dałam się urobić.
Powiedział, że zdaje sobie sprawę z wad i pracuje nad nimi. Był zupełnie inny niż zazwyczaj, taki skruszony, niesamowicie miły, kochany. Uczucia wzięły górę nad rozumem, bo sama nie wiem czy w to uwierzyłam. Tłumaczył swoje zachowania " żartami", nad których eliminacją pracuje, bo jak twierdzi kocha mnie i nie chce krzywdzić. Poza tym stwierdził, że wyolbrzymiam. A dyskusję po spotkaniu z byłym, podczas których drwił, drążył temat i stawiał kolejne wymagania, tłumaczył emocjami, które nie powinny się pojawić. Stwierdzając, że przestał mi ufać, chciał sprawić, by mnie to dotknęło, bo wie jak ważne dla mnie jest zaufanie. Bo on mi ufa. Wczoraj miałam wrażenie, że rozmawiam z innym człowiekiem. Mówił dokładnie odwrotnie niż to, o czym mówił wcześniej. Utkwiło mi w głowie to, że stwierdził, że nie mógł dopuścić do myśli, że mogłabym być z kimś innym (w domyśle - pewnie moim byłym, po tym spotkaniu). Więc mocno poczuł, że pali mu się grunt.
Nie doszło do rozstania. Wiedział co robi przyjeżdżając. Gdybyśmy się nie zobaczyli, przyszłoby mi to dużo łatwiej. Chyba jestem zła na siebie.

Dodam, że on też jest DDA. Ponadto otwarcie mówi mi o tym, że jest niepewny siebie.

Nie no fajnie tak jak wykorzystuje ważne dla Ciebie wartości i rzeczy, żeby Ci dokopać. Ciekawe co wykorzysta następnym razem, żeby mocno zabolało i żeby Cię wytresować .

Oj dziewczyno, widzę że musisz jednak sama pewnych rzeczy osobiście dotknąć, sparzyć się, aby zrozumieć, że to nie "to". Nie słuchasz naszych podpowiedzi i wydajesz się być skłonną, by dać temu palantowi kolejną szansę. Przy tym go tłumaczysz i wybielasz. Cóż, pozostaje życzyć Ci powodzenia

Ależ zagmatwany przekaz, początek przeczy temy co na końcu. Miej uważność czy często wysyła ci sprzeczne przekazy, czy często masz mętlik w głowie po rozmowach z nim.
Dałaś szansę, ok, ale bądź uważna i nie ignoruj swoich odczuć i tego co widzisz. Takie "wyolbrzymiasz" pewnie będziesz często słyszeć i zaczniesz sama kwestionować swoje odczucia.
Radzę ci mieć kogoś z kim możesz rozmawiać o waszej relacji i kto może ci trzeźwym okiem z boku powiedzieć co widzi. Czasem zapytać się koleżanek, czy rodziny co widzą.

"Ogarnianie" zacznij od siebie i swego myślenia, także o sobie.

To, co napisałaś w poprzednim swym poście dowodzi, że w kontakcie z nim (wszystko jedno czy osobistym, czy za pomocą mediów) jesteś miękka i podatna jak plastelina. Jak widać ma on za wiele do stracenia, by Cię mieć (w dosłownym tego sensie) 300 km odległości nie stanowi dla niego problemu. Co zrobisz, jak znowu przyjedzie? Bo to, że przyjedzie, jest pewne.

W kontekście waszej znajomości tylko potwierdza obawy, że może chcieć Cię odizolować.

Jak Ty sobie w ogóle wyobrażasz relację? Pilnuj tego co jest dla Ciebie ważne.

I zapewne będziesz dla niego ważna tak długo jak będziesz podatna.

Wyjazd jest dla mnie kolejnym dowodem na to, że jesteś w związku i nie zamierzasz z niego zrezygnować. Nikt, powtarza, nikt, kto podjął decyzję o rozstaniu, nie wyjeżdża na urlop z byłym.

Moja rada? Nie oszukuj siebie.

Tak, tak.
I to dlatego, że jesteś na siebie taka wkurzona, wyjeżdżasz na urlop nad morze z nim, i z jego mamą.
To w ramach kary ten wyjazd?

Chodzi mi o sam fakt powrotu. Tego, że mimo tego, że wczoraj byłam pewna, że z mojej strony to już koniec, przez to, że przyjechał, rozmawialiśmy, nic się nie zmieniło i jestem w punkcie wyjścia. Są uczucia, dlatego to nie przychodzi łatwo.

katarine93,
rzecz w ty, że Ty w swej głowie się z nim nie rozstałaś; gdybyś to zrobiła, to jego wizyta nic by nie zmieniła. On by mówił, przekonywał, a Ty wiedziałabyś, że z nim nie będziesz i jego wszelakie zapewnienia są nic dla Ciebie niewarte. Było i jest jednak inaczej.
Podjęłaś decyzję o dalszym trwaniu w związku, planujesz spędzić z nim (i z jego rodziną) urlop.

Gdy spojrzysz chłodnym okiem na swe teksty, zobaczysz, że od początku szukasz potwierdzenia/aprobaty dla Waszego związku.
Chcesz z nim być? Bądź. Nie chcesz? Zerwij. Przecież to Ty ponosisz i poniesiesz konsekwencje decyzji, jakakolwiek by ona nie była.

To nie są "żartobliwe teksty". Poczytaj sobie o toksycznych słowach.
To jest objaw przemocy i agresji.

A jeśli poczuje, "że ma Cię w garści" to co się stanie? Będziesz coś w stanie zrobić czy nie? Niezależnie od tego czy komuś powiesz, że go kochasz masz prawo dbać o siebie i możesz reagować jak coś się dzieje. Nie wchodź w rolę ofiary

Ludzie mają różny poziom potrzeby wolności. Jedni zamykają się w hermetycznej rodzinnej grupie a inni potrzebują kontaktów z ludźmi jak powietrza. Gdy każdy szanuje potrzeby drugiej strony i daje jej żyć po swojemu to znaczy, ze jej ufa i dba o jej poczucie szczęścia. W tym wypadku widzę, że jego potrzeba kontroli i zawłaszczenia Twojej osoby jest bardzo duża. Zazdrość u osób niepewnych swojej wartości często potrafi być chorobliwa, robią wszystko by odizolować partnera od innych, bo tylko  ten sposób uważają za gwarantujący im utrzymanie drugiej osoby przy sobie. Gdy wyjedziesz 300 km od swojego miejsca zamieszkania do innego kraju staniesz się w dużym stopniu zależna od niego. To on będzie dyktował warunki, pozwalał Ci na wyjście  z domu, wykorzysta brak przyjaciół i rodziny, która potrafi dać wsparcie. Może pojawić się bariera językowa dodatkowo ograniczająca kontakty z otoczeniem. Nawet jeśli świat wokół Ciebie będzie pełen obfitości i możliwości, Ty  możesz  stać się więźniem złotej klatki.

Doczytałam do momentu gdy powiedzial, że mógłby mieć młodsza.
To buc, rzuc go. Dalej szkoda czytać, początek wystarczył.

Dalczego autorko nie widzisz, że trafiłas na osobę toksyczną?
Ile tobie trzeba ostrzeżeń żebyś poczuła, że nie zasługujesz na takiego typa, na takie traktowanie?
Przeciez on nawet z tym wszystkim nie ma oporów przed twoją matką?
Ciekawe co tobą kieruje, że ty w ogóle dajesz mu jakąkolwiek szansę?
Boisz się go? O co chodzi, dlaczego ty w to brniesz skoro czujesz, że wlazłaś w gó**no?
Kiedyś słyszałam, że jakaś babka szła do łóżka z różnymi facetami bo nie umiała odmówić, może też tak masz? Dlaczego sobie to robisz?
Pewnie i tak dalej będziesz w to brnąć. Napisz chociaż co tobą kieruje, bo to bardzo ciekawe.

Toksyczny związek właśnie tak się rozwija. Raz jest sielanka, a zaraz potem w łeb młotem ... Gdy to toksyk trzyma kierownicę to przerwy między dostawaniem w łeb są krótsze, gdy wydaje mu się  że traci kontrolę, wydłuża je, żeby partner/ka zdązyła wyleczyć guzy i nie jęczała z bólu. Tak z doświadczenia zabawię się we wróżkę Bajuszkę i powiem, że gdybyś teraz powiedziała, że go kochasz i żałujesz że go naraziłaś na taki stres, to usłyszałabyś, że owszem, jesteś głupia, próżna i do dwóch nie umiesz zliczyć ale on mimo to woli ciebie od innych.

Wiesz dlaczego? Bo od innych dostałby takiego kopa, że nawet Odra by go nie zatrzymała w powrocie do domu przelotem, a od ciebie nie musi się tego obawiać..

Szkoda faceta, bo pewnie też ma problemy z którymi sobie nie radzi, ale nie jesteś jego terapeutką ani jego rodzicem. Jeśli nie szkoda ci życia, to wiej od niego gdzie pieprz rośnie.

Brzmi jakby facet miał zaburzenie narcystyczne. Ja bym uciekał po takich numerach odstawionych przez partnera. Oni potrafią zamienić życie drugiego człowieka w piekło. Charakteryzuje ich brak empatii, co widać w sposobie w jaki mówi o Twoim wyglądzie i w tym jak potraktował Cię przy rodzinie. To osoby z silną skłonnością do manipulacji. Ghosting, ghaslighting na porządku dziennym. Uwodzą, a potem nagle znikają z życia. Zdrady na porządku dziennym. Przyłapani na kłamstwie wcisną kit, że kocha tylko Ciebie, ale tak na prawdę to on sam nie wie dlaczego spotyka się z innymi itp, itd.

Dostałaś już wystarczająco dużo sygnałów, żeby widzieć, że to nie będzie szczęśliwa relacja. Jeśli nie lubisz być torturowana - zakończ to jak najszybciej.