Początki nerwicy i depresji z powodu pracy. - Netkobiety.pl

Najważniejsze  jest to,  jak się czujesz  w tej pracy.  Skoro źle,  nie ma sensu tracić zdrowie.  Ta praca niczym Ci tego nie zrekompensuje. Dasz sobie radę!  Zawsze boimy się nieznanego. Pomyśl  inaczej,  ludzie mają gorzej i sobie radzą,  to dlaczego Ty się obawiasz? Masz dwie sprawne  ręce, rozwinięty  rozum,  inni tego nie mają...

Po prostu nie mogę rozstrzygnąć, czy to jest tak, że to ze mną jest problem, czy to firma przesadza z nakładaniem obowiązków na mnie. Jedyne co mnie naprowadza na to, że może to problem z firmą to to, że znajomy, który pracuje ze mną w tym dziale powiedział mi ostatnio, że zwalnia się, bo się tu wykończy, ale on ma inny zakres obowiązków. Nie wiem czy większy, czy mniejszy, bo nie mam czasu wnikac w cudzą robotę.

Ja nie traktowałabym tego jako ucieczki a zmianę pracy, bo z tą Ci nie po drodze. To szukanie raczej własnego miejsca w życiu. Każdy ma prawo spróbować studiów i stwierdzić, że gen kierunek nie dla niego. Sporty walki - to samo. Zresztą nie zawsze mamy ku temu odpowiednie warunki. Skąd masz diagnozę ADHD? Bierzesz leki? Chodzisz na terapię?

To tylko praca i tak o tym myśl. To nie jedyny zawód na świecie, nie jedyne stanowisko, nie jedyna firma. Twoje zdrowie jest ważniejsze i po prostu szukaj innej pracy.

Widzicie moje szacowne panie. Sęk w tym, że podświadomość stanęła u mnie w konflikcie ze świadomością i rozumem.

Jako dziecko naogladalem się filmów Disneya, Harrego Pottera, filmów o sztukach walki i wiecie co jest ich punktem wspólnym? Bohater zawsze był kimś wyjątkowym, miał na początku przerąbane, ale nagle przychodziły niespodziewane okoliczności, które całkowicie odmienialy jego los. Przychodził list z Hogwartu, otwierał się portal do Narnii, znajdowała się mapa skarbu, pojawiał się mentor i mistrz.

Ja mam wyprany mózg tymi filmami i nawet nie zauważyłem, że przez lata napędzała mnie ta nadzieja, że jestem kimś wyjątkowym, że nie może być źle, że drzwi do Narnii same się otworzą, a karta się odwroci. No i mija kolejny dzień. 2700 już przyszło na konto, a drzwi się nie otworzyło. Najbardziej mnie denerwuje, że perfekcyjnie przeanalizowałem sytuację i zarobiłem kilkaset koła na zainwestowaniu w pakiet akcji to najbardziej mnie irytuje, że nic to nie dało, bo koszty wszystkiego w tym kraju są już tak chore, że jak nie masz miliona to równie dobrze możesz nic nie mieć. Na obecną chwilę, żeby żyć bez głodowania to trzeba wydać 4000 miesięcznie, a ja zarabiam 2700. Korzystam już z rezerw oszczędności bo wypłata mi nie wystarczy.

W ogóle dobijające jest to, że ci którzy najwięcej i najciężej pracują w tym kraju zarabiają najgorzej. Zobaczcie sami. Analitycy medyczni. Piec lat ciężkich studiów praktyki, pielęgniarki, specjaliści i nauczyciele (tu mam mieszane uczucia, bo nie mają pełnego wymiaru, ale też często noszą pracę do domu i jest to ważny zawód). Tak samo gdzieś w administracji, urzędach, ci na których spada cała robota wuj zarabiają, a ci co stołki grzeją mają najlepiej. Tak jest też w firmach prywatnych. Menedżerowie koszą pensje zachodnie a pracownicy niższego szczebla tyrają na ich premie za grosze.

Nie rozumiem jak można utrzymywać takie przegięcie pały, że ktoś zarabia jakieś wypłaty jeszcze w tym kraju typu 2, albo 3 koła. Jesteśmy jakimś ewenementem na skalę światową.

Najgorsze, że mam problem z oceną, czy to jest rzeczywiscie taki zapieprz u mnie w robocie, czy to ja jestem taki niedatny do pracy i wszędzie indziej miałbym problemy. Niby miałem dwie prace przed obecną i tam było ok, ale nie wiem czy to nie fart.

Logistyka niestety wszędzie wygląda podobnie. Zależy jeszcze, czy robisz inbound, czy outbound, outbound zawsze jest łatwiejszy, bo musisz tylko wywieźć gotowy produkt. Inbound jest dużo trudniejszy, musisz brać pod uwagę mnóstwo innych faktorów, a i tak bardzo często gasisz pożary, które zostały zapoczątkowane w innych działach - zamówień, wsparcia, zakupów itd.
Zdarzały mi się już dostawy lotnicze, za miliony monet, tylko dlatego, że w surowcach ktoś zapomniał dodać jedno zero do niezbędnej ilości. Niestety, to jest bardzo specyficzne zajęcie o wysokim poziomie stresu.

Ptaszyno, ale ja w to nie wierzę na poziomie świadomym. Na tym racjonalnym poziomie to ja wiem dobrze, że to są brednie w zderzeniu z rzeczywistością. Problem w tym, że chyba przez te filmy mam jakieś poczucie wyjątkowości i czuję wewnętrznie coś takiego, że zawsze jakaś siła mnie uratuje, że samo przyjdzie do mnie wybawienie.

Nie no, moje drogie Panie, nie oszukujmy się. Jeśli człowiek żyje sam. To przy tych kosztach i inflacji to już minimum te 4000 tysiaki trzeba wydać na przeżycie. Chyba, że wpieprzasz tynk i mieszkasz z czterema Ukraińcami albo w kawalerce gdzie kuchnia jest połączona z kiblem i nie możesz rąk wyprostować.

Zobaczcie jak podrożało paliwo. Ja do pracy muszę dojechać 10 km w jedną stronę. Gdzieś 400 złotych idzie na samo paliwo miesięcznie.

Ptaszyno moja droga, wspaniała. To jest tak, że ja tylko chciałbym wiedzieć czy to we mnie jest problem czy to firma wyzyskuje. Opisałem sytuację, bo potrzebowałem obiektywnej oceny.

Jeśli to ja rzeczywiście nie nadaje się do żadnej roboty (są tego typu ludzie) to zmiana pracy nie rozwiąże problemu.

Chciałbym jakoś ocenić czy nie jestem wyzyskiwany. Jedyne co mogę to odnieść się do innych i sugerują mi to też inne osoby w pracy, że u nas w firmie jest ciężko, że czują się obarczeni nadmiarem roboty. Z drugiej strony rodzice mówią mi, że jestem leniwy, i że to ze mną jest problem, bo wszędzie trzeba harować.

Mówię, że miałem dwie prace wcześniej, nie licząc dorywczych zleceń na studiach, w obu tych pracach było ok, w pierwszej spokojnie swoim tempem wykonywałem swoje obowiązki. W drugiej nie miałem prawie nic do roboty, więc ciężko coś powiedzieć.

Chciałbym tylko wiedzieć jak to wygląda na tle średniej. Czy moja robota jest powiedzmy bardziej stresująca i obciążającą obowiązkami niż przeciętna, czy mieści się w normie.

Chyba nie spodziewasz się, że ktoś po tym co napisałeś odpowie Ci obiektywnie czy się tam nadajesz, do czego się nadajesz itp..
Nie pisz jakichś głupot, że się do niczego nie nadajesz. Są tacy ludzie co sobie siądą i niech inni za nich całe życie robią, bo oni niby nie mogą. Raz, że nie fair, dwa, że serio, tego chcesz? Siedzieć całe życie z nosem na kwintę na cudzej łasce, bez poczucia sprawczości?

Nie jest łatwo się w życiu odnaleźć i nie tylko Tobie. Szukaj, czytaj, sprawdzaj, obserwuj.
Nie wiąż jednak dłuższej przyszłości z firmą, która płaci ci 2700 skoro wiesz, że nawet teraz Ci to nie starcza na życie a do tego kupa stresu. Masz robotę: poznawać siebie, swoje możliwości, rozwijać swoje umiejętności. Anonimowe ludki na forum nie zrobią tego za Ciebie. Zawalcz o siebie.