Dlaczego kobiety patrzą pod nogi, gdy je mijam na chodniku? - Netkobiety.pl

Może chodniki nierówne i boją się potknąć?

Mogę Ci powiedzieć jakie ja mam doświadczenia. Ja tam idąc ulicą to nie chcę by obcy mężczyzna się do mnie uśmiechał, bo jak napisał ktoś wyżej- spojrzysz facetowi obcemu w oczy i podświadomie on to traktuje jako zaczepkę, w sensie mnie zaczepiano czasami i ja sobie nie życzę więc z czystej zachowawczości. Ale nie potrzebuję też uznania dla mojej urody ze strony obcych osób, szczególnie mężczyzn, niech się uśmiechają do innych, siebie, w niebo.
Ja akurat to zawsze z wysoko podniesioną głową chodzę i jakbym sama była na chodniku, ale też przeważnie mam okulary słoneczne (nawet zimą) bo ja lubię sobie na samców popatrzyć i popodziwiać, a tak to nie widzą

Mnie z kolei niezmiernie zastanawia sytuacja z przechodzeniem na pasach. Zatrzymujesz auto bo widzisz, że kobitka czeka i one wszystkie niemal za każdym razem jakby przepraszały, że żyją i robią kłopot i wręcz przebiegały te pasy. A Panowie wywalone- spokojnym spacerkiem tak jak szli tak idą dalej

Mam wrażenie, że 20 lat temu było trochę inaczej 

Dzięki za feedback 

no ale ile miałeś lat wtedy? nastolatki czy studentki gapią się. świadome kobiety które coś już tam o męzczyznach wiedzą, nie zaczepiaja wzrokiem,
bo to ma konsekwewncje i już.
możliwe że Ty też masz już inny wzrok, bo na chłopca to jeszcze można spojrzeć tak macierzyńsko
Możesz sobie poobserwować na ulicy: kobiety patrzą na męzczyzn z 10 m gdzieś, a męzczyżni tak 2

Ja to w ogóle raczej mam trudność z patrzeniem w oczy, rozprasza mnie to.
Patrzenie obcemu facetowi w oczy, okazywanie mu zainteresowania krępuje mnie. Podświadomie czuje się, że może być uznane za prowokację. Mimo, że nawet chciałabym się z tym przełamać to mi ciężko.
Jeśli widzę po prostu przyjaznych ludzi, dzieci, kobiety to reaguję inaczej. Sporo ludzi zdarzało mi się poznać na spacerach, gdzieś na mieście. Zwykle to są kobiety, pary, starsi panowie :-)

Też często szybko przechodzę na pasach żeby nie spowalniać za bardzo ruchu ;-) Myślenie o innych. Ale cieszę się jak samochody się zatrzymują. Pamiętam jak wróciłam z Chin jakie wrażenie na mnie zrobiło to, że mnie puszczają na pasach. Bo odzwyczaiłam się od tego. Myślałam, jakie to jest miłe.

Potwierdzam, również nigdy nie patrzyłam i nadal nie patrzę na ulicy itd. mężczyznom w oczy, dla własnego dobrego samopoczucia, spokoju i bezpieczeństwa. Nie chcę być zaczepiana.

Ja mam wrodzony odruch zarówno przyglądania się, jak patrzenia ludziom w oczy i serio ciężko jest się zachowywać wbrew temu, a trzeba, bo macie rację, że to jest traktowane jako zaczepka albo wstęp do czegoś.

Tak, wiem.

A chłopaki wy się tak patrzycie w oczy innym mężczyznom i kobietom?
Mam wrażenie, że to jest wśród ludzi taka trochę psia mowa ciała. Nie patrzę w oczy, bo 2 osoba może się czuć niekomfortowo, daję jej znać, że nic do niej nie mam, że wszystko z tą osobą w porządku. Patrzenie w oczy oznacza, że chcesz nawiązać kontakt, a jak nie chcę to nie patrzę Ja np teraz bardzo dużo patrzę pod nogi bo pełno ślimaków tutaj jest na ścieżkach.
Tutaj gdzie teraz przebywam ludzie często sobie patrzą w oczy, bo jest taki zwyczaj mówienia sobie "Witam". Co mnie w sumie męczy. Bo ja wolę takie beznamiętne mijanie się bez słowa jak w Polsce.

Znajoma osobą czy ktoś z kim coś załatwiamy to zupełnie inna sytuacja niz z obcy mężczyzna na ulicy.
A różnica pomiędzy zerknięciem a popatrzeniem w oczy to pewnoe z sekunda dłużej albo 2, wystarczy.
Ktoś słusznie napisał: nawiązać kontakt.
Jak np komuś spadła rekawiczka i ją podniesiesz to popatrzysz mu w oczy i to żadna zaczepka, ale jak patrzysz  w oczy obcemu to jest to sygnał.
Obojętnie co tam sobie myślisz  patrząc.
Chyba że ktoś jest otwarty właśnie na zawarcie nowej znajomości to oczywiście ma sens.
Ale jak nie, to zostaje jakby przełamania granica: znajomy nieznajomy

Ciągle mnie zaskakuje to, jak bardzo Panie zwracają uwagę na detale, przeróżne zresztą..

Nie wiem, może u mnie to jest zupełnie normalne, że idąc ulicą patrzę się przed siebie a raczej staram się uchwycić wszystko, co jest w moim polu widzenia..Taki odruch albo i zboczenie zawodowe Wzrzok mi lata od góry do dołu i na boki W dodatku nigdy nie gapię się w telefon, jak idę na ulicy, więc może patrzenie na kogoś jest dla mnbei naturalne
W każdym razie krótki spjrzenie to jeszcze nie zbrodnia Tym bardziej właśnie, żę teraz to statystycznie coraz więcej osób na ulicy gapi się w ekranik swojego okienka na świat, więc szansa, że się spojrzenia spotkają na dłużęj jest mała. Tak czy inaczej, zwykle nie patrze się nikomu w oczy długo, 1-2 sekundy i to wszystko

Latający wzrok jest niegroźny, tu chodzi o taki właśnie zatrzymujący się. 

Może to jakieś  ewolucyjne jest? Kobiety musiały unikać niebezpieczeństw dla siebie i dla dzieci? I dużej grupie to pozostało?
Pierwsza kwalifikacja nieznajomego mężczyzny idzie w końcu po linii: bezpieczny- niebezpieczny..

musisz chodzić tam gdzie inni Panowie z pieskami mający czas na rozmowę. Oby nie cytowanie "Psów" Pasikowskiego. 

Wyraźnie należę do tych pozostałych 10%, bo nie mam problemu z tym, że ktoś na mnie spojrzy, dlatego też zupełnie się przed tym nie chronię uciekając wzrokiem. Zresztą sama też patrzę na ludzi, których mijam, ale robię to w sposób odruchowy, naturalny, nienachalny, który na pewno nie jest ani zaczepką, ani nie wywołuje u nikogo dyskomfortu.

Nawiasem mówiąc Twoje spostrzeżenie szczerze mnie zaskoczyło.

W Corku jest pelno ludzi z psami, bo to drugie miasto Irlandii pod wzgledem wielkosci. ja po prostu nie chodze wiecznie w te same miejsca. A do tego teraz sie przeprowadzam pod koniec miesiaca, wiec ciesze sie na zmiane otoczenia.

A ludzie zbierają w Twojej miejscowości kupy po swoich psach ?

Tego nie wiem, ale pamiętam, że dawniej w centrum Krakowa, gdzie jest ciasna zabudowa kamienic i mało zieleni, to trzeba było bardzo uważać pod nogami

Może pytanie należałoby odwrócić?
Dlaczego mężczyźni nie nogą  się powstrzymać  od gapienia się na obce kobiety?  To odruch  jakiś chyba. 
Niedawno robiłam fotkę  jakiegoś muralu: ścieżka rowerowa : w tle złapało mijających się rowerzystów: ułamek sekundy : on się gapił, ona patrzy przed siebie: klasyka..

Patrzysz na to z męskiego punktu widzenia. Kilka kobiet już ci tu odpowiedziało, że często spojrzenie na faceta kończy się zaczepką, niechcianym flirtem itp. i ja też się pod tym podpisuję. O wiele lepiej jest albo uniknąć kontaktu wzrokowego albo stosować resting bitch face. Zbyt wielu facetów uważa spojrzenie za zaproszenie.

Facetom zazwyczaj nie przytrafia się zagadywanie przez obce osoby i natrętne nagabywanie. To są kobiece doświadczenia i kobiece strategie jak tego uniknąć.

Hmm ja to wyglądam jak wiedzma i tak się w sumie zachowuje idący znad przeciwka mężczyzna patrzący mi w oczy wywołuje we  mnie raczej odczucia  negatywne. Nie spuszcze wzroku w dół,  nieee  co to,  to nie ja spojrzę,  bo zwykle wywołuje to też we mnie ciekawość kto śmie  mi patrzeć w oczy gdy tak bardzo zajęta  jestem delektowaniem się aura  życia która mnie otacza i pójdę  dalej z głową  wysoko w chmurach.  A o mężczyźnie raczej pomyślę  że jakiś dziwak i na uśmiech  odpowiem nie wzruszona  miną...  Hieh

Co innego gdy widzę grupkę  mężczyzn,  to wolę już patrzeć na swoje buty,  aby nie prowokować  zaczepek. 

Wolę zdecydowanie  gdy mężczyzna  potrafi mnie zaciekawić interesującą rozmowa

Misinx chyba poruszył bardzo ważną kwestię To samo dotyczy bycia zwyczajnie życzliwym czy miłym w stosunku do obych osób, co w innych krajach jest po prostu normą. Doświadczyłem tego i w Hiszpanii, i ostatnio w Holandii. Nie wiem, czy u nas zdarzyło mi się kiedykolwiek, żeby obca osoba w mieszkaniu z odsłoniętymi zasłonami i oświetlonym wnętrzem, machała do mnie przyjaźnie i się uśmiechała..
Nie wspominając, że to okno musi być właśnie odsłonięte, co spotyka się praktycznie wszędzie, gdzie tylko są domki parterowe.

Natomiast nie ukrywam, że ten lęk czy obawa przed spojrzeniem jest często przewrażliwiony. Jak już wspomniałem, mi jest zwyczajnie ciężko nie patrzeć przed siebie Nie mam wlepionego wzroku w smartfona, więc zawsze kieuję wzrok w przód i patrzę na wszystko, co mam w jego zasięgu

Może właśnie to jest zależne w dużym stopniu od kultury i miejsca na świecie. W każdym razie, w kwestii osobniczej, uważam, że wzrok jest po to, żęby z niego korzystać Przyanajmniej, jeśli już mówimy o patrzeniu przed siebie, bo niekoniecznie trzeba się wpatrywać w każdego, ale dla mnie akurat naturalne jest, że w trakcie, kiedy idę ulicą to mam wzrok skierowany przed siebie a nie na cokolwiek innego